ANDREW KORYBKO / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν και οι μάχες διήρκεσαν μόνο για μια μέρα, θα αναμορφώσουν τις αντιλήψεις όλων των βασικών παικτών ο ένας για τον άλλο. Για αρχάριους, οι μέσοι Αρμένιοι αισθάνονται-είτε σωστά είτε λανθασμένα – ότι ο πρωθυπουργός Πασινιάν "πρόδωσε" την υπόθεση της χώρας τους στο Καραμπάχ, το οποίο ήταν πάντα παγκοσμίως αναγνωρισμένο ως αζερική γη. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε περισσότερη αντικυβερνητική αναταραχή που θα μπορούσε με τη σειρά της να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την ήδη ανασφαλή παρουσία του στην εξουσία. Επομένως, δεν μπορεί να αποκλειστεί μια έγχρωμη Επανάσταση ή/και στρατιωτικό πραξικόπημα.
Δεύτερον, αυτοί οι ίδιοι μέσοι Αρμένιοι είναι απίθανο να είναι ευγνώμονες στη Ρωσία για άλλη μια φορά που έσωσε τις δυνάμεις κατοχής τους στο Αζερμπαϊτζάν μέσω της δεύτερης κατάπαυσης του πυρός που μεσολάβησαν σε τρία χρόνια λόγω του κατακλυσμού αντιρωσικής προπαγάνδας στην οποία έχουν εκτεθεί από τότε που ο Πασινιάν ήρθε στην εξουσία. Οι υπερεθνικιστικές τους διασπορές με έδρα τη Γαλλία και τις ΗΠΑ τους έκαναν πλύση εγκεφάλου μέσω των "ΜΚΟ" πληροφοριών για να κατηγορήσουν λανθασμένα τη Μόσχα για την αποτυχία του αυτοκρατορικού ρεβανσιστικού σχεδίου τους στο Αζερμπαϊτζάν.
Αυτός ο συνοπτικός έλεγχος γεγονότων εδώ παραθέτει επίσημες πηγές από τον πρωθυπουργό της Αρμενίας, τον ΟΣΣΑ και ιστότοπους του ΟΗΕ για να αποδείξει ότι το Κρεμλίνο δεν είχε ποτέ καμία υποχρέωση να προστατεύσει αυτές τις δυνάμεις κατοχής εκεί. Παρόλα αυτά, χρόνια ψεύτικων ειδήσεων έχουν δυστυχώς πείσει πολλούς ότι η Ρωσία υποτίθεται πως δεν είναι πλέον αξιόπιστος στρατιωτικός σύμμαχος, γι' αυτό και η Αρμενία αναμένεται να συνεχίσει να παρασύρεται προς τα δυτικά, ανεξάρτητα από οτιδήποτε. Η τρίτη αντίληψη που θα επηρεαστεί από αυτή την τελευταία σύγκρουση είναι φυσικά της Ρωσίας, όπως μόλις εξηγήθηκε.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της είδαν πως ο τελευταίος γύρος των μαχών προηγήθηκε από τον ντε φάκτο άξονα του Πασινιάν προς τα δυτικά και ανέτρεψε δημόσια τη χώρα τους κάτω από το λεωφορείο για την επιδίωξη αυτού του γεωπολιτικού στόχου. Το Ερεβάν τελικά απέτυχε να πείσει τη Δύση να παρέμβει στρατιωτικά στην υποστήριξή της, η οποία ήταν πάντα μια πολιτική φαντασίωση, αλλά η Μόσχα δε θα ξεχάσει τι προσπάθησε να κάνει ο ονομαστικός σύμμαχός της. Το ίδιο ισχύει και για τη ρωσική αντίληψη για το παγκόσμιο δίκτυο επιρροής της, όλοι οι πράκτορες των οποίων εκτίθενται τώρα ως δυτικοί πληρεξούσιοι.
Ακριβώς όπως η Ρωσία απογοητεύτηκε από την αρμενική κυβέρνηση, το παγκόσμιο δίκτυο επιρροής της και τους διαδικτυακούς υποστηρικτές της, η τέταρτη αντίληψη που αναδιαμορφώθηκε από την τελευταία σύγκρουση είναι του Αζερμπαϊτζάν της Δύσης. Το Μπακού είχε προσπαθήσει να καλλιεργήσει αμοιβαία επωφελείς δεσμούς με αυτό το νέο μπλοκ του Ψυχρού Πολέμου για δεκαετίες, μόνο για να ενωθούν όλες αυτές οι χώρες εναντίον του μέσα σε λίγες ώρες. Καταδίκασαν την αντιτρομοκρατική του επιχείρηση, απαίτησαν την άμεση διακοπή του, ενώ ορισμένοι μάλιστα απείλησαν με κυρώσεις.
Το Αζερμπαϊτζάν υπέθεσε νωρίτερα πως θα ήταν τουλάχιστον ουδέτερη σε περίπτωση που ξέσπασαν περισσότερες μάχες, καθώς η χώρα τους βοήθησε τη Δύση να διαφοροποιηθεί από την προηγουμένως δυσανάλογη εξάρτησή της από τη ρωσική ενέργεια τους τελευταίους 18 μήνες. Αυτή ήταν μια λογική προσδοκία, δεδομένου ότι βασίστηκε σε αντικειμενικά εθνικά συμφέροντα, αλλά παραβλέπει το βαθμό στον οποίο οι παράγοντες επιρροής της Αρμενίας διείσδυσαν στους δυτικούς κύκλους χάραξης πολιτικής με τις αφηγήσεις τους σχετικά με την "υπεράσπιση των αξιών" και την "πρόληψη της γενοκτονίας".
Ακριβώς επειδή οι περισσότεροι δυτικοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής είναι φιλελεύθεροι-παγκοσμιοποιητές ιδεολόγοι, επέβαλαν κυρώσεις στη Ρωσία, παρά το γεγονός ότι η χώρα αυτή ήταν ο κορυφαίος προμηθευτής ενέργειας πριν από τον Φεβρουάριο του 2022, προσθέτοντας έτσι το πλαίσιο στο γιατί παραπλανήθηκαν τόσο εύκολα από τις προαναφερθείσες αφηγήσεις παραπληροφόρησης της Αρμενίας. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν πως η Δύση διακινδύνευσε για άλλη μια φορά να θυσιάσει τα αντικειμενικά εθνικά/ενεργειακά της συμφέροντα προκειμένου να προωθήσει τα ιδεολογικά της, αν και η τελευταία σύγκρουση έληξε πριν επιβληθούν κυρώσεις.
Παρ' όλα αυτά, η στιγμιαία συσπείρωση της Δύσης γύρω από την Αρμενία και η συντονισμένη καταδίκη του Αζερμπαϊτζάν δεν πέρασαν απαρατήρητα ούτε από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής των Αζέρων ούτε από τους Τούρκους συμμάχους τους. Και οι δύο είδαν πόσο γρήγορα αυτό το νέο μπλοκ του Ψυχρού Πολέμου ενώθηκε σε αντίθεση με την αντιτρομοκρατική επιχείρηση, η οποία τους έδειξε ότι στη Δύση δεν μπορείς ποτέ να βασιστείς πραγματικά. Κατά συνέπεια, η πέμπτη και τελευταία αντίληψη που θα επηρεαστεί από αυτήν την τελευταία σύγκρουση είναι ότι αυτοί οι δύο και η Ρωσία συνειδητοποιούν τώρα ο ένας για τον άλλον πως είναι πιο αξιόπιστοι από ό, τι πιστεύαμε προηγουμένως.
Ούτε η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν, το λόμπι της διασποράς με έδρα τη Δύση, και οι διαδικτυακοί υποστηρικτές της ούτε οι Τούρκοι αντίστοιχοι τους, έκαναν ποτέ την Αμερική να κηρύξει πόλεμο στη Ρωσία, όχι στο πλαίσιο οποιασδήποτε από τις τρεις συγκρούσεις του Καραμπάχ ούτε εν μέσω του συνεχιζόμενου πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία. Αντίθετα, η αρμενική κυβέρνηση, η διασπορά της με έδρα τις ΗΠΑ και οι διαδικτυακοί υποστηρικτές τους (συμπεριλαμβανομένων πολλών στο AMC) διεξήγαγαν μια συντονισμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης που κινδύνευε να δικαιολογήσει έναν πόλεμο με τη Ρωσία με λανθασμένους υπολογισμούς.
Αυτό άφησε μια ισχυρή εντύπωση στους Ρώσους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής που δεν θα ξεχαστεί, όπως ακριβώς η ρωσική επίσημη επιβεβαίωση της εδαφικής ακεραιότητας του Αζερμπαϊτζάν κατά τη διάρκεια της τελευταίας σύγκρουσης στο Καραμπάχ άφησε μια εξίσου ισχυρή εντύπωση στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας. Ως εκ τούτου, αναμένεται ότι αυτά τα τρία κράτη και πιθανώς το Ιράν, το οποίο είναι αντιδυτικό στον πυρήνα και είχε καταδικάσει προηγουμένως τις κοινές ασκήσεις της Αρμενίας με τις ΗΠΑ, θα επεκτείνουν συνολικά τη συνεργασία και έτσι θα επιταχύνουν τις περιφερειακές πολυπολικές διαδικασίες.
Συνολικά, αυτές οι αναδιαμορφωμένες αντιλήψεις θα έχουν το συνδυασμένο αποτέλεσμα της επανάστασης του Νότιου Καυκάσου. Η Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, η Τουρκία και πιθανώς το Ιράν αναμένεται να εξορθολογίσουν τους γεω-οικονομικούς διαδρόμους που αλλάζουν το παιχνίδι, ενώ η Αρμενία πιθανότατα θα υποχωρήσει περαιτέρω στην αυτοεπιβαλλόμενη απομόνωση. Το Ερεβάν θα μπορούσε να αξιοποιήσει την επερχόμενη ευημερία της περιοχής απλώς ξεμπλοκάροντας το εμπόριο σε όλη την επικράτειά του, όπως συμφώνησε να κάνει το Νοέμβριο του 2020 με την κατάπαυση του πυρός, αν και αυτό απαιτεί μια πραγματικά πολυπολική κυβέρνηση για να εφαρμοστεί.
Εκεί βρίσκεται η πρόκληση, ωστόσο, δεδομένου ότι τα γεγονότα των τελευταίων τριών ετών έκαναν τους μέσους Αρμένιους πολύ ευαίσθητους σε αφηγήσεις διαίρεσης και κυριαρχίας που δημιουργήθηκαν από τη Δύση που οπλοποιούν εθνοτικές, θρησκευτικές, και πολιτικές διαφορές για να στρέψουν αυτούς τους ανθρώπους εναντίον των γειτόνων τους. Ως εκ τούτου, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για μια πραγματικά πολυπολική κυβέρνηση να ανέβει στην Αρμενία οποτεδήποτε σύντομα, δεδομένου ότι η συνεχιζόμενη παρουσία των ξένων μυστικών υπηρεσιών μέσω "ΜΚΟ" και το σοκ της απώλειας δύο πολέμων στη σειρά θα κρατήσουν ζωντανή τη φωτιά της δυσαρέσκειας.
Για το λόγο αυτό, πιθανότατα θα περάσει λίγος καιρός πριν η Αρμενία ψηφίσει έναν πραγματιστή πολιτικό στην εξουσία, ο οποίος στη συνέχεια θα οδηγήσει τη χώρα τους έξω από την αυτοεπιβαλλόμενη και ενθαρρυνόμενη από τη Δύση απομόνωσή της, με την ενδιάμεση περίοδο (επί του παρόντος απροσδιόριστης διάρκειας) να χαρακτηρίζεται από περαιτέρω φτώχεια και αστάθεια. Αυτοί οι Αρμένιοι που νοιάζονται ειλικρινά για τους συμπατριώτες τους και τη χώρα τους θα πρέπει επομένως να αναλάβουν ηγετικό ρόλο βοηθώντας στη θετική αναμόρφωση των αντιλήψεων προς την κατεύθυνση που απαιτείται για την επανένταξη στην περιοχή.