 |
| (mil.in.ua) |
Ένα από τα πιο σημαντικά από αυτά είναι η οβίδα πυροβολικού των 155 χλστ, η οποία έχει γίνει κάτι σαν λατρευτικό είδος στον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά αυξάνεται ολοένα και περισσότερο η έλλειψη σε όλο τον κόσμο.
Δεν υπάρχει δυνατότητα παραγωγής βιομηχανικών ποσοτήτων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η παραγωγή ορίστηκε για χρόνια στις 30.000 μονάδες, αλλά οι Ουκρανοί εξάντλησαν αυτή την ποσότητα σε δύο εβδομάδες.
Έτσι, η Δύση άρχισε να δίνει στην Ουκρανία τα δικά της αποθέματα, αλλά σύντομα έγινε σαφές πως αυτό δεν ήταν καλό για κανέναν. Το Κίεβο δεν μπόρεσε να επιτύχει κάποια σημαντική επιτυχία, ενώ τα συμμαχικά κράτη τελείωσαν από πυρομαχικά. Στο μεταξύ, έχει ξεσπάσει πόλεμος στα σύνορα Ισραήλ-Παλαιστίνης και οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν νέες στρατιωτικές δυσκολίες επειδή πρέπει να έχουν το ένα μάτι στην Κίνα σε περίπτωση που ξεσπάσει σύγκρουση στην Ταϊβάν.
Μια πιθανή κλιμάκωση του ισραηλινού πολέμου θα ήταν το χειρότερο δυνατό σενάριο για την Ουκρανία. Θα επιδεινώσει την ήδη κρίσιμη έλλειψη πυρομαχικών, ειδικά βλημάτων πυροβολικού των 155 mm, τα οποία το Ισραήλ θα χρειαζόταν επίσης σε τεράστιες ποσότητες και θα είχε πολλά αν δεν τα είχαν δώσει οι ΗΠΑ.
Στην πραγματικότητα, στις αρχές του τρέχοντος έτους, τα αποθέματα πυρομαχικών είχαν εξαντληθεί τόσο πολύ που οι Ηνωμένες Πολιτείες άγγιξαν το War Reserve απόθεμα πυρομαχικών στο Ισραήλ. Το τεράστιο απόθεμα στο Ισραήλ είναι ιδιοκτησία των ΗΠΑ, αλλά αποθηκεύτηκε ακριβώς έτσι ώστε οι Ισραηλινοί να μπορούν να το χρησιμοποιούν για να διατηρήσουν τον εφοδιασμό τους με όπλα και πυρομαχικά ανά πάσα στιγμή, εάν παραστεί ανάγκη.
Έχει χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον δύο φορές όλα αυτά τα χρόνια: το 2006, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης 34 ημερών στο Λίβανο, και το 2014, κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Strong Rock στη Λωρίδα της Γάζας.
Ο στρατός των ΗΠΑ διέλυσε αυτά τα αποθέματα και έστειλε 300.000 βλήματα πυροβολικού των 155 mm στην Ουκρανία.
Δεδομένου ότι τα πυρομαχικά ήταν εξ ορισμού ιδιοκτησία του αμερικανικού στρατού, το Ισραήλ αναγκάστηκε να αποδεχθεί την κίνηση, παρόλο που τα πυρομαχικά ήταν στην πραγματικότητα εκεί, έτσι ώστε η χώρα να μην χρειάζεται να αγωνίζεται για προμήθειες σε περίπτωση άλλης μεγάλης κλίμακας χερσαίας σύγκρουσης που θα ξεκινούσε από ένα εχθρικό κράτος, ιδίως το Ιράν.