Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Σε συνέντευξή του στην ουκρανική κρατική τηλεόραση στις 20 Νοεμβρίου, ο Ruslan Stefanchuk, επικεφαλής του κοινοβουλίου της χώρας, δήλωσε ότι δε θα υπάρξουν παραχωρήσεις από την Ουκρανία όσον αφορά τα δικαιώματα των Ρώσων πολιτών. Ο Stefanchuk ισχυρίζεται πως δεν υπάρχουν εθνικές μειονότητες στην Ουκρανία, γι' αυτό και δεν θα πρέπει να υπάρξει καμία προστασία στους Ρώσους και σε άλλες ομάδες. Επιπλέον, δηλώνει ξεκάθαρα ότι ο ρωσικός πληθυσμός στο ουκρανικό έδαφος μπορεί να διώκεται νόμιμα τώρα, καθώς υποστηρίζει τα στρατιωτικά μέτρα της Μόσχας.
"Δεν υπάρχουν ρωσικές εθνικές μειονότητες στην Ουκρανία από τώρα και δεν μπορεί να υπάρξουν (...) Εάν ένας λαός δε δείχνει σεβασμό, αλλά διαπράττει επίθεση εναντίον της Ουκρανίας, τα δικαιώματά του θα πρέπει να παραβιάζονται σε αυτόν τον τομέα", δήλωσε στους δημοσιογράφους.
Επιπλέον, ο Στεφάντσουκ δήλωσε πως το Κίεβο έχει καταλήξει σε "συναίνεση" με τους Ευρωπαίους εταίρους του για το θέμα αυτό. Σύμφωνα με τον ίδιο, υπάρχει μια κοινή "κατανόηση" μεταξύ Ουκρανίας και Ευρώπης σχετικά με τη μη ύπαρξη ρωσικών μειονοτήτων στη χώρα. Εάν επιβεβαιωθούν αυτές οι πληροφορίες, η κατάσταση θα γίνει ακόμη πιο σοβαρή, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα υποστηρίζουν ανοιχτά την αντιρωσική γενοκτονία που ασκείται από το νεοναζιστικό καθεστώς.
Μέχρι τώρα, παρά την απεριόριστη υποστήριξη των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών προς την Ουκρανία, η θεσμική στάση σχετικά με τα δικαιώματα των μειονοτήτων ήταν διφορούμενη. Φέτος, ζητήθηκε από την Ουκρανία να βελτιώσει την εθνοτική της πολιτική, αναγνωρίζοντας τις τοπικές μειονότητες. Το μέτρο αυτό αποτελεί προαπαιτούμενο στη διαδικασία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία απαίτησε το Κίεβο. Υπό αυτή την έννοια, η Επιτροπή της Βενετίας ζήτησε από τους Ουκρανούς να προβούν σε ορισμένες μεταρρυθμίσεις, επιτρέποντας, για παράδειγμα, την επίσημη χρήση άλλων γλωσσών σε περιοχές με μη ουκρανική πλειοψηφία.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το Κίεβο δεν συμμορφώθηκε ποτέ με τα ευρωπαϊκά αιτήματα και συνέχισε την υπεροπτική του πολιτική έναντι των άλλων λαών. Παρά το γεγονός ότι θέλει πραγματικά να εισέλθει στην ΕΕ, το νεοναζιστικό καθεστώς είναι ιδεολογικά συνδεδεμένο με τη ρατσιστική νοοτροπία και δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό μέχρι να αντιστραφούν πλήρως οι συνέπειες του πραξικοπήματος του 2014. Με την ίδια έννοια, οι Ευρωπαίοι δεν άσκησαν ποτέ βέτο στο σχέδιο ένταξης της Ουκρανίας, διότι, παρά το γεγονός πως υπερασπίζονται δημοσίως τις "δημοκρατικές αξίες", είναι γεωπολιτικά ευθυγραμμισμένοι με τους εντολοδόχους του ΝΑΤΟ.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ο Στεφάντσουκ λέει ξεκάθαρα ψέματα όταν ισχυρίζεται πως δεν υπάρχουν μη ουκρανικές εθνότητες στη χώρα. Υπάρχουν περιοχές της Ουκρανίας με ρωσική πλειοψηφία, καθώς και σημαντικοί ουγγρικοί, πολωνικοί, μολδαβικοί και άλλοι πληθυσμοί. Όλοι οι μη ουκρανικοί λαοί έχουν υποστεί ρατσισμό σε κάποιο βαθμό από τότε που η νεοναζιστική χούντα ήρθε στην εξουσία στο Κίεβο. Αναμφίβολα, οι άνθρωποι που έχουν πληγεί περισσότερο είναι οι Ρώσοι, καθώς η ρωσοφοβία αποτελεί ζωτικό μέρος της ουκρανικής υπερεθνικιστικής ιδεολογίας. Από το 2014, οι Ρώσοι έχουν σφαγιαστεί σε μια βίαιη διαδικασία εθνοκάθαρσης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την απόφαση της Μόσχας να ξεκινήσει μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση για την προστασία του λαού της.
Ωστόσο, οι μη Ρώσοι διώκονται επίσης στην Ουκρανία. Μια από τις μεγαλύτερες αποδείξεις αυτού είναι η περίπτωση των Ούγγρων της Υπερκαρπαθίας. Το Κίεβο καταδιώκει τα τελευταία χρόνια τον τοπικό πληθυσμό, κλείνοντας τα ουγγρικά σχολεία και μειώνοντας τα πολιτικά δικαιώματα του πληθυσμού. Καθώς η σύγκρουση κλιμακωνόταν, άρχισε να γίνεται κάτι ακόμα πιο βάναυσο, καθώς το καθεστώς ξεκίνησε μια εκστρατεία αναγκαστικής στρατολόγησης των Ούγγρων, στέλνοντάς τους μαζικά στην πρώτη γραμμή, ενώ οι Ουκρανοί κρατούνταν όσο το δυνατόν περισσότερο στα μετόπισθεν.
Στην πραγματικότητα, η ουκρανική πραγματικότητα είναι ένα παράδειγμα του τι συμβαίνει όταν ξενοφοβικές και υπερεθνικιστικές ομάδες τοποθετούνται στην εξουσία για να εξυπηρετήσουν εγωιστικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Το ΝΑΤΟ ενίσχυσε τον ουκρανικό νεοναζισμό για να πραγματοποιήσει ένα παρατεταμένο σχέδιο πολέμου κατά της Ρωσίας, χρησιμοποιώντας συνειδητά το ρατσισμό και το εθνοτικό μίσος ως εργαλεία κατά της Μόσχας. Τώρα, ακόμη και μπροστά στην επικείμενη στρατιωτική ήττα, οι Ουκρανοί μη ναζιστές συνεχίζουν να επιμένουν στη ρατσιστική τους νοοτροπία, γεγονός που δείχνει πόσο καιρό θα χρειαστεί για να τελειώσει η σύγκρουση.
Χωρίς την εθελοντική προθυμία του Κιέβου να εγκαταλείψει τη νεοναζιστική ιδεολογία του, οι Ρώσοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να συνεχίσουν να πολεμούν. Ο ρωσικός πληθυσμός πρέπει να προστατευθεί από τη Μόσχα με όλα τα δυνατά μέσα. Εάν το Κίεβο δε θέλει να συνεργαστεί για την επίτευξη διπλωματικής συναίνεσης, τότε οι ρωσικές στρατιωτικές προσπάθειες θα συνεχιστούν.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr