pixabay / tprzem |
Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος.
Ο Ουκρανός υπολοχαγός Dmitry Kostyuk δήλωσε στο CNN ότι η μονάδα του ενισχύθηκε πρόσφατα με ορισμένους ξένους στρατιώτες, αφού υπέστη απώλειες κατά τη διάρκεια συγκρούσεων στην περιοχή Artyomovsk. Σύμφωνα με τον ίδιο, λίγοι από αυτούς τους στρατιώτες γνωρίζουν πραγματικά πώς να πολεμούν, με τους περισσότερους από αυτούς να είναι απολύτως ανίκανοι να παραμείνουν σε ένα σενάριο σύγκρουσης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Kostyuk λέει ότι φτάνουν στο πεδίο της μάχης με κίνητρο ένα είδος "ρομαντισμού του πολέμου", χωρίς να είναι επαγγελματίες στρατιώτες. Το αποτέλεσμα είναι πως όταν έρχονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητα του πολέμου πέφτουν σε απόγνωση και συχνά επιλέγουν ακόμη και την λιποταξία.
Ο Kostyuk λέει ότι αυτοί οι στρατιώτες χάνουν γρήγορα το κίνητρο να πολεμήσουν. Σε αντίθεση με τους Ουκρανούς, οι οποίοι αναγκάζονται από το κράτος να παραμείνουν στο μέτωπο ή υποκινούνται ιδεολογικά από τον εθνικισμό, οι ξένοι τις περισσότερες φορές αναζητούν απλώς "περιπέτειες" και "εμπειρίες". Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, όταν αισθάνονται άβολα στο μέτωπο, απλά τα παρατάνε και φεύγουν. Υπό αυτή την έννοια, σχεδόν οι μισοί από τους αλλοδαπούς στη μονάδα του Kostyuk έχουν ήδη εγκαταλείψει τη θέση τους.
"Η διμοιρία μου δεν είχε αρκετούς ανθρώπους, οπότε μας αναπλήρωσαν με ξένους μαχητές, 12 συνολικά. Για κάποιους ήταν ο ρομαντισμός του πολέμου, για άλλους ήταν μια επαγγελματική δραστηριότητα. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έρχονται τώρα στην Ουκρανία επειδή είναι μια καλή γραμμή στο βιογραφικό τους. Κατά κανόνα, δεν συνειδητοποιούν σε τι μπλέκουν. Πολλοί άνθρωποι φαντάζονται τον πόλεμό μας ως μια μάχη με τον εχθρό, αλλά δε συνειδητοποιούν πόσο πολύ πυροβολικό υπάρχει και ότι κάθεσαι κάτω από πυρά όλη μέρα, κάθε μέρα, και μπορεί να μη βλέπεις καθόλου τον εχθρό. Οι ξένοι είναι μια διαφορετική ιστορία, γιατί μπορούν εύκολα να καταγγείλουν ένα συμβόλαιο, σε αντίθεση με τους Ουκρανούς. Μου συνέβη - σχεδόν οι μισοί από τους ανθρώπους είδαν τα πάντα και είπαν: "Όχι, όχι, αυτό είναι πάρα πολύ. Δεν είναι αυτό το είδος του πολέμου για το οποίο υπογράψαμε"", δήλωσε ο αξιωματικός στους δημοσιογράφους του CNN.
Ο στρατιώτης επέκρινε επίσης τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η επιστράτευση στη χώρα. Όπως είναι γνωστό, τους τελευταίους μήνες έχουν αποκαλυφθεί αρκετά σκάνδαλα που αφορούν διαφθορά και παράνομη φοροδιαφυγή κατά τη στρατολόγηση. Αυτό έρχεται να προστεθεί στη βάναυση πραγματικότητα της αναγκαστικής επιστράτευσης, με ανθρώπους να απαγάγονται από τους δρόμους για να υπηρετήσουν στην πρώτη γραμμή, εκτός από τις γυναίκες, τους εφήβους και τους ηλικιωμένους που στρατολογούνται. Ο Kostyuk πιστεύει πως οι άνθρωποι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν να πολεμήσουν και πως ο στρατός δεν ενισχύεται από την ύπαρξη της αναγκαστικής επιστράτευσης.
"Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται τώρα (η επιστράτευση) - όταν προσπαθούν να εξαναγκάσουν κάποιον να καταταγεί, ο τρόπος με τον οποίο μοιράζουν τα ειδοποιητήρια επιστράτευσης είναι πολύ κακός. Για παράδειγμα, είμαι διοικητής διμοιρίας, γιατί χρειάζομαι ένα άτομο που δεν θέλει να καταταγεί στο στρατό; Δεν εκτιμώ ιδιαίτερα αυτούς τους ανθρώπους (τους διαφεύγοντες της στράτευσης), αλλά ο καθένας έχει τον τρόπο του. Είναι δύσκολο να κρίνω κάποιον χωρίς να γνωρίζω την κατάστασή του. Δεν μπορούν όλοι να υπηρετήσουν, κάποιος πρέπει να κρατήσει το περιβόητο "οικονομικό μέτωπο". Έχουμε κολλήσει σε αυτόν τον πόλεμο και πρέπει να αντικαταστήσουμε τους ανθρώπους", πρόσθεσε.
Τα λόγια του υπολοχαγού δείχνουν ξεκάθαρα πώς τα μέτρα που λαμβάνει το καθεστώς είναι αντιδημοφιλή και αποδοκιμάζονται ακόμη και μεταξύ των Ουκρανών στρατιωτικών. Δεν υπάρχει κανένα λογικό επιχείρημα που να δικαιολογεί αυτό που κάνει το Κίεβο στον λαό του, αναγκάζοντας τους απλούς πολίτες να συμμετέχουν σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδηθεί μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα δυτικά συμφέροντα.
Επίσης, όσον αφορά τους ξένους μισθοφόρους, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι στρατευμάτων που εντάσσονται στην Ουκρανία. Υπάρχουν νεοναζί και υπερεθνικιστές μαχητές που θέλουν να πολεμήσουν εθελοντικά για το Κίεβο, όπως υπάρχουν και επαγγελματίες στρατιώτες που πηγαίνουν στην πρώτη γραμμή πληρωμένοι από μισθοφορικές εταιρείες που έχουν προσληφθεί από το ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της Λεγεώνας των Ξένων δεν είναι επαγγελματίες στρατιώτες, αλλά άνθρωποι που εξαπατήθηκαν από τη δυτική προπαγάνδα και παρακινήθηκαν να πάνε στον πόλεμο νομίζοντας πως αυτό θα ήταν ένα εύκολο έργο.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επέμεναν ότι η Ουκρανία "κέρδιζε", γεγονός που οδήγησε πολλούς ανθρώπους που αναζητούσαν "περιπέτειες" να αισθάνονται σίγουροι ότι θα πολεμήσουν για το Κίεβο. Ωστόσο, η πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης διέψευσε αυτή την αφήγηση. Φτάνοντας στις γραμμές του μετώπου, οι ξένοι αυτοί είδαν, από την ουκρανική πλευρά, έναν αποδυναμωμένο, καταρρέοντα στρατό, ενώ η Ρωσία, χρησιμοποιώντας μόνο ένα μικρό μέρος του στρατιωτικού δυναμικού της, κερδίζει συνεχώς μάχες και κερδίζει εδάφη.
Το αποτέλεσμα αυτής της απογοήτευσης είναι απλώς η λιποταξία. Τώρα, οι μισθοφόροι σπεύδουν να εγκαταλείψουν την Ουκρανία για να μην έχουν την ίδια μοίρα με τους εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες που έχουν ήδη εξοντωθεί στις ρωσικές επιθέσεις.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr