Ansh Pandey - https://tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η προσάρτηση ακολούθησε δημοψήφισμα που διεξήγαγε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, όπου οι κάτοικοι αυτών των περιοχών ψήφισαν συντριπτικά υπέρ της ένταξης στη Ρωσία. Στη συνέχεια, τον επόμενο χρόνο, ο Πούτιν πήρε την στρατηγική απόφαση να κλιμακώσει τις εντάσεις στην Ανατολική Ουκρανία, υποδεικνύοντας την περαιτέρω εντατικοποίηση της εμπλοκής της Ρωσίας στην περιοχή.
Στις 29 Σεπτεμβρίου, το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας δήλωσε μια σημαντική εξέλιξη στις στρατιωτικές του επιχειρήσεις. Για πρώτη φορά, οι τέσσερις κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας θα ενσωματωθούν στην επερχόμενη φθινοπωρινή στρατολογία της Ρωσίας, αρχής γενομένης από την 1η Οκτωβρίου.
Αυτή η κίνηση επεκτείνει τη διαδικασία στρατολόγησης σε όλα τα μέρη της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καλύπτοντας τα παράνομα προσαρτημένα ουκρανικά εδάφη.
Σημειωτέον, η συμπερίληψη της ανατολικής Ουκρανίας σε αυτή την στράτευση μεταδίδει διακριτικά το στρατηγικό μήνυμα της Ρωσίας, υποδηλώνοντας μια λεπτή αλλά ισχυρή αλλαγή στην προσέγγισή της στην περιοχή.
Πρώτο μήνυμα: Το Ανατολή εναντίον Δύσης είναι πραγματικότητα
Πρώτον, υποδηλώνει ένα συναίσθημα στην στάση της Ανατολικής Ουκρανίας, υποδηλώνοντας την προθυμία να αντιμετωπίσει την Ουκρανία άμεσα. Η απόφαση του Πούτιν να συμπεριλάβει αυτές τις περιοχές στην στρατολογία αποτελεί σκόπιμη δήλωση προς την παγκόσμια κοινότητα.
Εάν ένας μεγάλος αριθμός Ανατολικών Ουκρανών ενταχθεί στη στρατολόγηση, θα δείξει πως η προσάρτηση αυτών των εδαφών από τη Ρωσία δεν ήταν απλώς μια ιδιότροπη πράξη, αλλά μια αποστολή που στόχευε στη διαφύλαξη των Ρώσων εθνοτικών από τις ουκρανικές δυνάμεις. Ακόμη και οι Ανατολικοί Ουκρανοί θέλουν να χωρίσουν δρόμους με το Κίεβο.
Αυτό δεν είναι κρυφό ότι δηλαδή τα περίπλοκα δημογραφικά στοιχεία της Ανατολικής Ουκρανίας διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο σε αυτή τη σύγκρουση. Η περιοχή μπορεί να υπερηφανεύεται για έναν σημαντικό ρωσόφωνο πληθυσμό, με ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία που χρονολογούνται από αιώνες. Ενώ οι εθνοτικές γραμμές της περιοχής έχουν θολώσει λόγω των ιστορικών μεταναστεύσεων και της εκβιομηχάνισης της σοβιετικής εποχής, η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης τόνισε την αυξανόμενη διαίρεση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Αυτό το σχίσμα κλιμακώθηκε σε πλήρη σύγκρουση το 2014, που προκλήθηκε από την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας από τους αυτονομιστές στην Ανατολική Ουκρανία. Η σύγκρουση που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα τεράστιο ανθρώπινο πόνο, εκτοπισμό και απώλεια ζωών, επιδεινώνοντας το ρήγμα μεταξύ των κοινοτήτων.
Συγκεκριμένα, ο απολογισμός της σύγκρουσης είναι συγκλονιστικός. Περισσότεροι από 13.000 Ρώσοι έχασαν τη ζωή τους μεταξύ 2014 και 2022 εξαιτίας αυτού του διχασμού, συχνά στα χέρια των ουκρανικών δυνάμεων. Οι δυτικές δυνάμεις εξετάζουν εξονυχιστικά αυτούς τους αριθμούς, υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Πρώτον, υποδηλώνει ένα συναίσθημα στην στάση της Ανατολικής Ουκρανίας, υποδηλώνοντας την προθυμία να αντιμετωπίσει την Ουκρανία άμεσα. Η απόφαση του Πούτιν να συμπεριλάβει αυτές τις περιοχές στην στρατολογία αποτελεί σκόπιμη δήλωση προς την παγκόσμια κοινότητα.
Εάν ένας μεγάλος αριθμός Ανατολικών Ουκρανών ενταχθεί στη στρατολόγηση, θα δείξει πως η προσάρτηση αυτών των εδαφών από τη Ρωσία δεν ήταν απλώς μια ιδιότροπη πράξη, αλλά μια αποστολή που στόχευε στη διαφύλαξη των Ρώσων εθνοτικών από τις ουκρανικές δυνάμεις. Ακόμη και οι Ανατολικοί Ουκρανοί θέλουν να χωρίσουν δρόμους με το Κίεβο.
Αυτό δεν είναι κρυφό ότι δηλαδή τα περίπλοκα δημογραφικά στοιχεία της Ανατολικής Ουκρανίας διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο σε αυτή τη σύγκρουση. Η περιοχή μπορεί να υπερηφανεύεται για έναν σημαντικό ρωσόφωνο πληθυσμό, με ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία που χρονολογούνται από αιώνες. Ενώ οι εθνοτικές γραμμές της περιοχής έχουν θολώσει λόγω των ιστορικών μεταναστεύσεων και της εκβιομηχάνισης της σοβιετικής εποχής, η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης τόνισε την αυξανόμενη διαίρεση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Αυτό το σχίσμα κλιμακώθηκε σε πλήρη σύγκρουση το 2014, που προκλήθηκε από την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας από τους αυτονομιστές στην Ανατολική Ουκρανία. Η σύγκρουση που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα τεράστιο ανθρώπινο πόνο, εκτοπισμό και απώλεια ζωών, επιδεινώνοντας το ρήγμα μεταξύ των κοινοτήτων.
Συγκεκριμένα, ο απολογισμός της σύγκρουσης είναι συγκλονιστικός. Περισσότεροι από 13.000 Ρώσοι έχασαν τη ζωή τους μεταξύ 2014 και 2022 εξαιτίας αυτού του διχασμού, συχνά στα χέρια των ουκρανικών δυνάμεων. Οι δυτικές δυνάμεις εξετάζουν εξονυχιστικά αυτούς τους αριθμούς, υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Δεύτερο μήνυμα: Η Ανατολική Ουκρανία υποστηρίζει τη Ρωσία
Δεύτερον, ο Πούτιν θέλει επίσης να χρησιμοποιήσει την στρατολόγηση ως μέθοδο για να δείξει συνεχή υποστήριξη στη Ρωσία στην Ανατολική Ουκρανία.
Στην Ανατολική Ουκρανία, ειδικά σε πόλεις όπως το Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ, το φιλορωσικό αίσθημα ήταν εμφανές, που χαρακτηρίστηκε από συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις μετά την πολιτική αναταραχή της Ουκρανίας το 2014 και την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία.
Αυτές οι διαμαρτυρίες, που οδηγήθηκαν από την πολιτιστική συγγένεια και τη δυσαρέσκεια για τις ουκρανικές αλλαγές, εξέφρασαν την υποστήριξη για στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία. Μολονότι τέτοιες διαδηλώσεις μειώθηκαν μετά τη σύγκρουση, παραμένει ένα επίμονο ρεύμα φιλορωσικού αισθήματος.
Ο Πρόεδρος Πούτιν στοχεύει να χρησιμοποιήσει την στρατολόγηση ως μέσο για να επιδείξει τη συνεχή περιφερειακή υποστήριξη προς τη Ρωσία, διασφαλίζοντας ότι το αίσθημα παραμένει ακόμη και εν μέσω μειωμένης προσοχής της Δύσης.
Το στρατηγικό σκεπτικό του Πούτιν πίσω από την στρατολόγηση έγκειται στην πεποίθηση πως με τη συμμετοχή περισσότερων Ρώσων στον αγώνα κατά της Ουκρανίας, η Ρωσία μπορεί να διεκδικήσει περαιτέρω την επιρροή και την ατζέντα της στην περιοχή. Αυτή η κίνηση υπογραμμίζει τη βαθιά εδραιωμένη γεωπολιτική πολυπλοκότητα που παίζει σε αυτή τη συνεχιζόμενη σύγκρουση.
Αυτή η στρατηγική στρατολόγηση είναι βέβαιο ότι θα μεταφέρει ένα ισχυρό παγκόσμιο μήνυμα: η προσάρτηση της Ανατολικής Ουκρανίας από τη Ρωσία δεν είναι καταναγκαστική, αλλά υποστηρίζεται ολόψυχα από τον πληθυσμό της περιοχής. Το μόνο ερώτημα που απομένει είναι πόσα άτομα θα συμμετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα.
Δεύτερον, ο Πούτιν θέλει επίσης να χρησιμοποιήσει την στρατολόγηση ως μέθοδο για να δείξει συνεχή υποστήριξη στη Ρωσία στην Ανατολική Ουκρανία.
Στην Ανατολική Ουκρανία, ειδικά σε πόλεις όπως το Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ, το φιλορωσικό αίσθημα ήταν εμφανές, που χαρακτηρίστηκε από συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις μετά την πολιτική αναταραχή της Ουκρανίας το 2014 και την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία.
Αυτές οι διαμαρτυρίες, που οδηγήθηκαν από την πολιτιστική συγγένεια και τη δυσαρέσκεια για τις ουκρανικές αλλαγές, εξέφρασαν την υποστήριξη για στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία. Μολονότι τέτοιες διαδηλώσεις μειώθηκαν μετά τη σύγκρουση, παραμένει ένα επίμονο ρεύμα φιλορωσικού αισθήματος.
Ο Πρόεδρος Πούτιν στοχεύει να χρησιμοποιήσει την στρατολόγηση ως μέσο για να επιδείξει τη συνεχή περιφερειακή υποστήριξη προς τη Ρωσία, διασφαλίζοντας ότι το αίσθημα παραμένει ακόμη και εν μέσω μειωμένης προσοχής της Δύσης.
Το στρατηγικό σκεπτικό του Πούτιν πίσω από την στρατολόγηση έγκειται στην πεποίθηση πως με τη συμμετοχή περισσότερων Ρώσων στον αγώνα κατά της Ουκρανίας, η Ρωσία μπορεί να διεκδικήσει περαιτέρω την επιρροή και την ατζέντα της στην περιοχή. Αυτή η κίνηση υπογραμμίζει τη βαθιά εδραιωμένη γεωπολιτική πολυπλοκότητα που παίζει σε αυτή τη συνεχιζόμενη σύγκρουση.
Αυτή η στρατηγική στρατολόγηση είναι βέβαιο ότι θα μεταφέρει ένα ισχυρό παγκόσμιο μήνυμα: η προσάρτηση της Ανατολικής Ουκρανίας από τη Ρωσία δεν είναι καταναγκαστική, αλλά υποστηρίζεται ολόψυχα από τον πληθυσμό της περιοχής. Το μόνο ερώτημα που απομένει είναι πόσα άτομα θα συμμετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα.