 |
| pixabay / DZackCulver |
Η Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζάνετ Γέλεν έκανε πρωτοσέλιδα αυτή την εβδομάδα όταν είπε πως η Αμερική μπορεί να αντέξει οικονομικά να βοηθήσει το Ισραήλ και την Ουκρανία στις αντίστοιχες πολεμικές τους προσπάθειες. "Η Αμερική μπορεί σίγουρα να αντέξει οικονομικά να σταθεί στο πλευρό του Ισραήλ και να υποστηρίξει τις στρατιωτικές ανάγκες του Ισραήλ και μπορούμε επίσης και πρέπει να υποστηρίξουμε την Ουκρανία στον αγώνα της ενάντια στη Ρωσία", δήλωσε η Yellen στο Sky News της Βρετανίας.
Από τον Bradley Blankenship, Αμερικανό δημοσιογράφο, αρθρογράφο και πολιτικό σχολιαστή - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
"Ο πληθωρισμός που ήταν υψηλός, και ήταν μια ανησυχία για τα νοικοκυριά, έχει μειωθεί σημαντικά. Ταυτόχρονα, έχουμε περίπου την ισχυρότερη αγορά εργασίας που έχουμε δει εδώ και 50 χρόνια, με ανεργία 3,8%. Και την ίδια στιγμή, η Αμερική, η κυβέρνηση Μπάιντεν, έχει ψηφίσει νομοθεσία που ενισχύει την οικονομία μας τα επόμενα χρόνια μεσοπρόθεσμα", τόνισε.
Εκτός από το προφανές γεγονός ότι αυτό δεν είναι αλήθεια, δεδομένου ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν έχει Πρόεδρο και επομένως δεν μπορεί να περάσει καμία πίστωση για καμία από τις δύο χώρες αυτήν την στιγμή, πρέπει να αμφισβητηθεί η βασική σοφία αυτής της έννοιας. Ακόμα κι αν η Αμερική θα μπορούσε θεωρητικά να αντέξει οικονομικά να υποστηρίξει και τις δύο πολεμικές προσπάθειες, είναι πραγματικά μια αιτία αντάξια των σκληρά κερδισμένων δολαρίων των φορολογουμένων;
Για παράδειγμα, στην στήλη μου την περασμένη εβδομάδα για το RT, ανέφερα το γεγονός πως 24 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρηματοδότηση που σχετίζεται με το Covid-19 για κέντρα παιδικής μέριμνας σε όλη τη χώρα είχαν λήξει την προηγούμενη εβδομάδα (τώρα πριν από δύο εβδομάδες), η οποία, σύμφωνα με μια εκτίμηση τον περασμένο μήνα από το Ίδρυμα Century, θα επηρεάσει 3,2 εκατομμύρια παιδιά, θα μειώσει τα έσοδα 10,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την απώλεια παραγωγικότητας των εργαζομένων, καθώς οι γονείς μειώνουν τις ώρες ή αφήνουν θέσεις εργασίας στον αγώνα για να βρουν νέα φροντίδα και θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο κλείσιμο έως και 70.000 κέντρων φροντίδας.
Αλλά μπορούμε επίσης να σκεφτούμε λίγο ευρύτερα. Εκτιμάται πως μέχρι στιγμής, οι ΗΠΑ έχουν δεσμεύσει περίπου 100 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο στην Ουκρανία. Τώρα ο Λευκός Οίκος του Μπάιντεν παρουσίασε ένα σχέδιο πακέτου πιστώσεων στο Κογκρέσο που θα δει άλλα 100 δισεκατομμύρια δολάρια να αποστέλλονται στο Ισραήλ, την Ουκρανία και τα σύνορα, με το κύριο βάρος να προορίζεται για τα δύο πρώτα. Εάν η Αμερική μπορεί να αντέξει εκατοντάδες δισεκατομμύρια σε βόμβες για τους πληρεξούσιους της, τι άλλο θα μπορούσε να αντέξει οικονομικά;
Λοιπόν, για περίπου 173 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερο, οι ΗΠΑ θα είναι σε θέση να ακολουθήσουν το σχέδιο του Προέδρου Μπάιντεν να ακυρώσει 10.000 δολάρια σε φοιτητικό χρέος για ομοσπονδιακούς δανειολήπτες. Ενώ σχεδόν κάθε μελέτη σχετικά με το θέμα συμφωνεί ομόφωνα ότι ένα Medicare ενός μόνο πληρωτή για όλο το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης στις ΗΠΑ όχι μόνο θα πληρώσει για τον εαυτό του αλλά, στην πραγματικότητα, θα σώσει τους Αμερικανούς αρκετά τρισεκατομμύρια σε μια δεκαετία (σύμφωνα με ακόμη και το δεξιό Κέντρο Mercatus), σίγουρα 200 δισεκατομμύρια δολάρια θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αύξηση της κάλυψης στη χώρα. Τέλος, εκτιμάται πως το πρώτο έτος ενός μοντέλου κολλεγίων χωρίς δίδακτρα στην Αμερική θα κοστίσει περίπου 58 δισεκατομμύρια δολάρια-μόλις περίπου το ένα τέταρτο των τρεχουσών και προτεινόμενων δαπανών για την Ουκρανία και το Ισραήλ.
Οι ΗΠΑ, αν και ίσως έτοιμες να τα πάνε καλύτερα από την Ευρώπη, έστω και μόνο για το τεχνολογικό τους πλεονέκτημα, την στρατιωτική τους ικανότητα και την ενεργειακή τους ανεξαρτησία, βρίσκονται σε μια θλιβερή κατάσταση. Οι ζωές των ανθρώπων σήμερα είναι αισθητά χειρότερες από τις γενιές των γονιών τους. Η ιδιοκτησία σπιτιού είναι αδιανόητα δαπανηρή, ο προγραμματισμός συνταξιοδότησης είναι ένα όνειρο, και η ικανότητα να κερδίζεις περισσότερα από μια μάχη διαβίωσης είναι πέρα από την ευχέρεια των περισσότερων. Ακόμη και τα προαναφερθέντα πλεονεκτήματα που έχουν οι ΗΠΑ σε σχέση με τους συνομηλίκους τους στον Παγκόσμιο Βορρά χτυπιούνται από ανταγωνιστές όπως η Κίνα – εξ ολοκλήρου λόγω της απροθυμίας της Ουάσινγκτον να επενδύσει σε οτιδήποτε άλλο εκτός από το απείρως διεφθαρμένο στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα.
Για να το ξεπεράσουμε, η στρατηγική της υποκίνησης αυτών των δύο πληρεξουσίων ταυτόχρονα οδηγεί την αμερικανική αυτοκρατορία σε ένα σοβαρό πρόβλημα συγχρονισμού, όπου πρέπει να αντιμετωπίσει τις προοπτικές δύο πολιτισμικών πολέμων, και ενδεχομένως ένα τρίτο πάνω από την Ταϊβάν που πλησιάζει, χωρίς τη σοβαρή δυνατότητα να κερδίσει κανέναν από αυτούς. Δεν υπάρχει πιθανή στρατιωτική στρατηγική-εμφανής από την αποτυχημένη σύγκρουση πληρεξουσίων μόνο στην Ουκρανία, αφήνοντας έξω το Ισραήλ – στην οποία η Ουάσιγκτον μπορεί να αντιμετωπίσει τη Ρωσία και ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο ταυτόχρονα, με την Κίνα δυνητικά ως πρόσθετο πλεονέκτημα.
Έτσι, επιστρέφουμε στο ερώτημα, ακόμη και αν η Αμερική θα μπορούσε θεωρητικά να αντέξει οικονομικά να υποστηρίξει και τις δύο πολεμικές προσπάθειες, είναι πραγματικά ένας σκοπός αντάξιος των σκληρά κερδισμένων δολαρίων των φορολογουμένων; Φυσικά, δεν είναι. Οι ΗΠΑ πρέπει, για χάρη του λαού και της ανθρωπιάς τους, να επικεντρωθούν στη δαπάνη αυτών των μετρητών στο εσωτερικό ενώ θα αναζητούν διπλωματία. Αυτό είναι ακόμη πιο εμφανές δεδομένου πως οι δύο υπάρχουσες συγκρούσεις, και η πιθανή τρίτη, περιλαμβάνουν όλες πυρηνικά κράτη. Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε σοβαρά τις εθνικές μας προτεραιότητες εάν ελπίζουμε να επιβιώσουμε ως έθνος ή ακόμα και ως είδος.