 |
| Φωτογραφία: mfa.gov.by |
Lyuba Lulko - pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Δύση δεν ήθελε να κερδίσει η Ουκρανία από την αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επιδίδονται στη συζήτηση του θέματος μιας κατάστασης αδιεξόδου στη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας.
Η Onet, πολωνική έκδοση, είπε ότι η Δύση δεν βασίστηκε στην άνευ όρων νίκη του Κιέβου από την αρχή της ουκρανικής σύγκρουσης. Η Δύση έχει επίγνωση του πυρηνικού δυναμικού της Ρωσίας και θέλει η Μόσχα να σώσει την εικόνα της στη σύγκρουση όταν φτάσει στο τέλος της.
Σύμφωνα με τους συντάκτες του άρθρου, η τρέχουσα «αδιέξοδη κατάσταση» στην πρώτη γραμμή είναι συμφέρουσα για τις δυτικές δυνάμεις, ενώ οι απαιτήσεις του Κιέβου για επιστροφή εδαφών στα σύνορα του 1991 φαίνεται να είναι μια εξαιρετικά μη ρεαλιστική λύση.
«Η συνέχιση του πολέμου δεν έχει νόημα τώρα τόσο για τη Μόσχα όσο και για το Κίεβο», καταλήγει ο συγγραφέας.
Το ερώτημα που ενδιαφέρει τώρα η Δύση είναι πώς θα σταματήσει η Ρωσία από το να ξεκινήσει ένα «νέο πόλεμο», πρόσθεσε ο συγγραφέας.
Ο στόχος της ειρήνης με τη Ρωσία είναι να καταστεί η Ουκρανία ικανή να πολεμήσει
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης προτείνουν να «παγώσει» η σύγκρουση κατά μήκος της γραμμής στρατιωτικής επαφής. Εξετάζουν διάφορα σενάρια ειρήνης, παρόμοια με τις προηγούμενες συγκρούσεις στην Κορέα, την Κύπρο και το Κασμίρ. Αυτά τα σενάρια είναι ουσιαστικά πανομοιότυπα: οι εχθροπραξίες μπορεί να επαναληφθούν καθώς δεν υπάρχει ειρηνευτική συνθήκη που πρόκειται να υπογραφεί.
Ο στόχος είναι προφανής — να γίνει ό,τι απομένει από την Ουκρανία «ένα ισχυρό κράτος με ισχυρό στρατό» και να καθοριστούν εγγυήσεις ασφαλείας και στρατιωτική βοήθεια στο φιλοδυτικό καθεστώς.
Για τη Ρωσία, αυτό σημαίνει ένα δυνητικά ατελείωτο πόλεμο.
Υπάρχει μια τεράστια εκστρατεία ενημέρωσης που διεξάγεται για να μιλήσει στον Ουκρανό Πρόεδρο Ζελένσκι να αποδεχθεί μια τέτοια επιλογή. Μια τέτοια κίνηση θα συνεπάγεται πολιτικό, και ίσως φυσικό θάνατο για τον Ζελένσκι. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ζελένσκι είναι τώρα "θυμωμένος", όπως έλεγε ένα αμφιλεγόμενο άρθρο του Time . Ο Ζελένσκι (ή ο διάδοχός του) σίγουρα θα πειστεί επειδή η Δύση θα κόψει την υποστήριξή της στην Ουκρανία. Χωρίς αυτήν, η Ουκρανία θα χάσει, όπως ξεκάθαρα ο αρχηγός του Πενταγώνου Λόιντ Όστιν βάλε το.
Όσο για τη Μόσχα, η Δύση υποθέτει ότι θα δεχτεί αυτή την εκδοχή της «ειρήνης», αφού οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν αρκετή δύναμη για να φτάσουν στα πολωνικά σύνορα. Φέρεται ότι η μόνη επιλογή του Πούτιν είναι να παρατείνει τη σύγκρουση με την ελπίδα ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του χρόνου.Σε αυτή την περίπτωση, πιστεύεται ότι η Ρωσία θα μπορέσει να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους εκεχειρίας.Δεν αποκλείεται οι ΗΠΑ να άρουν ορισμένες κυρώσεις από τη Ρωσία.
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης προτείνουν να «παγώσει» η σύγκρουση κατά μήκος της γραμμής στρατιωτικής επαφής. Εξετάζουν διάφορα σενάρια ειρήνης, παρόμοια με τις προηγούμενες συγκρούσεις στην Κορέα, την Κύπρο και το Κασμίρ. Αυτά τα σενάρια είναι ουσιαστικά πανομοιότυπα: οι εχθροπραξίες μπορεί να επαναληφθούν καθώς δεν υπάρχει ειρηνευτική συνθήκη που πρόκειται να υπογραφεί.
Ο στόχος είναι προφανής — να γίνει ό,τι απομένει από την Ουκρανία «ένα ισχυρό κράτος με ισχυρό στρατό» και να καθοριστούν εγγυήσεις ασφαλείας και στρατιωτική βοήθεια στο φιλοδυτικό καθεστώς.
Για τη Ρωσία, αυτό σημαίνει ένα δυνητικά ατελείωτο πόλεμο.
Υπάρχει μια τεράστια εκστρατεία ενημέρωσης που διεξάγεται για να μιλήσει στον Ουκρανό Πρόεδρο Ζελένσκι να αποδεχθεί μια τέτοια επιλογή. Μια τέτοια κίνηση θα συνεπάγεται πολιτικό, και ίσως φυσικό θάνατο για τον Ζελένσκι. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ζελένσκι είναι τώρα "θυμωμένος", όπως έλεγε ένα αμφιλεγόμενο άρθρο του Time . Ο Ζελένσκι (ή ο διάδοχός του) σίγουρα θα πειστεί επειδή η Δύση θα κόψει την υποστήριξή της στην Ουκρανία. Χωρίς αυτήν, η Ουκρανία θα χάσει, όπως ξεκάθαρα ο αρχηγός του Πενταγώνου Λόιντ Όστιν βάλε το.
Όσο για τη Μόσχα, η Δύση υποθέτει ότι θα δεχτεί αυτή την εκδοχή της «ειρήνης», αφού οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν αρκετή δύναμη για να φτάσουν στα πολωνικά σύνορα. Φέρεται ότι η μόνη επιλογή του Πούτιν είναι να παρατείνει τη σύγκρουση με την ελπίδα ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του χρόνου.Σε αυτή την περίπτωση, πιστεύεται ότι η Ρωσία θα μπορέσει να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους εκεχειρίας.Δεν αποκλείεται οι ΗΠΑ να άρουν ορισμένες κυρώσεις από τη Ρωσία.
Συμφωνεί η Μόσχα σε εκεχειρία;
Η Ρωσία συμφωνεί πράγματι σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Μπορεί κανείς να ακούσει τέτοια μηνύματα από όλους τους κορυφαίους αξιωματούχους της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αλλά δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για ειρηνευτικές συνομιλίες. Ο Ζελένσκι πρέπει να ανατρέψει το διάταγμα που απαγόρευε τέτοιες διαπραγματεύσεις, πιστεύει ο Ρώσος πρόεδρος.
Η Ρωσία δε θα αφήσει κανέναν να την κοροϊδέψει ξανά. Οι συμφωνίες του Μινσκ και της Κωνσταντινούπολης ματαιώθηκαν προκειμένου να αποτραπεί η Ρωσία από το να τερματίσει γρήγορα τον εμφύλιο πόλεμο στην Ουκρανία ειρηνικά. Η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ και ο τότε πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ δήλωσαν πως οι συμφωνίες του Μινσκ ήταν απαραίτητες ώστε το καθεστώς του Κιέβου «να γίνει ισχυρό».
Η ρωσική ασφάλεια μπορεί να διασφαλιστεί μόνο εάν οι ΗΠΑ γίνουν πιο αδύναμες από σήμερα. Αυτό περιμένει ο Πούτιν από την επερχόμενη προεδρική ψηφοφορία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οποιαδήποτε από τη χαμένη πλευρά δεν θα αναγνωρίσει τις εκλογές και αυτό θα πυροδοτήσει μια μακροπρόθεσμη πολιτική και οικονομική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ως εκ τούτου, ο Πούτιν δε θα βιαστεί να συνάψει δυσμενείς συμφωνίες εκεχειρίας. Θα περιμένει μάλλον, προσπαθώντας να πραγματοποιήσει την ειδική επιχείρηση με ελάχιστες απώλειες, διασφαλίζοντας την πίστη των πρώην πολιτών της Ουκρανίας.
Φαίνεται πως το μέλλον της πρώην Ουκρανίας (μέσα στο εδαφικό πλαίσιο που ο Πούτιν κρίνει απαραίτητο) θα βασίζεται στην ένταξή της στο κράτος της Ένωσης με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.
Η ρωσική ασφάλεια μπορεί να διασφαλιστεί μόνο εάν οι ΗΠΑ γίνουν πιο αδύναμες από σήμερα. Αυτό περιμένει ο Πούτιν από την επερχόμενη προεδρική ψηφοφορία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οποιαδήποτε από τη χαμένη πλευρά δεν θα αναγνωρίσει τις εκλογές και αυτό θα πυροδοτήσει μια μακροπρόθεσμη πολιτική και οικονομική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ως εκ τούτου, ο Πούτιν δε θα βιαστεί να συνάψει δυσμενείς συμφωνίες εκεχειρίας. Θα περιμένει μάλλον, προσπαθώντας να πραγματοποιήσει την ειδική επιχείρηση με ελάχιστες απώλειες, διασφαλίζοντας την πίστη των πρώην πολιτών της Ουκρανίας.
Φαίνεται πως το μέλλον της πρώην Ουκρανίας (μέσα στο εδαφικό πλαίσιο που ο Πούτιν κρίνει απαραίτητο) θα βασίζεται στην ένταξή της στο κράτος της Ένωσης με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.