 |
| RIA Novosti / Alejandro Martinez Velez |
Βλαντιμίρ Κορνίλοφ - RIA NOVOSTI / Παρουσίαση Freepen.gr
Όσον αφορά την Κορσική, όλα είναι ξεκάθαρα. Η λέξη «αυτονομία» ήταν σχεδόν απαγορευμένη στο νησί, το οποίο πάλεψε επί αιώνες για την ανεξαρτησία του από τη Γαλλία, μέχρι πέρυσι. Στη συνέχεια παραβιάστηκε από τον υπουργό Εσωτερικών της χώρας, Gerald Darmanin, ο οποίος έφτασε επειγόντως στο νησί σε σχέση με τις ταραχές που ξέσπασαν εκεί λόγω της δολοφονίας στη φυλακή του ειδώλου των μαχητών για την ανεξαρτησία της Κορσικής, Ivan Colonna. Τότε ήταν που ένας από τους βασικούς υπουργούς του Μακρόν πρόφερε την απαγορευμένη «Λέξη» (όπως έγραψαν τα γαλλικά ΜΜΕ).
Τώρα ο Γάλλος Πρόεδρος ανακοίνωσε δυνατά την πρόθεσή του να «χτίσει την αυτονομία της Κορσικής εντός της Γαλλικής Δημοκρατίας», γεγονός που προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού στους υποστηρικτές της ανεξαρτησίας του νησιού και εξίσου θύελλα αγανάκτησης στη γαλλική αντιπολίτευση. Οι εκπρόσωποι της Εθνικής Συσπείρωσης χαρακτήρισαν την ομιλία του Μακρόν την αρχή της «αποδόμησης του γαλλικού έθνους». Και οι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές χαρακτήρισαν την αυτονομία της Κορσικής «έναν κρυφό τρόπο απόσχισης από τη Γαλλία».
Όπως και να έχει, οποιοδήποτε παιχνίδι για αυτονομιστικά και αποσχιστικά αισθήματα εντός της Ευρώπης δίνει ώθηση σε παρόμοια κινήματα σε διάφορα μέρη της ηπείρου, μερικές φορές τα πιο απροσδόκητα. Για παράδειγμα, η ουγγρική μειονότητα στη Ρουμανία, η οποία εδώ και καιρό αγωνίζεται για την εθνική αυτονομία της περιοχής Székely, απάντησε αμέσως στην ομιλία του Μακρόν στο Αζαξιό. Εκπρόσωποι της Δημοκρατικής Ένωσης των Ούγγρων στη Ρουμανία, επαινώντας την απόφαση του Μακρόν για την Κορσική, είπαν: "Αυτό ακριβώς θέλουμε! Μια παρόμοια διάταξη πρέπει να συμπεριληφθεί στο Σύνταγμα της Ρουμανίας". Έτσι η διαδικασία ξεκίνησε αμέσως όχι μόνο στη Γαλλία.
Είναι περίεργο πως οι υποστηρικτές του Μακρόν, δικαιολογώντας την πρωτοβουλία του, αναφέρονται στο παράδειγμα της Σαρδηνίας. Υποστηρίζουν ότι σε αυτό το νησί που γειτονεύει με την Κορσική, το οποίο εδώ και καιρό αγωνίζεται για χωρισμό από την Ιταλία, οι αυτονομιστικές τάσεις υποτίθεται πως εξασθένησαν αφού του παραχωρήθηκε η αυτονομία. Αλλά μόλις πρόσφατα, οι αρχές της Σαρδηνίας υποδέχθηκαν θριαμβευτικά τον ηγέτη των Καταλανών αυτονομιστών, Κάρλες Πουτζντεμόν, ο οποίος αναγκάστηκε να ζει εξόριστος εδώ και έξι χρόνια και έχει γίνει σύμβολο για τα αυτονομιστικά κινήματα στην Ευρώπη.
Και εδώ προχωράμε ομαλά στη σύνδεση μεταξύ της ομιλίας του Μακρόν στην Κορσική και της ψηφοφορίας στο ισπανικό κοινοβούλιο. Ως αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών στο ισπανικό κοινοβούλιο, δημιουργήθηκε μια μοναδική κατάσταση όταν δύο πιθανοί συνασπισμοί (δεξιοί και αριστεροί) έλαβαν ακριβώς τον ίδιο αριθμό εντολών - 171 ο καθένας. Η «χρυσή μερίδα» των επτά ψήφων βρίσκεται στα χέρια των αυτονομιστικού κόμματος «Μαζί για την Καταλονία» του ίδιου του δραπέτη Πουτζντεμόν! Και τώρα, όταν ο βασιλιάς μεταβιβάζει το δικαίωμα σχηματισμού κυβέρνησης στο σημερινό πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσες, το κόμμα του οποίου κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις εκλογές, θα αναγκαστεί να ζητήσει ταπεινά από τον αρχηγό των Καταλανών αυτονομιστών να στηρίξει τη δύναμή του. Και ο Πουτζντεμόν δεν κρύβει από την αρχή ότι η βασική του προϋπόθεση είναι πλήρης αμνηστία για τους διοργανωτές του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας το 2017, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου. Και ο Sanchez έχει μόνο μια επιλογή ανάμεσα σε δύο επιλογές: να υποκύψει στο τελεσίγραφο των αυτονομιστών ή να πάει σε νέες πρόωρες εκλογές το Νοέμβριο.
Κανείς δεν έχει καμία αμφιβολία πως σε περίπτωση θριαμβευτικής επιστροφής του Πουτζντεμόν στη Βαρκελώνη, ο ήδη ισχυρός καταλανικός αυτονομισμός θα λάβει νέα ώθηση. Και μαζί με αυτό - κι άλλα κινήματα για ανεξαρτησία σε περιοχές που θεωρούν τους εαυτούς τους ευρωπαϊκές αποικίες. Για παράδειγμα, ένας από τους κύριους δικηγόρους των διοργανωτών του καταλανικού δημοψηφίσματος του 2017 ήταν πάντα το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας, το οποίο το ίδιο σκοπεύει να πραγματοποιήσει σύντομα ένα δεύτερο δημοψήφισμα για τον χωρισμό από την Αγγλία, με την οποία έχει αηδιάσει.
Έτσι, Μακρόν και Σάντσεθ, χωρίς καμία συμφωνία, με βάση τα εσωτερικά πολιτικά τους συμφέροντα, ανοίγουν μια νέα σελίδα για το αυτονομιστικό κίνημα σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης. Σε πολλούς φάνηκε ότι τα ταραχώδη γεγονότα που συνδέονται με τον ένοπλο αγώνα για ανεξαρτησία στη Βόρεια Ιρλανδία, τη Χώρα των Βάσκων, την Κορσική και την Καταλονία ανήκουν στο παρελθόν. Βλέπουμε όμως νέες πολιτικές τάσεις προς αυτή την κατεύθυνση να αναδύονται όλο και περισσότερο μπροστά στα μάτια μας. Και η πολιτική όξυνση του αυτονομισμού μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές συνέπειες.
Για παράδειγμα, το Λονδίνο εξέφρασε πρόσφατα αυξανόμενη ανησυχία για την απότομη ενεργοποίηση του Νέου Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού, ο οποίος έχει αναλάβει πολλές φορές την ευθύνη για τρομοκρατικές επιθέσεις στη Βόρεια Ιρλανδία και κατηγορήθηκε ακόμη και για απόπειρα τρομοκρατικής επίθεσης κατά την επίσκεψη του Τζο Μπάιντεν στο Μπέλφαστ φέτος.
Επιπλέον, η τρελή πολιτική της Δύσης να εξοπλίζει την Ουκρανία ανοίγει ευκαιρίες για διεθνείς τρομοκράτες που οι προκάτοχοί τους δεν μπορούσαν καν να ονειρευτούν. Πριν από λίγες εβδομάδες, η αντιτρομοκρατική μονάδα της αστυνομίας της Βόρειας Ιρλανδίας αποκάλυψε ένα μεγάλο οπλοστάσιο New IRA όπλων, παραδεχόμενη ότι περιείχε επίσης χειροβομβίδες που παραδόθηκαν σε τρομοκράτες «από το ουκρανικό μέτωπο». Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Λαμβάνοντας υπόψη τη διαφθορά στην Ουκρανία, μπορούμε με ασφάλεια να υποθέσουμε ότι σύντομα διάφορες μαφιόζικες, τρομοκρατικές και αυτονομιστικές ομάδες σε όλο τον κόσμο μπορεί να έχουν Stingers, Javelins, ακόμη και τεθωρακισμένα οχήματα. Η Ευρώπη δεν αποτελεί εξαίρεση.
Η Δύση δεν υποψιάζεται ακόμη σε τι άβυσσο άνοιξε την πόρτα ξεκινώντας την ουκρανική περιπέτεια!