 |
| Palestinians queue as they wait to buy bread from a bakery, amid shortages of food supplies and fuel, as the conflict between Israel and Palestinian Islamist group Hamas continues, in Khan Younis in the southern Gaza Strip November 17, 2023. REUΤΕRS/Ιbraheem Αbu Μustafa |
Η αποκοπή των τροφίμων, του νερού και των καυσίμων που επιβλήθηκε στη Γάζα δημιούργησε τρομερές συνθήκες για τους Παλαιστίνιους εκεί τις τελευταίες μόνο έξι εβδομάδες. Σύντομα, μπορεί να πεθάνουν από την πείνα.
Daniel Larison - responsiblestatecraft.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η μικρή βοήθεια που έχει επιτραπεί υπό διεθνή πίεση δεν είναι αρκετή για να συντηρήσει τον άμαχο πληθυσμό. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα, μόνο το 10% των απαραίτητων τροφίμων εισέρχεται στη Λωρίδα της Γάζας και οι άνθρωποι εκεί αντιμετωπίζουν πλέον "άμεση πιθανότητα λιμοκτονίας". Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων προειδοποιεί επίσης πως η "υποδομή τροφίμων στη Γάζα δεν είναι πλέον λειτουργική" και τα λίγα τρόφιμα που διατίθενται πωλούνται σε υπερβολικές τιμές και πολλά από αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν τα μέσα να τα μαγειρέψουν.
Υπάρχει μια ανθρωπιστική καταστροφή που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας στη Γάζα. Οι άνθρωποι δεν λιμοκτονούν απλώς, αλλά τους λιμοκτονούν, και αυτό συμβαίνει με την υποστήριξη της κυβέρνησής μας.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και νομικοί λένε πως το Ισραήλ διαπράττει εγκλήματα πολέμου διεξάγοντας έναν "πόλεμο πείνας" κατά των αμάχων στη Γάζα. Στο βαθμό που η Ουάσινγκτον συνεχίζει να συνδράμει την στρατιωτική εκστρατεία και τον αποκλεισμό του Ισραήλ, συμβάλλει στην ενεργοποίησή του.
Τα πενιχρά ποσά ανθρωπιστικής βοήθειας που η κυβέρνηση Μπάιντεν επαίρεται ότι διευκολύνει είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με αυτό που χρειάζεται ο πληθυσμός και με τους σημερινούς ρυθμούς δεν μπορούν να αποτρέψουν την απώλεια αθώων ζωών μεγάλης κλίμακας. Η ανάγκη για κατάπαυση του πυρός και για μια επείγουσα προσπάθεια ανακούφισης είναι αδιαμφισβήτητη και η αντίσταση της Ουάσιγκτον σε αυτό είναι μια πιθανή θανατική καταδίκη για χιλιάδες ανθρώπους.
Η πείνα έχει χρησιμοποιηθεί ως όπλο με ανησυχητική συχνότητα σε αρκετές συγκρούσεις την τελευταία δεκαετία, από τη Συρία και την Υεμένη μέχρι την Τίγκρεϊ και το Νότιο Σουδάν. Οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν συνήθως οικονομικό πόλεμο και φυσικούς αποκλεισμούς για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Ο σημερινός αποκλεισμός της Γάζας περιλαμβάνει και τα δύο, καθώς ουσιαστικά κλείνει την οικονομία της Γάζας και την αποκόπτει από τις εξωτερικές προμήθειες.
Η εξαναγκαστική πείνα ενός άμαχου πληθυσμού αποτελεί μορφή συλλογικής τιμωρίας. Το Ισραήλ έχει την υποχρέωση σύμφωνα με την τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης "να διασφαλίζει τον επισιτισμό και τον ιατρικό εφοδιασμό του πληθυσμού". Η ισραηλινή κυβέρνηση προφανώς δεν εκπληρώνει αυτή την υποχρέωση και απεναντίας πράττει το αντίθετο.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως ο Πρόεδρος Μπάιντεν δεν είχε τίποτα σοβαρό να πει για όλα αυτά στο πρόσφατο άρθρο του στην Washington Post. Ο πρόεδρος αναγνώρισε ότι πολλοί αθώοι Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί στον πόλεμο, αλλά δεν είπε τίποτα για τους υπεύθυνους για τη δολοφονία τους. Ο Μπάιντεν επιμένει πως δεν πρέπει να υπάρξει "καμία πολιορκία ή αποκλεισμός", ενώ και τα δύο βρίσκονται σε εξέλιξη. Δεν ανέφερε καμία συνέπεια εάν η ισραηλινή κυβέρνηση αγνοήσει τη λίστα του με τα πράγματα που "δεν πρέπει" να συμβούν. Η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί να έχει "ζητήσει τον σεβασμό του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου", αλλά δεν ενεργεί για την τήρησή του και δεν καθιστά τους παραβάτες υπόλογους.
Ο πρόεδρος απέρριψε για άλλη μια φορά την επιλογή της κατάπαυσης του πυρός: "Όσο η Χαμάς εμμένει στην ιδεολογία της καταστροφής, η κατάπαυση του πυρός δεν είναι ειρήνη". Αυτό παραλείπει να λάβει σοβαρά υπόψη του τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει για όλα τα μέρη η συνέχιση του πολέμου. Κανείς δεν φαντάζεται ότι μια κατάπαυση του πυρός θα επιλύσει τη σύγκρουση ή θα δημιουργήσει αμέσως τις προϋποθέσεις για μια μόνιμη διευθέτηση, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη για την προστασία της ζωής και της υγείας εκατομμυρίων ανθρώπων που αντιμετωπίζουν το θάνατο από την πείνα, τις ασθένειες και τις συγκρούσεις.
Όπως εξήγησε η πολιτικός επιστήμονας Sarah Parkinson στο Foreign Affairs, "η κατάπαυση του πυρός είναι η μόνη πολιτικά λογική, ενισχυτική της ασφάλειας και ηθικά υπερασπίσιμη πολιτική που πρέπει να υποστηριχθεί, ειδικά αν η Ουάσινγκτον έχει οποιαδήποτε ελπίδα να παραμείνει ένας σεβαστός παίκτης στη Μέση Ανατολή". Η εναντίωση στην κατάπαυση του πυρός σε αυτόν τον πόλεμο είναι ένα βαθύ στρατηγικό και ηθικό λάθος που θα κοστίσει ακριβά στις Ηνωμένες Πολιτείες τους επόμενους μήνες και χρόνια.
Ο Μπάιντεν τονίζει πως οι ΗΠΑ βοηθούν το Ισραήλ στην αυτοάμυνά του, αλλά η αυτοάμυνα δε δίνει σε ένα κράτος το απεριόριστο δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει. Ο Adil Ahmad Haque έγραψε ένα αιχμηρό άρθρο για την αυτοάμυνα και την αναλογικότητα στο Just Security νωρίτερα αυτό το μήνα, στο οποίο έλεγε τα εξής: "Σύμφωνα με το δίκαιο της αυτοάμυνας, ακόμη και ένας νόμιμος στόχος πρέπει να παραμεριστεί εάν αντισταθμίζεται από τις βλαβερές συνέπειες της βίας που είναι απαραίτητη για την επίτευξή του. Ακόμη και αν το Ισραήλ έχει το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, η τρέχουσα άσκηση του δικαιώματος αυτού είναι δυσανάλογη".
Αν αυτός ο πόλεμος γινόταν σχεδόν οπουδήποτε αλλού και αν δεν αφορούσε ένα πελατειακό κράτος των ΗΠΑ, είναι πολύ πιθανό πως η κυβέρνησή μας θα επέμενε στην αναγκαιότητα της κατάπαυσης του πυρός και Αμερικανοί αξιωματούχοι θα επαναλάμβαναν πως δεν υπάρχει στρατιωτική λύση. Μόνο όταν πολεμούν οι ΗΠΑ ή μια υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση, η Ουάσινγκτον δεν βλέπει καμία αξία στην τήρηση του διεθνούς δικαίου. Δυστυχώς, αυτό φαίνεται ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται λιγότερο να σταματήσουν τους πολέμους επί των οποίων έχουν σημαντική επιρροή, και είναι πιο ηχηρές στο να απαιτούν κατάπαυση του πυρός σε πολέμους όπου έχουν ελάχιστη ή καθόλου επιρροή.
Αν εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετώπιζαν άμεση απειλή λιμοκτονίας σε κάποια άλλη σύγκρουση, οι ΗΠΑ θα έκαναν έκκληση στους εμπόλεμους να καταθέσουν τα όπλα και να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να διευκολύνουν την παράδοση σωτήριας βοήθειας. Αυτό ακριβώς θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνησή μας τώρα σε αυτόν τον πόλεμο. Οι σύντομες παύσεις στις μάχες δεν αρκούν για να εξασφαλιστεί η ασφαλής και συνεπής παράδοση της βοήθειας.
Η δράση σε αυτοάμυνα δεν απαλλάσσει μια κυβέρνηση από τις υποχρεώσεις της βάσει του διεθνούς δικαίου, και η αυτοάμυνα δεν είναι μια γενική δικαιολογία για την παραβίαση του νόμου. Ορισμένοι πολιτικοί και στρατιωτικοί στόχοι δεν μπορούν να επιτευχθούν με αποδεκτό κόστος. Οι βλαβερές συνέπειες της διεξαγωγής αυτού του πολέμου είναι ήδη πολύ μεγάλες για να δικαιολογήσουν τη συνέχισή του, και θα γίνονται χειρότερες όσο περισσότερο επιτρέπεται η συνέχιση αυτού του πολέμου.