Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Και όμως, φαίνεται πως κάποιοι, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν νανουριστεί υπερβολικά από τις δικές τους αυταπάτες μεγαλείου, αναντικατάστατου και άλλων μορφών αυτοεξευτελισμού, με πιο πρόσφατο το ότι είναι δήθεν "η πιο ισχυρή χώρα στην ιστορία του κόσμου". Κάποιοι θα έλεγαν πιθανώς ότι "η υπερηφάνεια έρχεται πριν από την πτώση", αλλά αυτό είναι πιθανώς άλλη μια "θεωρία συνωμοσίας". Με κάθε σοβαρότητα, η πολεμοχαρής θαλασσοκρατία φαίνεται να περνάει ακριβώς μια τέτοια φάση και αυτό αρχίζει να φαίνεται ακόμα και στη στρατηγική στρατιωτική της ισχύ. Συγκεκριμένα, στις 13 Νοεμβρίου ο υπουργός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (USAF) Φρανκ Κένταλ παραδέχθηκε ότι οι εργασίες έρευνας και ανάπτυξης του νέου ICBM που προορίζεται να αντικαταστήσει τους φρικτά ξεπερασμένους πυραύλους "Minuteman 3" δυσκολεύονται.
Το εν λόγω όπλο, με την ονομασία LGM-35A "Sentinel", αναπτύσσεται από τη διαβόητη Northrop Grumman Corporation, μια από τις πιο εξέχουσες εταιρείες του διαβόητου στρατιωτικού βιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ (MIC). Ο Κένταλ τόνισε ότι το πρόγραμμα, επίσημα γνωστό ως Ground Based Strategic Deterrent (GBSD), είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο πολύπλοκα που έχουν αναλάβει ποτέ οι ΗΠΑ.Ενώ εξήρε την ανάπτυξη του στρατηγικού βομβαρδιστικού/πυραυλοφόρου B-21 "Raider", το οποίο μόλις πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 10 Νοεμβρίου, δηλώνοντας πως είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο πολύπλοκα προγράμματα που έχουν αναλάβει ποτέ οι ΗΠΑ. Και πράγματι, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στα αρχικά στάδια ανάπτυξης, το πρόγραμμα GBSD έχει ήδη πρόβλημα.
Αντιμετωπίζει όχι μόνο υπερβάσεις κόστους και καθυστερήσεις, αλλά υπάρχουν επίσης σοβαρά προβλήματα ακόμη και με τις πιο βασικές τεχνολογίες που δεν θα έπρεπε να αποτελούν πρόβλημα για μια χώρα όπως οι ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η USAF, μαζί με το τεράστιο κόστος του προγράμματος GBSD, έχουν οδηγήσει σε προτάσεις για την πλήρη απόσυρση του αρχαίου LGM-30G "Minuteman 3" και την εκτροπή των απελευθερωμένων πόρων στον LGM-35A "Sentinel". Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα άφηνε την Ουάσιγκτον εντελώς χωρίς το χερσαίο σκέλος της τριάδας της, διαβρώνοντάς την ουσιαστικά σε μια δυάδα που αποτελείται από στρατηγικά βομβαρδιστικά και SLBM (βαλλιστικούς πυραύλους υποβρυχίων εκτοξευόμενους από υποβρύχια). Ορισμένα κορυφαία μέλη του ΝΑΤΟ, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία, βασίζονται ακριβώς σε μια τέτοια στρατηγική στάση.
Ωστόσο, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται πλέον αντιμέτωπες με πολλαπλούς σχεδόν ομοεθνείς και περιφερειακούς αντιπάλους ταυτόχρονα, κυρίως χάρη στην ουσιαστικά ολοκληρωτική επιθετικότητά τους εναντίον ολόκληρου του κόσμου, αυτό δεν αποτελεί βιώσιμη στρατηγική για το ορατό μέλλον. Συγκεκριμένα, στο καλύτερο σενάριο, το LGM-35A "Sentinel" θα τεθεί σε υπηρεσία το 2029-2030. Αυτό θα σήμαινε πως η Ουάσινγκτον θα έμενε χωρίς στρατηγικούς πυραύλους ξηράς για τουλάχιστον πέντε χρόνια (σε περίπτωση που αποφασίσει να αποσύρει τους παλιούς ICBM "Minuteman 3"). Και όμως, αν ληφθούν υπόψη οι πρόσφατες αναποδιές, η προθεσμία αυτή θα μπορούσε εύκολα να μετατεθεί στα μέσα ή ακόμη και στα τέλη της δεκαετίας του 2030, πράγμα που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ θα έμεναν με μια δυάδα για πάνω από μια δεκαετία, ενδεχομένως και περισσότερο, πράγμα που αποτελεί ένα εξαιρετικά απρόβλεπτο στρατηγικό ρίσκο.
Ακόμα χειρότερα, όλες οι τρέχουσες προβλέψεις του Πενταγώνου και των πολυάριθμων δεξαμενών σκέψης του υποδηλώνουν ότι αρκετοί αντίπαλοι των ΗΠΑ, τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, θα φθάσουν στην κορύφωσή τους ακριβώς σε αυτό το χρονικό πλαίσιο. Επιπλέον, το LGM-35A "Sentinel" είναι πιθανότατα κατώτερο από τα ήδη υπάρχοντα ρωσικά ισοδύναμα, όπως το RS-24 "Yars", το οποίο διαθέτει καταθλιπτική πορεία πτήσης και περιορισμένες δυνατότητες ελιγμών. Επιπλέον, οι Ρωσικές Δυνάμεις Στρατηγικών Πυραύλων (RVSN) διαθέτουν ήδη 150-160 από αυτούς τους ICBM, εκ των οποίων το 90% είναι οδομεταφερόμενοι, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη επιβιωσιμότητα από τον LGM-35A "Sentinel", ο οποίος θα περιοριστεί εξ ολοκλήρου σε σιλό. Όλα αυτά χωρίς καν να ληφθούν υπόψη εκατοντάδες άλλα στρατηγικά όπλα στο ασυναγώνιστο οπλοστάσιο της Μόσχας.
Για παράδειγμα, υπάρχουν ρωσικά τερατουργήματα, όπως ο RS-28 "Sarmat", ένας υπερβαρέος τύπου ICBM που είναι μια κατηγορία από μόνος του. Αυτός ο πύραυλος κυριολεκτικά δεν έχει ανάλογους σε εμβέλεια (ουσιαστικά απεριόριστη), χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου (ισοδυναμεί με 750 βόμβες Χιροσίμα) και τεχνολογίες που εφαρμόζονται σε αυτόν (χρησιμοποιεί μοναδικές υπερηχητικές κεφαλές ελιγμών).Ο "Sarmat" συμπληρώνεται και από άλλα όπλα, όπως τα περιβόητα υποβρύχια μη επανδρωμένα αεροσκάφη με πυρηνική κεφαλή "Poseidon", τα οποία είναι τόσο καταστροφικά που μπορούν να προκαλέσουν κυριολεκτικά ραδιενεργά τσουνάμι. Ωστόσο, ενώ είναι ο πιο θανατηφόρος αντίπαλος της Αμερικής, η Ρωσία δεν είναι ο μόνος. Άλλες χώρες, όπως η Κίνα και η Βόρεια Κορέα, αναβαθμίζουν ήδη τα οπλοστάσιά τους με όπλα που είναι πολύ νεότερα και πιο προηγμένα από το παλιό "Minuteman 3".
"Δεν μπορείτε να παρατείνετε τη διάρκεια ζωής του 'Minuteman 3'... Έχει περάσει το σημείο [όπου] δεν είναι οικονομικά αποδοτικό να παρατείνουμε τη διάρκεια ζωής του 'Minuteman 3'. Φτάνουμε γρήγορα στο σημείο [όπου] δεν μπορούμε να το κάνουμε καθόλου. Αυτό το πράγμα είναι τόσο παλιό που σε ορισμένες περιπτώσεις τα [τεχνικά] σχέδια δεν υπάρχουν πια, ή όπου έχουμε σχέδια, είναι έξι γενιές πίσω από το βιομηχανικό πρότυπο. Και δεν υπάρχει όχι μόνο [κανείς] εργαζόμενος που να μπορεί να τα καταλάβει - δεν είναι πια ζωντανοί", προειδοποίησε ο πρώην επικεφαλής της Στρατηγικής Διοίκησης των ΗΠΑ ναύαρχος Charles A. Richard (ε.α.) στις αρχές του 2021.
Πράγματι, ο "Minuteman 3" βασίζεται σε τεχνολογίες των αρχών της δεκαετίας του 1960 και βρίσκεται σε υπηρεσία για πάνω από μισό αιώνα σε αυτό το σημείο. Οι αρχικοί σχεδιαστές έχουν πιθανότατα όλοι πεθάνει εδώ και δεκαετίες, ενώ η τεχνική τεκμηρίωση είναι πέρα για πέρα παρωχημένη, καθώς προϋπήρχε της ψηφιακής εποχής.
Ο ίδιος ο υπουργός Κένταλ προειδοποίησε ότι οι δυσκολίες ανάπτυξης ενός διαδόχου οφείλονται εν μέρει στο γεγονός πως η απαραίτητη τεχνογνωσία έχει χαθεί εδώ και δεκαετίες. Είπε ότι "υπάρχουν 'άγνωστοι παράγοντες'... ...που επηρεάζουν το πρόγραμμα [LGM-35A 'Sentinel']", επειδή "έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που κάναμε έναν ICBM". Η άποψη αυτή ενισχύεται περαιτέρω από μια σειρά πρόσφατων αποτυχιών εκτόξευσης τόσο των υφιστάμενων πυραύλων "Minuteman 3" όσο και των νέων εξαρτημάτων που δοκιμάζονται για τον "Sentinel".
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr