 |
| president.gov.ua |
Το τεύχος Νοεμβρίου του περιοδικού Time παρουσιάζει ένα εξώφυλλο με ένα μικρό πορτρέτο του Βολοντιμίρ Ζελένσκι και τη λέξη "κανείς" πάνω από αυτό. Η λέξη σε μεγαλύτερο μέγεθος είναι μέρος του μεγαλύτερου τίτλου "κανείς δεν πιστεύει στη νίκη μας όπως εγώ", αλλά, ό, τι είχαν στο μυαλό τους οι σχεδιαστές, ήταν αδιαμφισβήτητο: ο Ζελένσκι ισούται με ένα "κανείς".
Από τον Sergey Poletaev, συνιδρυτή και συντάκτη του project Vat for - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
Το παρόμοιο εικονογραφημένο άρθρο δεν ήταν λιγότερο σκανδαλώδες. Έκανε τα πάντα ξεκάθαρα: εμείς οι Ρώσοι πρέπει να κρατήσουμε τον Ζελένσκι ως κόρη οφθαλμού, γιατί κανείς δε φέρνει περισσότερο χάος στη διεξαγωγή εχθροπραξιών από την ρωσική πλευρά και περισσότερη διαφωνία στις σχέσεις του Κιέβου με τη Δύση από ό, τι αυτός.
Το άρθρο περιγράφει πώς ο Ζελένσκι, ο οποίος βλέπει τον εαυτό του ως Σωτήρα της ανθρωπότητας, χάνει την επαφή με την πραγματικότητα όσο προχωρά: ήταν αυτός που απαίτησε να κρατηθεί το Μπαχμούτ με κάθε κόστος, ξοδεύοντας εκεί αποθέματα που προορίζονταν για την καλοκαιρινή αντεπίθεση. Είναι αυτός που εξακολουθεί να ζητά επίθεση στο νότο, καταστρέφοντας για άλλη μια φορά τον λαό του και τον πολύτιμο Δυτικό εξοπλισμό σε άσκοπες επιθέσεις και εντείνοντας έτσι τη σύγκρουσή του με την ηγεσία του στρατού. Είναι αυτός που απαιτεί επίθεση στη Γκορλόβκα και, όσο είναι πρόεδρος, κανείς στην Ουκρανία δεν τολμά να μιλήσει για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, η αναγκαιότητα των οποίων γίνεται όλο και πιο προφανής. Και όλα αυτά με φόντο τεράστια επίπεδα κλοπής.
Το άρθρο του Time είναι ένα μαύρο σημάδι. Οι αμερικανικές ελίτ έχουν συνειδητοποιήσει ότι όσο ο Ζελένσκι είναι στην εξουσία στην Ουκρανία, η δυτική υποστήριξη είτε θα καεί για τις φιλοδοξίες ενός ανθρώπου είτε απλά θα λεηλατηθεί - και προς όφελος της Ρωσίας.
Προφανώς, η Ουάσιγκτον πρέπει να αντικαταστήσει τον ντροπιασμένο Ναπολέοντα-επίδοξο με κάποιον πιο διαχειρίσιμο – το ερώτημα είναι πώς. Κατά προτίμηση με έναν καλό τρόπο, με τη διοργάνωση προεδρικών εκλογών σε εύθετο χρόνο την επόμενη άνοιξη, και κάποια κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη ξεκινήσει: η πολιτική σκηνή έχει αναβιώσει, οι χθεσινοί ήρωες όπως ο Πιότρ Ποροσένκο και η Γιούλια Τιμοσένκο έχουν επανεμφανιστεί, ακόμη και ο πρώην σύμβουλος του Ζελένσκι, Αλεξέι Αρεστόβιτς, ο οποίος πριν από ένα χρόνο μίλησε με ενθουσιασμό για την επικείμενη νίκη της Ουκρανίας, άλλαξε έξυπνα στάση και άρχισε να αποκαλύπτει την αλήθεια για την καταστροφική ηγεσία του παλιού αφεντικού του.
 |
| Screenshot © time.com |
Επιπλέον, ο Ζελένσκι και η συνοδεία του, με επικεφαλής τον Γκρίζο Καρδινάλιο Αντρέι Γερμάκ, εξάλειψαν την αντιπολίτευση στο εσωτερικό της χώρας, καταστρέφοντας το παραδοσιακό ενδο-ελίτ σύστημα στο οποίο οι ολιγάρχες οργάνωσαν κομματικά σχέδια και εξέλεξαν προέδρους για να ταιριάζουν. Ο Ζελένσκι και ο Γερμάκ δημιούργησαν μια κάθετη δύναμη άνευ προηγουμένου από τα ουκρανικά πρότυπα, περιορισμένη σε έναν στενό κύκλο φίλων. Σε γενικές γραμμές, η διαδικασία διάλυσης των παραδοσιακών περιφερειακών προνομίων που ξεκίνησε υπό τον Ποροσένκο έχει ολοκληρωθεί: τώρα η κατεύθυνση πρέπει να επιτευχθεί στο Κίεβο και όλες οι χρηματοοικονομικές ροές (οι οποίες έχουν μειωθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στα δυτικά χρήματα) περνούν από την πρωτεύουσα. Το πεδίο πληροφοριών έχει εκκαθαριστεί-δεν υπάρχει σχεδόν κανένα μέσο ανεξάρτητο από την προεδρική διοίκηση στη χώρα.
Υπάρχουν δύο επιλογές: είτε να πείσουμε τον Ζελένσκι να φύγει φιλικά δείχνοντας τον επιλεγμένο διάδοχο της Ουάσιγκτον, είτε απλά να τον σκοτώσουμε: ένας νεκρός ήρωας είναι καλύτερος από μια ζωντανή ψυχολογία.
Φυσικά, όλα αυτά είναι προς όφελός μας: όσο περισσότερο ο Ζελένσκι παραμένει στην εξουσία, τόσο περισσότερο η Ουκρανία θα συνεχίσει να αγωνίζεται, φέρνοντας την κατάρρευση της πιο κοντά.
Επομένως, πρέπει να φροντίσουμε τον Ζελένσκι και να τον προστατεύσουμε όσο καλύτερα μπορούμε.
* Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά από Profile.ru, μεταφρασμένο και επεξεργασμένο από την ομάδα RT