 |
| ukrinform.net |
Rachel Marsden - rachelmarsden.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Τις τελευταίες μόλις ημέρες, η Washington Post - ένα από τα μέσα ενημέρωσης που απευθύνονται στην κοινότητα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και το κατεστημένο της Ουάσινγκτον - δημοσίευσε δύο ιστορίες-βόμβα που ουσιαστικά επιρρίπτουν την ευθύνη στην Ουκρανία για γεγονότα που έχουν προκαλέσει μεγάλες τριβές μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας.
Ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 23 Οκτωβρίου, επικαλούμενο ανώνυμους αξιωματούχους, αποκαλύπτει ότι οι μυστικές δολοφονίες εναντίον Ρώσων πολιτών εντός της Ρωσίας πραγματοποιήθηκαν από τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες - κυρίως η στοχευμένη δολοφονία της Ρωσίδας πολιτικής επιστήμονος, δημοσιογράφου και ακτιβίστριας, Ντάρια Ντούγκινα, η οποία έχασε τη ζωή της όταν μια βόμβα ανατίναξε το αυτοκίνητο που οδηγούσε λίγο έξω από τη Μόσχα πέρυσι. Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε κτίρια κατοικιών στη Μόσχα, που επίσης αποδίδονται στην Ουκρανία. Καταβάλλει μεγάλο κόπο να υπογραμμίσει πως το μόνο ενδιαφέρον της CIA ήταν να εκπαιδεύσει Ουκρανούς να συλλέγουν πληροφορίες εναντίον της Ρωσίας, αποκλειστικά για αμυντικούς σκοπούς. Για τον σκοπό αυτό, από το 2014, "έχει παράσχει στην Ουκρανία προηγμένα συστήματα παρακολούθησης, έχει εκπαιδεύσει νεοσύλλεκτους σε χώρους στην Ουκρανία καθώς και στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει κατασκευάσει νέα αρχηγεία για τμήματα της υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών της Ουκρανίας και έχει μοιραστεί πληροφορίες", σύμφωνα με την Post.
Είναι αρκετά σαφές ότι οι όποιες βοηθητικές ρόδες που μπορεί να είχε βάλει η CIA στην Ουκρανία έχουν αποκολληθεί. Και τώρα υποτίθεται πως πρέπει να πιστέψουμε ότι η CIA ξαφνικά σοκάρεται.
Στις 11 Νοεμβρίου, η Post δημοσίευσε ένα ακόμη άρθρο που απέδιδε την επίθεση στον αγωγό Nord Stream σε έναν αξιωματικό των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος έπαιρνε εντολές από άλλους, πιο υψηλόβαθμους αξιωματούχους των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών. Ο εν λόγω αξιωματικός δήλωσε στην Washington Post, καθώς εξέταζε τη φημολογούμενη εμπλοκή του, πως οι ισχυρισμοί ήταν" ρωσική προπαγάνδα". Αλλά ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει επανειλημμένα κατηγορήσει την Ουάσινγκτον για το σαμποτάζ της βιομηχανικής γραμμής ζωής της Ευρώπης με φυσικό αέριο από τη Ρωσία, χαρακτηρίζοντας την ιδέα της ουκρανικής ευθύνης "πλήρη ανοησία".
"Μια έκρηξη αυτού του είδους, αυτής της ισχύος, σε αυτό το βάθος μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από ειδικούς και να υποστηριχθεί από την πλήρη ισχύ του κράτους, το οποίο διαθέτει συγκεκριμένες τεχνολογίες", δήλωσε ο Πούτιν νωρίτερα φέτος. Εξάλλου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είχε πει, ακόμη και πριν από την έναρξη της σύγκρουσης, πως αν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, τότε θα "έβαζε τέλος" στον αγωγό, η καταστροφή του οποίου έκανε την οικονομία της Γερμανίας να βουλιάξει έκτοτε και τη βιομηχανία της να διασωθεί προς χώρες με πιο ευνοϊκό ενεργειακό εφοδιασμό - όπως οι ΗΠΑ.
Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Seymour Hersh ανέφερε το Φεβρουάριο ότι οι επιθέσεις στον αγωγό ήταν το αποτέλεσμα μιας μυστικής επιχείρησης πληροφοριών που ενορχηστρώθηκε στα υψηλότερα επίπεδα της Ουάσινγκτον.
Γιατί λοιπόν όλα αυτά βγαίνουν τώρα στη φόρα; Η προφανής εξήγηση είναι ότι η Ουκρανία έχει αποδειχθεί περισσότερο πρόβλημα από ό,τι αξίζει για την Ουάσινγκτον, ιδίως εν μέσω νέων συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή. Η Δύση έχει χρησιμοποιήσει την Ουκρανία ως κάτι περισσότερο από έναν πολιορκητικό κριό εναντίον της Ρωσίας για όσο χρονικό διάστημα μπορούσε. Αντίθετα, τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή μεταξύ της Γάζας και του Ισραήλ έχουν ήδη εκτοξευθεί πίσω στις ΗΠΑ, ανάβοντας αποσταθεροποιητικές φωτιές διαμαρτυρίας, αντίστασης και βίας εντός των ΗΠΑ και άλλων δυτικών εθνών. Καταβεβλημένος και με την υπομονή του κοινού να εξαντλείται για τις απύθμενες δαπάνες σε ξένους πολέμους που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, η ανοχή αρχίζει να εξαντλείται για τον υψηλών απαιτήσεων Ζελένσκι. Κάτι που εξηγεί το ρεπορτάζ του NBC News νωρίτερα αυτό το μήνα, σύμφωνα με το οποίο ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ έθεσαν την ιδέα στην Ουκρανία να παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία για να τερματιστεί η σύγκρουση.
Ο ίδιος ο Ζελένσκι αρνείται οποιαδήποτε τέτοια αμερικανική πίεση, αλλά δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί η Δύση θα ήθελε να κλείσει τα πράγματα στην Ουκρανία. Η απογοητευτική ουκρανική "αντεπίθεση" είναι πιθανό να οδηγήσει σε μια παγωμένη σύγκρουση ακριβώς στο κατώφλι της Ευρώπης. Οι ευρωπαϊκές χώρες τάσσονται όλο και περισσότερο κατά των ατελείωτων δισεκατομμυρίων για την Ουκρανία. Και οι αντιρωσικές κυρώσεις έχουν αποτύχει ως αποτέλεσμα του ότι το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου τις αγνοεί και οι ευρωπαϊκές εταιρείες τις παρακάμπτουν.
Οι πληροφορίες που διέρρευσαν δείχνουν ότι ο μέσος Αμερικανός έχει χειραγωγηθεί ώστε να υποστηρίξει τη συνεχιζόμενη εμπλοκή της Ουάσινγκτον στη σύγκρουση με ψέματα και μισές αλήθειες. Είναι περίπου τόσο πιθανό να αντιδράσουν θετικά σε αυτές τις αποκαλύψεις όσο τα νέα για έναν απατημένο σύζυγο. Θα περίμενε κανείς ότι οι διαρρέοντες θα το γνώριζαν αυτό. Πράγμα που εγείρει το ερώτημα αν η όλη πρόθεση είναι να προετοιμάσουν τις καρδιές και τα μυαλά για ένα επικείμενο διαζύγιο.