Στις 13 Σεπτεμβρίου, ο διάσημος Αμερικανός ερευνητής δημοσιογράφος Seymour Hersh αποκάλυψε ένα κρίσιμο σημείωμα πέντε σελίδων που ετοιμάστηκε για την Υπηρεσία Πληροφοριών Άμυνας των ΗΠΑ (DIA) στις 20 Ιουνίου 2013. Αυτό το έγγραφο περιείχε λεπτομέρειες σχετικά με το σχέδιο του Μετώπου Nusra που συνδέεται με την Αλ Κάιντα για την κατασκευή νευρικού αερίου σαρίν με στόχο την εκτέλεση χημικής επίθεσης εντός της Συρίας.
Ουίλιαμ Βαν Βάγκενεν - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Το σημείωμα προσθέτει στα αυξανόμενα στοιχεία που υποδεικνύουν τη συμμετοχή των σαουδαραβικών μυστικών υπηρεσιών στην ενορχήστρωση μιας ψευδούς χημικής επίθεσης στο προάστιο της Δαμασκού, Γούτα, δύο μήνες αργότερα, στις 21 Αυγούστου 2013.
Η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο εκατοντάδων αμάχων και σχεδόν πυροδότησε μια δυτική στρατιωτική επέμβαση για την υποστήριξη των ισλαμιστικών μαχητών που είχαν στόχο να ανατρέψουν τη συριακή κυβέρνηση.
Η προμήθεια σαρίν της Nusra
Το σημείωμα της DIA, το οποίο παρέχει λεπτομέρειες που ελήφθησαν από την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA), αναφέρει ότι τον Απρίλιο και το Μάιο του ίδιου έτους, «πολλοί χημικοί διευκολυντές από την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία» που εργάζονταν για το Μέτωπο Νούσρα «προσπαθούσαν να αποκτήσουν πρόδρομες ουσίες σαρίν χύμα, δεκάδες κιλά, πιθανότατα για την αναμενόμενη μεγάλης κλίμακας προσπάθεια παραγωγής στη Συρία».
Συγκεκριμένα, το σημείωμα προσδιορίζει τρεις πράκτορες της Nusra — Abd al-Ghani, Kifah Ibrahim και Adil Mahmud — οι οποίοι σχεδίαζαν να τελειοποιήσουν «μια διαδικασία παραγωγής σαρίν και στη συνέχεια να πάνε στη Συρία για να εκπαιδεύσουν άλλους να ξεκινήσουν παραγωγή μεγάλης κλίμακας σε ένα άγνωστο εργαστήριο στη Συρία». Ο Ιμπραήμ και ο Μαχμούντ συνελήφθησαν και οι δύο στο Ιράκ τον Μάιο του 2013, σύμφωνα με το υπόμνημα.
Η αποκάλυψη πως η NSA είχε εντοπίσει πράκτορες της Nusra που αναζητούσαν πρόδρομες ουσίες σαρίν στη Σαουδική Αραβία υποδηλώνει ότι η σαουδαραβική υπηρεσία πληροφοριών, τότε υπό την ηγεσία του πρίγκιπα Μπαντάρ μπιν Σουλτάν, θα γνώριζε επίσης αυτές τις δραστηριότητες.
Αυτό σημαίνει ότι το Ριάντ μπορεί είτε να διευκόλυνε ενεργά τη Nusra στην απόκτηση πρόδρομων ουσιών σαρίν είτε να επέλεξε να μην παρέμβει, επιτρέποντας σε αυτά τα σχέδια να προχωρήσουν ανεμπόδιστα.
Στο υπόμνημα αναφέρεται περαιτέρω πως:
«Το μέρος αυτής της προσπάθειας [για την παραγωγή σαρίν] με βάση τη Συρία μπορεί να ξεκίνησε ήδη από τα τέλη του 2012. Ο Abu Muhammad al-Hamawi, ο εμίρης του [Μέτωπου Nusra] της Hamah, προσπαθούσε να αποκτήσει τριχλωριούχο φώσφορο, ένα βασικό πρόδρομο σαρίν, το Δεκέμβριο του 2012. Δεν μπορούμε να το συνδέσουμε οριστικά με το σαρίν, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να συνδεθεί».
«Στρατηγική του Νότου» της Σαουδικής Αραβίας
Σύμφωνα με τον συνήγορο της αλλαγής καθεστώτος Charles Lister και τον Σουηδό δημοσιογράφο Aron Lund, ο Abu Muhammad al-Hamawi είναι επίσης γνωστός ως Sheikh Saleh al-Hamawi, ένας Σύριος από την πόλη Halfaya στη Hama. Ήταν ένας από τους έξι ιδρυτές του Μετώπου Νούσρα και αποδέκτης της Σαουδικής υποστήριξης.
Το χρονοδιάγραμμα τον Δεκέμβριο του 2012, όταν ο Χαμάουι υποτίθεται ότι αναζητούσε πρόδρομες ουσίες σαρίν, συμπίπτει με την περίοδο που ο πρίγκιπας Μπαντάρ μπιν Σουλτάν —ο καλά συνδεδεμένος πρώην πρεσβευτής της Σαουδικής Αραβίας στην Ουάσιγκτον— επέβλεψε την εφαρμογή της «νότιας στρατηγικής» της Σαουδικής Υπηρεσίας Πληροφοριών για να μετατοπίσει το επίκεντρο της σύγκρουση προς τη Δαμασκό.
Ο Μπαντάρ είχε αναλάβει τη θέση του διευθυντή των πληροφοριών της Σαουδικής Αραβίας στα μέσα του 2012 και ίδρυσε ένα κέντρο επιχειρήσεων στην Ιορδανία για να κατευθύνει κρυφά τις προσπάθειες εναντίον της συριακής κυβέρνησης. Ήρθε στο ρόλο του με πυροβόλα όπλα: στις 18 Ιουλίου, ένοπλα στοιχεία έστρεψαν το βλέμμα τους στην πρωτεύουσα, ξεκινώντας με τον βομβαρδισμό της Δαμασκού στο αρχηγείο Εθνικής Ασφάλειας της Συρίας, που σκότωσε βασικούς αξιωματούχους του στενού κύκλου του Σύριου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.
Οι New York Times ανέφεραν ότι τον Νοέμβριο του 2012, ένας «καταρράκτης όπλων» που προμηθεύτηκε η Σαουδική υπηρεσία πληροφοριών άρχισε να ρέει από την Ιορδανία στη Συρία. Ενώ τα όπλα που παρουσιάστηκαν δημόσια πως πηγαίνουν στους λεγόμενους «μετριοπαθείς» του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), αξιωματούχοι των ΗΠΑ αναγνώρισαν ότι πολλά από αυτά κατέληξαν στα χέρια «σκληρών ισλαμιστών τζιχαντιστών».
Τον Φεβρουάριο του 2013, η Washington Post πήρε συνέντευξη από τον Χαμάουι, προσδιορίζοντάς τον ως διοικητή του FSA και όχι ως διοικητή της Nusra (ο FSA και η Nusra συνεργάστηκαν στενά και, σε πολλές περιπτώσεις, ήταν δυσδιάκριτοι).
Ο Χαμάουι υποστήριξε πως οι μονάδες του είχαν λάβει αποστολές όπλων τις προηγούμενες εβδομάδες από τη Σαουδική Αραβία ως μέρος της νότιας στρατηγικής του Μπαντάρ, ενώ δήλωσε ότι «η Ντερά και η Δαμασκός είναι τα βασικά μέτωπα της επανάστασης και η Δαμασκό είναι εκεί που πρόκειται να τελειώσει».
Σύμφωνα με έγγραφο της NSA που διέρρευσε, ο υφιστάμενος του Πρίγκιπα Μπαντάρ, αναπληρωτής αρχηγός του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, πρίγκιπας Σαλμάν μπιν Σουλτάν, παρείχε 120 τόνους εκρηκτικών και άλλο όπλο στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, δίνοντάς τους άμεσες οδηγίες να «φωτίσουν» τη Δαμασκό και να «ισοπεδώσουν» το αεροδρόμιο το Μάρτιο του 2013.
Σύνταγμα 111
Τον Δεκέμβριο του 2012, πολλές τζιχαντιστικές ομάδες με επικεφαλής το Μέτωπο Νούσρα κατέλαβαν μια βάση του συριακού στρατού στην ύπαιθρο του Χαλεπίου, γνωστή ως Σύνταγμα 111. Η βάση περιείχε αποθέματα αερίου μουστάρδας, χλωρίου και σαρίν, τα οποία κατέλαβε η Νούσρα . Η Katibat al-Muhajireen, μια ισλαμιστική ένοπλη ομάδα ξένων μαχητών που υποστηρίζεται από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, συμμετείχε επίσης στην κατάληψη του Συντάγματος 111.
Είναι πολύ πιθανό ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ γνώριζαν την απόκτηση αυτών των χημικών όπλων από τη Nusra. Στις 7 Δεκεμβρίου 2012, μόλις δύο ημέρες πριν από την πτώση της βάσης, το Syria Deeply , ένα μέσο ενημέρωσης που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ανέφερε ότι, σύμφωνα με έναν Άραβα διπλωμάτη, Αμερικανοί εργολάβοι επιχειρούσαν στο έδαφος στη Συρία με αποστολή την παρακολούθηση της κατάστασης των αποθεμάτων χημικών όπλων της χώρας.
Ο διπλωμάτης είπε ότι «υπάρχουν 24ωρες συνδέσεις Skype που συνδέουν τις ΗΠΑ με ταξιαρχίες ανταρτών για την ενίσχυση της παρακολούθησης των τοποθεσιών χημικών όπλων στο έδαφος».
Ακριβώς τη στιγμή που οι τζιχαντιστές υποστηριζόμενοι από τη Σαουδική Αραβία και τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες επρόκειτο να αποκτήσουν σαρίν (ή τα συστατικά για τη δημιουργία σαρίν) από το Σύνταγμα 111, Αμερικανοί αξιωματούχοι άρχισαν να κατηγορούν τη συριακή κυβέρνηση πως ετοιμαζόταν να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα. Αμερικανοί αξιωματούχοι ανέφεραν επίσης αυτούς τους ισχυρισμούς ως δικαιολογία για πιθανή δυτική στρατιωτική επέμβαση.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η συριακή αντιπολίτευση σύντομα υποστήριξε ότι η συριακή κυβέρνηση είχε χρησιμοποιήσει χημικά όπλα. Στις 25 Δεκεμβρίου 2012, ένας αποστάτης του συριακού στρατού ισχυρίστηκε στο Al-Jazeera ότι η συριακή κυβέρνηση είχε χρησιμοποιήσει ένα νευρικό αέριο που μοιάζει με σαρίν σε μια επίθεση στη Χομς. Ωστόσο, τα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτούς τους ισχυρισμούς ήταν τόσο αδύναμα που ακόμη και αξιωματούχοι των ΗΠΑ τα απέρριψαν αμέσως.
Ωστόσο, ο πρίγκιπας Μπαντάρ είδε μια ευκαιρία σε αυτό το περιστατικό. Το Φεβρουάριο του 2013, προσπάθησε να πείσει τον Λευκό Οίκο ότι ο Άσαντ της Συρίας είχε περάσει την «κόκκινη γραμμή» του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα χρησιμοποιώντας χημικά όπλα.
Η απάντηση των ΗΠΑ και ο εξοπλισμός της αντιπολίτευσης
Αρκετούς μήνες αργότερα, άρχισαν να εμφανίζονται στοιχεία που υποδηλώνουν ότι το Μέτωπο Νούσρα είχε καταφέρει να αποκτήσει ή να παράγει κάποια ποσότητα σαρίν χαμηλής ποιότητας. Στις 19 Μαρτίου 2013, ένας πύραυλος που περιείχε χημικούς παράγοντες εκτοξεύτηκε στην πόλη Khan al-Assal στην επαρχία του Χαλεπίου, σκοτώνοντας 25 άτομα.
Συγκεκριμένα, μεταξύ των θυμάτων, 16 ήταν Σύριοι στρατιώτες, λεπτομέρεια που δημιούργησε αμφιβολίες για την υπαιτιότητα του Άσαντ στην επίθεση.
Στις 5 Μαΐου εκείνου του έτους, η ερευνήτρια του ΟΗΕ Κάρλα ντελ Πόντε είπε ότι είχε συγκεντρώσει μαρτυρίες που έδειχναν πως το σαρίν είχε χρησιμοποιηθεί από «την αντιπολίτευση, τους αντάρτες, όχι από τις κυβερνητικές αρχές».
Ενισχύοντας τον ισχυρισμό της ντελ Πόντε, το Reuters ανέφερε στις 30 Μαΐου ότι οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν 12 μαχητές του Μετώπου Νούσρα που είχαν στην κατοχή τους 4,5 λίβρες αερίου σαρίν, ενώ ένας μαχητής της Νούσρα που βοήθησε στην κατάληψη της βάσης του Συντάγματος 111 υπέθεσε αργότερα πως η Νούσρα είχε εκτελέσει την επίθεση στο Χαν αλ-Ασάλ με το σαρίν που αιχμαλωτίστηκε στη βάση.
Όταν ο συριακός στρατός και οι συμμαχικές δυνάμεις της Χεζμπολάχ κατέλαβαν την στρατηγική πόλη Κουσάιρ στα σύνορα με τον Λίβανο τον Ιούνιο, οι αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον άρχισαν να πανικοβάλλονται, πιστεύοντας ότι χρειάζονταν δραστικά μέτρα «για να σταματήσει το κύμα των νικών του Άσαντ».
Εν μέσω εκκλήσεων για μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία από εξέχοντες Αμερικανούς νομοθέτες και μέσα ενημέρωσης, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι στέλνει F-16 και συστοιχίες πυραύλων Patriot στην Ιορδανία. Αν και ο Ομπάμα αρνήθηκε την άμεση στρατιωτική επέμβαση, η κυβέρνησή του εξέδωσε μια ειδική αξιολόγηση υποστηρίζοντας ότι η συριακή κυβέρνηση είχε χρησιμοποιήσει χημικά όπλα και ανακοινώνοντας πως οι ΗΠΑ θα εξοπλίσουν τώρα τις εξτρεμιστικές ομάδες της αντιπολίτευσης απευθείας.
Αλλά για τον πρίγκιπα Μπαντάρ, αυτό δεν ήταν αρκετό. Το Reuters ανέφερε ότι οι Σαουδάραβες αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του αείμνηστου βασιλιά Αμπντουλάχ και του πρίγκιπα Μπαντάρ, «θέλουν περισσότερη εμπλοκή των ΗΠΑ… Ανησυχούν πραγματικά για την στάση στην Ουάσιγκτον».
Ξένη υποστήριξη στους Σύριους «αντάρτες»
Στις 20 Ιουνίου, το σημείωμα της DIA που αποκαλύφθηκε από τον Seymour Hersh γράφτηκε και διανεμήθηκε, επιβεβαιώνοντας ότι το Μέτωπο Nusra επιδίωκε να παράγει σαρίν. Αλλά αυτές οι πληροφορίες αγνοήθηκαν και οι δυτικοί αξιωματούχοι συνέχισαν να κάνουν νέους κατασκευασμένους ισχυρισμούς ότι η Δαμασκός είχε πραγματοποιήσει χημικές επιθέσεις, μεταξύ άλλων στο Saraqeb, στο Sheikh Maqsoud και στο Jobar.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρίγκιπας Μπαντάρ, με τη βοήθεια των ομολόγων του στις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ και του Ισραήλ, προετοιμάστηκε να εξαπολύσει μια μαζική επίθεση «ανταρτών» στη Δαμασκό.
Η γαλλική εφημερίδα La Figaro ανέφερε πως σύμφωνα με τις πηγές της, «τα πρώτα συριακά σώματα που εκπαιδεύτηκαν στον ανταρτοπόλεμο από τους Αμερικανούς στην Ιορδανία βρίσκονται σε δράση από τα μέσα Αυγούστου στη νότια Συρία, στην περιοχή Deraa. Μια πρώτη ομάδα 300 ανδρών, πιθανώς υποστηριζόμενη από Ισραηλινούς και Ιορδανούς καταδρομείς, καθώς και από άνδρες της CIA, θα είχε περάσει τα σύνορα στις 17 Αυγούστου. Μια δεύτερη θα είχε ενωθεί μαζί τους στις 19».
Μια ομάδα πρώην αξιωματούχων πληροφοριών των ΗΠΑ ανέφερε παρομοίως ότι «στις 13-14 Αυγούστου 2013, δυνάμεις της αντιπολίτευσης στη Τουρκία υποστηριζόμενες από τη Δύση ξεκίνησαν προκαταρκτικές προετοιμασίες για μια μεγάλη, παράτυπη στρατιωτική έκρηξη» και πως «μια επιχείρηση διανομής όπλων χωρίς προηγούμενο σε έκταση ξεκίνησε το όλα τα στρατόπεδα της αντιπολίτευσης», η οποία εποπτευόταν από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, της Τουρκίας και του Κατάρ.
Το σκηνικό είχε πλέον προετοιμαστεί για μια αεροπορική εκστρατεία των ΗΠΑ για να βοηθήσουν τις τζιχαντιστικές ομάδες του Μπαντάρ που συγκεντρώνονται κοντά στη Δαμασκό. Ωστόσο, χρειαζόταν ακόμα μια σκανδάλη για να αναγκαστεί ο Ομπάμα να την εξουσιοδοτήσει.
Η επίθεση στη Γούτα
Το πρωί της 21ης Αυγούστου 2013, ένας καταιγισμός βίντεο εμφανίστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που φέρεται να δείχνουν τα αποτελέσματα μιας μαζικής επίθεσης με χημικά που διεξήχθη από τον συριακό στρατό στη Γούτα, σκοτώνοντας 1.429 πολίτες, μεταξύ των οποίων 456 παιδιά.
Οι New York Times ανέφεραν ότι «Μέσα σε λίγες ώρες, οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης [Ομπάμα] άρχισαν να δίνουν σήμα πως προετοιμάζονται για ένα άμεσο στρατιωτικό χτύπημα για να τιμωρήσουν τη συριακή κυβέρνηση», αντιστρέφοντας την προηγούμενη απροθυμία του Ομπάμα.
Την επόμενη μέρα, 22 Αυγούστου, η La Figaro δημοσίευσε την έκθεσή της σχετικά με την επίθεση των τζιχαντιστών στη Δαμασκό, αναφέροντας ότι «η επιχείρηση κατά του Άσαντ έχει ξεκινήσει».
Ωστόσο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ αντέστρεψε σύντομα την απόφασή του να εγκρίνει στρατιωτική επέμβαση, αφού ο Διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Τζέιμς Κλάπερ προειδοποίησε πως τα στοιχεία που συνδέουν τον Άσαντ με τη θανατηφόρα επίθεση «δεν ήταν σίγουρα».
Ελλείψει μιας εκτεταμένης εκστρατείας βομβαρδισμών των ΗΠΑ, η ένοπλη επίθεση στη Δαμασκό απέτυχε μετά από 15 ημέρες βίαιων μαχών.
Στην ενδιάμεση έκθεσή τους που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013, οι ερευνητές του ΟΗΕ επιβεβαίωσαν αργότερα ότι χρησιμοποιήθηκε σαρίν στη Γούτα.
Η ομάδα του ΟΗΕ δεν είχε εντολή να αποδώσει την ευθύνη για την επίθεση στη Γούτα, ωστόσο, μια λεπτομερής ανάλυση που δημοσιεύτηκε το 2021 από το Rootclaim έδειξε πως η υποστηριζόμενη από τη Σαουδική Αραβία Liwa al-Islam εκτόξευσε τις ρουκέτες σαρίν στη Γούτα - όχι ο συριακός στρατός.
Επιπλέον, η τελική έκθεση του ΟΗΕ που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2013 επιβεβαίωσε ότι τζιχαντιστικές ομάδες είχαν πράγματι χρησιμοποιήσει μικρές ποσότητες σαρίν σε επιθέσεις εναντίον Σύριων στρατιωτών στο προάστιο Jobar της Δαμασκού στις 24 Αυγούστου και στην Ashrafiah Sahnaya στην ύπαιθρο της πρωτεύουσας στις 25 Αυγούστου.
Συνεχείς επιθέσεις ψευδούς σημαίας
Ο Ιορδανός δημοσιογράφος Yahya Ababneh επισκέφτηκε τη Γούτα μέρες μετά την επίθεση και πήρε συνεντεύξεις από αρκετούς μαχητές της αντιπολίτευσης, τις οικογένειές τους, ντόπιους γιατρούς και πολίτες. Σύμφωνα με πηγές του, τοπικές ένοπλες ομάδες έλαβαν χημικά όπλα μέσω του Σαουδάραβα Πρίγκιπα Μπαντάρ και ήταν υπεύθυνες για την πραγματοποίηση της επίθεσης στη Γούτα.
Ο Ababneh ανέφερε ότι μαχητές με τους οποίους μίλησε «ανέφεραν πως οι μισθοί τους προέρχονταν από τη Σαουδική κυβέρνηση» και ότι «ο Πρίγκιπας Μπαντάρ αναφέρεται ως «αλ-Χαμπίμπ» ή «εραστής» από τους μαχητές της Αλ Κάιντα που πολεμούν στη Συρία».
Ένα μήνα αργότερα, ένας ανώτερος αξιωματούχος του ΟΗΕ που ασχολήθηκε άμεσα με τις συριακές υποθέσεις υποστήριξε πως σύμφωνα με τους μαχητές στη Γούτα, «οι πληροφορίες της Σαουδικής Αραβίας ήταν πίσω από τις επιθέσεις και δυστυχώς κανείς δε θα τολμήσει να το πει αυτό».
Το Syria Deeply ανέφερε το Δεκέμβριο του 2012 ότι ως μέρος μιας ειδικής ομάδας εργασίας που στάλθηκε στην Ιορδανία, «οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν προσλάβει εργολάβους για να εκπαιδεύσουν ορισμένες ταξιαρχίες των Σύριων ανταρτών στην ασφάλεια των χημικών όπλων».
Μετά τη Γούτα, οι τζιχαντιστικές ομάδες που υποστηρίζονται από τη CIA, τις υπηρεσίες πληροφοριών της Σαουδικής Αραβίας και τη Μοσάντ συνέχισαν να πραγματοποιούν ψευδείς χημικές επιθέσεις για τις οποίες κατηγορήθηκαν ο Άσαντ, κυρίως στο Khan Sheikhoun τον Απρίλιο του 2017 και στη Ντούμα τον Απρίλιο του 2018.
Ανταρσία που χρηματοδοτείται από τη Σαουδική Αραβία
Ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας σε τέτοιες ψεύτικες σημαίες απεικονίστηκε περαιτέρω το Μάρτιο του 2018, όταν ο συριακός στρατός απελευθέρωσε ορισμένες γεωργικές εκτάσεις στην Ανατολική Γούτα και ανακάλυψε ένα καλά εξοπλισμένο χημικό εργαστήριο που διευθύνεται από την υποστηριζόμενη από τη Σαουδική Αραβία Liwa al-Islam (τότε ήταν γνωστή ως Jaish al-Islam).
Η αρθρογράφος του Cradle Sharmine Narwani επισκέφτηκε το εργαστήριο εκείνο το έτος και ανέφερε ότι ήταν γεμάτο με εξοπλισμό, χημικές ουσίες και πυρομαχικά. Ο εξοπλισμός περιελάμβανε έναν συμπιεστή αερίου αμερικανικής κατασκευής για τον οποίο η Σαουδική Αραβία προκήρυξε διαγωνισμούς το 2015.
Στους εννέα μήνες πριν από την προβοκάτσια στη Γούτα, οι πράκτορες της Nusra αναζητούσαν ενεργά πρόδρομες ουσίες σαρίν στη Σαουδική Αραβία. Επιπλέον, ένας διοικητής της Nusra στη Συρία, που προσδιορίστηκε από την DIA ως εμπλεκόμενος στην αναζήτηση πρόδρομων ουσιών σαρίν, είχε λάβει την στρατιωτική υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας.
Οι μυστικές υπηρεσίες της Σαουδικής Αραβίας όχι μόνο εξόπλιζαν και χρηματοδοτούσαν τζιχαντιστικές ομάδες, αλλά εξέδιδαν και άμεσες εντολές για επιθέσεις στη Δαμασκό. Η Liwa al-Islam εκτόξευσε τους ρουκέτες σαρίν στη Γούτα σε μια κρίσιμη συγκυρία όταν επρόκειτο να ξεκινήσει μια μεγάλη επίθεση στη Δαμασκό, που σχεδίαζε η σαουδαραβική υπηρεσία πληροφοριών σε συνεργασία με τη CIA και τη Μοσάντ.
Το ευρύτερο μοτίβο χημικών επιθέσεων ψευδούς σημαίας για τις οποίες κατηγορείται η συριακή κυβέρνηση, όπως αυτές στο Khan Sheikhoun και στην Douma, υπογραμμίζει περαιτέρω τον πιθανό ρόλο της Σαουδικής Αραβίας σε τέτοιες επιχειρήσεις.
Λαμβάνοντας υπόψη τα τεκμηριωμένα στοιχεία, γίνεται όλο και πιο απίθανο να υποδηλωθεί ότι η Liwa al-Islam έδρασε μόνη της στην επίθεση στη Γούτα. Το περιστατικό είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο πολλών Σύριων αμάχων, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών, και σχεδόν οδήγησε σε δυτική στρατιωτική επέμβαση, ευθυγραμμισμένη με τους στόχους των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ, της Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων που επιδίωκαν να ανατρέψουν τη συριακή κυβέρνηση.