Του Shabbir Rizvi - presstv.ir / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Σόιγκου, επικεφαλής υψηλόβαθμης ρωσικής στρατιωτικής αντιπροσωπείας, βρέθηκε στην ιρανική πρωτεύουσα μετά από επίσημη πρόσκληση του στρατηγού Μπαγκέρι, ο οποίος τον υποδέχθηκε σε μια εντυπωσιακή τελετή στην Τεχεράνη.
Ο Σόιγκου προσκλήθηκε στο Ιράν για να συζητήσει την «αμυντική συνεργασία» μεταξύ των δύο συμμάχων παντός καιρού.
Οι δύο χώρες ήταν ιστορικά οι αγαπημένοι στόχοι της δυτικής επιθετικότητας: από επιθέσεις δολιοφθοράς έως οικονομικές κυρώσεις που είχαν σκοπό να αποσταθεροποιήσουν τις οικονομίες τους.
Και οι δύο χώρες, ωστόσο, τήρησαν πορεία παρά όλα αυτά τα καταπιεστικά μέτρα και ακολούθησαν ανεξάρτητες πολιτικές για να ενισχύσουν τις αντίστοιχες οικονομίες τους και να ενισχύσουν τη διμερή συνεργασία.
Ο Σόιγκου και η συνοδευτική αντιπροσωπεία του φάνηκαν να έχουν θετική διάθεση κατά τη συνάντηση με τους Ιρανούς ομολόγους τους. Ο Σόιγκου ήταν ιδιαίτερα έντονος για τις θετικές σχέσεις με την ανώτατη ηγεσία του Ιράν.
«Η πίεση των κυρώσεων στη Ρωσία και το Ιράν αποδεικνύεται μάταιη, ενώ η συνεργασία Ρωσίας-Ιράν φτάνει σε νέα υψηλά», επαίνεσε ο Σόιγκου, σύμφωνα με τα τοπικά ιρανικά μέσα ενημέρωσης.
Η ικανότητα της Ισλαμικής Δημοκρατίας να λειτουργεί ανεξάρτητα και να δημιουργεί μια υγιή εθνική οικονομία παρά τη δυτική παρέμβαση έχει αποδειχθεί πολύ καρποφόρα. Πρόσφατα συμπεριλήφθηκε στην οικονομική συμμαχία BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), καθώς και στον SCO (Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης).
Φυσικά, είναι σημαντικό για το Ιράν να εξετάσει ζητήματα ασφάλειας για να προστατεύσει τα συμφέροντά του εντός αυτών των οργανισμών, και η Ρωσία είναι ένας φυσικός σύμμαχος σε αυτό το πλαίσιο, καθώς είναι επίσης μέλος και των δύο ομάδων.
Σε μια αυξανόμενη πολυμερή παγκόσμια τάξη πραγμάτων, την οποία πολλοί αναφέρουν ως «Πολυπολικότητα» καθώς και ως «Το τέλος του Αμερικανισμού» (βλ. την ιστορική ομιλία του Προέδρου Ebrahim Raeisi), η συνεργασία που βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και όφελος κατέχει το κλειδί.
Ωστόσο, τα απομεινάρια της ετοιμοθάνατης μονοπολικής παγκόσμιας τάξης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να σπείρουν αταξία καθώς πολεμούν την αναπόφευκτη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται από νέες αναδυόμενες δυνάμεις.
Έργα εντός των χωρών BRICS καθώς και σε χώρες του SCO έχουν κυρίως υποστεί δολιοφθορές που υποστηρίζονται από τη Δύση. Το πιο αξιοσημείωτο ήταν η καταστροφή του αγωγού Nord Stream-2 που επηρεάζει την ικανότητα της Ρωσίας να παραδίδει φυσικό αέριο στη Δυτική Ευρώπη.
Άλλα παραδείγματα περιλαμβάνουν τρομοκρατικές επιθέσεις στον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας-Πακιστάν από το Ισλαμικό Κόμμα του Τουρκιστάν (TIP), τρομοκράτες τακφιρί που κάποτε ήταν στον κατάλογο των τρομοκρατικών ομάδων των ΗΠΑ αλλά έκτοτε έχουν αφαιρεθεί καθώς διαδραματίζουν ρόλο στην αμερικανική στρατηγική αποσταθεροποίησης στοχευμένων χωρών.
Η χρήση δυνάμεων πληρεξουσίου από τις ΗΠΑ για τη διεξαγωγή οικονομικών σαμποτάζ και καταστροφής αποτελεί σοβαρή απειλή για την περιφερειακή ανάπτυξη και σταθερότητα, όπως έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα το Ιράν.
Η ένταξη του Ιράν στο BRICS και στον SCO σημαίνει ότι θα χρειαστεί να λάβει σημαντικά μέτρα για την ενίσχυση της ασφάλειας, καθώς η ίδια η χώρα ξεκινά συγκεκριμένα έργα που αποσκοπούν στη διευκόλυνση του εμπορίου στην περιοχή - αυτό περιλαμβάνει έναν σιδηρόδρομο που συνδέει το Ιράκ μέχρι τη Συρία και έναν αγωγό φυσικού αερίου μεταξύ Ιράν και Πακιστάν.
Αυτά τα έργα θα βοηθήσουν στη διευκόλυνση της περιφερειακής ανεξαρτησίας των χωρών και θα δώσουν κίνητρα για λιγότερη εξάρτηση από το εμπόριο με τις αρπακτικές δυτικές χώρες. Με το Ιράν να εντάσσεται σε δύο οικονομικές συμμαχίες που πρόκειται να διαμορφώσουν τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, μπορεί να υπολογίζει στη διακοπή των περιφερειακών έργων που υποστηρίζεται από τη Δύση.
Παρά το γεγονός ότι τόσο οι BRICS όσο και η SCO είναι οικονομικές συμμαχίες, για να εξασφαλιστεί η επιτυχία τους, πρέπει να ληφθεί υπόψη η υπεράσπιση των φιλόδοξων σχεδίων τους.
Η συνάντηση μεταξύ του Σόιγκου και του Γραμματέα του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Ιράν, Αλί Ακμπάρ Αχμαντιάν, ήταν μια βασική στιγμή για να συζητηθεί σοβαρά η διαφαινόμενη απειλή της δυτικής δολιοφθοράς.
Στη συνάντηση υπογραμμίστηκε η «ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας για την επίτευξη συλλογικής ασφάλειας» ως «ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους τερματισμού της ξένης παρέμβασης στην περιοχή».
Αυτή είναι μια ιδιαίτερα σημαντική εξίσωση - ξένες παρεμβάσεις είτε ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους απροκάλυπτα είτε οι διάφορες δυνάμεις πληρεξουσίου τους κρυφά.
Καθώς το Ιράν και η Ρωσία ενισχύουν την πραγματικότητα μιας ενοποιημένης «Ευρασίας», θα ήταν προς το συμφέρον και των δύο χωρών να διασφαλίσουν τα περιφερειακά συμφέροντα - και να αποβάλουν εντελώς την απειλή του δυτικού σαμποτάζ, όπως υπονοείται στο τελευταίο μέρος της δήλωσης.
Η αμοιβαία κατανόηση των αντιπάλων στην περιοχή είναι ένα πρώτο βήμα που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Ήδη, η ανυπολόγιστη βοήθεια του Ιράν και της Ρωσίας στη Συρία μπορεί να αποδείξει τη σημασία της κατανόησης αυτής της εξίσωσης. Μια ενιαία προσπάθεια εκδίωξης των δυτικών εισβολέων και των στρατών πληρεξουσίων τους οδήγησε σε μια σκληρή νίκη του Σύριου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ – σε σημείο που ο Αραβικός Σύνδεσμος και άλλες χώρες που κάποτε γύρισαν την πλάτη τους στη Συρία αναγκάζονται τώρα να αποδεχθούν την πραγματικότητα – Η Συρία ήρθε για να μείνει.
Το Ιράν έχει επίσης αποκτήσει μεγάλη εμπειρία τον τελευταίο καιρό στη διεξαγωγή αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων στα σύνορά του. Συνέχισε την εκκαθάριση των δικτύων της Daesh στα σύνορά του - για να μην αναφέρουμε την πολυετή εμπειρία στην καταπολέμηση των τρομοκρατικών δυνάμεων της Daesh στο Ιράκ και τη Συρία.
Μόνο αυτή την εβδομάδα, οι ιρανικές δυνάμεις πληροφοριών απέτρεψαν τουλάχιστον 30 βομβιστικές επιθέσεις σε πυκνοκατοικημένες περιοχές της πρωτεύουσας Τεχεράνης, συλλαμβάνοντας 28 πράκτορες που συνδέονται με την Daesh.
Σε αυτόν τον τομέα, το Ιράν είναι πολύ εξειδικευμένο. Οι ιρανικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν επίσης εκθέσει και κλείνουν σκληρά εσωτερικά τρομοκρατικά δίκτυα που συνδέονται με τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η MeK μέχρι τους Κούρδους αυτονομιστές και τη Μοσάντ.
Η Ρωσία θα ενδιαφερόταν πολύ για τις αντιτρομοκρατικές προσεγγίσεις του Ιράν - και το αντίστροφο. Η Ρωσία έχει υποστεί εσωτερικές τρομοκρατικές επιθέσεις καθώς η στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία συνεχίζεται, συμπεριλαμβανομένων των βομβαρδισμών στη Μόσχα και των επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε γέφυρες πολιτών.
Ένα «μοίρασμα δεξιοτήτων» και μια ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας μεταξύ των δυνάμεων πληροφοριών των δύο χωρών θα μπορούσε να οδηγήσει σε προστατευμένες εμπορικές οδούς και διαδρόμους, καθώς και στην εξάλειψη των υφιστάμενων εχθρικών δυνάμεων.
Επιπλέον, τα όπλα του Ιράν, ιδιαίτερα η νέα στρατιωτική τεχνολογία που περιλαμβάνει drones, πυραύλους και συστήματα ραντάρ - είναι επίσης πολύ ελκυστικά για τη Ρωσία και οι Ρώσοι δεν διστάζουν να το παραδεχτούν.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης μεταξύ των δύο πλευρών, ο Σόιγκου επιθεώρησε μέρος του πιο πρόσφατου ιρανικού στρατιωτικού υλικού, το οποίο εκτίθεται επίσης στη Μόσχα.
Γίνεται αναμφισβήτητο ότι το στρατιωτικό υλικό του Ιράν αλλάζει το παιχνίδι. Το πρόγραμμα drone του Ιράν, ιδιαίτερα τα συστήματα Shahed και Mojaher, είναι τόσο περιζήτητα που οι απαιτήσεις ξεπερνούν την παραγωγή - πολλές χώρες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να τα αγοράσουν.
Υπάρχει επίσης ο υπερηχητικός πύραυλος του Ιράν, "Fattah". Επί του παρόντος, οι μόνες χώρες στον κόσμο με δυνατότητες 5 Mach είναι η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν. Το Ιράν προσχώρησε φέτος στο κλειστό αυτό κλαμπ, με μια εξαιρετικά επιτυχημένη επίδειξη του πυραύλου Fattah.
Η Ρωσία φέρεται να έχει χρησιμοποιήσει τους δικούς της υπερηχητικούς πυραύλους Kh-47M2 «Kinzhal» για να χτυπήσει στόχους στην Ουκρανία. Αν και το Ιράν είναι ουδέτερο όσον αφορά την στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας, προτείνοντας διάλογο αντί για κλιμάκωση, θα μπορούσε ενδεχομένως να συνεργαστεί με τη Ρωσία για την προμήθεια πυραύλων Fattah για αμυντικούς σκοπούς.
Εδώ που τα λέμε, η Ρωσία βρίσκεται επίσης σε μοναδική κατάσταση με την στρατιωτική της επιχείρηση στην Ουκρανία. Εξοπλισμός του ΝΑΤΟ αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων έχει παρασχεθεί στην Ουκρανία προκειμένου να σταματήσει η ρωσική προέλαση.
Η Ρωσία όχι μόνο κατέστρεψε πολλά από αυτά τα πολυπόθητα όπλα πολέμου, αλλά και κατέλαβε άθικτο εξοπλισμό όπως τανκς, εκτοξευτές πυραύλων, MLRS (Multiple Launch Rocket Systems) και πολλά άλλα.
Το να μπορείς να αντιστρέψεις τη μηχανική των όπλων του ΝΑΤΟ και να εκμεταλλευτείς τα σημεία πόνου είναι εξαιρετικά πολύτιμες πληροφορίες οι οποίες θα ενδιέφεραν το Ιράν - ειδικά καθώς αυτά τα όπλα χρησιμοποιούνται συχνά από δυνάμεις εχθρικές προς το Ιράν.
Εάν ο στόχος της συνάντησης στην Τεχεράνη είναι να αποτρέψει τη Δύση, τότε θα έπρεπε να γίνει μια σοβαρή μεταφορά πληροφοριών για τα όπλα του ΝΑΤΟ στο Ιράν. Οτιδήποτε λιγότερο από την παράδοση αυτών των ζωτικών πληροφοριών δε λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.
Αυτή είναι μόνο η πρώτη επίσημη συνάντηση άμυνας με την άνοδο του Ιράν στα BRICS. Στη δήλωση του Σόιγκου γίνεται λόγος για «νέα επίπεδα» συνεργασίας με τον στρατό του Ιράν, θα ξεκινήσουν περισσότερες συναντήσεις καθώς οι χώρες συντάσσουν διάφορες συμφωνίες ασφαλείας για την προστασία της περιοχής και την οικοδόμηση πολυπολικότητας.
Μπορούμε επίσης να περιμένουμε περισσότερες κοινές στρατιωτικές ασκήσεις μεταξύ του Ιράν και της Ρωσίας - παρόμοιες με τις ασκήσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Θάλασσα του Ομάν μεταξύ των δύο χωρών και της Κίνας νωρίτερα φέτος.
Τέλος, μπορούμε επίσης να περιμένουμε από τη Δύση να μην εγκαταλείψει την περιοχή με χάρη, παρά τις πιθανότητες να αυξάνονται εναντίον της.
Όπως και να 'χει, οι νέες συμμαχίες - που σχηματίζονται από την οικονομική αμοιβαία συνεργασία - έχουν την ευκαιρία να φέρουν την τόσο αναγκαία σταθερότητα και ευημερία σε ολόκληρη την «ευρασιατική» περιοχή.
Γιανα επικαλεστώ τον Πρόεδρο Raeisi, είναι όντως το τέλος της «αμερικανοποίησης».
* Ο Shabbir Rizvi είναι πολιτικός αναλυτής με έδρα το Σικάγο με έμφαση στην εσωτερική ασφάλεια και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου επισκέφθηκε την Τεχεράνη την περασμένη εβδομάδα και είχε συναντήσεις με την ανώτατη ιρανική στρατιωτική ηγεσία, συμπεριλαμβανομένου του Αρχηγού του Επιτελείου των Ιρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Μοχαμάντ Μπαγκερί και του υπουργού Άμυνας ταξίαρχου Μοχάμαντ-Ρεζά Αστιάνι.