ANDREW KORYBKO / Παρουσίαση Freepen.gr
Όπως ισχύει σήμερα, ωστόσο, ο τελευταίος βομβαρδισμός της Συρίας από τις ΗΠΑ δεν είναι τόσο μεγάλος. Μόνο δύο εγκαταστάσεις που φέρεται να αποθηκεύουν όπλα και πυρομαχικά χτυπήθηκαν στην παραμεθόρια πόλη Μπουκαμάλ σύμφωνα με την ανώνυμη στρατιωτική πηγή του Associated Press. Αντίθετα, το Ισραήλ έχει βομβαρδίσει τα δύο μεγαλύτερα αεροδρόμια της Συρίας αρκετές φορές αυτό το μήνα μέχρι στιγμής, καθένα από τα οποία τέθηκε για μικρό διάστημα εκτός λειτουργίας.
Η Ρωσία δεν εμπλέκεται ποτέ για να αποτρέψει ή να απαντήσει σε οποιαδήποτε από τις κυριολεκτικά εκατοντάδες επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον του IRGC και των συμμάχων του που πραγματοποιούνται από το Σεπτέμβριο του 2015. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Πρόεδρος Πούτιν συμφώνησε σε ένα λεγόμενο "μηχανισμό αποσυμφόρησης" με τον πρωθυπουργό Νετανιάχου στην άμεση πορεία προς την αντιτρομοκρατική επέμβαση της χώρας του εκεί. Το Ισραήλ είχε πλήρη ελευθερία δράσης για να ανταποκριθεί σε αυτό που θεωρεί πως είναι απειλές που συνδέονται με το Ιράν για την ασφάλειά του.
Μια παρόμοια πολιτική ισχύει όταν πρόκειται για τους πολύ πιο σπάνιους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στη Συρία με σχετικό πρόσχημα. Ο Πρώτος Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Βλαντιμίρ Τζαμπάροφ δήλωσε τον Απρίλιο του 2017 ότι "η Ρωσία δεν έχει καμία πρόθεση να χρησιμοποιήσει τις αεροδιαστημικές δυνάμεις της εναντίον αμερικανικών πυραύλων εάν η Ουάσιγκτον αποφασίσει να πραγματοποιήσει νέα πλήγματα στη Συρία, καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει σε πόλεμο μεγάλης κλίμακας". Και στις δύο περιπτώσεις, η Ρωσία περιστασιακά αντιτίθεται στις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου αυτών των δύο, αλλά ποτέ δεν ανταποκρίνεται στρατιωτικά.
Πάνω από μισή δεκαετία από τότε που η Συρία έλαβε τελικά τα καθυστερημένα S-300 από τη Ρωσία το φθινόπωρο του 2018, δεν έχει ακόμη πυροβολήσει ούτε ένα για να επιτεθεί σε αμερικανικά ή ισραηλινά αεροσκάφη, κάτι που αναμφισβήτητα οφείλεται στην άρνηση της Ρωσίας να της χορηγήσει αυτήν την άδεια προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε κλιμάκωση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη σύγκρουση. Αυτή η άτυπη πολιτική είναι αληθώς σε ισχύ μέχρι τώρα, όπως αποδεικνύεται από τον Πρόεδρο Πούτιν λέγοντας στους εκπροσώπους των θρησκευτικών ενώσεων την Τετάρτη πως ο στόχος της χώρας του είναι να αποτρέψει την επέκταση του τελευταίου πολέμου.
Ισχύοντος τούτου, αυτό που μόλις συνέβη στην πραγματικότητα δεν είναι κάτι νέο, αλλά απλώς η τελευταία εκδήλωση της ίδιας δυναμικής που ισχύει εδώ και χρόνια. Η Ρωσία προτιμά η Αμερική και το Ισραήλ να μη βομβαρδίζουν τη Συρία, αλλά κατανοεί επίσης ότι απειλούνται από την στρατιωτική παρουσία του Ιράν εκεί, το οποίο εξοπλίζει ομάδες πληρεξουσίων για να πολεμήσουν ενάντια στις καταλήψεις τους. Η Ρωσία συμφωνεί με το Ιράν ότι οι ΗΠΑ καταλαμβάνουν τη Συρία και το Ισραήλ καταλαμβάνει την Παλαιστίνη, αλλά διαφωνεί με τις αντισυμβατικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την εκδίωξή τους.
Το προηγούμενο που δημιουργήθηκε από την έναρξη της αντιτρομοκρατικής επέμβασης της Ρωσίας στη Συρία τον Σεπτέμβριο του 2015 δείχνει ότι το Κρεμλίνο δε θα παρέμβει για να αποτρέψει ή να απαντήσει σε αμερικανικές ή ισραηλινές επιθέσεις εκεί. Αντιτίθεται επίσης στις αντισυμβατικές δυνάμεις του Ιράν εναντίον των κατοχικών δυνάμεων που σχεδιάζει μέσω πληρεξουσίου στη χώρα αυτή, δεδομένου πως οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής τους θεωρούν ότι είναι ένας απερίσκεπτος κίνδυνος κλιμάκωσης. Εάν ο τελευταίος πόλεμος επεκταθεί σε ολόκληρη την περιοχή, τότε η Ρωσία αναμένεται να συνεχίσει να κάθεται στην άκρη καθώς αυτοί οι δύο βομβαρδίζουν το Ιράν στη Συρία.