Υποστηρίζοντας απερίφραστα την στρατιωτική επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, οι ΗΠΑ εκτέθηκαν σε τρωτά σημεία σε όλη τη Δυτική Ασία, ιδιαίτερα στο ήδη ασταθές θέατρο του Ιράκ και της Συρίας.
Khalil Harb - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Μακριά από την προώθηση της ειρήνης ή της σταθερότητας, η παράνομη παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων σε αυτές τις περιοχές έχει αυξήσει τις εντάσεις με αντι-ισραηλινούς πληθυσμούς που υποστηρίζουν ιδιαίτερα την παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα.
Η Ουάσινγκτον έχει προχωρήσει πολύ μακριά στην ευθυγράμμισή της με το Τελ Αβίβ τώρα, αγνοώντας πλήρως τα συμφέροντα, τα συναισθήματα και τις θέσεις των αραβικών και μουσουλμανικών χωρών, κυβερνήσεων και πολιτών.
Παρά τους δύο μήνες αδυσώπητης ισραηλινής σφαγής και καταστροφής, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών συνεχίζει να προσβάλλει αυτούς τους πληθυσμούς με ανειλικρινείς δηλώσεις όπως "Δεν έχω δει αποδείξεις πως σκοτώνουν (το Ισραήλ) σκόπιμα αμάχους".
Αν η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 δημιούργησε ένα εχθρικό αραβικό και ισλαμικό περιβάλλον σε λαϊκό επίπεδο, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες πτώματα, σφαγές και εκατομμύρια εκτοπισμένους ανθρώπους, μια πολύπλευρη καταστροφή της οποίας οι επιπτώσεις είναι ακόμα βαθιά χαραγμένες στο μυαλό των λαών της περιοχής και δεν έχουν επουλωθεί από αυτήν, ανοίγει την υποστήριξη της εγκληματικής πολιτικής της ισραηλινής κυβέρνησης τώρα, συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης 10.000 τόνων όπλων και εξοπλισμού σε μια γέφυρα. Η συνεχής εναέρια (200 φορτηγά αεροπλάνα) από τις 7 Οκτωβρίου, σύμφωνα με το ισραηλινό υπουργείο Άμυνας, έχει προσθέσει όλα τα δυνατά στοιχεία στρέβλωσης και έντασης απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες και την παρουσία τους.
Παρόλο που η παράνομη εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ πραγματοποιήθηκε πριν από 20 χρόνια, ισχυρά υπολείμματα εχθρότητας κατά των Αμερικανών παραμένουν σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Είναι δύσκολο να ξεχάσει κανείς τα εκατομμύρια εκτοπισμένων, τα εκατοντάδες χιλιάδες πτώματα, τα βασανιστήρια και τον εξευτελισμό στο Αμπού Γκράιμπ και σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ΗΠΑ, και τα μωρά που εξακολουθούν να γεννιούνται με ελαττώματα από την απόλυτη ένταση του "Σοκ και Δέος".
Όσων οι πληγές δεν έχουν ακόμη επουλωθεί από αυτές τις φρικαλεότητες, βλέπουν τώρα τις ΗΠΑ να βοηθούν το Ισραήλ να σπείρει την ίδια σφαγή στους Άραβες και μουσουλμάνους αδελφούς τους στη Γάζα, φουντώνοντας τα αισθήματα παντού.
Επίμονη παρουσία στην περιοχή
Από τις 7 Οκτωβρίου οι ΗΠΑ έχουν προμηθεύσει τον πόλεμο του Τελ Αβίβ με τουλάχιστον 10.000 τόνους όπλων και εξοπλισμού, μέσω τουλάχιστον 200 φορτηγών αεροσκαφών - παραδόσεις που συνεχίζονται καθημερινά και εγείρουν νέες αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα και τον σκοπό των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής στο Ιράκ και τη Συρία.
Αυτές είναι οπτικές που οι Αμερικανοί καλά θα έκαναν να αποφύγουν: τα στρατεύματα κατοχής τους στο Ιράκ και τη Συρία, να υποστηρίζουν τα στρατεύματα κατοχής που καταστρέφουν τη Γάζα.
Μιλώντας στο The Cradle, ο Haj Abu Alaa al-Walai, γενικός γραμματέας των Ταξιαρχιών Sayyid al-Shuhada, υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ παραμένουν σε αυτές τις χώρες όχι για το ISIS ή την ασφάλεια, αλλά για να "κόψουν την αρτηρία" της αντίστασης στην περιοχή.
Με τα χτυπήματα κατά των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής και εγκαταστάσεων να έχουν σημειώσει ρεκόρ, ο σκεπτικισμός σχετικά με την στρατιωτική παρουσία σε αυτές τις χώρες έχει ξανασηκώσει κεφάλι. Θυμηθείτε τις προσπάθειες του 2019 του τότε προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει όλες τις αμερικανικές δυνάμεις από τη Συρία, μια χώρα "άμμου και θανάτου". Παρόλο που η απειλή του ISIS είχε προ πολλού εκλείψει, τα πολεμικά λόμπι επιτέθηκαν ανελέητα στον Τραμπ, ο υπουργός Άμυνας του, Τζέιμς Μάτις, παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου του απηύθυνε έκκληση να αναβάλει την απόσυρση - κάτι που ο Αμερικανός πρόεδρος έκανε.
Τώρα, ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Ραντ Πολ ξεκίνησε ένα κίνημα για την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τις παράνομες βάσεις τους στη Συρία, τονίζοντας πως:
"Ο αμερικανικός λαός έχει κουραστεί από τους ατελείωτους πολέμους στη Μέση Ανατολή, κι όμως υπάρχουν ακόμη 900 αμερικανικά στρατεύματα στη Συρία χωρίς να διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ, χωρίς να υπάρχει ορισμός της νίκης, χωρίς στρατηγική εξόδου, χωρίς εξουσιοδότηση του Κογκρέσου για να βρίσκονται εκεί".
Ο Ραντ βασίζει το ψήφισμά του στις "πολεμικές εξουσίες" που έχει ψηφίσει το Κογκρέσο από το 1973, οι οποίες απαιτούν από τις αμερικανικές κυβερνήσεις να αποσύρουν τα στρατεύματα από εχθρικό έδαφος, εφόσον το Κογκρέσο δεν έχει κηρύξει πόλεμο.
Δεδομένης της κριτικής τόσο στις ΗΠΑ όσο και στις χώρες που κατέχει, ο αμερικανικός στρατός έχει μετατρέψει κοσμητικά την παρουσία του στο Ιράκ από πολεμικό ρόλο σε "συμβουλευτική και υποστηρικτική αποστολή" για να δικαιολογήσει τη συνέχιση του στρατιωτικού ρόλου.
Αλλά οι υποψίες σχετικά με τον ρόλο των ΗΠΑ στην υποστήριξη του ISIS και τις ενέργειές τους εναντίον των ίδιων των δυνάμεων ασφαλείας του Ιράκ κατά τη διάρκεια της μάχης για την απελευθέρωση, εξακολουθούν να υφίστανται και να ευδοκιμούν, ενισχυόμενες από αμφισβητήσιμες ενέργειες, όπως οι περιπτώσεις αεροπορικών επιδρομών των ΗΠΑ με στόχο τις ιρακινές Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης (PMU) κατά τη διάρκεια των μαχών τους εναντίον του ISIS και την παρεμπόδιση των προσπαθειών τους για την απελευθέρωση του ιρακινού εδάφους.
Ενώ το ISIS ήταν το πρόσχημα που χρησιμοποιήθηκε για την επιστροφή των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ το 2014, ο Άξονας Αντίστασης της περιοχής συμφωνεί ότι δεν είναι τυχαίο πως οι μαχητές του ISIS μπόρεσαν να παραβιάσουν τα σύνορα Συρίας-Ιράκ (προελαύνοντας από τη συριακή πόλη Ράκα στις 8 Ιουνίου 2014 προς την ιρακινή πόλη Μοσούλη για να ανακηρύξουν το χαλιφάτο τους) υπό αυτή την αμερικανική επιτήρηση.
Ακόμα και μετά την επίσημη δήλωση της ιρακινής κυβέρνησης το 2017 για νίκη επί του ISIS, οι αμερικανικές δυνάμεις αρνήθηκαν να υποχωρήσουν, επικαλούμενες τις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις κατά του πολύ μειωμένου ISIS - το οποίο οι ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας είναι περισσότερο από ικανές να ελέγξουν.
Στοχοποίηση των δυνάμεων του Ιράκ κατά του ISIS
Ο μειωμένος αριθμός επιχειρήσεων κατά του ISIS τον Ιούνιο, για παράδειγμα, όπου ένας μικρός αριθμός φερόμενων ως τρομοκρατών σκοτώθηκε (13) ή συνελήφθη (21) τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ - και μόνο με τη συνεργασία των τοπικών Κούρδων συμμάχων των ΗΠΑ - προκαλεί ορισμένα προφανή ερωτήματα.
Αξίζουν τέτοια πενιχρά αποτελέσματα, που κοστίζουν δισεκατομμύρια δολάρια, την στάθμευση χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών μεταξύ στρατιωτικών βάσεων στο Ιράκ και βάσεων στη βορειοανατολική Συρία και στη βάση al-Tanf στη νότια Συρία - όλα αυτά για να σκοτωθεί ένας μόνο τρομοκράτης στη Συρία τον περασμένο Ιούνιο;
Η ύβρις της Ουάσινγκτον αγνοεί τη σημαντική κατανομή 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων του Ιράκ στο δικό του υπουργείο Άμυνας. Ο ιρακινός στρατός, ο οποίος περιλαμβάνει τις δυνάμεις της PMU, έχει αποκτήσει σημαντική πολεμική εμπειρία στις αντιτρομοκρατικές προσπάθειες.
Όμως, μετά τη νίκη του Ιράκ επί του ISIS, οι ΗΠΑ έχουν επικεντρώσει το βλέμμα τους στην στοχοποίηση της PMU, δολοφονώντας βασικούς ηγέτες και παραβιάζοντας ξανά και ξανά την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ. Η Ουάσινγκτον αγνόησε πλήρως την ψηφοφορία του ιρακινού Συμβουλίου των Αντιπροσώπων στις 5 Ιανουαρίου 2020 σχετικά με ψήφισμα για τον τερματισμό της παρουσίας όλων των ξένων δυνάμεων στο ιρακινό έδαφος. Η ψηφοφορία αυτή έλαβε χώρα λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία από το Πεντάγωνο του αναπληρωτή ηγέτη της ιρακινής PMU Αμπού Μαχντί αλ Μουχάντες και του Ιρανού στρατηγού της Δύναμης Κουντς, Κασέμ Σουλεϊμανί.
Οι Αμερικανοί έχουν επίσης βάλει στο στόχαστρό τους τον Αλ Ουάλαϊ, ο οποίος έχει πλέον χαρακτηριστεί "παγκόσμιος τρομοκράτης" επειδή οι ταξιαρχίες του "σχεδίασαν και συμμετείχαν σε επιθέσεις εναντίον του προσωπικού των ΗΠΑ στο Ιράκ και τη Συρία", λέει στο The Cradle και προσθέτει:
"Στην ειδική διάσταση, η αμερικανική κατοχή διαπιστώνει ότι η γραμμή του Άξονα της Αντίστασης, η οποία εκτείνεται μέσω του Ιράν, του Ιράκ και της Συρίας προς τις υπόλοιπες χώρες, αποτελεί την αορτική αρτηρία του άξονα και πως η παρουσία της αμερικανικής κατοχής στο Ιράκ και τη Συρία θα συμβάλει από την πλευρά της στην αποκοπή αυτής της αρτηρίας".
Στη Συρία, οι αμερικανικές δυνάμεις εισήλθαν το 2014 κατά τη διάρκεια της ανόδου του ISIS, πραγματοποίησαν αεροπορικές επιδρομές τόσο κατά των τρομοκρατών όσο και κατά των συριακών δυνάμεων, στη συνέχεια κατέλαβαν εκτάσεις της ανατολικής Συρίας και στοχοποίησαν το ίδιο το κράτος το 2017.
Από τις 17 Οκτωβρίου έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 70 επιθέσεις σε διάφορες τοποθεσίες των αμερικανικών δυνάμεων μεταξύ Ιράκ και Συρίας, στο πλαίσιο των αντιδράσεων των αντιστασιακών ομάδων στην εντελώς προκατειλημμένη στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στο Ισραήλ στις σφαγές που διαπράττει στη Γάζα.
Η Ουάσιγκτον αγνοεί τις προειδοποιήσεις
Παρά τις προειδοποιήσεις του Άξονα Αντίστασης της περιοχής, οι ΗΠΑ προχώρησαν και ανέπτυξαν στρατιωτικές ενισχύσεις, συμπεριλαμβανομένων πολεμικών πλοίων, δύο αεροπλανοφόρων και χιλιάδων στρατιωτών, δήθεν ως άμεση υποστήριξη για κάθε ισραηλινή ενέργεια.
Η Ουάσινγκτον προσπάθησε να παρουσιάσει την κίνηση αυτή ως μέτρο για την αποτροπή της περιφερειακής κλιμάκωσης της σύγκρουσης, αλλά οι ντόπιοι δεν το χάβουν. Για αρχή, αυτή η αφήγηση έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις ενέργειες των ΗΠΑ, λαμβάνοντας υπόψη τις συνεχιζόμενες επιδρομές των αμερικανικών δυνάμεων σε περιοχές της αντίστασης στο Ιράκ και τη Συρία που έχουν οδηγήσει σε πολυάριθμες απώλειες.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν ενεργά και σε εγρήγορση πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εκτοξεύονται από τις ένοπλες δυνάμεις της Υεμένης προς το Ισραήλ. Πρόκειται για μια ακόμη ασυνέπεια που υπονομεύει τον ισχυρισμό της Ουάσινγκτον ότι η στρατιωτική της ενίσχυση αποσκοπεί στην αποτροπή ενός περιφερειακού πολέμου.
Σύμφωνα με τον Walai, η κατάσταση γίνεται αφόρητη και για την ιρακινή κυβέρνηση:
"Η αμερικανική κατοχή, με τις συνεχείς παραβιάσεις της ιρακινής κυριαρχίας και την απώλεια ιρακινού αίματος μέσω των προδοτικών αεροπορικών επιχειρήσεων εναντίον Ιρακινών, και χωρίς τη συγκατάθεση ή τη γνώση της ιρακινής κυβέρνησης, έχει πέσει από το καθεστώς της διαβούλευσης και της εκπαίδευσης, και αυτές οι εκφράσεις δεν έχουν πλέον κανένα νόημα, και η παρουσία της έχει καταστεί σαφές πως είναι ένας στρατιωτικός κατακτητής, μια πολεμική παρουσία και θανατηφόρες δυνάμεις που δεν έχουν καμία σχέση με την εκπαίδευση ή τη διαβούλευση".
Εμπόδια για την ειρήνη και την σταθερότητα
Η δεινή κατάσταση στη Γάζα έχει εισάγει νέες περιπλοκές στη μακρόχρονη αντιπαράθεση μεταξύ του Άξονα της Αντίστασης και των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής. Οι στρατηγικοί ελιγμοί της Ουάσινγκτον, όπως το να παίζει το κουρδικό χαρτί στη βορειοανατολική Συρία, εξασφαλίζουν τη συνεχή αποσταθεροποίηση του συριακού κράτους, προωθώντας τις εσωτερικές συγκρούσεις και παρεμποδίζοντας τον έλεγχο της Δαμασκού στα κατεχόμενα εδάφη.
Η βάση Al-Tanf χρησιμεύει ως εργαλείο για την αποτροπή της συριακής κυριαρχίας στην Badia (περιοχή της ερήμου) και στο νότιο τμήμα της χώρας, όπου εκπαιδεύονται μόνο ομάδες που είναι ευθυγραμμισμένες με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Η βάση λειτουργεί επίσης ως εμπόδιο στο τριπλό σημείο σύγκλισης μεταξύ Ιορδανίας, Ιράκ και Συρίας. Επιδιώκει να μπλοκάρει τη γραμμή επικοινωνίας από τη Βαγδάτη προς τη Δαμασκό, αντικατοπτρίζοντας τον ρόλο της βάσης Ain al-Assad των ΗΠΑ στο δυτικό Ιράκ, η οποία χρησιμεύει για να εμποδίσει την κίνηση του Ιράν προς τα δυτικά προς τη Μεσόγειο.
Κατά συνέπεια, οι πύραυλοι και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αυτοκτονίας θα συνεχίσουν να στοχεύουν τους Αμερικανούς στρατιώτες -σε μεγαλύτερο αριθμό και με περισσότερες απώλειες- προσθέτοντας επικίνδυνο κίνδυνο και αβεβαιότητα στην ανεπιθύμητη παρουσία τους.
Το The Intercept αποκάλυψε πρόσφατα απόρρητα έγγραφα που περιγράφουν λεπτομερώς κλοπές "ευαίσθητου" στρατιωτικού εξοπλισμού από αμερικανικές βάσεις στο Ιράκ και τη Συρία, γεγονός που έχει προκαλέσει περαιτέρω ανησυχία για την αποτελεσματικότητα των αμερικανικών μέτρων προστασίας των στρατευμάτων τους.
Ενώ η αμερικανική κατοχή διαταράσσει την ανάπτυξη των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών δεσμών και δεσμών ασφαλείας μεταξύ των κρατών και των πληθυσμών της Δυτικής Ασίας, γνωρίζει επίσης καλά πως οι Ιρανοί, οι Τούρκοι, οι Ιρακινοί, οι Σύριοι και οι Ρώσοι αναμένουν ότι αυτές οι μέρες μπορεί να είναι μετρημένες.
Η ανάμνηση της συνεργατικής νίκης στις 18 Ιουνίου 2017, όταν οι ιρακινές παρατάξεις της αντίστασης και ο συριακός στρατός, μαζί με τους συμμάχους τους, ενώθηκαν στα κοινά τους σύνορα μετά τη νίκη επί του ISIS στην επαρχία Άνμπαρ, τροφοδοτεί την ελπίδα για ένα μέλλον απαλλαγμένο από την ξένη κατοχή. Και η αμερικανοϊσραηλινή μαζική σφαγή των Παλαιστινίων έφερε αυτό το μέλλον πιο κοντά.