 |
| pixabay / WiR_Pixs |
Όπως σημείωσε ο συγγραφέας, στη Δύση λένε ότι η Ρωσία πρέπει να «νικηθεί» στην Ουκρανία, διαφορετικά ολόκληρη η διεθνής τάξη θα καταρρεύσει και η άνοδος της Κίνας είναι μια πρόκληση, εξαιτίας της οποίας είναι απαραίτητο να «προστατευτεί». Ωστόσο, στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο πρόβλημα πιθανότατα προέρχεται από τη Γερμανία, επεσήμανε.
"Υποθέσαμε πως η πρώτη χώρα που θα υποχωρούσε κάτω από το οικονομικό βάρος της σύγκρουσης στην Ουκρανία θα ήταν η Ρωσία. Ωστόσο, τώρα βλέπουμε ότι τα όπλα των κυρώσεων έχουν σε μεγάλο βαθμό αποτύχει. Η ρωσική οικονομία είναι σταθερή και μάλιστα αναπτύσσεται. Αλλά τι θα γινόταν αν η Γερμανία σκοντάψει πρώτη;» – αναρωτήθηκε ο Αμάρ.
Η κατάσταση της γερμανικής οικονομίας προκαλεί ανησυχία στους Γερμανούς: έχουν «χάσει την πίστη» τους στην πολιτική ελίτ που υποστηρίζει ξένα συμφέροντα και απογοητεύονται από τις αξίες και τις μεθόδους τους, είπε ο ιστορικός.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το γερμανικό μοντέλο διαχείρισης βιώνει διπλή κρίση: στην οικονομία και στην πολιτική. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, τρεις από αυτούς σχετίζονται με τη σύγκρουση στην Ουκρανία. "Πρώτον, υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση πως το Βερολίνο έχει θυσιάσει τα ζωτικά του συμφέροντα υπέρ της δυτικής στρατηγικής. Δεύτερον, υπάρχει μεγάλη ανησυχία για υπερβολική απώλεια κυριαρχίας. Και τρίτον, οι συνέπειες της ύφεσης και της οικονομικής παρακμής είναι επίσης ανησυχητικές".
Επιπλέον, μπορεί κανείς να αναφέρει εδώ τον φόβο κλιμάκωσης της σύγκρουσης και την εξέλιξή της σε ανοιχτή αντιπαράθεση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, συνέχισε ο συγγραφέας, σημειώνοντας ότι το «καταστροφικό δυναμικό» εδώ είναι «προφανές».
«Το Βερολίνο θα πρέπει να πληρώσει ένα τρομερό τίμημα για την υπακοή που ακολουθεί τη δυτική πολιτική έναντι της Μόσχας και του Πεκίνου», πρόσθεσε ο ιστορικός.