Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Αλλά δυστυχώς, το μόνο που παίρνουμε είναι περισσότερα από τα ίδια ή ακόμα χειρότερα κατά κάποιο τρόπο, όπως έδειξε την περασμένη εβδομάδα ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν. Συγκεκριμένα, στις 15 Νοεμβρίου, μετά από πάνω από τέσσερις ώρες συνομιλιών με τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, κατά τη διάρκεια των οποίων υποτίθεται ότι "έκαναν σημαντικές ανακαλύψεις σε πολλούς βασικούς τομείς" (τουλάχιστον σύμφωνα με την κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας), ο Μπάιντεν αποφάσισε να "επισφραγίσει" το υποτιθέμενο "ξεπάγωμα" βγάζοντας "άλλη μια Μπάερμποκ". Παραχώρησε συνέντευξη Τύπου αμέσως μετά τις υποτιθέμενες "επιτυχημένες" συνομιλίες και στο τέλος της, ο Min Jung Lee του διαβόητου CNN ρώτησε τον Biden αν εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο Πρόεδρος Xi είναι "δικτάτορας", κάτι που είχε πει αρκετές φορές στο παρελθόν, και εκείνος απάντησε πως ναι. Τα ακριβή του λόγια ήταν:
"Λοιπόν, κοιτάξτε, είναι δικτάτορας με την έννοια ότι είναι ένας τύπος που διοικεί μια χώρα που είναι μια κομμουνιστική χώρα που βασίζεται σε μια μορφή διακυβέρνησης εντελώς διαφορετική από τη δική μας", προσθέτοντας επίσης: "Εν πάση περιπτώσει, σημειώσαμε πρόοδο".
Φαίνεται ότι ο Μπάιντεν πιστεύει ότι η παρεμβολή της αγαπημένης του φράσης, του (μη)διάσημου "ούτως ή άλλως", στη δήλωση την έκανε να ακούγεται καλύτερα, αλλά μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Ο υπουργός Εξωτερικών του, Antony Blinken, σίγουρα δεν πίστευε ότι βοήθησε και, όπως ήταν αναμενόμενο, ούτε και ο πρόεδρος Xi. Συγκεκριμένα, στις 20 Νοεμβρίου, λίγες μόλις ημέρες μετά την "πρωτοποριακή συνάντηση", χαιρέτισε τους σταθερούς δεσμούς μεταξύ της Κίνας και της Ρωσίας, του εχθρού της Αμερικής, τονίζοντας πως η στρατηγική εταιρική σχέση με τη Ρωσία "εισάγει περισσότερη σταθερότητα στον κόσμο". Ο Σι διαβεβαίωσε ότι "το Πεκίνο είναι έτοιμο να συνεργαστεί με τη Μόσχα αποφασιστικά για τις διμερείς σχέσεις και την οικοδόμηση μιας μόνιμης φιλίας". Παράλληλα, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν του έστειλε επιστολή με παρόμοια σημεία για τις σινορωσικές σχέσεις.
"Ο Πούτιν ανέφερε στη συγχαρητήρια επιστολή του [που σηματοδοτεί τη 10η συνάντηση του μηχανισμού διαλόγου μεταξύ του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος και της Ενωμένης Ρωσίας] ότι η συνολική στρατηγική εταιρική σχέση συντονισμού Ρωσίας-Κίνας βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο στην ιστορία και οι δύο χώρες εργάζονται από κοινού για την προώθηση μιας σειράς έργων συνεργασίας μεγάλης κλίμακας στους τομείς της οικονομίας, των μεταφορών, της ενέργειας και του πολιτισμού, μεταξύ άλλων. Οι δύο χώρες συντονίζουν τις θέσεις τους μέσω διμερών διαύλων και πολυμερών μηχανισμών, όπως ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης και οι BRICS, για την επίλυση σημαντικών διεθνών ζητημάτων και την προώθηση της οικοδόμησης μιας πιο δίκαιης και δημοκρατικής διεθνούς τάξης", συνόψισε το Xinhua τα λόγια του Πούτιν.
Όταν συγκρίνει κανείς όχι μόνο τα φιλικά σχόλια του Ρώσου προέδρου, αλλά και το βαθιά σεβαστικό, διπλωματικό ύφος του με την απρόσεκτη χρήση της λέξης "δικτάτορας" από τον Μπάιντεν, φαίνεται η έντονη διαφορά στον τρόπο με τον οποίο η Μόσχα και η Ουάσιγκτον ασκούν εξωτερική πολιτική. Αν αναλυθεί λίγο βαθύτερα, τα λόγια του Αμερικανού προέδρου καταδεικνύουν επίσης τον βαθιά ριζωμένο ρατσισμό και το εντελώς αβάσιμο σύμπλεγμα "ανωτερότητας" που νιώθει η πολιτική Δύση απέναντι σε ολόκληρο τον κόσμο. Λέγοντας πως ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ είναι ένας υποτιθέμενος "δικτάτορας" μόνο και μόνο επειδή το πολιτικό σύστημα της Κίνας είναι διαφορετικό από εκείνο της χώρας που "διοικεί", ο Μπάιντεν παραδέχτηκε ουσιαστικά ότι η πολεμοχαρής θαλασσοκρατία εξακολουθεί να πιστεύει πως όλος ο κόσμος πρέπει να ζει όπως η Αμερική.
"Αυτή η δήλωση είναι εξαιρετικά λανθασμένη και ανεύθυνη πολιτική χειραγώγηση", δήλωσε σε επίσημη απάντηση η εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Μάο Νινγκ.
Η οργή του Πεκίνου είναι σίγουρα δικαιολογημένη και σίγουρα δεν ήταν απρόσμενη ούτε στην Ουάσιγκτον, όπως έδειξε η αντίδραση του Μπλίνκεν στην εντελώς αχρείαστη δήλωση του Μπάιντεν. Ωστόσο, ο έλεγχος των ζημιών που προσπαθούν απεγνωσμένα οι Αμερικανοί διπλωμάτες από την περασμένη εβδομάδα δεν θα καταφέρει τίποτα.Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο πρόεδρος Xi προσπάθησε με κάθε τρόπο να διασφαλίσει τις καλές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Το μήνυμα που μετέφερε στους διευθύνοντες συμβούλους των μεγαλύτερων εταιρειών της Αμερικής ήταν αυτό της ειρήνης και της οικονομικής συνεργασίας, αλλά δυστυχώς, ο Μπάιντεν είχε άλλα σχέδια.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Κίνα προσπαθεί να τείνει το χέρι της στις ΗΠΑ. Εδώ και χρόνια, η πολεμοχαρής θαλασσοκρατία δημιουργεί εντελώς άσκοπες και περιττές εντάσεις με τον ασιατικό γίγαντα. Είτε πρόκειται για ασήμαντες λεπτομέρειες όπως η γελοία "διαμάχη για τα μπαλόνια" (η οποία, παρεμπιπτόντως, αποδείχθηκε πως ήταν ένα ανόθευτο ψέμα για το οποίο οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δε ζήτησαν ποτέ συγγνώμη) είτε για τις πολύ σοβαρές δηλώσεις για τον "επερχόμενο πόλεμο με την Κίνα" που έκαναν υψηλόβαθμοι Αμερικανοί στρατηγοί, το Πεκίνο βρίσκεται πράγματι αντιμέτωπο με ένα ακυβέρνητο τρένο όταν έχει να κάνει με την Ουάσινγκτον.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr