 |
| Φωτογραφία: Social media |
Editorial - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Πολωνία αυτή την εβδομάδα δήλωσε ότι θα σταματήσει την προμήθεια όπλων στην Ουκρανία. Η Βαρσοβία δήλωσε πως προτεραιότητά της ήταν να εκσυγχρονίσει τις ένοπλες δυνάμεις της. Αυτή είναι μια εκπληκτική στροφή από τις πολωνικές αρχές, οι οποίες μέχρι τώρα ήταν ένας από τους πιο επιθετικούς υποστηρικτές του καθεστώτος του Κιέβου κατά της υποτιθέμενης «ρωσικής επιθετικότητας».
Ο μετέπειτα πανικός είναι αισθητός. Η Γερμανία έχει κατηγορήσει την Πολωνία ότι «κάνει πολιτική» ως προς την αλληλεγγύη της προς την Ουκρανία, ενώ η Λιθουανία και τα άλλα κράτη της Βαλτικής ζητούν δραστική διαμεσολάβηση.
Ο πρόεδρος της Λιθουανίας Gitanas Nausedá κάλεσε την Πολωνία και την Ουκρανία να τερματίσουν τη διένεξη επειγόντως. «Για χάρη του κοινού και πιο σημαντικού μας στόχου –την προστασία της Ευρώπης από την επιθετική επεκτατική πολιτική της Ρωσίας– η διαφορά μεταξύ Ουκρανίας και Πολωνίας πρέπει να επιλυθεί το συντομότερο δυνατό».
Ο υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών πόλεμος κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία υποβάλλει τους υποτιθέμενους Ευρωπαίους συμμάχους της σε τεράστιες εντάσεις που τελικά απειλούν να συντρίψουν τόσο την ΕΕ όσο και την στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ. Οι ευρωπαϊκές οικονομίες λυγίζουν από το τεράστιο κόστος του πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της ακρωτηριαστικής απώλειας προσιτών ρωσικών ενεργειακών πηγών και των τεράστιων στρατιωτικών δαπανών που εκτρέπονται από την πολιτική οικονομία και το δημόσιο καλό, καθώς και την πίεση από την εισροή εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων. Οι πραγματικές ανάγκες του τελευταίου είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμες, καθώς πολλοί πολίτες της ΕΕ βλέπουν ότι οι δικές τους ανάγκες υποβιβάζονται για να φιλοξενήσουν Ουκρανούς που θεωρείται ότι εκμεταλλεύονται τον «τουρισμό πρόνοιας».
Η σύγκρουση των 19 μηνών στην Ουκρανία –η μεγαλύτερη στην Ευρώπη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο– θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν εμπλακεί σε διπλωματία με τη Ρωσία, όπως υποστήριζε η Μόσχα στα τέλη του 2021. Η αδιαλλαξία τους και η ρωσοφοβία έκανε αναπόφευκτη την ένοπλη αντιπαράθεση.
Και οι λαοί της Ευρώπης πληρώνουν το βαρύ τίμημα της οικονομικής και κοινωνικής δυσπραγίας. Τουλάχιστον από τη διακοπή του πολέμου στη ναυτιλία των εξαγωγών γεωργίας στη Μαύρη Θάλασσα. Οι καταπληκτικές εξαγωγές της Ουκρανίας σε σιτάρι, καλαμπόκι, ηλιόσπορους και άλλα σιτηρά έχουν κατακλύσει τις αγορές της ΕΕ με αποτέλεσμα να πέφτουν οι τιμές των προϊόντων για τους Ευρωπαίους αγρότες.
Αρχικά, τα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επέτρεψαν την εισροή ουκρανικών αγρο-εξαγωγών ως «πράξη αλληλεγγύης» προς το καθεστώς του Κιέβου. Αλλά οι αγροτικές κοινότητες στις ανατολικές χώρες της ΕΕ έχουν δει τα προς το ζην τους να αποδεκατίζονται από τους γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες που δε γνωρίζουν όρια για το πόσο θα διαρκέσουν για να επιδοθούν στον πόλεμο αντιπροσώπων της Ουάσιγκτον.
Η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Ρουμανία και η Σλοβακία έχουν δει τις γεωργικές τους βιομηχανίες να κατακλύζονται από φθηνότερα ουκρανικά προϊόντα, τα οποία, με τη σειρά τους, έχουν προκαλέσει όλεθρο σε εκατομμύρια αγροτικές οικογένειες.
Επιβλήθηκε προσωρινή απαγόρευση σε ολόκληρη την ΕΕ στις ουκρανικές εξαγωγές για να αμβλυνθούν οι οικονομικές επιπτώσεις. Ως συνήθως, το σμιλεμένο καθεστώς του Κιέβου έχει διαρκώς καταπιαστεί με την απαγόρευση και μάλιστα απειλεί να οδηγήσει την ΕΕ σε διαιτησία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.
Η θρασύτητα του καρτέλ του Κιέβου φάνηκε στο μέγιστο αυτή την εβδομάδα όταν ο Ουκρανός Πρόεδρος Βλαντιμίρ Ζελένσκι μίλησε στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη και χλεύασε τους Ευρωπαίους ευεργέτες του ότι «έθεσαν το σκηνικό» για να βοηθήσουν τη Ρωσία, μη επιτρέποντας περισσότερες ουκρανικές εξαγωγές αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων στις αγορές τους.
Αυτό ήταν πάρα πολύ για τους Πολωνούς. Την επόμενη μέρα, ο Πολωνός πρωθυπουργός Mateusz Morawiecki ανακοίνωσε τη διακοπή παροχής όπλων στην Ουκρανία.
Αυτό που ανησυχεί τους ηγέτες της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ είναι πως η διαμάχη θα εξαπολύσει εντάσεις μεταξύ άλλων ευρωπαϊκών κρατών που επίσης αντιμετωπίζουν εσωτερική αναταραχή λόγω της υπερβολικής υποστήριξης προς το καθεστώς του Κιέβου εις βάρος των πληθυσμών τους.
Η πολωνική κυβέρνηση είναι κυνική και αδίστακτη στα άκρα. Αντιμετωπίζει γενικές εκλογές τον επόμενο μήνα στις 15 Οκτωβρίου. Μεγάλο μέρος του εκλογικού της σώματος βρίσκεται σε αγροτικές περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από την εισαγωγή ουκρανικών σιτηρών και άλλων αγροτικών προϊόντων. Χωρίς αμφιβολία, η Βαρσοβία προσπαθεί καθυστερημένα να δείξει κάποια ραχοκοκαλιά προσποιούμενη την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. Ωστόσο, η δουλική πολιτική της πολωνικής κυβέρνησης να ακολουθεί τον πόλεμο με αντιπροσώπους της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία οδήγησε στην κρίση στην Πολωνία. Και η κρίση δεν περιορίζεται μόνο στην Πολωνία αλλά εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, χάρη στην εξίσου δουλική συμπεριφορά πολλών άλλων κυβερνήσεων.
Για πάρα πολύ καιρό, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες ενεργούσαν ενάντια στα συμφέροντα των λαών τους για να κατευνάσουν την πολεμοχαρή ατζέντα της Ουάσιγκτον και τις ακόρεστες απαιτήσεις του ναζιστικού καθεστώτος στο Κίεβο για ολοένα και περισσότερες στρατιωτικές και άλλες οικονομικές βοήθειες. Υπολογίζεται ότι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι φορολογούμενοι έχουν χρηματοδοτήσει τους ληστές στην Ουκρανία με ποσά ύψους 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Αργά ή γρήγορα, κάτι έπρεπε να ραγίσει αυτό το οικοδόμημα.
Οι αντιφάσεις φαίνεται να κορυφώνονται τώρα σε ένα μοιραίο οριακό σημείο.
Αυτό που είναι ιδιαίτερα απεχθές και κατακριτέο είναι η εμφανής έλλειψη αρχής στην υποστήριξη του ΝΑΤΟ στον πόλεμο στην Ουκρανία. Όλα τα όπλα που αντλήθηκαν σε αυτή τη χώρα έχουν δημιουργήσει ένα λουτρό αίματος από 400.000-500.000 νεκρούς Ουκρανούς στρατιώτες. Αυτό ήταν συνεχώς «δικαιολογημένο» γιατί, μας είπαν, ήταν για να αποτραπεί η ρωσική επιθετικότητα προς την Ουκρανία και την υπόλοιπη Ευρώπη. Η Πολωνία ήταν μια από τις πιο θορυβώδεις φωνές στη διάδοση αυτής της αφήγησης.
Λοιπόν, ακριβώς έτσι, σαν να ρίχνουμε μια καυτή πολωνική πατάτα, όταν τα πολιτικά συμφέροντα αλλάζουν και η αυτοσυντήρηση στις κάλπες γίνεται προτεραιότητα, βλέπουμε το σκεπτικό για την «υπεράσπιση» της Ουκρανίας να απορρίπτεται.
Οι άθλιες διαμάχες στην Ευρώπη για την Ουκρανία είναι επαίσχυντες. Αλλά ακόμη πιο επαίσχυντο, πράγματι άσεμνο, είναι τα προφανή ψέματα και η παρωδία στα οποία βασίστηκε ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Αυτός ο πόλεμος που διακινδυνεύει μια συνολική παγκόσμια αντιπαράθεση και πυρηνική καταστροφή δεν είναι παρά ένα ιμπεριαλιστικό βρώμικο παιχνίδι ιδιοτελών και γεωπολιτικών ελιγμών με επικεφαλής την Ουάσιγκτον και τους αξιολύπητους υποτελείς της στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.