Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
"Η Ρωσία έκλεψε το σούπερ. Τους λέμε σούπερ ντούπερ, σωστά; Πηγαίνουν πολύ γρήγορα. Το έκλεψαν κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ομπάμα. Έκλεψαν τα σχέδια. Ήταν όλα πολύ υψηλά διαβαθμισμένα. Έκλεψαν τα σχέδια και τα έφτιαξαν" είπε στη συγκέντρωση .
Ο Τραμπ δεν μπήκε σε λεπτομέρειες σχετικά με την υποτιθέμενη «κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας» και δεδομένης της μάλλον στοιχειώδους φρασεολογίας που χρησιμοποίησε (ή της παντελούς έλλειψης αυτής), μάλλον δεν μπορούσε. Η εξαιρετικά περιορισμένη κατανόηση της προηγμένης στρατιωτικής τεχνολογίας από τον Τραμπ, σε συνδυασμό με μια προσπάθεια να κατευνάσει τους πιθανούς ψηφοφόρους του οδήγησε σε μια «ατυχή» επιλογή λέξεων. Ενώ είναι αλήθεια ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν πολλά προγράμματα υπερηχητικών όπλων, η πραγματικότητα είναι πως η χώρα υστερεί πολύ πίσω από τη Ρωσία και την Κίνα όσον αφορά την ανάπτυξη και τις δυνατότητες όπλων. Ακόμη χειρότερα, ακόμη και περιφερειακές δυνάμεις όπως η Βόρεια Κορέα και το Ιράν είναι τώρα είτε στο ίδιο επίπεδο με τις ΗΠΑ είτε ακόμη και τις έχουν επισκιάσει τόσο στην ανάπτυξη όσο και στη συνολική απόδοση τέτοιων όπλων.
Επί του παρόντος, τα όπλα που μπορεί να διαθέτει η Ουάσιγκτον DC είναι ανύπαρκτα. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το Πεντάγωνο εργάζεται σε πολλά προγράμματα, αλλά δε βρίσκεται κοντά σε ένα επιχειρησιακό όπλο, παρά τους ισχυρισμούς και τις μάταιες προσπάθειες να παρουσιαστεί ως παγκόσμιος ηγέτης σε τέτοιες τεχνολογίες. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία έχει ήδη αναπτύξει HGV (Hypersonic Glide Vehicles) και HCM (Hypersonic Cruise Missiles), τόσο σε πλοία όσο και επίγεια, καθώς και αεροεκτοξευόμενους υπερηχητικούς πυραύλους που δε βασίζονται σε κανένα από τα δύο, αλλά σε εξαιρετικά ευέλικτη τεχνολογία πρόωσης που προέρχεται από παλαιότερους βαλλιστικούς πυραύλους (κυρίως το θρυλικό «Oka-U» της σοβιετικής εποχής). Έτσι, ο ισχυρισμός πως η Ρωσία «έκλεψε» την απαιτούμενη τεχνολογία από τις ΗΠΑ επί κυβέρνησης Ομπάμα είναι εντελώς παράλογος, δεδομένου ότι η Ουάσιγκτον DC είναι αυτή που υστερεί σημαντικά έναντι της Μόσχας και όχι το αντίστροφο.
Ένα άλλο σημαντικό πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι πως είναι επίσης αδύνατο να "δώσουμε" σε κάποιον τόσο προηγμένη τεχνολογία σαν να ήταν ένα φυσικό αντικείμενο που κάποιος χάνει την στιγμή που χωρίζει τους δρόμους του μαζί του. Αυτός ο γελοίος ισχυρισμός έχει παπαγαλιστεί από πολλούς Αμερικανούς αξιωματούχους σε μια προσπάθεια να υποστηρίξουν το μύθο της υποτιθέμενης «τεχνολογικής υπεροχής» της Αμερικής. Για να κατανοήσουμε καλύτερα πόσο πίσω είναι οι ΗΠΑ, θα χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα μόνο των HGV, χωρίς να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες σχετικά με άλλους τύπους όπλων που η πολεμική θαλασσοκρατία απέχει χρόνια από την ανάπτυξή τους. Τα δημόσια διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία των αναπτυγμένων και των μελλοντικών στρατηγικών βαρέων οχημάτων δεν είναι σίγουρα οριστικά, καθώς τα πραγματικά δεδομένα είναι πράγματι εξαιρετικά διαβαθμισμένα. Ωστόσο, οι πληροφορίες που έχουν δημοσιευτεί μέχρι στιγμής αναφέρουν τα εξής.
Ρωσικό «Avangard» HGV: μέγιστη ταχύτητα – 28 Mach (34301,23 km/h ή 9,6 km/s). Λειτουργική κατάσταση – Ενεργή (2019).
DF-ZF HGV της Κίνας: ταχύτητα – διαβαθμισμένη, που υποτίθεται ότι είναι μεταξύ 5 Mach (6.173 km/h ή 1,7 km/s) και 10 Mach (12.360 km/h ή 3,4 km/s). Λειτουργική κατάσταση – Ενεργή (2019).
Αμερικανικό AGM-183A ARRW: μέγιστη ταχύτητα – ισχυρίζεται ότι είναι 8 Mach (9.541 km/h, 2,7 km/s). Λειτουργική κατάσταση – είχε αρχικά προγραμματιστεί για ανάπτυξη το 2023, ακυρώθηκε μετά από επανειλημμένες αποτυχίες και/ή ψευδώς αναφερόμενες «επιτυχείς» εκτοξεύσεις.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ακύρωση του AGM-183A που εκτοξεύτηκε από αέρος ήταν μια σημαντική οπισθοδρόμηση για τις ΗΠΑ, καθώς ήταν το πιο προχωρημένο στην ανάπτυξη τουλάχιστον εννέα προγραμμάτων Ε&Α που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή. Δεν είναι σαφές εάν οι ΗΠΑ είχαν το κίνητρο της απόλυτης αμηχανίας που έμειναν τόσο πίσω ή κάποιο άλλο σκεπτικό, αλλά ο στρατός των ΗΠΑ ανακοίνωσε επίσημα ότι θα έθετε σε λειτουργία το χερσαίο LRHW (Long-Range Hypersonic Weapon), παρόλο που το όπλο είχε πραγματοποιήσει επιτυχείς επιχειρησιακές δοκιμές. Επιπλέον, στις αρχές Σεπτεμβρίου, το Πεντάγωνο ακύρωσε τις δοκιμές για τρίτη συνεχή φορά και ανακοίνωσε ότι θα τις αναβάλει, κάτι που είναι εντελώς ανήκουστο για ένα οπλικό σύστημα που ήδη υποτίθεται πως είναι «λειτουργικό».
Ακόμη χειρότερα, Αμερικανοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες συνεχίζουν να παπαγαλίζουν ότι ο πύραυλος είναι "πολύ πιο προηγμένος" από τον ρωσικό 9-A-7660 "Kinzhal" επειδή το βεληνεκές και η ταχύτητά του είναι 2.875 km και 17 Mach (20.275 km/h ή 5,8 km/s), αντίστοιχα. Πράγματι, στα χαρτιά, η ταχύτητα του LRHW είναι περίπου 50-70% μεγαλύτερη από αυτή του "Kinzhal". Ωστόσο, στην πραγματικότητα, αυτοί οι αριθμοί δε σημαίνουν τίποτα, επειδή βασίζονται σε υπολογισμούς προγραμμάτων και όχι σε πραγματικές δοκιμές. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μέχρι στιγμής δεν έχει εξαπολυθεί ούτε ένα επιχειρησιακό LRHW. Επίσης, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι υπάρχει μια πολύ διαφορετική τεχνολογική προσέγγιση στην ανάπτυξη δύο όπλων. Το "Kinzhal" δεν είναι HGV, που σημαίνει πως το LRHW πρέπει να συγκριθεί με το "Avangard" ή το DF-ZF.
Πρώτον, τα HGV δεν είναι ακριβώς πύραυλοι. Δηλαδή, δεν τροφοδοτούνται και απαιτούν όχημα εκτόξευσης ή ενισχυτή. Το AGM-183A ARRW που ακύρωσε πρόσφατα οι Ηνωμένες Πολιτείες πέρασε από μια μάλλον δύσκολη διαδικασία Ε&Α, με το όπλο να μην μπορεί αρχικά να ξεπεράσει το όριο των 5 Mach, που είναι το ελάχιστο που απαιτείται για την επίτευξη υπερηχητικής ταχύτητας (5+ φορές ταχύτερη από την ταχύτητα του ήχου). Η ομάδα Ε&Α της Lockheed Martin προέβλεψε ότι το όπλο είναι ικανό να έχει ταχύτητες έως και 20 Mach, αλλά συνάντησε ανυπέρβλητα εμπόδια κατά την προσπάθειά της να το πετύχει. Το πρόβλημα αφορά κυρίως την (αν)ικανότητα του HGV να επιβιώνει από την ακραία θερμότητα που παράγεται κατά την υπερηχητική πτήση, με αποτέλεσμα πιθανώς την καταστροφή της εξαιρετικά ευαίσθητης μικροηλεκτρονικής του.
Ενώ οι ΗΠΑ αγωνίζονται να φτιάξουν ένα λειτουργικό HGV, το οποίο θα είναι μακράν το υψηλότερο επίπεδο υπερηχητικής τεχνολογίας που θα μπορούσε να αναπτύξει μια χώρα, η Ρωσία είναι κυριολεκτικά δεκαετίες μπροστά, τόσο σε δυνατότητες όπλων όσο και σε ανάπτυξη. Συγκεκριμένα, η Μόσχα επανεξόπλισε πρόσφατα τα μισά από τα ICBM της (διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι) με κεφαλές HGV. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία είναι επίσης ακόμη πιο μπροστά στην ανάπτυξη υπερηχητικών πυραύλων όπως ο "Kinzhal" και ο scramjet "Zircon" , εκτός από μια πληθώρα άλλων τύπων όπως SAM (βλήματα επιφανείας-αέρος ) και υπερηχητικούς πυραύλους AA (αέρος-αέρος) που χρησιμοποιεί στις ασυναγώνιστες πλατφόρμες αεράμυνας και στα εξαιρετικά μαχητικά αεροσκάφη της.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr