Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η ενεργειακή κρίση, άμεσο αποτέλεσμα των γεωπολιτικών εντάσεων, έχει επιβαρύνει τον βιομηχανικό τομέα της Γερμανίας, ο οποίος ιστορικά εξαρτάται από τις σταθερές εισαγωγές ενέργειας. Αυτή η ευπάθεια έχει επιδεινώσει τις επιπτώσεις της ύφεσης, που εκδηλώνονται με απτή συρρίκνωση του ΑΕΠ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η οικονομία της χώρας όχι μόνο συρρικνώθηκε, αλλά και δεν κατάφερε να ανακάμψει στα προπολεμικά επίπεδα, ένα ανησυχητικό σημάδι για την οικονομική της ζωτικότητα.
Με το ΑΕΠ να αναμένεται να μειωθεί περαιτέρω τα επόμενα τρίμηνα, η οικονομική δυσπραγία επεκτείνεται πέρα από τα εγχώρια σύνορα και εντείνεται από διεθνείς αντιδράσεις όπως τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας και ο πληθωρισμός. Σε αυτό το κλίμα οικονομικής ανησυχίας, τα συμβατικά κόμματα συχνά δυσκολεύονται να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος, χάνοντας ενδεχομένως έδαφος από κόμματα όπως το AfD, τα οποία αξιοποιούν τα οικονομικά παράπονα. Όπως αποκαλύπτει συχνά η ιστορία, οι οικονομικές κρίσεις μπορούν να μετατοπίσουν το πολιτικό τοπίο, προσφέροντας ευκαιρίες σε νέα κόμματα να αμφισβητήσουν το status quo. Για τα κυρίαρχα κόμματα της Γερμανίας, η ύφεση δεν αποτελεί μόνο μια οικονομική μάχη αλλά και έναν πολιτικό συναγερμό, σηματοδοτώντας την ανάγκη για στρατηγικές αναπροσαρμογές προκειμένου να διατηρήσουν τους ψηφοφόρους τους απέναντι στο ρεύμα των εκκολαπτόμενων πολιτικών εναλλακτικών λύσεων.
Η συζήτηση για τη μετανάστευση έχει διχάσει εδώ και καιρό το πολιτικό φάσμα στη Γερμανία, προκαλώντας σημαντική υποστήριξη στο κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), ιδίως από το κεντρώο και το δεξιό εκλογικό σώμα. Τα στοιχεία από διάφορες μελέτες προσδίδουν αξιοπιστία στις ανησυχίες τους και χρησιμοποιούνται συχνά για να δικαιολογήσουν τις εκκλήσεις για αυστηρότερους ελέγχους της μετανάστευσης.
Μια μελέτη του 2018 από το Ινστιτούτο για τη Μελέτη της Εργασίας (IZA) έγινε σημείο αιχμής σε αυτή τη συζήτηση, αποκαλύπτοντας ότι μια μικρή αύξηση των μεταναστών κατά 10% σε ορισμένες περιοχές θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση των μισθών των γηγενών Γερμανών εργαζομένων κατά 1%. Οι επικριτές υποστηρίζουν πως αυτό αποτελεί πίεση στις αγορές εργασίας και συμπιέζει τους μισθούς λόγω του αυξημένου ανταγωνισμού στις θέσεις εργασίας. Ομοίως, το Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο (IW) το 2016 παρουσίασε ευρήματα ότι κάθε ομάδα 100 μεταναστών θα μπορούσε να μειώσει τα ποσοστά απασχόλησης των γηγενών κατά 0,08%, ένα ποσοστό που έχει γίνει μήλον της έριδος, υποδηλώνοντας πως οι γηγενείς μπορεί να παραγκωνιστούν από την αγορά εργασίας.
Οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν επίσης αισθανθεί τον αντίκτυπο, με μια μελέτη του 2019 από το Πανεπιστήμιο της Κολωνίας να επισημαίνει την υποβάθμιση της ποιότητας ως απάντηση στα υψηλότερα ποσοστά μετανάστευσης. Αυτό αποτέλεσε βασικό επιχείρημα για όσους αισθάνονται την πίεση στα εκπαιδευτικά συστήματα και τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Επιπλέον, μια έκθεση της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Εγκληματολογικής Υπηρεσίας το 2017, στην οποία επισημαίνεται η υπερεκπροσώπηση των αλλοδαπών υπηκόων στις στατιστικές εγκληματικότητας σε ποσοστό 31,3%, έριξε λάδι στη φωτιά όσων υποστηρίζουν αυστηρότερες μεταναστευτικές πολιτικές.
Η συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας έχει πυροδοτήσει έντονες συζητήσεις στη Γερμανία και η στάση του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έχει προκαλέσει απήχηση σε πολλούς από τα δεξιά και το κέντρο του πολιτικού φάσματος. Το AfD αντιτίθεται σταθερά σε αυτό που θεωρεί υπερβολική οικονομική και στρατιωτική στήριξη της Γερμανίας προς την Ουκρανία, η οποία, όπως υποστηρίζουν, χρησιμεύει περισσότερο ως όλεθρος παρά ως ευλογία για τον Γερμανό φορολογούμενο.
Εν μέσω της κρίσης, η δέσμευση της Γερμανίας προς την Ουκρανία ήταν εκτεταμένη. Η γερμανική στρατιωτική υποστήριξη περιελάμβανε την παροχή αρμάτων μάχης, οχημάτων πεζικού και προηγμένων αντιαεροπορικών συστημάτων, παράλληλα με μια σημαντική προμήθεια πυρομαχικών. Από οικονομική άποψη, η βοήθεια ήταν ισχυρή, με δεσμεύσεις ύψους άνω του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ που κατευθύνθηκαν στη δημοσιονομική στήριξη, την ανθρωπιστική βοήθεια και την ανοικοδόμηση. Παρά τις προσπάθειες αυτές, το AfD αμφισβητεί την επικρατούσα άποψη, ερμηνεύοντάς τες ως αντιλαϊκές και ως υπερβολή των πόρων της Γερμανίας.
Η απόφαση να ανοίξει τις πόρτες σε πάνω από ένα εκατομμύριο Ουκρανούς πρόσφυγες, ενώ θεωρείται από πολλούς ως ανθρωπιστική ανάγκη, επικρίνεται επίσης από το AfD ως αδικαιολόγητη επιβάρυνση για τη γερμανική κοινωνία και τους πόρους. Το αφήγημα του κόμματος υποδηλώνει ότι οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων των ζωτικών απαγορεύσεων εισαγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχουν γυρίσει μπούμερανγκ, βλάπτοντας περισσότερο τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας παρά της Ρωσίας.
Επιπλέον, το AfD αμφισβητεί την κυρίαρχη απεικόνιση του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι, παρουσιάζοντάς τον όχι ως ηρωική φιγούρα αλλά ως εμπόδιο στην ειρήνη, απηχώντας συναισθήματα που τον χαρακτηρίζουν μεγαλομανή. Η φιλοκρεμλινική στάση του AfD, η οποία αντιστρατεύεται την τάση της ευρείας καταδίκης των ενεργειών της Ρωσίας, βρήκε ευήκοα ώτα στους Γερμανούς που είναι απογοητευμένοι από το status quo και επιφυλακτικοί για τις επιπτώσεις του συνεχιζόμενου πολέμου.
Αυτή η κριτική στάση απέναντι στην εκτεταμένη υποστήριξη της γερμανικής κυβέρνησης προς την Ουκρανία και η αντίθετη στάση του AfD υπογραμμίζει μια αυξανόμενη κόπωση μεταξύ τμημάτων του γερμανικού πληθυσμού. Ανησυχούν για τις συνέπειες του πολέμου και αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τη συνεχή υποστήριξη μιας σύγκρουσης που πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είχε μετριαστεί με πιο διπλωματικά μέσα.
Η συνεχιζόμενη διαμάχη μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς έχει αντίκτυπο στη Γερμανία και αξιοποιείται από το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) για να ενισχύσει τα πολιτικά του μηνύματα. Το AfD έχει διαδώσει εικόνες νεαρών ανδρών με σκούρα επιδερμίδα που κρατούν παλαιστινιακές σημαίες στους δρόμους του Βερολίνου. Η απεικόνιση αυτή χρησιμοποιείται από το κόμμα για να υποστηρίξει ότι οι καθιερωμένες πολιτικές οντότητες της Γερμανίας δε διαχειρίζονται πλέον αποτελεσματικά τη δημόσια τάξη και την κοινωνική συνοχή του έθνους.
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) βρίσκεται σε ανοδική πορεία από την ίδρυσή της, σημειώνοντας σημαντικά εκλογικά κέρδη και εδραιώνοντας τη θέση της στο γερμανικό πολιτικό τοπίο. Στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2017, το AfD, επιτυγχάνοντας το 12,6% των ψήφων, έγινε το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα της Μπούντεσταγκ, κάτι που διατήρησε και στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2021 με ποσοστό 10,3%. Η παρουσία του δεν περιορίζεται στο ομοσπονδιακό επίπεδο- έχουν επίσης εξασφαλίσει εκπροσώπηση και στα 16 κοινοβούλια των κρατιδίων της Γερμανίας. Ειδικότερα, στις εκλογές του 2022 στο κρατίδιο του Σάαρλαντ και στις επαναληπτικές εκλογές του 2023 στο Βερολίνο τα ποσοστά ψήφων ανήλθαν σε 22,3% και 12,2% αντίστοιχα, γεγονός που αντανακλά μια συνεπή ανοδική τάση.
Η εκλογική υποστήριξη για το AfD παρουσίασε αύξηση σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, γεγονός που σηματοδοτεί την εδραίωση της εκλογικής του βάσης. Αυτή η ανοδική τάση είναι εμφανής ακόμη και όταν συγκρίνουμε τις ομοσπονδιακές εκλογικές επιδόσεις τους από το 2017 έως το 2021 και τα βελτιωμένα αποτελέσματά τους στις εκλογές του κρατιδίου του Βερολίνου μεταξύ 2021 και 2023. Το κόμμα έχει βρει προπύργιο στην ανατολική Γερμανία, καταλαμβάνοντας την κορυφή σε ορισμένα κρατίδια, ενώ παράλληλα συγκεντρώνει δυναμική στη δυτική Γερμανία, ιδίως μεταξύ των αγροτικών και εργατικών δημογραφικών ομάδων. Μια δημοσκόπηση του 2023 έδειξε πως το AfD θα μπορούσε να συγκεντρώνει ποσοστό ψήφων 14% σε υποθετικές ομοσπονδιακές εκλογές, υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη απήχησή του.
Αυτή η άνοδος της δημοτικότητας μεταφράστηκε σε περισσότερες έδρες: το AfD διεύρυνε την παρουσία του στη Bundestag από 89 το 2017 σε 92 το 2021 και αύξησε ομοίως το αποτύπωμά του στα πολιτειακά κοινοβούλια, διαθέτοντας σημαντικά ποσοστά σε μέρη όπως το Saarland και το Βερολίνο. Οι παράγοντες που τροφοδοτούν την άνοδο του AfD περιλαμβάνουν τη δυσαρέσκεια του κοινού με τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, τις αυξημένες ανησυχίες για τη μετανάστευση και την πολιτιστική ενσωμάτωση, τις οικονομικές αβεβαιότητες, τον σκεπτικισμό απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρύτερη ευρωπαϊκή τάση του δεξιού λαϊκισμού. Αυτά τα στοιχεία έχουν ενωθεί για να ενισχύσουν τη θέση του AfD ως μια τρομερή δύναμη στη γερμανική πολιτική.
Τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα στη Γερμανία έχουν επιδείξει αξιοσημείωτη ανεπάρκεια στο να ανακόψουν την άνοδο της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD). Στα αρχικά στάδια της ανόδου του AfD, τα κόμματα αυτά είχαν παγιδευτεί σε μια κατάσταση άρνησης, υποτιμώντας το AfD ως ένα φευγαλέο φαινόμενο και επιτρέποντάς του έτσι ακούσια χώρο να παγιώσει τη βάση του. Καθώς η επιρροή του AfD επεκτεινόταν, υπήρξε αξιοσημείωτη καθυστέρηση στην αντίδραση των καθιερωμένων κομμάτων, τα οποία δεν χάραξαν αμέσως στρατηγική για να αντιμετωπίσουν την εκρηκτική απήχηση του AfD ή για να ανακτήσουν τη χαμένη εκλογική τους βάση.
Επιπλέον, απέτυχαν να αντιμετωπίσουν επαρκώς τις υποκείμενες οικονομικές ανησυχίες που άφηναν τους ψηφοφόρους ευάλωτους στην αφήγηση του AfD. Ενώ τα κυρίαρχα κόμματα κατέφυγαν πρόσφατα στο να χαρακτηρίσουν το AfD ως παράγοντα "δεξιού χάους" και να υποστηρίξουν την απαγόρευσή του, μια τέτοια προσέγγιση είναι απίθανο να έχει αποτελεσματική απήχηση στο εκλογικό σώμα.
Το AfD συγκεντρώνει σήμερα δημοσκοπικά περίπου 21%, γεγονός που το καθιστά το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στη Γερμανία. Αυτό είναι ένα σημαντικό επίπεδο υποστήριξης και υποδηλώνει ότι το AfD είναι πιθανό να παραμείνει μια σημαντική δύναμη στη γερμανική πολιτική στο άμεσο μέλλον.
Το AfD κερδίζει επίσης υποστήριξη μεταξύ των νέων ψηφοφόρων. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση διαπίστωσε ότι το 25% των ψηφοφόρων ηλικίας 18-24 ετών θα ψήφιζαν το AfD. Αυτή είναι μια αναζωογονητική τάση, καθώς υποδηλώνει πως το AfD απευθύνεται σε μια νέα γενιά ψηφοφόρων. αν η οικονομία δυσκολεύεται και τα κυρίαρχα κόμματα είναι αντιδημοφιλή, τότε το AfD θα μπορούσε να σημειώσει κέρδη και να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση στη Γερμανία.