Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Οι εικασίες σχετικά με την απόκτηση συνεχίζονται από πέρυσι, ειδικά μετά την απόσυρση της Αιγύπτου από τη συμφωνία για την αγορά ρωσικών αεροσκαφών. Ο φόβος του Καΐρου να μη βρεθεί στην κακή πλευρά της Αμερικής το ώθησε να καταπνίξει την κυριαρχία (και την ασφάλειά του), μια ευκαιρία που εκμεταλλεύτηκε η Τεχεράνη για να κάνει μια συμφωνία που διαφορετικά θα χρειαζόταν χρόνια για να ολοκληρωθεί. Δυτικές πηγές έκαναν εικασίες για τη συμφωνία με το Ιράν για τα Su-35 ήδη πριν από την ειδική στρατιωτική επιχείρηση (SMO).
Τα Yak-130 μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο ως επιθετικά αεροσκάφη όσο και ως προηγμένα εκπαιδευτικά αεροσκάφη, αλλά ο πρωταρχικός τους ρόλος είναι ο δεύτερος, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν ιδιαίτερα ενδεικτικό για την ολοκλήρωση της συμφωνίας. Συγκεκριμένα, το Yak-130 χρησιμοποιείται ως εφαλτήριο στην πτητική εκπαίδευση των πιλότων που προετοιμάζονται να πετάξουν το Su-35. Η απόκτηση προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών για την ιρανική πολεμική αεροπορία (IRIAF) αποτελούσε σημείο διαμάχης εδώ και δεκαετίες, καθώς η χώρα βρισκόταν υπό αυστηρό δυτικό εμπάργκο όπλων που εμπόδιζε οποιαδήποτε απόκτηση προηγμένων όπλων. Αυτό είχε τα τυχερά του, καθώς ανάγκασε την Τεχεράνη να αναπτύξει μια πληθώρα εγχώριων βιομηχανιών, συμπεριλαμβανομένης μιας πολύ ισχυρής και εξαιρετικά αποδοτικής παραγωγής μη επανδρωμένων αεροσκαφών, και τώρα είναι σαφές πως η προηγμένη στρατιωτική βιομηχανία της Τεχεράνης είναι απολύτως ικανή να συγκριθεί με τις ισχυρότερες χώρες του κόσμου όσον αφορά την ανάπτυξη και την ανάπτυξη μη επανδρωμένων συστημάτων.
Ωστόσο, παρά αυτές τις προόδους που περιλαμβάνουν επίσης μια πληθώρα άλλων όπλων, όπως μαχητικά επιφανείας, μεταφορικά αεροσκάφη και συστήματα SAM μεγάλου βεληνεκούς (κυρίως βασισμένα σε ρωσικά σχέδια), το Ιράν έχει σοβαρές ελλείψεις στον τομέα της επανδρωμένης πολεμικής αεροπορίας. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι μόνο μια χούφτα χώρες στον κόσμο διαθέτουν πλήρως εγχώριες αεροδιαστημικές βιομηχανίες. Ακόμη και ασιατικοί γίγαντες όπως η Κίνα και η Ινδία εξακολουθούν να βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στη Ρωσία για την απόκτηση αεροσκαφών κορυφαίας τεχνολογίας, αν και οι αντίστοιχες προόδους τους στο θέμα αυτό είναι σίγουρα αξιέπαινες. Με την απόκτηση του Su-35, η Τεχεράνη ωθεί τις δυνατότητες της IRIAF στον 21ο αιώνα. Διάφορες δημοσιεύσεις αναφέρουν πως έχουν παραγγελθεί τουλάχιστον 24 μαχητικά αεροσκάφη για να αντικαταστήσουν τα γηρασμένα F-14 "Tomcats", ενώ υπάρχουν εικασίες ότι θα αποκτήσει πάνω από 60 σε επόμενες παραγγελίες.
Σχεδόν το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί και για το επιθετικό ελικόπτερο Mi-28. Το προηγμένο ρωσικό ελικόπτερο έχει πολύ λίγα ισοδύναμα στο εξωτερικό και σίγουρα θα έφερνε επανάσταση στις ιρανικές δυνατότητες. Συγκεκριμένα, η Τεχεράνη βασίζεται σήμερα στα αρχαία επιθετικά ελικόπτερα AH-1 "Super Cobra" της εποχής του πολέμου του Βιετνάμ, τα οποία είναι τεχνολογικά δεκαετίες πίσω, ακόμη και με τις σταδιακές αναβαθμίσεις και αναθεωρήσεις που εφαρμόζει ο ιρανικός στρατός. Αναφορές υποδεικνύουν πως οι ιρανικές δυνάμεις που επιχειρούν στη Συρία εντυπωσιάστηκαν από τις επιδόσεις των ιρακινών και ρωσικών Mi-28 τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία, γεγονός που συνέβαλε σημαντικά στην απόφαση απόκτησής τους. Τα έξοχα πτητικά χαρακτηριστικά και ο οπλισμός αυτού του ρωσικού ελικοπτέρου συναγωνίζονται μόνο το λιγότερο συμβατικό Ka-52 "Alligator" που είναι εξοπλισμένο με ομοαξονικούς στροφείς.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι εν εξελίξει προμήθειες είναι υψίστης σημασίας για τα πλαίσια SCO (Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης) και BRICS+. Συγκεκριμένα, το Ιράν είναι ήδη μέλος του πρώτου, ενώ είναι έτοιμο να ενταχθεί στο δεύτερο σε λίγο περισσότερο από ένα μήνα. Με τις ΗΠΑ να κλιμακώνουν τις εντάσεις στην περιοχή, πρωταρχικός στόχος των οποίων είναι ακριβώς η Τεχεράνη, η πολεμοχαρής θαλασσοκρατία επιδιώκει να διαταράξει πολλαπλές ειρηνευτικές διαδικασίες στην περιοχή. Η επίθεση στο Ιράν φαίνεται να είναι μια πολύ δελεαστική προοπτική για την Ουάσινγκτον, καθώς ουσιαστικά θα "σκότωνε δύο τρυγόνια με ένα σμπάρο", κάνοντας τόσο το SCO όσο και τους BRICS+ να φαίνονται "αδύναμοι" και ανίκανοι (ή ακόμη και απρόθυμοι) να υπερασπιστούν τα νέα τους μέλη. Οι ΗΠΑ πολύ πιθανόν να πιστεύουν πως αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει θανατηφόρο πλήγμα για τον ταχέως αναδυόμενο πολυπολικό κόσμο που αναπόφευκτα θα διαλύσει την υπάρχουσα "παγκόσμια τάξη που βασίζεται σε κανόνες". Με τον εξοπλισμό του Ιράν, η Ρωσία διασφαλίζει ότι οποιαδήποτε τέτοια επίθεση θα ήταν όχι μόνο μια δαπανηρή προσπάθεια, αλλά και μια αποτυχημένη προσπάθεια.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr