 |
| primeminister.gr |
υποναυάρχου ε.α. - προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Παρακολουθώ τις πρωτοβουλίες Μητσοτάκη στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής καθώς και τις θέσεις του όπως εκφράστηκαν στην συζήτησή του με τον Φουκουγιάμμα και μου γεννιούνται οι εξής απορίες:
1. Έχουμε Υπουργό Εξωτερικών;
2. Η Εξωτερική Πολιτική είναι πεδίο απόλυτων προσωπικών επιλογών του πρωθυπουργού;
3. Υπάρχει έστω και στοιχειώδης αντιπολίτευση στην χώρα που να μπορεί να αρθρώσει κάποιο λόγο στα ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής;
4. Μήπως έχουμε ταυτίσει την Εξωτερική Πολιτική με την Διπλωματία και την έχουμε υποβαθμίσει;
Θα προσπαθήσω να διερευνήσω ένα - ένα τα ερωτήματα:
1. Μεσούσης της πλέον επικίνδυνης κρίσης για την χώρα μας, τα συμφέροντά της και τις δυνητικές επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή μας, ο Υπουργός επί των Εξωτερικών κος Γεραπετρίτης είναι σιωπηλός σε κατάσταση Νιρβάνας.
Έχει αντικατασταθεί πλήρως από τον πρωθυπουργό, που τον έχει για υποδεέστερες δουλειές και για τυπικές εκπροσωπήσεις όπου κι εκεί έχει αφωνία.
Για διαμόρφωση δε υψηλής στρατηγικής και ανάληψη οιασδήποτε πρωτοβουλίας εκ μέρους του, ούτε λόγος.
2. Η Εξωτερική Πολιτική της χώρας έχει περιέλθει κατ αποκλειστικότητα στα χέρια του πρωθυπουργού μετά την απομάκρυνση Δένδια.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός κάνει δηλώσεις (άστοχές κάποιες φορές), ο ίδιος αποφασίζει ταξίδια που τα ακυρώνει προσχηματικά στην συνέχεια και ό ίδιος πάει σε συσκέψεις αποτυχημένες "a priori" χωρίς να έχει σκεφθεί τις επιπτώσεις.
Ο ίδιος προσωποποιεί την εξωτερική πολιτική, με αδελφικούς εναγκαλισμούς με τον αδελφό Μπίμπι και ο ίδιος χαμογελάει άστοχα σε παγκόσμια θέαση, ενώ γύρω του πεθαίνουν δεκάδες χιλιάδες αμάχων, εκ των οποίων 4.000 απόλυτα αθώα παιδιά. Και ακόμη χειρότερα, δεν αντιλαμβάνεται ότι οι επιπτώσεις για την χώρα καθίστανται μεγαλύτερες, όταν η αστοχία είναι σε επίπεδο πρωθυπουργού, από ότι εάν την έκανε ο Υπουργός επί των Εξωτερικών, όπου θα υπήρχαν τα περιθώρια κατάλληλης εξισορρόπησης.
3. Η Εξωτερική Πολιτική δεν είναι προσωπική υπόθεση κανενός, ούτε του ιδίου του πρωθυπουργού, αλλά βασίζεται σε αξιόπιστη θεσμική λειτουργία και οπωσδήποτε σε κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Ο οποίος είναι πλέον ανύπαρκτος, λόγω μεγάλης αδυναμίας της αντιπολίτευσης.
Που είναι η αξιωματική αντιπολίτευση;
Ενώ γύρω μας μαίνεται πόλεμος, αυτοί καυγαδίζουν για το …φύλο των αγγέλων.
Η δε ευρύτερη αντιπολίτευση έχει να διαχειριστεί την αδυναμία των ηγετών της στα ζητήματα αυτά, εσωτερικές ίντριγκες και ανυπαρξία δημοκρατικής εσωτερικής λειτουργίας των κομμάτων.
4. Σε αυτό το περιβάλλον, όπου ούτε θεσμοί γίνονται σεβαστοί, ούτε αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη του για να ελέγξει την λειτουργία τους, επικρατεί σύγχυση.
Κάποιοι δε στην κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνονται ότι η Εξωτερική Πολιτική είναι πολύ ευρύτερο πεδίο από την Διπλωματία και δεν μπορεί η Πολιτική της χώρας να διαμορφώνεται μόνο με διπλωματικούς όρους.
Γιατί:
α. Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ αναφέρεται στην διαμόρφωση και εφαρμογή πολιτικών, καθορισμό σκοπών και στρατηγικών που σχετίζονται με τις εξωτερικές σχέσεις μιας χώρας και πως μια χώρα αλληλεπιδρά συνολικά σε όλα τα επίπεδα και δυναμικά με άλλες χώρες και διεθνείς οργανισμούς.
Καθορίζεται θεσμικά από την κυβέρνηση και ελέγχεται Κοινοβουλευτικά, και εκφράζεται μέσω διαφόρων πολιτικών μέσων, όπως δηλώσεις, προτάσεις κοινής δράσης σε διεθνείς συνασπισμούς και οργανισμούς, συμφωνίες, εξωτερικές παρεμβάσεις μέσω της διπλωματίας, των ενόπλων δυνάμεων είτε των άλλων συντελεστών ισχύος του κράτους.
β. Ενώ Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ είναι η πρακτική και η τέχνη που αφορά τον τρόπο που γίνονται οι επαφές στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας για την προώθηση των Πολιτικών στόχων Υψηλής στρατηγικής της χώρας, καθώς και την τυπική διαχείριση των διπλωματικών επαφών με άλλες χώρες.
Περιλαμβάνει προετοιμασίες για διαλόγους, για διαπραγματεύσεις, διπλωματική επικοινωνία και πληροφόρηση υπέρ των συμφερόντων της χώρας διεθνώς και την προαγωγή και διατήρηση διπλωματικών σχέσεων με άλλες χώρες.
5. Ο πρωθυπουργός κατά τη συνομιλία που είχε με τον Φράνσις Φουκουγιάμα, στο συνέδριο του Economist στους Δελφούς δήλωσε ότι η «Ελλάδα είναι πολύ συνεπής στη σχέση της με την Τουρκία από όταν ανέλαβα τα ηνία».
Σ
ΗΜ: Προφανώς έχει κοντή μνήμη αφού μεγάλες κρίσεις με την Τουρκία έγιναν επί θητείας του, όπως και μεγάλες υποχωρήσεις σε κυριαρχικά δικαιώματα.
Ο ίδιος δήλωσε ότι είναι έτοιμος να διαπραγματευθεί ζητήματα ακόμη και κυριαρχίας.
Επί θητείας του μάλιστα ξεκίνησαν και απέτυχαν δύο φορές διακηρυγμένοι με τυμπανοκρουσίες διάλογοι με την Τουρκία.
Εκτός εάν εννοεί αυτό ως συνέπεια.
6. Επιπρόσθετα, ο πρωθυπουργός εξήγησε το λόγο που η Ελλάδα απείχε από την ψηφοφορία στον ΟΗΕ του ψηφίσματος για κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας: «Δηλώσαμε το προφανές, το Ισραήλ πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του με βάση το διεθνές δίκαιο και ζητούμε από όλες τις πλευρές να υπάρξει ανθρωπιστική βοήθεια, ακόμα και ανθρωπιστικές παύσεις στις εχθροπραξίες» υπογράμμισε και συμπλήρωσε: «Προσπαθήσαμε να τροποποιήσουμε το ψήφισμα, αλλά δεν καταφέραμε να περάσουμε θέσεις μας και γι’ αυτό αποφασίσαμε την αποχή».
Το ερώτημα είναι με ποιο τρόπο προσπαθήσαμε να περάσουμε τις θέσεις αυτές όπως ισχυρίζεται;
α. Έγινε κάποια επίσημη πρόταση τροπολογίας του ψηφίσματος της ΓΣ/ΟΗΕ; ΟΧΙ.
β. Δηλώθηκε επίσημα ως εθνική θέση για να υπάρξει καταγραφή της τρομοκρατικής δράσης της Χαμάς στο ψήφισμα; ΟΧΙ.
γ. Προσφέρθηκε η Ελλάδα να συνεισφέρει στην ανθρωπιστική ανάγκη με ουσιαστικά μέτρα (πέραν των υλικών εφοδίων), όπως είχαμε την δυνατότητα με προσφορά νοσοκομειακού πλοίου αλλά και άλλων πλοίων μεταφοράς και παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, μέσω του Κέντρου Θαλασσίων Μεταφορών του ΓΕΕΘΑ; ΟΧΙ
7. Τα συγκεκριμένα μέτρα, που ήταν της απόλυτης δυνατότητάς μας διαμόρφωσης σαφούς στρατηγικής για την χώρα μας στα κρίσιμα αυτά ζητήματα της σύγκρουσης, τα είχα προτείνει δημόσια με άρθρα και συνεντεύξεις πολύ καιρό πριν προκύψει η άμεση ανάγκη. Και άλλες χώρες όπως π.χ. η Γαλλία έσπευσαν πρόσφατα να καλύψουν τα κενά αυτά.
8. Εμείς όμως επιλέξαμε τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και αδυνατούμε να διαμορφώσουμε μία αυτόνομη, ανεξάρτητη, αξιόπιστη και σταθμισμένη εξωτερική πολιτική, λόγω των παθογενειών που έχουν δημιουργηθεί στην εξωτερική μας πολιτική, όπως ανέφερα πιο πάνω.
1. Έχουμε Υπουργό Εξωτερικών;
2. Η Εξωτερική Πολιτική είναι πεδίο απόλυτων προσωπικών επιλογών του πρωθυπουργού;
3. Υπάρχει έστω και στοιχειώδης αντιπολίτευση στην χώρα που να μπορεί να αρθρώσει κάποιο λόγο στα ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής;
4. Μήπως έχουμε ταυτίσει την Εξωτερική Πολιτική με την Διπλωματία και την έχουμε υποβαθμίσει;
Θα προσπαθήσω να διερευνήσω ένα - ένα τα ερωτήματα:
1. Μεσούσης της πλέον επικίνδυνης κρίσης για την χώρα μας, τα συμφέροντά της και τις δυνητικές επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή μας, ο Υπουργός επί των Εξωτερικών κος Γεραπετρίτης είναι σιωπηλός σε κατάσταση Νιρβάνας.
Έχει αντικατασταθεί πλήρως από τον πρωθυπουργό, που τον έχει για υποδεέστερες δουλειές και για τυπικές εκπροσωπήσεις όπου κι εκεί έχει αφωνία.
Για διαμόρφωση δε υψηλής στρατηγικής και ανάληψη οιασδήποτε πρωτοβουλίας εκ μέρους του, ούτε λόγος.
2. Η Εξωτερική Πολιτική της χώρας έχει περιέλθει κατ αποκλειστικότητα στα χέρια του πρωθυπουργού μετά την απομάκρυνση Δένδια.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός κάνει δηλώσεις (άστοχές κάποιες φορές), ο ίδιος αποφασίζει ταξίδια που τα ακυρώνει προσχηματικά στην συνέχεια και ό ίδιος πάει σε συσκέψεις αποτυχημένες "a priori" χωρίς να έχει σκεφθεί τις επιπτώσεις.
Ο ίδιος προσωποποιεί την εξωτερική πολιτική, με αδελφικούς εναγκαλισμούς με τον αδελφό Μπίμπι και ο ίδιος χαμογελάει άστοχα σε παγκόσμια θέαση, ενώ γύρω του πεθαίνουν δεκάδες χιλιάδες αμάχων, εκ των οποίων 4.000 απόλυτα αθώα παιδιά. Και ακόμη χειρότερα, δεν αντιλαμβάνεται ότι οι επιπτώσεις για την χώρα καθίστανται μεγαλύτερες, όταν η αστοχία είναι σε επίπεδο πρωθυπουργού, από ότι εάν την έκανε ο Υπουργός επί των Εξωτερικών, όπου θα υπήρχαν τα περιθώρια κατάλληλης εξισορρόπησης.
3. Η Εξωτερική Πολιτική δεν είναι προσωπική υπόθεση κανενός, ούτε του ιδίου του πρωθυπουργού, αλλά βασίζεται σε αξιόπιστη θεσμική λειτουργία και οπωσδήποτε σε κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Ο οποίος είναι πλέον ανύπαρκτος, λόγω μεγάλης αδυναμίας της αντιπολίτευσης.
Που είναι η αξιωματική αντιπολίτευση;
Ενώ γύρω μας μαίνεται πόλεμος, αυτοί καυγαδίζουν για το …φύλο των αγγέλων.
Η δε ευρύτερη αντιπολίτευση έχει να διαχειριστεί την αδυναμία των ηγετών της στα ζητήματα αυτά, εσωτερικές ίντριγκες και ανυπαρξία δημοκρατικής εσωτερικής λειτουργίας των κομμάτων.
4. Σε αυτό το περιβάλλον, όπου ούτε θεσμοί γίνονται σεβαστοί, ούτε αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη του για να ελέγξει την λειτουργία τους, επικρατεί σύγχυση.
Κάποιοι δε στην κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνονται ότι η Εξωτερική Πολιτική είναι πολύ ευρύτερο πεδίο από την Διπλωματία και δεν μπορεί η Πολιτική της χώρας να διαμορφώνεται μόνο με διπλωματικούς όρους.
Γιατί:
α. Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ αναφέρεται στην διαμόρφωση και εφαρμογή πολιτικών, καθορισμό σκοπών και στρατηγικών που σχετίζονται με τις εξωτερικές σχέσεις μιας χώρας και πως μια χώρα αλληλεπιδρά συνολικά σε όλα τα επίπεδα και δυναμικά με άλλες χώρες και διεθνείς οργανισμούς.
Καθορίζεται θεσμικά από την κυβέρνηση και ελέγχεται Κοινοβουλευτικά, και εκφράζεται μέσω διαφόρων πολιτικών μέσων, όπως δηλώσεις, προτάσεις κοινής δράσης σε διεθνείς συνασπισμούς και οργανισμούς, συμφωνίες, εξωτερικές παρεμβάσεις μέσω της διπλωματίας, των ενόπλων δυνάμεων είτε των άλλων συντελεστών ισχύος του κράτους.
β. Ενώ Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ είναι η πρακτική και η τέχνη που αφορά τον τρόπο που γίνονται οι επαφές στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας για την προώθηση των Πολιτικών στόχων Υψηλής στρατηγικής της χώρας, καθώς και την τυπική διαχείριση των διπλωματικών επαφών με άλλες χώρες.
Περιλαμβάνει προετοιμασίες για διαλόγους, για διαπραγματεύσεις, διπλωματική επικοινωνία και πληροφόρηση υπέρ των συμφερόντων της χώρας διεθνώς και την προαγωγή και διατήρηση διπλωματικών σχέσεων με άλλες χώρες.
5. Ο πρωθυπουργός κατά τη συνομιλία που είχε με τον Φράνσις Φουκουγιάμα, στο συνέδριο του Economist στους Δελφούς δήλωσε ότι η «Ελλάδα είναι πολύ συνεπής στη σχέση της με την Τουρκία από όταν ανέλαβα τα ηνία».
Σ
ΗΜ: Προφανώς έχει κοντή μνήμη αφού μεγάλες κρίσεις με την Τουρκία έγιναν επί θητείας του, όπως και μεγάλες υποχωρήσεις σε κυριαρχικά δικαιώματα.
Ο ίδιος δήλωσε ότι είναι έτοιμος να διαπραγματευθεί ζητήματα ακόμη και κυριαρχίας.
Επί θητείας του μάλιστα ξεκίνησαν και απέτυχαν δύο φορές διακηρυγμένοι με τυμπανοκρουσίες διάλογοι με την Τουρκία.
Εκτός εάν εννοεί αυτό ως συνέπεια.
6. Επιπρόσθετα, ο πρωθυπουργός εξήγησε το λόγο που η Ελλάδα απείχε από την ψηφοφορία στον ΟΗΕ του ψηφίσματος για κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας: «Δηλώσαμε το προφανές, το Ισραήλ πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του με βάση το διεθνές δίκαιο και ζητούμε από όλες τις πλευρές να υπάρξει ανθρωπιστική βοήθεια, ακόμα και ανθρωπιστικές παύσεις στις εχθροπραξίες» υπογράμμισε και συμπλήρωσε: «Προσπαθήσαμε να τροποποιήσουμε το ψήφισμα, αλλά δεν καταφέραμε να περάσουμε θέσεις μας και γι’ αυτό αποφασίσαμε την αποχή».
Το ερώτημα είναι με ποιο τρόπο προσπαθήσαμε να περάσουμε τις θέσεις αυτές όπως ισχυρίζεται;
α. Έγινε κάποια επίσημη πρόταση τροπολογίας του ψηφίσματος της ΓΣ/ΟΗΕ; ΟΧΙ.
β. Δηλώθηκε επίσημα ως εθνική θέση για να υπάρξει καταγραφή της τρομοκρατικής δράσης της Χαμάς στο ψήφισμα; ΟΧΙ.
γ. Προσφέρθηκε η Ελλάδα να συνεισφέρει στην ανθρωπιστική ανάγκη με ουσιαστικά μέτρα (πέραν των υλικών εφοδίων), όπως είχαμε την δυνατότητα με προσφορά νοσοκομειακού πλοίου αλλά και άλλων πλοίων μεταφοράς και παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, μέσω του Κέντρου Θαλασσίων Μεταφορών του ΓΕΕΘΑ; ΟΧΙ
7. Τα συγκεκριμένα μέτρα, που ήταν της απόλυτης δυνατότητάς μας διαμόρφωσης σαφούς στρατηγικής για την χώρα μας στα κρίσιμα αυτά ζητήματα της σύγκρουσης, τα είχα προτείνει δημόσια με άρθρα και συνεντεύξεις πολύ καιρό πριν προκύψει η άμεση ανάγκη. Και άλλες χώρες όπως π.χ. η Γαλλία έσπευσαν πρόσφατα να καλύψουν τα κενά αυτά.
8. Εμείς όμως επιλέξαμε τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και αδυνατούμε να διαμορφώσουμε μία αυτόνομη, ανεξάρτητη, αξιόπιστη και σταθμισμένη εξωτερική πολιτική, λόγω των παθογενειών που έχουν δημιουργηθεί στην εξωτερική μας πολιτική, όπως ανέφερα πιο πάνω.
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Κύριε Πρωθυπουργέ, η Εξωτερική Πολιτική δεν είναι προσωπική υπόθεση αλλά θεσμική και πολύ απαιτητική διεπιστημονική λειτουργία του κράτους, που υπόκειται σε κοινοβουλευτικό έλεγχο σε μία Δημοκρατία, όπου λειτουργούν αποτελεσματικά οι Θεσμοί.
Κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών, δεν μπορεί να έχετε αφωνία και να είστε ενεργούμενο των διπλωματικών συμβούλων, αλλά Πολιτικός Δημόσιος Λειτουργός κορυφαίου Θεσμικού Λειτουργήματος και οφείλεται να ασχοληθείτε με το ανώτερο πεδίο διαμόρφωσης της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
Κύριοι της Αντιπολίτευσης, αξιωματικής και ευρύτερης, έχετε αντιληφθεί πόσο σημαντικό για το Δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας και την καλή θεσμική λειτουργία της είναι το Κοινοβουλευτικό αξίωμα που σας εμπιστεύτηκε ο λαός;
Τελειώστε άμεσα με τα εσωκομματικά σας, τους δελφινισμούς και βγείτε από την Πολιτική / Κοινοβουλευτική απραξία και ελέγξτε την Κυβέρνηση, όπως εντέλλεσθε από τον Ελληνικό λαό.