 |
| US President Joe Biden disembarks Air Force One on 9 November 2023 (ΑFΡ) |
Ο Λευκός Οίκος αντιμετωπίζει ένα δίλημμα. Έχει τη δύναμη να σταματήσει το θάνατο και την καταστροφή στη Γάζα εν τη γενέσει τους, οποιαδήποτε στιγμή επιλέξει. Αλλά επιλέγει να μην το κάνει.
Jonathan Cook - middleeasteye.net / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να στηρίξουν το πελατειακό τους κράτος μέχρι τέλους, δίνοντας στο Ισραήλ την άδεια να καταστρέψει τον μικροσκοπικό παράκτιο θύλακα, φαινομενικά ανεξάρτητα από το κόστος σε ζωές Παλαιστινίων.
Αλλά η οπτική - και αυτό είναι το μόνο που απασχολεί την Ουάσιγκτον - είναι καταστροφική.
Οι τηλεοπτικές εικόνες έδειξαν εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους να εγκαταλείπουν τα κατεστραμμένα σπίτια τους, σε μια κλίμακα που δεν έχει παρατηρηθεί από τις προηγούμενες επιχειρήσεις μαζικής εθνοκάθαρσης του Ισραήλ το 1948 και το 1967.
Ακόμη και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης πασχίζουν να αποκρύψουν το πραγματικό βουνό από συνθλιμμένα και αιμορραγούντα σώματα στη Γάζα. Ο γνωστός απολογισμός των νεκρών έχει ξεπεράσει πλέον τους 11.000, ενώ χιλιάδες άλλοι είναι θαμμένοι κάτω από τα ερείπια. Όσοι επιβιώνουν αντιμετωπίζουν μια πολιτική γενοκτονίας, που τους στερεί τροφή, νερό και ενέργεια.
Μέχρι το Σαββατοκύριακο, ο κηρυγμένος πόλεμος του Ισραήλ κατά της Χαμάς είχε μετατραπεί σε ανοιχτό πόλεμο κατά των νοσοκομείων της Γάζας. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ανέφεραν πως το νοσοκομείο al-Shifa στην πόλη της Γάζας είχε βομβαρδιστεί επανειλημμένα και είχε διακοπεί η ηλεκτροδότησή του, με φρικτές σκηνές από πρόωρα μωρά που πέθαιναν αφού οι θερμοκοιτίδες τους είχαν σταματήσει να λειτουργούν. Το προσωπικό που προσπάθησε να εκκενώσει το νοσοκομείο, όπως τους είχε διατάξει το Ισραήλ, δέχθηκε πυρά. Παρόμοιες σκηνές εκτυλίχθηκαν και στο νοσοκομείο al-Rantisi.
Το δυτικό κοινό εξοργίζεται όλο και περισσότερο. Οι πορείες διαμαρτυρίας έχουν προσελκύσει αριθμούς που είχαν να εμφανιστούν από τις μαζικές διαδηλώσεις κατά του πολέμου στο Ιράκ πριν από 20 χρόνια.
Οι δυτικοί σύμμαχοι δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να συγκαλύψουν και να δικαιολογήσουν τη συνενοχή τους στα αδιαμφισβήτητα ισραηλινά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έσπασε τις γραμμές του το Σαββατοκύριακο. Το μήνυμά του συνοψίστηκε ωμά από το BBC: "Ο Μακρόν καλεί το Ισραήλ να σταματήσει να σκοτώνει τις γυναίκες και τα μωρά της Γάζας".
Ιδιαιτέρως, οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή εκλιπαρούν τις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους για να συγκρατήσουν το Ισραήλ.
Εν τω μεταξύ, η Ουάσινγκτον γνωρίζει πολύ καλά πόσο γρήγορα οι περιφερειακοί αντίπαλοι του Ισραήλ θα μπορούσαν να παρασυρθούν, επεκτείνοντας επικίνδυνα και κλιμακώνοντας τη σύγκρουση.
Η άμεση αντίδρασή της ήταν απελπισμένες, και παράλογες, αναστολές για να απαλύνουν τις επικρίσεις, μεταξύ άλλων από 500 στελέχη της διοίκησης που υπέβαλαν την Τρίτη επιστολή στον Μπάιντεν διαμαρτυρόμενοι για την ολόπλευρη υποστήριξη του Λευκού Οίκου προς το Ισραήλ.
Τα μέτρα αυτά περιελάμβαναν την έκκληση του προέδρου για "λιγότερο παρεμβατική δράση" του Ισραήλ προς τα νοσοκομεία, λίγο πριν αναφερθεί ότι οι ισραηλινές δυνάμεις εισέβαλαν στην αλ-Σίφα, και φήμες πως ο Τόνι Μπλερ, ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας που συμμετείχε στην επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, θα μπορούσε να υπηρετήσει ως "ανθρωπιστικός συντονιστής" της Δύσης στη Γάζα.
Ατελείωτη κατοχή
Αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζεται η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι μια ιστορία κάλυψης για να δικαιολογήσει το γεγονός ότι συνεχίζει να προμηθεύει τα όπλα και τη χρηματοδότηση που χρειάζεται το Ισραήλ για να εκτελεί τα εγκλήματά του στο φως της ημέρας.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν παρουσίασε τα σχέδιά του την περασμένη εβδομάδα στη σύνοδο κορυφής της G7. Ο στόχος είναι να μετατοπιστεί το ενδιαφέρον από τις γενοκτονικές πολιτικές του Ισραήλ στη Γάζα και την υποστήριξή τους από την Ουάσιγκτον σε μια καθαρά θεωρητική συζήτηση για το τι μπορεί να συμβεί μετά το τέλος των μαχών.
Περιγράφοντας το μεταπολεμικό "όραμά" του για τη Γάζα, ο Μπλίνκεν είπε: "Είναι επίσης σαφές ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να καταλάβει τη Γάζα. Τώρα, η πραγματικότητα είναι πως μπορεί να υπάρξει ανάγκη για κάποια μεταβατική περίοδο στο τέλος της σύγκρουσης... Δεν βλέπουμε επανακατάληψη και αυτό που έχω ακούσει από τους Ισραηλινούς ηγέτες είναι πως δεν έχουν καμία πρόθεση να επανακαταλάβουν τη Γάζα".
Ο Τζέιμς Κλίβερλι, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, επανέλαβε τον Αμερικανό ομόλογό του, επιμένοντας ότι η εξουσία στη Γάζα θα παραδοθεί σε "μια φιλειρηνική παλαιστινιακή ηγεσία".
Και οι δύο φαίνεται να ευνοούν την ανάληψη της Γάζας από τον Μαχμούντ Αμπάς της Παλαιστινιακής Αρχής - ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν.
Αυτός ο κακόπιστος ελιγμός ξεπερνά τα όρια, ακόμη και για τα συνήθη ψεύτικα πρότυπα του ζευγαριού. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Βρετανία θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε, τουλάχιστον όσο οι Παλαιστίνιοι σφαγιάζονται μέρα με τη μέρα, ότι εννοούν σοβαρά την αναζωογόνηση του παγωμένου από καιρό πτώματος της λύσης των δύο κρατών.
Τα στρώματα της απάτης είναι τόσο άφθονα που πρέπει να ξεφλουδιστούν ένα προς ένα.
Η πρώτη κραυγαλέα απάτη είναι η επιμονή της Ουάσιγκτον να αποφύγει το Ισραήλ την "επανακατάληψη" της Γάζας. Ο Μπλίνκεν θέλει να πιστέψουμε ότι η κατοχή της λωρίδας έληξε προ πολλού, όταν το Ισραήλ διέλυσε τις εβραϊκές αποικίες του το 2005 και απέσυρε τους στρατιώτες που προστάτευαν τους εποίκους.
Αλλά αν η Γάζα δεν ήταν στην πραγματικότητα κατεχόμενη πριν από την τρέχουσα χερσαία εισβολή του Ισραήλ, πώς εξηγεί η Ουάσινγκτον τον ισραηλινό αποκλεισμό του μικροσκοπικού θύλακα τα τελευταία 16 χρόνια; Πώς κατάφερε το Ισραήλ να σφραγίσει τα χερσαία σύνορα της Γάζας, να εμποδίσει την πρόσβαση στα χωρικά ύδατα της Γάζας και να περιπολεί στον ουρανό της Γάζας 24 ώρες το 24ωρο;
Η πραγματικότητα είναι ότι η Γάζα δεν έχει ζήσει ούτε μια μέρα χωρίς ισραηλινή κατοχή από το 1967. Το μόνο που έκανε το Ισραήλ πριν από 18 χρόνια, όταν απέσυρε τους Εβραίους εποίκους του, ήταν να διευθύνει την κατοχή πιο απομακρυσμένα, εκμεταλλευόμενο τις νέες εξελίξεις στις τεχνολογίες όπλων και επιτήρησης.
Το Ισραήλ ανέπτυξε και τελειοποίησε μια πολύ εξελιγμένη κατοχή από απόσταση αναπνοής, χρησιμοποιώντας ισραηλινούς εφήβους με joystick σε απομακρυσμένες τοποθεσίες για να παίζουν το Θεό με τις ζωές 2,3 εκατομμυρίων φυλακισμένων Παλαιστινίων.
Το Ισραήλ δεν κινδυνεύει να "επανακαταλάβει" τη Γάζα. Ποτέ δεν σταμάτησε να την κατέχει.
Ψεύτικη αντιπαράθεση
Μια άλλη απάτη είναι η εντύπωση που δημιουργεί σκόπιμα ο Μπλίνκεν πως οι ΗΠΑ προετοιμάζονται για μια αντιπαράθεση με το Ισραήλ για το μέλλον της Γάζας.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει καταστήσει σαφές ότι δεν έχει καμία διάθεση να καθίσει στο τραπέζι με Παλαιστίνιους ηγέτες, ακόμη και του "φιλειρηνικού" είδους. Το Σαββατοκύριακο, δήλωσε για άλλη μια φορά πως το Ισραήλ θα αναλάβει τον "έλεγχο ασφαλείας" του θύλακα μόλις φύγει η Χαμάς.
"Δεν θα υπάρξει Χαμάς", είπε στους Ισραηλινούς το βράδυ του Σαββάτου. "Δεν θα υπάρξει καμία πολιτική αρχή που εκπαιδεύει τα παιδιά της να μισούν το Ισραήλ, να σκοτώνουν Ισραηλινούς, να καταστρέφουν το κράτος του Ισραήλ".
Πρόσθεσε πως τα ισραηλινά στρατεύματα θα μπορούν να "μπαίνουν [στη Γάζα] όποτε θέλουμε για να σκοτώνουν τρομοκράτες".
Βέβαια, οι ισραηλινοί στρατιωτικοί διοικητές φαίνεται να παίρνουν αυτό το μήνυμα κατάκαρδα, υποσχόμενοι ότι επιστρέφουν στη Γάζα για τα καλά.
Αλλά ο υπαινιγμός πως το Ισραήλ και η Ουάσινγκτον δεν βρίσκονται στην ίδια σελίδα είναι καθαρή πονηριά. Η "διαμάχη" είναι εντελώς επινοημένη, σχεδιασμένη για να φανεί ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν, πιέζοντας για διαπραγματεύσεις, παίρνει το μέρος των Παλαιστινίων εναντίον του Ισραήλ. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.
Η προσποίηση είναι ευλογία και για τις δύο πλευρές. Οι ΗΠΑ θέλουν να φανεί ότι μια μέρα - αφού όλα τα σπίτια της Γάζας καταστραφούν και ο λαός της εκκαθαριστεί εθνοτικά - θα σύρουν τον Νετανιάχου στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κλωτσώντας και ουρλιάζοντας.
Ο μαχόμενος Νετανιάχου, εν τω μεταξύ, είναι σε θέση να κερδίσει πόντους δημοτικότητας στην ισραηλινή δεξιά, ποζάροντας προκλητικά απέναντι στην κυβέρνηση Μπάιντεν.
Πρόκειται για καθαρό θέατρο. Η αντιπαράθεση δεν θα υλοποιηθεί ποτέ. Το αμερικανικό "όραμα" δεν είναι τίποτα περισσότερο από φαντασία.
Η λύση χωρίς κράτος
Η αλήθεια είναι ότι η Ουάσινγκτον εγκατέλειψε επίσημα τη λεγόμενη λύση των δύο κρατών πριν από χρόνια, γνωρίζοντας ότι το Ισραήλ δεν θα επέτρεπε ποτέ ούτε το πιο περιορισμένο παλαιστινιακό κράτος.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, το Ισραήλ έχει περάσει από την προσποίηση -που διατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του Όσλο- πως θα μπορούσε μια μέρα να παραχωρήσει ένα εικονικό, αποστρατιωτικοποιημένο παλαιστινιακό κράτος, αποκομμένο από την υπόλοιπη Μέση Ανατολή, στην ευθεία απόρριψη της παλαιστινιακής κρατικής υπόστασης υπό οποιουσδήποτε όρους.
Τον Ιούλιο, πριν από την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, ο Νετανιάχου φέρεται ευρέως να δήλωσε σε κλειστή συνεδρίαση του ισραηλινού κοινοβουλίου ότι οι παλαιστινιακές ελπίδες για ένα κυρίαρχο κράτος "πρέπει να εξαλειφθούν".
Το ίδιο Ισραήλ που αρνήθηκε να συναινέσει σε ένα κράτος υπό τον Αμπάς, τον Παλαιστίνιο ηγέτη που αποκάλεσε "ιερό" τον συντονισμό της ασφάλειας με το Ισραήλ, θα είναι πραγματικά έτοιμο να παραδώσει τα κλειδιά του βασιλείου μετά το τελευταίο ξέσπασμά της;
Θυμηθείτε, ήταν ο Νετανιάχου που εξήγησε στο κυβερνών κόμμα του, το Λικούντ, το 2019 ότι "η ενίσχυση της Χαμάς και η μεταφορά χρημάτων στη Χαμάς" ήταν ο καλύτερος τρόπος για το Ισραήλ να "ματαιώσει την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους".
Αυτή δεν ήταν κάποια απατεωνίστικη θέση. Την συμμερίζονταν όλοι οι στρατιωτικοί και οι φορείς ασφαλείας.
Η στρατηγική επιτεύχθηκε μέσω των ισραηλινών πολιτικών που αποσκοπούσαν στη μόνιμη διάσπαση, φυσικά και πολιτικά, των δύο κύριων εδαφικών συνιστωσών οποιουδήποτε μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους: της Δυτικής Όχθης και της Γάζας.
Η μετακίνηση μεταξύ των δύο έγινε σχεδόν αδύνατη, και το Ισραήλ καλλιέργησε διαφορετικές, ανταγωνιστικές τοπικές ηγεσίες για κάθε περιοχή, ώστε καμία από τις δύο να μην μπορεί να ισχυριστεί ότι εκπροσωπεί τον παλαιστινιακό λαό.
Στη συνεδρίαση του κοινοβουλίου τον Ιούλιο, ο Νετανιάχου επέμεινε επίσης ότι η στήριξη της Παλαιστινιακής Αρχής στη Δυτική Όχθη αποτελούσε ζωτικό ισραηλινό συμφέρον.
Την ίδια στιγμή, η απαραίτητη πρωτεύουσα ενός παλαιστινιακού κράτους, η Ιερουσαλήμ, έχει σφραγιστεί φυσικά και από τα δύο εδάφη και έχει απογυμνωθεί από κάθε παλαιστινιακή πολιτική εκπροσώπηση.
Όπως γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση Μπάιντεν, το Ισραήλ δεν θα επέτρεπε ποτέ να εδραιωθεί μια "μετριοπαθής" παλαιστινιακή ηγεσία στη Γάζα, ενώνοντάς την με τη Δυτική Όχθη και ενισχύοντας την υπόθεση ενός κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους.
Αλλά η συζήτηση για μια αναβίωση της λύσης των δύο κρατών χρησιμεύει ως χρήσιμος αντιπερισπασμός από την πραγματική λύση που εφαρμόζει το Ισραήλ σε κοινή θέα.
Οι ισραηλινές ενέργειες λένε αυτή την ιστορία. Ο βομβαρδισμός σε ερείπια όχι μόνο των σπιτιών της Γάζας αλλά και των πολιτικών υποδομών - νοσοκομεία, σχολεία, εγκαταστάσεις των Ηνωμένων Εθνών, αρτοποιεία, τζαμιά και εκκλησίες - που απαιτούνται για την υποστήριξη ενός από τα πιο υπερπλήρη μέρη της γης.
Ο πληθυσμός στο βόρειο τμήμα της Γάζας έχει εκτοπιστεί βίαια για να δημιουργηθεί ένα ακόμη μικρότερο, ακόμη πιο υπερπλήρες κελί κράτησης στο νότιο τμήμα της Γάζας, εξασφαλίζοντας ότι ο θύλακας είναι "ένα μέρος όπου δεν μπορεί να υπάρξει άνθρωπος", όπως το διατύπωσε ο Giora Eiland, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Ισραήλ.
Ο στόχος είναι διαφανής: να εκδιωχθεί ο πληθυσμός της Γάζας στο γειτονικό αιγυπτιακό έδαφος του Σινά. Και δεδομένης της προηγούμενης μορφής του Ισραήλ, το μόνο λογικό συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι οι οικογένειες των προσφύγων της Γάζας -μερικές από τις οποίες πρόκειται να εξοριστούν από το Ισραήλ για δεύτερη ή τρίτη φορά- δεν θα τους επιτραπεί ποτέ να επιστρέψουν στα ερείπια.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί να προσποιείται πως ανασταίνει μια ανύπαρκτη λύση δύο κρατών. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το Ισραήλ έχει ακριβώς ένα τέτοιο σχέδιο εκδίωξης -που ονομάζεται Σχέδιο για την ευρύτερη Γάζα- στο σχεδιαστήριο εδώ και δεκαετίες.
Σύμφωνα με αναφορές, η Ουάσινγκτον έχει υπογράψει τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού θύλακα στο Σινά τουλάχιστον από το 2007.
Ανίσχυρος ο Αμπάς
Αν υποθέσουμε ότι κάτι από τη Γάζα επιβιώνει από την τρέχουσα επίθεση, η επόμενη απάτη του Μπλίνκεν είναι η υπόνοια πως ο Αμπάς και η Παλαιστινιακή Αρχή είναι ικανοί ή πρόθυμοι να πάρουν τη θέση της Χαμάς.
Υπάρχει, βέβαια, το μικρό ζήτημα του πώς ο Αμπάς θα μπορούσε να κυβερνήσει έναν πληθυσμό από τον οποίο έχει τόσο πολύ απαξιωθεί στο παρελθόν, καθώς ανέχεται ακατάπαυστα τα εγκλήματα του Ισραήλ. Εξάλλου, το κόμμα του, η Φατάχ, εκδιώχθηκε από τη Γάζα το 2006, αφού ηττήθηκε στις παλαιστινιακές βουλευτικές εκλογές.
Αλλά ο Αμπάς χάνει ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία του στους Παλαιστίνιους καθώς παρακολουθεί παθητικά τη φρίκη που εκτυλίσσεται στη Γάζα. Όπως σημείωσε ο πρώην Βρετανός πρέσβης Craig Murray, με την Παλαιστίνη μέλος του ΟΗΕ, ο Αμπάς θα μπορούσε να επικαλεστεί τη Σύμβαση για τη Γενοκτονία εναντίον του Ισραήλ.
Αυτό, με τη σειρά του, θα απαιτούσε απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου. Θα έφερνε το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο σε δύσκολη θέση. Αλλά ο Αμπάς θυσίασε για άλλη μια φορά το λαό του για να αποφύγει την οργή των ΗΠΑ.
Ακόμη πιο παράλογη είναι η ιδέα ότι το Ισραήλ θα άφηνε ποτέ την Παλαιστινιακή Αρχή να κυβερνήσει τη Γάζα, όταν η ίδια Παλαιστινιακή Αρχή δεν επιτρέπεται να είναι υπεύθυνη για τη Δυτική Όχθη.
Ο Αμπάς δεν έχει κανέναν έλεγχο στο 62% της Δυτικής Όχθης που οι συμφωνίες του Όσλο έθεσαν -προσωρινά- υπό πλήρη ισραηλινή κυριαρχία, η οποία επιβάλλεται από τον ισραηλινό στρατό και τις εβραϊκές πολιτοφυλακές εποίκων. Αυτό που προοριζόταν από το Όσλο να είναι προσωρινό, έχει γίνει εδώ και καιρό μόνιμο από το Ισραήλ.
Σε ένα άλλο τέταρτο της Δυτικής Όχθης, η ΠΑ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια δοξασμένη τοπική αρχή, που διευθύνει τα σχολεία και αδειάζει τους κάδους απορριμμάτων.
Και στο υπόλοιπο πέμπτο της επικράτειας, κυρίως στις δομημένες περιοχές, ο Αμπάς έχει εξαιρετικά περιορισμένες εξουσίες. Η ΠΑ δεν έχει τον έλεγχο των συνόρων, των εσωτερικών μετακινήσεων, του εναέριου χώρου, των ηλεκτρονικών συχνοτήτων, του νομίσματος ή του δημοτολογίου.
Ο Αμπάς δε διαθέτει παρά μόνο μια αστυνομική δύναμη σε αυτές τις πόλεις, η οποία λειτουργεί ως τοπικός εργολάβος ασφαλείας για τον ισραηλινό στρατό. Όταν ο ισραηλινός στρατός αποφασίζει να κάνει τη δουλειά μόνος του και εισβάλλει απροειδοποίητα σε μια πόλη της Δυτικής Όχθης, οι δυνάμεις του Αμπάς συρρικνώνονται στη σκιά.
Η ιδέα ότι ο Αμπάς μπορεί να αναλάβει τη Γάζα όταν είναι ανίσχυρος στο "προπύργιό" του, τη Δυτική Όχθη, είναι παραμύθι.
Δεν εξαλείφεται η Χαμάς
Αλλά ίσως η πιο απατηλή από τις απάτες του Λευκού Οίκου είναι η υπόθεση πως η Χαμάς - και κατ' επέκταση όλη η παλαιστινιακή αντίσταση - μπορεί να εξαλειφθεί από τη Γάζα.
Οι Παλαιστίνιοι μαχητές δεν είναι κάποια ξένη δύναμη που εισέβαλε στον θύλακα. Δεν είναι κατακτητές, παρόλο που έτσι παρουσιάζονται από κάθε δυτική κυβέρνηση και μέσο ενημέρωσης.
Προέκυψαν οργανικά μέσα από έναν πληθυσμό που έχει υπομείνει δεκαετίες στρατιωτικής κακοποίησης και καταπίεσης από το Ισραήλ. Η Χαμάς είναι η κληρονομιά αυτού του πόνου.
Οι γενοκτονικές πολιτικές του Ισραήλ -εκτός αν σκοπεύει να αφανίσει κάθε Παλαιστίνιο στη Γάζα- δε θα μετριάσουν αυτή την παρόρμηση για αντίσταση. Το Ισραήλ απλώς θα πυροδοτήσει περισσότερο θυμό και δυσαρέσκεια και ένα ισχυρότερο κίνητρο για εκδίκηση.
Ακόμη και αν η Χαμάς εξοντωθεί, μια άλλη, πιθανώς πιο απελπισμένη και μοχθηρή ομάδα αντίστασης θα εμφανιστεί για να πάρει τη θέση της.
Τα περισσότερα από τα παιδιά των Παλαιστινίων που βομβαρδίζονται και τρομοκρατούνται τώρα, που μένουν άστεγα μαζί με τις οικογένειές τους και βλέπουν να σκοτώνονται αγαπημένα τους πρόσωπα, δεν θα μεγαλώσουν τα επόμενα χρόνια για να γίνουν νεαροί πρεσβευτές της ειρήνης.
Το κληρονομικό τους δικαίωμα θα είναι το όπλο και ο πύραυλος. Η φιλοδοξία τους θα είναι να εκδικηθούν τις οικογένειές τους και να αποκαταστήσουν την τιμή τους.
Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ τα γνωρίζουν όλα αυτά. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια μαθήματα που διδάσκονται σε άπληστους, αλαζόνες αποικιοκράτες και κατακτητές.
Αλλά ο στόχος τους, ό,τι κι αν ισχυρίζονται, δεν είναι η λύση ή η επίλυση. Είναι ο μόνιμος πόλεμος. Είναι η διαιώνιση του "κύκλου της βίας". Είναι το λάδωμα των πέλματων των τανκς της κερδοφόρας πολεμικής μηχανής της Δύσης, γεννώντας τους ίδιους τους εχθρούς από τους οποίους το δυτικό κοινό λέει πως χρειάζεται προστασία.
Είτε οι Παλαιστίνιοι επιστρέψουν στη Λίθινη Εποχή στη Γάζα, όπως επιθυμούν εδώ και καιρό οι Ισραηλινοί στρατιωτικοί διοικητές, είτε εκδιωχθούν για να ζήσουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς στο Σινά, δεν θα δεχτούν μια μοίρα στην οποία θα αντιμετωπίζονται ως "ανθρώπινα ζώα".
Ο αγώνας τους θα συνεχιστεί. Και το Ισραήλ και η Ουάσιγκτον θα πρέπει να συνεχίσουν να εφευρίσκουν νέες, όλο και πιο ευφάνταστες ιστορίες για να προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι τα χέρια της Δύσης είναι καθαρά.