M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό σηματοδοτεί μια μετατόπιση των τεκτονικών πλακών στην περιφερειακή πολιτική, η οποία κυριαρχούνταν επί μακρόν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά όχι πλέον. Η τελευταία πρωτοβουλία της Κίνας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων τη Δευτέρα για την προώθηση της κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα ολοκληρώθηκε με ένα εξαιρετικό θέαμα διπλωματίας στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, καθώς οι απεσταλμένοι των δύο χωρών διάβασαν μαζί μια κοινή δήλωση στα μέσα ενημέρωσης. Οι ΗΠΑ δεν εμφανίστηκαν πουθενά.
Τα γεγονότα από τις 7 Οκτωβρίου και μετά καθιστούν απολύτως σαφές πως οι προσπάθειες των ΗΠΑ να εντάξουν το Ισραήλ στη μουσουλμανική γειτονιά με τους όρους τους είναι όνειρο θερινής νυκτός, εκτός και αν και μέχρι το Ισραήλ είναι πρόθυμο να μετατρέψει το σπαθί του σε αλέσματα. Η σφοδρότητα των ισραηλινών επιθέσεων εκδίκησης κατά του λαού της Γάζας - "ζώα" - μυρίζει ρατσισμό και γενοκτονία.
Το Ιράν γνώριζε από την αρχή την κτηνοβασία του σιωνιστικού καθεστώτος. Και η Σαουδική Αραβία πρέπει να είναι σε ψυχραιμία μετά την αφύπνιση ότι πρέπει πρωτίστως να μάθει να ζει στην περιοχή της.
Ο Ραΐσι κατευθύνεται προς τη Σαουδική Αραβία με φόντο μια ιστορική αλλαγή στη δυναμική της εξουσίας. Ο βασιλιάς Σαλμάν κάλεσε τον Ραΐσι να μιλήσει για τα εγκλήματα του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων στη Γάζα σε ειδική σύνοδο κορυφής των αραβικών κρατών, την οποία φιλοξενεί στο Ριάντ. Αυτό σηματοδοτεί μια βαθιά συνειδητοποίηση της Σαουδικής Αραβίας ότι ακόμη και η προθυμία της να συμμετάσχει στις Συμφωνίες του Αβραάμ υπό την αμερικανική πειθώ έχει αποξενώσει το αραβικό κοινό.
Υπάρχει μια πλάνη στη δυτική συζήτηση για έναν άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν στη Δυτική Ασία. Πρόκειται για μια ανόητη παρερμηνεία. Μια συνεπής τριπλή αρχή της εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησε το Ιράν από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 είναι ότι, πρώτον, η στρατηγική του αυτονομία είναι ιερή, δεύτερον, οι χώρες της περιοχής πρέπει να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους και να λύσουν οι ίδιες τα περιφερειακά ζητήματα χωρίς να εμπλέκουν εξωπεριφερειακές δυνάμεις και, τρίτον, να προωθήσουν τη μουσουλμανική ενότητα, όσο μακρύς και δύσβατος και αν φαίνεται αυτός ο δρόμος.
Η αρχή αυτή είχε σοβαρούς περιορισμούς λόγω της ισχύος των περιστάσεων - κυρίως στις συνθήκες που δημιούργησε η αποικιοκρατική πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" που ακολούθησαν οι ΗΠΑ. Οι περιστάσεις είχαν ακόμη και σκόπιμα κατασκευαστεί, όπως ο πόλεμος Ιράκ-Ιράν, όπου οι ΗΠΑ ενθάρρυναν τα κράτη της περιοχής να συνεργαστούν με τον Σαντάμ Χουσεΐν για να εξαπολύσουν επίθεση κατά του Ιράν, ώστε να εμποδίσουν την ισλαμική επανάσταση στα σπάργανα.
Ένα άλλο επώδυνο επεισόδιο ήταν η σύγκρουση στη Συρία. Εκεί, και πάλι, οι ΗΠΑ ενεργά διεκδικούσαν μεταξύ των περιφερειακών κρατών την αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό με απώτερο στόχο να στοχοποιήσουν το Ιράν χρησιμοποιώντας τις τρομοκρατικές ομάδες που η Ουάσινγκτον εξέθρεψε στο κατεχόμενο Ιράκ.
Στη Συρία, οι ΗΠΑ κατάφεραν με ευφυή τρόπο να στρέψουν τα περιφερειακά κράτη το ένα εναντίον του άλλου και το αποτέλεσμα είναι εμφανές στα ερείπια αυτού που κάποτε ήταν η παλλόμενη καρδιά του ισλαμικού πολιτισμού . Στο αποκορύφωμα της σύγκρουσης, αρκετές δυτικές μυστικές υπηρεσίες δρούσαν ελεύθερα στη Συρία βοηθώντας τις τρομοκρατικές ομάδες να αλωνίζουν τη χώρα, της οποίας το βασικό αμάρτημα ήταν ότι, όπως και το Ιράν, έθετε σταθερά σε προτεραιότητα την στρατηγική της αυτονομία και την ανεξάρτητη εξωτερική της πολιτική τόσο κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου όσο και μετά τον ψυχρό πόλεμο.
Αρκεί να πούμε πως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ συνάντησαν μεγάλη επιτυχία στον κατακερματισμό της μουσουλμανικής Μέσης Ανατολής υπερβάλλοντας τις αντιλήψεις περί απειλής και πείθοντας αρκετά αραβικά κράτη του Κόλπου ότι αντιμετώπιζαν άμεσες απειλές ή ακόμη και επιθέσεις από Ιρανούς πληρεξουσίους, καθώς και υποτιθέμενη ιρανική υποστήριξη σε κινήματα αντιφρονούντων.
Φυσικά, οι ΗΠΑ επωφελήθηκαν από αυτό πουλώντας τεράστιες ποσότητες όπλων και, το σημαντικότερο, για να βελτιώσουν το πετροδολάριο ως βασικό πυλώνα του δυτικού τραπεζικού συστήματος. Όσο για το Ισραήλ, επωφελήθηκε άμεσα από τη δαιμονοποίηση του Ιράν, προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή από το Παλαιστινιακό ζήτημα, το οποίο αποτελούσε όλο αυτό το διάστημα το κεντρικό ζήτημα της κρίσης στη Μέση Ανατολή.
Αρκεί να πούμε ότι η ανάπτυξη της συμφωνίας Ιράν-Σαουδικής Αραβίας-Κίνας μείωσε την εχθρότητα που υπήρχε μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης για το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων δεκαετιών. Και οι δύο χώρες επεδίωξαν να αξιοποιήσουν τη δυναμική που δημιούργησε η επιτυχία των μυστικών συνομιλιών στο Πεκίνο όσον αφορά τη δέσμευσή τους για μη παρέμβαση. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί πως οι σχέσεις μεταξύ των αραβικών χωρών του Κόλπου και του Ιράν είχαν ήδη βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία δύο χρόνια.
Αυτό που διαφεύγει από τους δυτικούς αναλυτές είναι ότι τα πλούσια κράτη του Κόλπου έχουν βαρεθεί την υποδεέστερη ζωή τους ως τσιράκια των ΗΠΑ. Θέλουν να δώσουν προτεραιότητα στην εθνική τους ζωή προς τις κατευθύνσεις που οι ίδιοι επιλέγουν και με εταίρους που τους σέβονται, αποφεύγοντας κάθε νοοτροπία μηδενικού αθροίσματος, σε αντίθεση με την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, για λόγους ιδεολογίας ή δυναμικής ισχύος.
Γι' αυτό, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν μπορεί να δεχθεί ότι οι Σαουδάραβες σήμερα συνεργάζονται με τη Ρωσία στην πλατφόρμα ΟΠΕΚ+ για να εκπληρώσουν τη δέσμευσή τους για επιπλέον εθελοντικές περικοπές στην προσφορά πετρελαίου, ενώ παράλληλα διαπραγματεύονται με τις ΗΠΑ για την πυρηνική τεχνολογία και ταυτόχρονα κινούνται σε διπλωματικό επίπεδο με το Πεκίνο για να σβήσουν τη φωτιά που άναψε στο Λεβάντε πριν από ένα μήνα από το να εξαπλωθεί στην υπόλοιπη περιοχή της Δυτικής Ασίας.
Προφανώς, οι Σαουδάραβες δεν στριφογυρίζουν πλέον από ευχαρίστηση στην προοπτική μιας αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Ιράν. Από την άλλη πλευρά, οι Σαουδάραβες και οι Ιρανοί έχουν κοινή ανησυχία πως ο νέος τρόπος σκέψης τους με προτεραιότητα την ανάπτυξη θα διαλυθεί αν δεν υπάρξει περιφερειακή σταθερότητα και ασφάλεια.
Έτσι, είναι καθαρή αφέλεια εκ μέρους της Ουάσινγκτον να θέτει σε παρένθεση τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και το Ιράν ως μία ομάδα -όπως έκανε ο Μπλίνκεν κατά την τελευταία επίσκεψή του στο Τελ Αβίβ τη Δευτέρα- και να την αντιπαραβάλλει με την υπόλοιπη περιοχή. Η καραμέλα ότι η Χεζμπολάχ και η Χαμάς είναι "τρομοκρατικά" κινήματα πρόκειται να αποκαλυφθεί. Για να λέμε την αλήθεια, σε τι διαφέρουν από το Sinn Féin, το οποίο ιστορικά συνδέθηκε με τον IRA;
Τέτοια αφέλεια υπογραμμίζει το παράλογο εγχείρημα ΗΠΑ-Ισραήλ-Ινδίας για τη δημιουργία ενός δυτικοασιατικού QUAD 2 ("I2U2"), το οποίο σήμερα μοιάζει γελοίο - ή το κίβδηλο σχέδιο που καταστρώθηκε πρόσφατα στο Νέο Δελχί κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της G20 για να μπουν οι Σαουδάραβες στο σχέδιο του διαδρόμου Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης, με την τρυφερή ελπίδα ότι "ενσωματώνει" το Ισραήλ και δημιουργεί επιχειρήσεις για το λιμάνι της Χάιφα, απομονώνει το Ιράν και την Τουρκία, διαψεύδει τον Διεθνή Διάδρομο Βορρά-Νότου υπό την ηγεσία της Ρωσίας και δείχνει το μεσαίο δάχτυλο στη Ζώνη και τον Δρόμο του Πεκίνου. Ενώ, η ζωή είναι πραγματική.
Λαμβάνοντας όλα τα πράγματα υπόψη, είναι η περιφερειακή περιοδεία του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν στο Ισραήλ και η σύνοδος κορυφής του με μια επιλεγμένη ομάδα αραβικών κρατών στο Αμμάν το περασμένο Σαββατοκύριακο που έχει μετατραπεί σε καθοριστική στιγμή στην κρίση της Γάζας.
Οι Άραβες υπουργοί Εξωτερικών αρνήθηκαν κατηγορηματικά να δεχτούν οποιαδήποτε από τις άθλιες προτάσεις που υπέβαλε ο Μπλίνκεν με κακόβουλες προθέσεις για τη διατήρηση των εβραϊκών συμφερόντων - "ανθρωπιστική παύση" αντί για κατάπαυση του πυρός- προσφυγικά στρατόπεδα για τους ανθρώπους από τη Γάζα που διαφεύγουν από τις φρικτές, βάναυσες επιθέσεις του Ισραήλ, τα οποία θα χρηματοδοτούνταν με αραβικά χρήματα, αλλά τελικά θα οδηγούσαν σε εβραϊκούς οικισμούς στη Γάζα,
περιγράμματα μιας μεταπολεμικής διευθέτησης για τη Γάζα που θα αφήσει τα συντρίμμια να τα διαχειριστεί η Παλαιστινιακή Αρχή και την ανοικοδόμηση να χρηματοδοτηθεί από τα κράτη του Κόλπου, ενώ το Ισραήλ θα συνεχίσει να κυριαρχεί στον τόσο σημαντικό τομέα της ασφάλειας- αποτροπή του Ιράν από το να πάει να σώσει τη Χεζμπολάχ και τη Χαμάς, καθώς θα τις βάζουν στην ισραηλινή κρεατομηχανή αμερικανικής κατασκευής.
Ήταν μεγάλη υποκρισία.Οι Άραβες υπουργοί Εξωτερικών μίλησαν με μια φωνή για να διατυπώσουν την αντιπρότασή τους στην πρόταση του Μπλίνκεν - άμεση κατάπαυση του πυρός. Ο πρόεδρος Μπάιντεν φαίνεται να βλέπει επιτέλους τα σημάδια - αν και, εγγενώς, συνεχίζει να είναι ο νούμερο ένα σιωνιστής στον κόσμο, όπως τον αποκάλεσε κάποτε κάποιος, και τα κίνητρά του πηγάζουν σε μεγάλο βαθμό από τη δική του πολιτική επιβίωση καθώς πλησιάζουν οι εκλογές του 2024.
Όπως και να έχει, η μεγάλη πιθανότητα είναι πως είναι πλέον θέμα χρόνου να επιμείνει η παγκόσμια κοινότητα να σταματήσει το ισραηλινό κράτος απαρτχάιντ στις ράγες του. Διότι, όταν οι μουσουλμανικές χώρες ενωθούν, θα πάρουν τα πάνω τους στην αναδυόμενη πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Το αίτημά τους να μην υπάρξει περαιτέρω καθυστέρηση στη διευθέτηση του Παλαιστινιακού προβλήματος έχει αποκτήσει απήχηση, ακόμη και στο δυτικό ημισφαίριο.