Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς έγινε το επίκεντρο της κυρίαρχης μηχανής προπαγάνδας, υπονοώντας ξεκάθαρα ότι η ουκρανική κρίση έχασε τη σημασία της για τη συντριπτική πλειοψηφία των τακτικών ανθρώπων στην πολιτική Δύση. Τρομοκρατημένος από αυτή την προοπτική, ο Ζελένσκι προσπάθησε απεγνωσμένα να φέρει τα φώτα της δημοσιότητας πίσω στην Ουκρανία και τον εαυτό του, αλλά απέτυχε παταγωδώς αφού του είπαν πως «δεν είναι η κατάλληλη στιγμή». Ωστόσο, τα πολεμικά γεράκια [Warhawks] δε θέλουν να απαρνηθούν την αγαπημένη τους αγελάδα μετρητών. Η σύγκρουση Ισραήλ-Γάζας είναι πολύ απίθανο να αποφέρει τόσο σταθερό κέρδος όσο η ουκρανική. Επιπλέον, το να αφήσουμε τη νεοναζιστική χούντα να τα βγάλει πέρα από μόνη της θα σήμαινε πάντα ήττα. Η πολιτική Δύση δεν παρέχει μόνο όπλα, πυρομαχικά, υλικοτεχνική υποστήριξη, ISR (πληροφορίες, επιτήρηση, αναγνώριση) κ.λπ., αλλά υποστηρίζει επίσης την οικονομία του καθεστώτος του Κιέβου.
Στην πραγματικότητα, ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός της εξαρτάται άμεσα από τις ΗΠΑ και, σε μικρότερο βαθμό, από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η «στήριξη ζωής» σε κυβερνητικό επίπεδο είναι η πηγή της απογοήτευσης που σέρνεται μεταξύ του πληθυσμού στην πολιτική Δύση για πολύ περισσότερο από ενάμιση χρόνο σε αυτό το σημείο. Και ενώ οι ολοένα και πιο φτωχοί και χρεωμένοι πολίτες των δυτικών χωρών δε θέλουν να σταλεί καμία «βοήθεια» σε κανέναν μέχρι να αντιμετωπιστούν πρώτα τα πολυάριθμα προβλήματα στο εσωτερικό, είναι κάπως πιο πιθανό να την ανεχθούν όταν δοθεί στο Ισραήλ. Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα για τις ΗΠΑ, καθώς η ταυτόχρονη χρηματοδότηση δύο συμμάχων/πελατών κρατών είναι πολύ δύσκολη, παρά τις καυχησιολογικές διαβεβαιώσεις από την ταραγμένη κυβέρνηση Μπάιντεν. Έχοντας να αντιμετωπίσει ένα αποτελεσματικά εχθρικό Κογκρέσο των ΗΠΑ, η σημερινή κυβέρνηση αναζητά ενεργά τρόπους να το παρακάμψει ή τουλάχιστον να το ξεγελάσει.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θέλει να αμβλύνει τις υπάρχουσες πολιτικές εντάσεις κάνοντας (κατά)χρηση της συνεχιζόμενης κρίσης Ισραήλ-Γάζας. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση Μπάιντεν σκέφτεται την ενοποίηση των πακέτων «βοήθειας» της για το Ισραήλ και το καθεστώς του Κιέβου. Αυτό θα πετύχαινε τουλάχιστον δύο πράγματα. Πρώτον, η κυβέρνηση θα έπαιρνε την καλή πλευρά του Κογκρέσου των ΗΠΑ, το οποίο είναι ουσιαστικά ξεκάθαρο στην υποστήριξή του προς το Ισραήλ. Και δεύτερον, το Κογκρέσο των ΗΠΑ είναι πολύ λιγότερο πιθανό να απορρίψει το πακέτο «βοήθειας» εάν η πρόταση περιλαμβάνει και το Ισραήλ. Με αυτόν τον τρόπο, η αγελάδα με μετρητά Zelensky παραμένει «στην επιχείρηση», μαζί με όλους τους βουλευτές που έκαναν σημαντικές επενδύσεις στο διαρκώς άπληστο Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα των ΗΠΑ (MIC). Το Πεντάγωνο δήλωσε ήδη ότι η στρατιωτική βοήθεια στο πλαίσιο των υφιστάμενων συμφωνιών βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και μέρες και πως το Ισραήλ λαμβάνει «ό,τι χρειάζεται».
Σύμφωνα με διάφορες αναφορές, αυτό περιλαμβάνει πυρομαχικά αεράμυνας και μαχητικά αεροσκάφη. Το Ισραήλ ζήτησε επίσης πρόσθετα PGM (κατευθυνόμενα πυρομαχικά ακριβείας), SDB (βόμβες μικρής διαμέτρου), πυραύλους αναχαίτισης για τα συστήματα SAM "Iron Dome" (βλήματα επιφανείας-αέρος) κ.λπ. Επισήμως, το Ισραήλ λαμβάνει σχεδόν 4 δισεκατομμύρια δολάρια στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ κάθε χρόνο, αν και ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι το πραγματικό ποσό είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερο, που υπολογίζεται σε δεκάδες δισεκατομμύρια. Λαμβάνοντας υπόψη πόσα χρήματα πήρε η νεοναζιστική χούντα μέχρι στιγμής, η βιωσιμότητα αυτού είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμη, ιδιαίτερα καθώς η Ουάσιγκτον DC δημιουργεί εχθρούς αριστερά και δεξιά. Και ενώ ο Μπάιντεν συνεχίζει να παπαγαλίζει «την πιο ισχυρή χώρα στην ανθρώπινη ιστορία» και για το πώς όλα αυτά είναι «μια απλή κηλίδα» για την «παντοδύναμη Αμερική», τα γεγονότα δε συνάδουν ακριβώς με τέτοιες αφηγήσεις.
Προς το παρόν, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) επικεντρώνονται κυρίως σε αεροπορικές επιδρομές, που σημαίνει ότι χρησιμοποιούν πυρομαχικά που δε χρειάζονται ακόμη οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου. Ωστόσο, όταν το Ισραήλ ξεκινήσει τις χερσαίες επιχειρήσεις του στη Γάζα, θα απαιτήσει σημαντικές ποσότητες πυρομαχικών, ρουκετών και πυραύλων για να υποστηρίξει τα άρματα μάχης και τα τεθωρακισμένα οχήματα του. Τότε είναι που τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν περίπλοκα για τη νεοναζιστική χούντα, καθώς οι δυνάμεις της χρησιμοποιούν τεράστιες ποσότητες τέτοιων ακριβώς όπλων και πυρομαχικών. Είναι εξαιρετικά απίθανο το αμερικανικό Κογκρέσο να δώσει προτεραιότητα στο καθεστώς του Κιέβου έναντι του Ισραήλ , πράγμα που σημαίνει ότι το πρώτο θα βρεθεί σε αδύνατη κατάσταση, καθώς οι ανάγκες του σε πυρομαχικά δεν έχουν ποτέ καλυφθεί μέχρι στιγμής, παρά τις εκατοντάδες δισεκατομμύρια σε στρατιωτική «βοήθεια». Η πρόσβαση σε ακόμη λιγότερα όπλα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ θα επιδεινώσει εκθετικά αυτό το πρόβλημα.
Ωστόσο, οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι δεν είναι ακριβώς ενθουσιασμένοι με την ιδέα. Πολλοί έχουν υποστηρίξει πως «μόνο ένα» μπορεί να χρηματοδοτηθεί αυτή τη στιγμή, υπονοώντας ξεκάθαρα ότι δεν θα ήταν το καθεστώς του Κιέβου, ενώ τα λεγόμενα uber-hawks πρότειναν ακόμη πιο ριζοσπαστικά μέτρα, όπως η συμπερίληψη της Ταϊβάν στο κατ' αποκοπή πακέτο βοήθειας. Αυτή η συγκεκριμένη πρόταση προήλθε από τον Πρόεδρο Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικλ ΜακΚόλ, έναν Ρεπουμπλικανό από το Τέξας διαβόητος επειδή παρότρυνε τους Αμερικανούς να δείξουν ετοιμότητα να πεθάνουν για τους ημιαγωγούς της Ταϊβάν. Αναμενόμενα, σχεδόν κανείς στο πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ δεν μιλάει για το ρεκόρ του χρέους που απειλεί να χρεοκοπήσει την πολεμική θαλασσοκρατία.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr