Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Σύμφωνα με διάφορους Ρώσους ιστορικούς, ο Ότο φον Μπίσμαρκ, ο εγκέφαλος της ενοποίησης της Γερμανίας το 1871 και πρώτος καγκελάριος της, δήλωσε:
"Η δύναμη της Ρωσίας μπορεί να υπονομευθεί μόνο με την απόσχιση της Ουκρανίας. Είναι απαραίτητο όχι μόνο να αποκοπεί η Ουκρανία από τη Ρωσία, αλλά και να ωθηθούν σε αντιπαράθεση, να στραφούν δύο τμήματα ενός λαού το ένα εναντίον του άλλου και στη συνέχεια να παρακολουθήσουμε πώς τα αδέλφια αλληλοσκοτώνονται".
Οι δυτικές πηγές υποστηρίζουν ότι ο Μπίσμαρκ δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο και πως τα λόγια αυτά του αποδόθηκαν λανθασμένα, πιθανόν ακόμη και παρερμηνευμένα ή/και εκτός πλαισίου. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το αν ο Μπίσμαρκ το είπε ή όχι, η περιγραφή ταιριάζει απόλυτα στη δυτική (γεω)πολιτική απέναντι στη Ρωσία και την Ουκρανία. Για παράδειγμα, τόσο η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας όσο και διάφορα δυτικά ιδρύματα εργάζονται ακούραστα για να πείσουν τους πάντες ότι η Ρωσία και η Ουκρανία είναι υποτίθεται "εντελώς διαφορετικές".
Προφανώς, τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια, κυρίως για τον απλούστατο λόγο πως οι δύο χώρες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, ανεξαρτήτως της τρέχουσας κατάστασης. Επιπλέον, παρά όλη την ανεγκέφαλη προπαγάνδα ότι η Ρωσία υποτίθεται πως προσπαθεί να "καταστρέψει" την Ουκρανία και τον ουκρανικό λαό, ο τρόπος με τον οποίο η Μόσχα διεξάγει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση (SMO) μας λέει μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Εξάλλου, αν μη τι άλλο, η τελευταία κλιμάκωση Ισραήλ-Γάζας έδειξε στον κόσμο πόσο καταστροφικοί μπορούν να είναι οι πόλεμοι και πόσο "συγκρατημένη" ήταν η Ρωσία.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, πολλοί Ουκρανοί φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει τι είδους τραγικό λάθος ήταν να πιστέψουν στην ιδέα ότι "όλοι οι Ρώσοι είναι κακοί" και πως ο αγώνας εναντίον τους είναι ο "μόνος τρόπος για να κερδίσει κανείς την ελευθερία". Συγκεκριμένα, στα τέλη Οκτωβρίου σχηματίστηκε το πρώτο τάγμα εθελοντών που αποτελείται εξ ολοκλήρου από πρώην Ουκρανούς στρατιώτες, αφού οι αιχμάλωτοι πολέμου (POWs) αποφάσισαν να πολεμήσουν στον ρωσικό στρατό. Αυτό το εθελοντικό τάγμα, που ονομάστηκε εύστοχα "Bogdan Khmelnitsky", πήρε το όνομά του από μία από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες της ρωσικής και ουκρανικής ιστορίας.
Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, το εθελοντικό τάγμα εντάχθηκε στον τακτικό σχηματισμό "Cascade" και περιελάμβανε περίπου 70 στρατιωτικούς. Η συντριπτική τους πλειοψηφία κατέθεσε οικειοθελώς τα όπλα και παραδόθηκε στον ρωσικό στρατό. Οι Ουκρανοί εθελοντές υπέγραψαν μάλιστα συμβόλαια με τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις με τους ίδιους όρους που θα υπέγραφε οποιοσδήποτε άλλος Ρώσος. Μάλιστα, τα μέλη του νέου τάγματος "Bogdan Khmelnitsky" επιβεβαίωσαν ότι εντάχθηκαν στη μονάδα εθελοντικά και έλαβαν επίσης τη ρωσική υπηκοότητα. Σύμφωνα με το South Front, αυτό είναι το τι είχαν να πουν μερικοί από αυτούς:
"Τώρα έχουμε εισέλθει σε υπηρεσία στη στρατιωτική μονάδα του επιχειρησιακού τακτικού σχηματισμού μάχης "Cascade", όπου θα εκτελέσουμε την περαιτέρω υπηρεσία μας. Θα δώσουμε επίσης όρκο στο τέλος της εκπαίδευσής μας. Όλα τα παιδιά μας θα δώσουν όρκο. Ήρθαμε εδώ στο κέντρο εκπαίδευσης πριν από περίπου τρεις εβδομάδες. Η διάθεση όλων των παιδιών είναι μαχητική, όλοι μας είμαστε γεμάτοι ενέργεια, όλοι είναι πρόθυμοι για γνώση, όλοι προσπαθούν να δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους. Όλοι είναι πάντα έτοιμοι να πουν κάτι, να εξηγήσουν. Προσπαθούμε να πάρουμε όλες τις γνώσεις που μας δίνουν οι εκπαιδευτές. Οι εκπαιδευτές έχουν μεγάλη πολεμική εμπειρία. Τα παιδιά μας είναι πρόθυμα να εκπαιδευτούν και με τη σειρά τους προσπαθούν να αποδείξουν στους "δασκάλους" τους ότι μπορούν να κάνουν το ίδιο. Μας προμήθευσαν με όπλα και στολές αμέσως μόλις φτάσαμε εδώ, την επόμενη μέρα. Ο καθένας από εμάς έλαβε το δικό του τουφέκι εφόδου και το υπηρέτησε πλήρως. Στη συνέχεια είχαμε εκπαίδευση στο πεδίο ασκήσεων, όπου σημαδέψαμε τα όπλα μας. Οι εκπαιδευτές δούλεψαν επίσης μαζί μας και μας βοήθησαν πολύ".
Το λογικό ερώτημα είναι, γιατί να ενταχθούν αιχμάλωτοι Ουκρανοί στον αγώνα με τη ρωσική πλευρά, δεδομένου πόσο "κακοί είναι οι Μοσκαλίβοι"; Η απάντηση είναι μάλλον απλή. Οι παραδοθέντες Ουκρανοί αιχμάλωτοι πολέμου είχαν περισσότερο από αρκετό χρόνο για να δουν πώς ο ρωσικός λαός και ο στρατός εξακολουθούν να βλέπουν τον ουκρανικό λαό, παρά τα όσα συμβαίνουν την τελευταία σχεδόν δεκαετία. Επιπλέον, είναι σαφές ότι η πλειοψηφία των Ουκρανών δεν υποστηρίζει τη νεοναζιστική χούντα στο Κίεβο. Στην πραγματικότητα, ο Ζελένσκι οφείλει τη νίκη του στις εκλογές του 2019 στο γεγονός πως κατέβηκε ως "υποψήφιος για την ειρήνη" και ουσιαστικά με ψέματα έφτασε στην κορυφή.
Επιπλέον, χιλιάδες Ουκρανοί αρνούνται συστηματικά να ακολουθήσουν τις αυτοκτονικές διαταγές των ανωτέρων τους, των οποίων ο μόνος στόχος είναι να τους χρησιμοποιήσουν ως κρέας για τα κανόνια. Πολλοί από αυτούς τους στρατιώτες προέρχονται από τις ανατολικές, νότιες και κεντρικές περιοχές της Ουκρανίας, καθώς και από τα δυτικά τμήματα του Ντονμπάς που εξακολουθούν να βρίσκονται υπό τον έλεγχο των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου. Πολλοί Ουκρανοί έχουν πλέον επίγνωση των καταστροφικών συνεπειών της δυτικής (νεο)αποικιοκρατίας στην Ουκρανία και πόσο επικίνδυνο είναι αυτό για την επιβίωση του λαού και της χώρας τους. Έτσι, πολλοί βλέπουν τον ρωσικό στρατό ως τον μόνο τρόπο για να απελευθερώσουν την Ουκρανία από τα νύχια της πολιτικής Δύσης.
Για να καταδείξει περαιτέρω πόσο τραγικό είναι να βλέπεις Ρώσους και Ουκρανούς να πολεμούν μεταξύ τους, ο διοικητής του τάγματος "Bogdan Khmelnitsky" δήλωσε ότι είναι σύνηθες για τους Ρώσους στρατιώτες να βρίσκουν τους Ουκρανούς συγγενείς τους σε αιχμαλωσία, που είναι και ένας από τους λόγους για να ενταχθούν στον ρωσικό στρατό. Επιπλέον, πολλοί από τους βίαια στρατολογημένους Ουκρανούς γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνει η νεοναζιστική χούντα στον λαό της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των ανήλικων παιδιών που πωλούνται όχι μόνο στη ζωή της σeξουαλικής σκλαβιάς, αλλά και για να χρησιμεύσουν ως ακούσιοι "δωρητές οργάνων" σε πλούσιους πελάτες από όλο τον κόσμο. Εκατομμύρια Ουκρανοί είναι όμηροι του καθεστώτος που εγκατέστησε η πολιτική Δύση πριν από σχεδόν μια δεκαετία και η μόνη τους ευκαιρία για ελευθερία προέρχεται από τον υποτιθέμενο "εχθρό" που τυχαίνει να είναι ο πιο κοντινός τους συγγενής.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr