Παρά τις δικές της πολεμικές προκλήσεις και ανθρωπιστικές κρίσεις, η Υεμένη έχει επιδείξει με συνέπεια ακλόνητη υποστήριξη και αλληλεγγύη προς την Παλαιστίνη. Στον αραβικό κόσμο, το φτωχότερο κράτος της Δυτικής Ασίας στέκεται απαράμιλλα στη διοργάνωση μαζικών διαδηλώσεων υπέρ των Παλαιστινίων.
Khalil Harb - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Ωστόσο, τα πρόσφατα γεγονότα σηματοδοτούν μια ιστορική αλλαγή, καθώς η κυβέρνηση υπό την ηγεσία της Ανσαράλα, για πρώτη φορά, έχει εμπλακεί άμεσα σε πλήγματα κατά του Ισραήλ που προέρχονται από το έδαφος της "Ευτυχισμένης Υεμένης".
Η εκτεταμένη εμβέλεια που καλύπτουν οι πύραυλοι και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Υεμένης στο ταξίδι τους προς το Ισραήλ - ξεπερνώντας τα δύο χιλιάδες χιλιόμετρα - χρησιμεύει ως ηχηρή διάψευση των προσπαθειών των ΗΠΑ να περιορίσουν τη σύγκρουση από το να μετατραπεί σε μια ευρύτερη σύγκρουση της Δυτικής Ασίας.
Αν υπήρχαν προηγουμένως αμφιβολίες για τον εξέχοντα ρόλο της Σαναά στο πλαίσιο του Άξονα της Αντίστασης, αυτές τώρα ξεκαθαρίζονται απερίφραστα.
Η Ansarallah απαντάει
Η κλιμάκωση της Υεμένης ξεκίνησε με μια ανοιχτή δήλωση, μεταβαίνοντας από το στάδιο των απλών απειλών κατά της στρατιωτικής υποστήριξης της Ουάσινγκτον στον πόλεμο κατά της Γάζας. Προχώρησε στην εκτόξευση πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών προς την πόλη Um al-Rashrash (Eilat), ακολουθούμενη από μια στρατηγική στροφή σε ναυτικές επιχειρήσεις εναντίον σκαφών που συνδέονται με το Ισραήλ, όπως ανακοίνωσαν οι ένοπλες δυνάμεις της Υεμένης στις 19 Νοεμβρίου. Αξίζει να σημειωθεί πως η κλιμάκωση αυτή κορυφώθηκε με την πρώτη, όπως πιστεύεται, απόπειρα στοχοποίησης αμερικανικού στρατιωτικού πλοίου με πυραύλους.
Μετά την προειδοποίηση του ηγέτη της Ansarallah Abdulmalik al-Houthi προς τις ΗΠΑ, οι αντιστασιακές δραστηριότητες της Υεμένης έχουν ενταθεί και εκτείνονται από το Um al-Rashrash μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα, το στενό Bab al-Mandab και τον Κόλπο του Άντεν.
Αυτή η νέα διάσταση στην εμβέλεια του Άξονα Αντίστασης δημιουργεί περιφερειακή σύγχυση για τον αμερικανικό στρατό, ο οποίος έχει ταχθεί απροκάλυπτα στο πλευρό της επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα και εργάζεται για να αποκρύψει τη γενοκτονία που εφαρμόζεται εναντίον 2,3 εκατομμυρίων αμάχων στην πολιορκημένη Λωρίδα.
Οι επιπτώσεις έχουν αντίκτυπο στους πολιτικούς και ασφαλιστικούς υπολογισμούς των ΗΠΑ σε ολόκληρη την περιοχή. Ίσως το πιο σημαντικό, οι ενέργειες αυτές ανάγκασαν το κράτος κατοχής να επανεκτιμήσει τις οικονομικές του απώλειες και το κόστος του παρατεταμένου πολέμου.
Η τελευταία οικονομική επίπτωση είναι ένα αξιοσημείωτο περιστατικό που αφορά το πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων Zim Europe, το οποίο διαχειρίζεται η ισραηλινή ναυτιλιακή εταιρεία Zim. Ανησυχώντας για τις απειλές της Υεμένης κατά των πλοίων που συνδέονται με το Ισραήλ, το πλοίο αναγκάστηκε να αλλάξει πορεία, παρεκκλίνοντας από την προγραμματισμένη διαδρομή του μέσω της διώρυγας Σουέζ-Μπαμπ αλ-Μαντάμπ.
Αντ' αυτού, το Zim Europe ξεκίνησε ένα θαλάσσιο ταξίδι 56% μεγαλύτερο, κάνοντας τον περίπλου της Αφρικής μέσω του Ατλαντικού Ωκεανού και του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας, αντικατοπτρίζοντας το οικονομικό και υλικοτεχνικό εμπόδιο που αντιμετωπίζουν πλέον οι ισραηλινές ναυτιλιακές εταιρείες.
Την ίδια στιγμή, η Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ (CENTCOM) ανέφερε πως "δύο βαλλιστικοί πύραυλοι εκτοξεύθηκαν από περιοχές που ελέγχονται από τους Χούτι στην Υεμένη προς τη γενική τοποθεσία του USS Mason (DDG-87) και του M/V Central Park".
Το περιστατικό αυτό συνέβη στον Κόλπο του Άντεν στο πλαίσιο μιας αποστολής διάσωσης του φορτηγού πλοίου Central Park, το οποίο διαχειρίζεται η Zodiac Marine και ανήκει στον Ισραηλινό δισεκατομμυριούχο Eyal Ofer.
Αλλά τι σημαίνει αυτό από μια ευρύτερη προοπτική;
Διαταραχή του παγκόσμιου εμπορίου
Πρώτον, η Ansarallah στην Υεμένη έχει τοποθετηθεί εκτός της δικαιοδοσίας οποιασδήποτε προσωρινής εκεχειρίας που κηρύχθηκε στη Γάζα.
Δεύτερον, αν οι αναφορές της CENTCOM είναι ακριβείς, το περιστατικό αυτό σηματοδοτεί την πρώτη αξιοσημείωτη σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων της Υεμένης στη Σαναά και των αμερικανικών δυνάμεων. Η αντιπαράθεση αυτή απέκτησε δυναμική καθώς εντάθηκε η ισραηλινή επίθεση στη Γάζα, με την Ansarallah να υποστηρίζει την κατάρριψη ενός αμερικανικού μη επανδρωμένου αεροσκάφους MQ-9 Reaper στα χωρικά ύδατα της Υεμένης στις 8 Νοεμβρίου.
Τρίτον, το κόστος του πολέμου κλιμακώνεται δραματικά για το Ισραήλ. Ένας αισιόδοξος υπολογισμός στις αρχές Νοεμβρίου ήταν ότι ένας πόλεμος που θα διαρκούσε ένα χρόνο και θα διεξαγόταν μόνο στο μέτωπο της Γάζας θα κόστιζε στο Τελ Αβίβ πάνω από 50 δισεκατομμύρια δολάρια, ή το 10% του ΑΕΠ του Ισραήλ. Αυτό είναι ένα μη ρεαλιστικό ποσό, δεδομένου πως το Ισραήλ έχει ήδη εμπλακεί στα βόρεια σύνορά του με την λιβανέζικη αντίσταση, τη Χεζμπολάχ, και έχει διευρύνει σημαντικά το στρατιωτικό του πεδίο δράσης στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Επιπλέον, δε λαμβάνει υπόψη το έκτακτο κόστος που συνδέεται με τη διακοπή του ισραηλινού εμπορίου. Το κράτος κατοχής εισάγει και εξάγει σχεδόν το 99% των αγαθών μέσω των πλωτών οδών και της ναυτιλίας. Αυτές οι εισαγωγές περιλαμβάνουν μεγάλο μέρος του εφοδιασμού της χώρας σε τρόφιμα, τα οποία το Ισραήλ δεν παράγει και δεν μπορεί να παράγει.
Σήμερα, σύμφωνα με το περιοδικό Foreign Policy, "μόνο τα λιμάνια της Ρωσίας και της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα έχουν σημαντικά υψηλότερα ασφάλιστρα πολεμικού κινδύνου από ό,τι το Ashdod [ισραηλινό λιμάνι]". Και αν η σύγκρουση του Ισραήλ με τη Χεζμπολάχ κλιμακωθεί, αυτό θα θέσει εκτός λειτουργίας και το λιμάνι της Χάιφα, το οποίο η λιβανέζικη αντίσταση είχε βάλει στο στόχαστρο στον πόλεμο του 2006.
Όλα αυτά έχουν επίσης τεράστιες διεθνείς επιπτώσεις. Η διακοπή της εμπορικής κίνησης μεταξύ της διώρυγας του Σουέζ και του Bab al-Mandab δεν ασκεί πίεση μόνο στο Ισραήλ: περίπου το 12% του παγκόσμιου εμπορίου ετησίως, συμπεριλαμβανομένων περίπου 21.000 πλοίων και 6 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου την ημέρα (9% του συνόλου που μεταφέρεται δια θαλάσσης), βασίζεται σε αυτή τη διαδρομή.
Το Bab al-Mandab αποτελεί ζωτικό σύνδεσμο στο εμπόριο μεταξύ της Ανατολικής και Δυτικής Ασίας και της Ευρώπης. Το Um al-Rashrash, που βρίσκεται σε στρατηγική θέση στην Ερυθρά Θάλασσα, διαδραματίζει βασικό ρόλο σε αυτή την εμπορική κίνηση, συνδέοντας το Ισραήλ με τις αγορές της Ανατολικής Ασίας.
Ο ρόλος αυτού του λιμανιού ενισχύθηκε μετά την υπογραφή της συμφωνίας εξομάλυνσης με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ με τα ΗΑΕ και το Μπαχρέιν πριν από τρία χρόνια, όπου συμφωνήθηκε να μεταφέρονται φορτία αργού πετρελαίου των ΗΑΕ στο Um al-Rashrash, για να μεταφερθούν μέσω του αγωγού Eilat-Ashkelon - δηλαδή από την Ερυθρά Θάλασσα στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Οι πρόσφατες επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Um al-Rashrash υπονομεύουν όχι μόνο την ασφάλεια του Ισραήλ αλλά και τις οικονομικές του φιλοδοξίες, συμπεριλαμβανομένης της ζωτικής σημασίας τουριστικής κίνησης που συμβάλλει σημαντικά στα έσοδά του. Η σκοτεινή στάση του Τελ Αβίβ στο "μέτωπο της Υεμένης" μπορεί να πηγάζει από την επιθυμία του να αποφύγει την ασφάλεια και την πολιτική αμηχανία που προκύπτει από αυτή την απομακρυσμένη υποστήριξη.
Ο άμεσος αντίκτυπος της επίθεσης στην Υεμένη στο θαλάσσιο εμπόριο του Ισραήλ είναι εμφανής στην ταχεία αύξηση του κόστους μεταφοράς. Τα ισραηλινά πλοία ενδέχεται να χρειαστεί να αποφύγουν εντελώς την Ερυθρά Θάλασσα και το Bab al-Mandab, επιλέγοντας μακρύτερες διαδρομές γύρω από την Αφρική ή καταφεύγοντας σε αερομεταφορές υψηλότερου κόστους. Οι αμοιβές των ασφαλιστικών εταιρειών, ειδικά για τα ισραηλινά πλοία ή εκείνα που μεταφέρουν αγαθά που προορίζονται για το κράτος κατοχής, θα συνεχίσουν πιθανότατα να αυξάνονται.
Η επικείμενη κατάρρευση του Ισραήλ
Αυτές οι οικονομικές προκλήσεις αποκτούν νέες διαστάσεις, αν αναλογιστεί κανείς την εκτίμηση του ισραηλινού υπουργείου Οικονομικών ότι το κόστος του πολέμου ξεπερνά τα 270 εκατομμύρια δολάρια ημερησίως, με το Ισραήλ να αναμένεται να επωμιστεί ένα σημαντικό μέρος, εκτός από τους Αμερικανούς φορολογούμενους.
Η προϋπάρχουσα πολιτική και κοινωνική αναταραχή στο Ισραήλ, σε συνδυασμό με τη μείωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων, τον αναγκαστικό δανεισμό και την οικονομική συρρίκνωση, θα μπορούσε να βλάψει σημαντικά την οικονομία του. Η εκτίμηση της Παγκόσμιας Τράπεζας ότι το 34,6% του ΑΕΠ του Ισραήλ εξαρτάται από το εμπόριο αγαθών είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια στο ισραηλινο-ασιατικό εμπόριο κινδυνεύουν επίσης λόγω των περιφερειακών διαταραχών στην Ερυθρά Θάλασσα.
Όλη αυτή η αβεβαιότητα έρχεται να προστεθεί σε άλλες ανησυχίες, όπως η υποχώρηση των επενδυτών από το ρίσκο, η απότομη μείωση (κατά 70%) του όγκου των επενδυμένων κεφαλαίων από τον περασμένο Οκτώβριο και η μαζική "έξοδος" των εποίκων στις χώρες καταγωγής τους.
Η συμμετοχή της Σαναά στην επιχείρηση της Παλαιστινιακής Αντίστασης "Al-Aqsa Flood" μπορεί επίσης να επηρεάσει τον συνεχιζόμενο, υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ και υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, πόλεμο στην Υεμένη, ιδίως δεδομένων ανεπίσημων αναφορών ότι η Σαουδική Αραβία αναχαιτίζει πυραύλους που εκτοξεύονται προς το Ισραήλ.
Οποιαδήποτε βιαστική προσπάθεια των ΗΠΑ να παρέμβουν για να προστατεύσουν το Ισραήλ και να αντιμετωπίσουν τις αποφάσεις της Ανσαράλα μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της επιθετικότητας κατά της Υεμένης. Αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ευπάθεια των εταίρων του συνασπισμού, της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ, στους πυραύλους της Υεμένης για άλλη μια φορά.
Θα αποδείξει επίσης πώς οι ΗΠΑ και οι περιφερειακοί σύμμαχοί τους αποτελούν αποσταθεροποιητική δύναμη στη Δυτική Ασία - μια δύναμη την οποία ο Άξονας της Αντίστασης αντιμετωπίζει αποτελεσματικά στο πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό πεδίο.