Πώς τα F-16 για το καθεστώς του Κιέβου θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ευρύτερο πόλεμο ΝΑΤΟ-Ρωσίας

Εδώ και μήνες, η Ουκρανία προετοιμάζεται να παραλάβει μαχητικά αεροσκάφη F-16 αμερικανικής κατασκευής από τους επικυρίαρχους του ΝΑΤΟ, μεταξύ άλλων με την επαναχρησιμοποίηση πολιτικών αεροδρομίων και υποδομών για στρατιωτική χρήση. Ο αεροπορικός βραχίονας του καθεστώτος του Κιέβου έχει υποστεί μεγάλες απώλειες από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SMO), με τις αεροπορικές βάσεις του είτε να καταστρέφονται είτε να βλάπτονται ανεπανόρθωτα από τα ρωσικά πλήγματα ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς. Αυτό έχει καταστήσει ουσιαστικά αδύνατο να εξαπολύει οτιδήποτε άλλο εκτός από περιστασιακές αεροπορικές επιδρομές κατά ρωσικών θέσεων, γεγονός που σιγά σιγά φτάνει στο τέλος του, καθώς η Μόσχα βρίσκει τρόπους για να καταστήσει τη δεύτερη σε σειρά αεράμυνα μεγάλου βεληνεκούς της πιο θανατηφόρα από ποτέ. Για να μην μιλήσουμε για τα κορυφαία αναχαιτιστικά και τα μαχητικά αεροσκάφη αεροπορικής υπεροχής του ευρασιατικού γίγαντα.

Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής

Από την πρώτη ημέρα της SMO, οι ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις (VKS) απέστειλαν αεροσκάφη όπως το MiG-31BM "Foxhound" και το Su-35S "Flanker-E", καταστρέφοντας τα περισσότερα από τα εναέρια μέσα της Ουκρανίας στο έδαφος και αφήνοντας μόνο μια χούφτα επιχειρησιακά αεροσκάφη. Καθώς αυτά είχαν ελάχιστες έως μηδαμινές πιθανότητες να καταρρίψουν τα κατά πολύ ανώτερα ρωσικά ισοδύναμα, οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου δεν είχαν άλλη επιλογή από το να διασκορπίσουν τις μονάδες τους και να τις χρησιμοποιήσουν για περιστασιακή αεροπορική υποστήριξη, κυρίως πετώντας εξαιρετικά χαμηλά. Τα εναπομείναντα αεροσκάφη αναγκάστηκαν να επιχειρούν από ειδικές βάσεις, περιορίζοντας περαιτέρω τη χρηστικότητά τους και την επίδρασή τους στο πεδίο της μάχης, αν και το ΝΑΤΟ τα έκανε κάπως πιο χρήσιμα επενδύοντας στον επανεξοπλισμό των εναπομεινάντων αεροσκαφών. Αυτό περιλαμβάνει την ενσωμάτωση διαφόρων δυτικών όπλων στα σοβιετικής κατασκευής αεροσκάφη.

Ωστόσο, ενώ τα ιδιαίτερα ανθεκτικά αεροσκάφη της σοβιετικής εποχής, όπως τα MiG-29, Su-24M, Su-25 και Su-27, θα μπορούσαν να προσαρμοστούν σε αυτές τις ad hoc αεροπορικές βάσεις, δεν ισχύει το ίδιο για τα F-16, κυρίως λόγω των υψηλότερων απαιτήσεων συντήρησης και εφοδιασμού τους. Ακόμα και το διαβόητο CNN, αφού επιδόθηκε στη συνήθη προπαγάνδα για το F-16 που υποτίθεται ότι "αλλάζει το παιχνίδι", αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως το αεροσκάφος δεν είναι "ασημένια σφαίρα" και ότι ητο Κίεβο θα έχει μεγάλα προβλήματα στη λειτουργία του. Σύμφωνα με τον συνταγματάρχη Yurii Ihnat, έναν από τους εκπροσώπους των καθεστωτικών δυνάμεων του Κιέβου, δύο μοίρες, η καθεμία αποτελούμενη από 12 F-16 θα είναι "αρκετές" για να αρχίσουν δήθεν "να ανατρέπουν τα δεδομένα". Προφανώς, τέτοιοι ισχυρισμοί είναι πέρα για πέρα γελοίοι για οποιονδήποτε γνωρίζει έστω και ελάχιστα την πραγματική κατάσταση των καθεστωτικών δυνάμεων του Κιέβου και τις ικανότητές τους στο πεδίο της μάχης.

Και πράγματι, σύμφωνα με την ίδια την παραδοχή τους, η Ουκρανία χρειάζεται πάνω από εκατό βαριά εκσυγχρονισμένα F-16 προκειμένου να έχει οποιαδήποτε πιθανότητα μάχης. Ωστόσο, το πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πώς θα παραδώσει το ΝΑΤΟ αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη και πού ακριβώς θα εδρεύουν. Η γειτονική Πολωνία και η Ρουμανία διαθέτουν αμφότερες F-16 και έχουν ήδη την απαραίτητη υποδομή για τη φιλοξενία τους, καθιστώντας τες τις πιο πιθανές υποψήφιες για προσωρινή βάση. Επιπλέον, η Σλοβακία και η Βουλγαρία βρίσκονται στη διαδικασία απόκτησής τους και κατασκευάζουν με ταχείς ρυθμούς παρόμοιες υποδομές, πράγμα που σημαίνει ότι και αυτές είναι σε θέση να κάνουν το ίδιο ή τουλάχιστον θα το κάνουν σύντομα. Ωστόσο, θα το ανεχτεί πραγματικά αυτό η Ρωσία, δεδομένου ότι η χρήση αεροπορικών βάσεων του ΝΑΤΟ από τα F-16 θα τις καταστήσει μέρος της σύγκρουσης;

Η ερώτηση είναι ρητορική, φυσικά. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν προειδοποίησε το ΝΑΤΟ να μην εμπλακεί άμεσα στην αρχή της SMO και η εμπόλεμη συμμαχία αναγκάστηκε να συμμορφωθεί με αυτό, παρά την κρυφή παρουσία των ειδικών δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών της στην Ουκρανία. Ωστόσο, καθώς η πολιτική Δύση είναι βαθιά απογοητευμένη από τις επιδόσεις των καθεστωτικών δυνάμεων του Κιέβου, θέλει τουλάχιστον κάποια αποτελέσματα, ακόμη κι αν αυτά δε θα είναι τίποτα περισσότερο από προπαγανδιστικές "νίκες". Ο πολεμικός πόλος εξουσίας το χρειάζεται αυτό για να δείξει τα πολυπόθητα "αποτελέσματα" στον ολοένα και πιο απογοητευμένο πληθυσμό του. Και όμως, για να το πετύχει αυτό, το ΝΑΤΟ πρέπει να εμπλακεί πιο άμεσα, γεγονός που ενισχύει εκθετικά τον κίνδυνο μιας άμεσης σύγκρουσης με τη Ρωσία, η οποία θα κοστίσει σε ολόκληρο τον κόσμο.

Υπάρχουν επίσης "μικρότερα" προβλήματα που συνδέονται με τέτοιες εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής ζημίας για τις χώρες υποδοχής, καθώς θα πρέπει να διαταράξουν την πολιτική αεροπορία τους, καθιστώντας αδύνατη τη διεξαγωγή κανονικών οικονομικών (ή οποιωνδήποτε άλλων τακτικών) δραστηριοτήτων. Αυτό θα επιδείνωνε αναπόφευκτα την ήδη συνεχιζόμενη κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η ευημερία των πολιτών της θα επιδεινωνόταν περαιτέρω. Για να μην αναφέρουμε ότι οι περιοχές όπου βρίσκονται αυτές οι αεροπορικές βάσεις θα γίνονταν νόμιμοι στόχοι για τον ρωσικό στρατό. Προφανώς, το ΝΑΤΟ θα επιχειρούσε επίσης επιθέσεις στις ρωσικές βάσεις στην Κριμαία και αλλού στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, κάτι που σίγουρα θα πυροδοτούσε έναν ευρύτερο πόλεμο. Η Μόσχα θα απαντούσε τότε με την εκτόξευση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ή/και την αποστολή προηγμένων μαχητικών κρούσης.

Ορισμένα, όπως τα υπερταχύτατα, υψηλά ιπτάμενα MiG-31K/I που φέρουν τους αερόφερτους υπερηχητικούς πυραύλους "Kinzhal" θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για άμεση δράση, ενώ άλλα, όπως τα Su-34M, θα μπορούσαν να ακολουθήσουν για μαζικές αεροπορικές επιδρομές. Ακόμα χειρότερα, όλα αυτά θα ακολουθούσαν παρά το γεγονός πως τα F-16 απλά δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστούν τα κορυφαία μαχητικά αεροσκάφη της Μόσχας. Δηλαδή, η ιδέα ότι τα πεπαλαιωμένα F-16 που παροπλίστηκαν για να δώσουν τη θέση τους στα προβληματικά F-35 θα μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο ρωσικά αεροσκάφη όπως το αναχαιτιστικό MiG-31BM ή τα Su-35S είναι απλώς γελοία. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, "μόλις δύο μοίρες" που αρχικά θεωρήθηκαν "αρκετές" έχουν αντικατασταθεί από αιτήματα για άλλα 100 βαριά εκσυγχρονισμένα F-16 που χρειάζονται για να "κάνουν τη διαφορά".

Αυτό σημαίνει πάνω από τέσσερις φορές περισσότερα αεροσκάφη, συν τον εκσυγχρονισμό που θα πάρει ακόμη περισσότερο χρόνο για να επιτευχθεί και θα καθυστερήσει περαιτέρω την ήδη καθυστερημένη παράδοση. Με άλλα λόγια, το ρίσκο είναι πολύ υψηλό, ενώ η ανταμοιβή είναι εξαιρετικά χαμηλή, πράγμα που σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ τα κάνει όλα αυτά για λόγους οπτικής. Ενώ αυτό μπορεί να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον για την ουκρανική σύγκρουση για λίγο, μακροπρόθεσμα, η λεγόμενη "κόπωση της Ουκρανίας" θα επιδεινωθεί. Το προφανές ερώτημα που τίθεται, είναι η πολεμοχαρής θαλασσοκρατία τόσο απελπισμένη να διατηρήσει τη νεοαποικιοκρατική της εξουσία που είναι πρόθυμη να ρισκάρει αυτό που αναπόφευκτα θα ήταν μια θερμοπυρηνική σύγκρουση που θα τελείωνε τον κόσμο;

* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail