ANDREW KORYBKO / Παρουσίαση Freepen.gr
"Καταλαβαίνω πως φαίνεται στον Πρόεδρο Ζελένσκι ότι τώρα θα έχει μια στενή συμμαχία με τη Γερμανία. Επιτρέψτε μου να σας προειδοποιήσω, η Γερμανία θα θέλει πάντα να συνεργάζεται με τους Ρώσους πάνω από τα κεφάλια των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης.
Ήταν η Πολωνία που καλωσόρισε μερικά εκατομμύρια Ουκρανούς κάτω από τις στέγες μας, ήταν οι Πολωνοί που καλωσόρισαν τους Ουκρανούς, ήμασταν εμείς που βοηθήσαμε περισσότερο την στιγμή που οι Γερμανοί ήθελαν να στείλουν 5.000 κράνη στο πολιορκημένο Κίεβο. Αξίζει να μην το ξεχάσετε αυτό, Πρόεδρε Ζελένσκι".
Το κυβερνών κόμμα "Νόμος και δικαιοσύνη" (PiS) της Πολωνίας εκμεταλλεύτηκε την ειδική επιχείρηση της Ρωσίας για να χαράξει μια σφαίρα επιρροής για τη χώρα του στην Ουκρανία, η οποία θεωρήθηκε ως ένα σοβαρό βήμα προς την εκπλήρωση του οράματος "Intermarium" του αείμνηστου στρατάρχη Πιλσούντσκι με στόχο την αποκατάσταση της χαμένης μεγάλης δύναμης της Πολωνίας. Η Γερμανία είδε επίσης την τελευταία φάση της ουκρανικής σύγκρουσης ως μια ευκαιρία να προωθήσει το δικό της ηγεμονικό όραμα για την ΕΕ, το οποίο την έθεσε σε αντίθεση με την Πολωνία, τόσο γενικά όσο και στην Ουκρανία.
Η Πολωνο-ουκρανική διαμάχη για τα σιτηρά έθεσε σε κίνηση έναν αυτοσυντηρούμενο κύκλο δυσπιστίας που ώθησε το Κίεβο να μειώσει προληπτικά τη δυσανάλογη εξάρτησή του από τη Βαρσοβία, για τον οποίο η Ουκρανία πρόσφατα έκλεισε στρατιωτική συμφωνία με τη Γερμανία μέχρι το 2027. Αυτοί οι δύο θεωρούν ότι η συμφωνία τους είναι ένα μέσο για την ρεαλιστική διαχείριση μιας ολοένα και πιο αδίστακτης Πολωνίας, ενώ η Πολωνία θεωρεί πως αυτό είναι ένα εχθρικό σχέδιο από τους γείτονές της για να την περιορίσει. Επομένως, ένα στρατηγικό δίλημμα έχει έρθει να χαρακτηρίσει αυτό το τρίγωνο.
Η Ουκρανία δεν αισθάνεται πλέον άνετα να συγχωνευθεί με την Πολωνία σε μια De facto Συνομοσπονδία, αφού η διαμάχη για τα σιτηρά έδειξε ότι αυτά τα σχέδια συνεπάγονται απαράδεκτες παραχωρήσεις στην κυριαρχία της, οι οποίες θα θεσμοθετούσαν το καθεστώς κατώτερης εταιρικής σχέσης της Ουκρανίας έναντι της Πολωνίας, εάν το Κίεβο συμφωνούσε με αυτό. Για να μη συμβεί αυτό, το Κίεβο αποφάσισε να αντισταθμίσει την δυσανάλογη επιρροή της Πολωνίας μέσω της στρατιωτικής συνεργασίας που μόλις συμφώνησε με τη Γερμανία.
Η Πολωνία περίμενε πως η Ουκρανία θα της έδινε μια σφαίρα επιρροής, έστω και μόνο σε εκείνες τις δυτικές περιοχές που αποτελούσαν μέρος της δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας του μεσοπολέμου, μετά από όλα όσα έκανε για να βοηθήσει το Κίεβο να επιβιώσει από την ειδική επιχείρηση της Ρωσίας μέχρι στιγμής. Αυτό περιλαμβάνει την άμεση στρατιωτική βοήθεια, τη διευκόλυνση των αποστολών όπλων του ΝΑΤΟ και τη φιλοξενία εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων. Αντ ' αυτού, ο Ζελένσκι συνέκρινε το ρόλο της Πολωνίας σε αυτή τη σύγκρουση με τη Ρωσία κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και στη συνέχεια έδωσε στη Γερμανία μια σφαίρα επιρροής στην Ουκρανία.
Η Γερμανία ήταν προηγουμένως απρόθυμη να εμπλακεί στην τελευταία φάση της ουκρανικής σύγκρουσης, αλλά η περσινή τρομοκρατική επίθεση στο Nord Stream και η έναρξη της πολωνο-ουκρανικής διαμάχης το καλοκαίρι την έπεισαν να διαδραματίσει τελικά ηγετικό ρόλο. Μη έχοντας τίποτα περισσότερο να χάσει όσον αφορά τους δεσμούς με τη Ρωσία και να αισθανθεί την ευκαιρία να διαιρέσει και να κυβερνήσει την περιοχή επιδιώκοντας την ηγεμονική της πολιτική, η Γερμανία γρήγορα αντιστάθμισε τον χαμένο χρόνο και στη συνέχεια προσπάθησε να λεηλατήσει την προβλεπόμενη σφαίρα επιρροής της Πολωνίας στην Ουκρανία.
Η δυναμική που περιγράφεται λεπτομερώς στις τρεις προηγούμενες παραγράφους υποδηλώνει ότι η Γερμανία κερδίζει στρατηγικό έδαφος έναντι της Πολωνίας στην Ουκρανία και αυτή η τάση αναμένεται να συνεχιστεί ακόμη και μετά τις επόμενες πολωνικές εκλογές στις 15 Οκτωβρίου. Εάν η αντιπολίτευση της" πολιτικής πλατφόρμας " (PO) κερδίσει, τότε η Πολωνία θα επιστρέψει στο παραδοσιακό μεταψυχροπολεμικό της καθεστώς ως γερμανικός υποτελής, το οποίο στη συνέχεια θα καταλύσει έναν ανταγωνισμό με την Ουκρανία για το προνόμιο να είναι ο σημαντικότερος κατώτερος εταίρος της Γερμανίας στην περιοχή.
Σε περίπτωση που το PiS διατηρήσει το εκλογικό του πλεονέκτημα έναντι του PO, τότε πιθανότατα θα αναγκαστεί να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με το κόμμα Συνομοσπονδίας κατά του κατεστημένου, το οποίο θα μπορούσε να εμποδίσει τους κατεστημένους να επιστρέψουν στην σκληρή στάση τους απέναντι στην Ουκρανία. Εάν συμβεί αυτό, τότε η Πολωνία θα παραμείνει στην στρατηγική οπισθοδρόμηση στον ανταγωνισμό της με τη Γερμανία για επιρροή στη χώρα αυτή, καθώς θα είναι πολιτικά δύσκολο για τη Βαρσοβία να προσφέρει στο Κίεβο οποιαδήποτε προνόμια που το Βερολίνο δε θα μπορούσε να ταιριάξει, πόσο μάλλον να ξεπεράσει αν χρειαστεί.
Με αυτή τη διορατικότητα στο μυαλό, η Γερμανία είναι επομένως έτοιμη να αντικαταστήσει την Πολωνία ως κορυφαίος στρατηγικός εταίρος της Ουκρανίας, ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές, δεδομένου ότι η νίκη του PO πιθανότατα θα οδηγήσει σε αυτό να συμβεί αμέσως, ενώ το PiS πιθανότατα θα καθυστερήσει αυτό το φαινομενικά αναπόφευκτο αποτέλεσμα για λίγο. Ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να αντισταθμιστεί αυτό το σενάριο είναι εάν το PiS κερδίσει και στη συνέχεια διακηρύξει μια πολύ πιο μυϊκή πολιτική έναντι της Ουκρανίας με στόχο τον εξαναγκασμό αυτής της χώρας να διατηρήσει τη σφαίρα επιρροής της Πολωνίας.
Η πρόσφατη έρευνα της για το περιστατικό του Πρζεβοντόου τον περασμένο Νοέμβριο, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ουκρανία ήταν υπεύθυνη για τον ακυβέρνητο πύραυλο που σκότωσε δύο Πολωνούς παρά τις αρνήσεις του Ζελένσκι μέχρι σήμερα, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως πρόσχημα για το σκοπό αυτό. Η Πολωνία θα μπορούσε τότε να απειλήσει να σταματήσει τη διέλευση της στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας τρίτων χωρών (ειδικά της Γερμανίας) προς την Ουκρανία έως ότου το Κίεβο πληρώσει αποζημίωση για αυτό με τη μορφή θεσμοθέτησης της προβλεπόμενης σφαίρας επιρροής του εκεί.
Αυτό που προτείνεται είναι ένα remix του τελεσίγραφου του 1938 που έδωσε η Πολωνία στη Λιθουανία, αν και αυτή τη φορά χωρίς την υπονοούμενη απειλή ένοπλης δύναμης εάν η Ουκρανία δε συμφωνήσει. Παρ' όλα αυτά, η απειλή να αποκοπεί η στρατιωτική και οικονομική γραμμή ζωής της χώρας αυτής θα ήταν πιθανώς αρκετή για να εξαναγκάσει το Κίεβο να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της Βαρσοβίας. Εάν το PiS κερδίσει την επανεκλογή και συγκεντρώσει την πολιτική βούληση για την προστασία των συμφερόντων της Πολωνίας παρά τον αρνητικό αντίκτυπο που θα προκαλούσε, τότε αυτό θα μπορούσε να συμβεί μέχρι το τέλος του έτους.
Κανείς δεν πρέπει να τρέφει ιδιαίτερες ελπίδες για αυτό, ωστόσο, δεδομένου ότι καμία από τις προαναφερθείσες μεταβλητές δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. Ακόμη και αν το PiS κερδίσει την επανεκλογή του και αν υποτεθεί ότι είναι αναγκασμένο να εισέλθει σε μια κυβέρνηση συνασπισμού με Συνομοσπονδία σε αυτό το σενάριο, εξακολουθεί να είναι πολύ απίθανο η ηγεσία του να είναι πρόθυμη να κρατήσει όμηρο τον πόλεμο πληρεξουσίων του ΝΑΤΟ στη Ρωσία, εκτός εάν η Ουκρανία κάνει την προσφορά της Πολωνίας. Για το λόγο αυτό, η απώλεια της σφαίρας επιρροής της Πολωνίας στην Ουκρανία προς όφελος της Γερμανίας μπορεί να είναι ήδη τετελεσμένο γεγονός.