Φυσικά ό,τι διατάσσουν οι τράπεζες που τους χρωστάμε δέκα ζωές, το εκτελούμε κατά γράμμα. Όπλα στην Ουκρανία, στρατόπεδα των Αμερικανών και στη «σωστή πλευρά» της αφασίας…
Από την άλλη πλευρά, είτε μας αρέσει είτε όχι, έχουμε μία χώρα σαν την Τουρκία με μία πολιτική πολυπρόσωπη, σχεδόν ανεξάρτητη, που παίζει παντού και με τους πάντες να τη σέβονται και να την έχουν ανάγκη. Παιχνίδια με Ρωσία, με Αμερική, με Ευρώπη και Ασία, και τα μάτια της στραμμένα παντού.
Βιομηχανίες τεράστιες, τουρισμός, γεωργία, αλλά και φτώχεια, όμως σε μία χώρα που όλοι της κάνουν τα χατίρια, ακόμα και στις πιο παράλογες απαιτήσεις της σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ και Κουρδιστάν.
Φυσικά και η Τουρκία έχει παράλογες απαιτήσεις και από την Ελλάδα, αλλά αν θέλουμε να απαντήσουμε με κάποιο τρόπο σε αυτήν, αυτός θα ήταν να μάθουμε με κάθε τρόπο τι κάνει, πώς τα καταφέρνει και βρίσκεται στην κορυφή της ζήτησης, από τους πάντες σε όλα τα θέματα.
Μια ξεθωριασμένη Ευρώπη δεν έχει τίποτα πλέον να μας πει, ενώ μία Τουρκία μπορεί να διδάξει πέντε πράγματα στους οσφυοκάμπτες δικούς μας πολιτικούς, που τρέμουν μην χτυπήσει το τηλέφωνο και πέσει καμιά νέα διαταγή από τον Μπάιντεν ή την Ούρσουλα… Πώς τα καταφέρνεις ρε Ταγίπ;
Θόδωρος Γαλανόπουλος