 |
| pixabay / geralt |
Πέντε ινδικές πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της πρωτεύουσας, του Νέου Δελχί, κατατάσσονται σταθερά στην πρώτη δεκάδα των πόλεων με τη χειρότερη ατμοσφαιρική ρύπανση στον κόσμο. Οι εκπομπές των οχημάτων συμβάλλουν σημαντικά- μόνο στο Δελχί υπάρχουν περίπου τέσσερα εκατομμύρια αυτοκίνητα - δεν είναι λοιπόν περίεργο που η κυβέρνηση της Ινδίας προωθεί τα ηλεκτρικά οχήματα (EV) σε μεγάλη κλίμακα. Ενώ ο στόχος της Ινδίας είναι το 30% του μεριδίου αγοράς των ηλεκτρικών οχημάτων μέχρι το 2030, το μερίδιο αυτό είναι σήμερα μόλις 1,1%. Επιπλέον, υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με το κατά πόσον τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αποτελούν πράσινη επιλογή, εάν η ρύπανση μεταφερθεί από τις πόλεις στην ύπαιθρο.
Shuchita Jha - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
Περίπου 27,4 εκατομμύρια EV κυκλοφορούσαν στους δρόμους της Ινδίας τον Ιούλιο του 2023, σύμφωνα με την πύλη "Vahan4" του Υπουργείου Οδών, Μεταφορών και Αυτοκινητοδρόμων. Για να επιτύχει τον στόχο του καθαρού μηδενισμού έως το 2070 για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (GHG), η Ινδία επεκτείνει την αγορά EV. Η ελπίδα στο Νέο Δελχί, για παράδειγμα, είναι πως η αύξηση του αριθμού των οχημάτων με πράσινες πινακίδες θα προαναγγείλει την ημέρα που ο αέρας της θα γίνει και πάλι αναπνεύσιμος.
Ωστόσο, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα της Ινδίας εξαρτώνται μόνο από τους 8.738 δημόσιους σταθμούς φόρτισης (PCS) που λειτουργούν από τον Ιούνιο του 2023, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Ενεργειακής Απόδοσης (BEE) του Υπουργείου Ενέργειας. Ο αριθμός των PCS πρέπει να αυξηθεί σε τουλάχιστον 1,32 εκατομμύρια, αναφέρει η Συνομοσπονδία της Ινδικής Βιομηχανίας (CII) σχετικά με την "Υποδομή φόρτισης για ηλεκτρικά οχήματα", για να υποστηρίξει τον στόχο για μερίδιο αγοράς 30%.
Θα είναι όμως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα πραγματικά απαλλαγμένα από εκπομπές ρύπων;
Για να επιτύχει ένα ηλεκτρικό όχημα το μέγιστο περιβαλλοντικό όφελος, η ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιείται για τη φόρτιση πρέπει να παράγεται από πράσινες ή ανανεώσιμες πηγές.
Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας της Ινδίας εξακολουθεί να εξαρτάται από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς που βασίζονται στον άνθρακα και η κυβέρνηση βρίσκεται σε μια εκστρατεία δημοπράτησης περισσότερων ορυχείων και επαναλειτουργίας των μη λειτουργικών ορυχείων. Η συνολική εγκατεστημένη θερμική ισχύς της Ινδίας ανέρχεται σε 238,1 γιγαβάτ και πάνω από το 48,67% της θερμικής ισχύος (περίπου 116 GW) προέρχεται από άνθρακα, ενώ η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται κατά 4,7% ετησίως. Σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Ηλεκτρικής Ενέργειας (2022-32), η προβλεπόμενη μέγιστη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας για το 2026-27 θα είναι 277,2 GW και για το 2031-32 θα είναι 366,4 GW.
Παρά τις προσπάθειες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, σύμφωνα με το NEP 2022-23, μεγάλο μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας της Ινδίας θα εξακολουθεί να προέρχεται από θερμικές μονάδες που λειτουργούν με άνθρακα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2030. Το μερίδιο της ισχύος που βασίζεται στον άνθρακα στη συνολική εγκατεστημένη ισχύ για το έτος 2026-27 είναι πιθανό να είναι 38,57% και 28,83% για το έτος 2031-32, το οποίο θα είναι περίπου 107 GW και 106 GW αντίστοιχα, μέχρι το 2026-27 και το 2031-32 - μικρή διαφορά από το σημερινό σενάριο.
"Όλες οι προβλέψεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του IEA (Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας), προβλέπουν πως η παραγωγή με βάση τον άνθρακα είναι πιθανό να κορυφωθεί γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 2030, μετά την οποία η παραγωγή θα μειωθεί και η παραγωγή από μη ορυκτές πηγές θα αυξηθεί", δήλωσε στο RT η Swati D'Souza, ανεξάρτητη εμπειρογνώμονας στον τομέα της ενέργειας και πρώην ενεργειακή αναλύτρια του Ινστιτούτου Ενεργειακών Οικονομικών και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης.
Το "Transitioning India's Road Transport Sector: Aayog, αναφέρει ότι ο τομέας των μεταφορών συμβάλλει στο 12% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ινδία. Καθώς όμως η Ινδία προσπαθεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες κινητικότητας του αυξανόμενου, αστικοποιούμενου και ταχέως αναπτυσσόμενου πληθυσμού της, η ζήτηση ενέργειας και οι εκπομπές CO₂ από τον τομέα θα μπορούσαν να διπλασιαστούν έως το 2050.
Ένα δισεκατομμύριο τόνοι σε μια δεκαετία
Οι προβλέψεις της ΝΕΠ δείχνουν σημαντική ζήτηση για άνθρακα, με εκτιμώμενη ποσότητα 831,5 εκατ. τόνων το 2026-27 και 1018,2 εκατ. τόνων το 2031-32. Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής που βασίζονται στον άνθρακα θα εισάγουν πιθανότατα περίπου 40 εκατομμύρια τόνους για να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση.
Ωστόσο, ο V K Shrivastava, πρώην σύμβουλος για τα διυλιστήρια πετρελαίου, τα πετροχημικά και την ενέργεια στην BEE, δήλωσε στο RT πως η κεντρική κυβέρνηση δρομολογεί διάφορα προγράμματα και κίνητρα για την ενθάρρυνση της χρήσης πράσινης ενέργειας για τους σταθμούς φόρτισης, τα οποία θα συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στην απαλλαγή των EV από εκπομπές ρύπων, έστω και έμμεσα.
Έδωσε έμφαση στην ανοικτή πρόσβαση στην ανανεώσιμη ενέργεια, έναν τρόπο προμήθειας πράσινης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας- οι καταναλωτές επιλέγουν την πηγή που προτιμούν και πληρώνουν μόνο για ό,τι καταναλώνουν χωρίς να κατέχουν ή να λειτουργούν μια μονάδα παραγωγής.
"Η διαδρομή ανοικτής πρόσβασης 2022 είναι ένα αξιοσημείωτο κίνητρο για τις εταιρείες διανομής ηλεκτρικής ενέργειας (DISCOMS), καθώς παρέχει έκπτωση 20% στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος όταν παρέχουν πράσινη ενέργεια σε σημεία φόρτισης σε δημόσιους χώρους κατά τη διάρκεια της ημέρας. Επιπλέον, το όριο συναλλαγών ανοικτής πρόσβασης έχει μειωθεί από ένα MW σε 100 kW, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους μικρούς καταναλωτές να αγοράζουν ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές μέσω ανοικτής πρόσβασης", αναφέρει.
Θα αντισταθμίσουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα απλώς τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την αστική στην αγροτική Ινδία;
Οι ανησυχίες σχετικά με την αύξηση της ρύπανσης στις αγροτικές περιοχές οδηγούν στο ερώτημα αν η υιοθέτηση των EVs θα αντισταθμίσει την αστική ρύπανση στις αγροτικές περιοχές, καθώς αυξάνεται η ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια με βάση τον άνθρακα.
Ο Dr. Jayanarayanan Kuttippurath, καθηγητής στο Ινδικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας - Kharagpur (IIT-K), δήλωσε στο RT ότι η καύση γεωργικών αποβλήτων, οι οδικές μεταφορές, οι θερμικοί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τα διυλιστήρια και η βιομηχανία χάλυβα συμβάλλουν κατά περίπου 45% στις συνολικές εκπομπές διοξειδίου του αζώτου (NO₂) στην αγροτική Ινδία. Αντίθετα, οι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί αποτελούν σημαντική πηγή εκπομπών CO₂.
"Η ρύπανση από NO₂ αυξάνεται στις αγροτικές περιοχές τα τελευταία 20 χρόνια", λέει ο Kuttippurath, συγγραφέας του βιβλίου "Air quality trends in rural India: analysis of NO2 pollution using satellite measurements". "Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι, ενώ η υιοθέτηση των EVs μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των εκπομπών CO₂ στις μητροπολιτικές περιοχές, η μείωση αυτή μπορεί να αντισταθμιστεί από την αύξηση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων ή των εκπομπών από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς".
Μια έκθεση "Decarbonising Transport: What Does It Mean for India?" που κυκλοφόρησε από το Κέντρο Επιστήμης και Περιβάλλοντος (CSE) τον Μάρτιο του 2023, αναφέρει πως σύμφωνα με το Ινστιτούτο Καυσίμων, μια δεξαμενή σκέψης στην Ευρώπη, το 73% των εκπομπών από τα οχήματα με μηχανές εσωτερικής καύσης (ΜΕΚ) εκλύεται λόγω της λειτουργίας του οχήματος, ενώ για τα EV, το 72% των εκπομπών προέρχεται από το καύσιμο που καίγεται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία φορτίζει την μπαταρία του EV.
Το Δεκέμβριο του 2022, η βάση δεδομένων CO2 για τον ινδικό τομέα ηλεκτρικής ενέργειας, που δημοσιεύθηκε από την Κεντρική Αρχή Ηλεκτρισμού, έδειξε ότι περίπου 0,968 τόνοι εκπομπών CO₂ απελευθερώνονται για την παραγωγή μιας μεγαβατώρας (MWh) ηλεκτρικής ενέργειας από θερμικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα στην Ινδία, οι οποίοι βρίσκονται κυρίως σε αγροτικές περιοχές της χώρας.
Αισιοδοξία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
Ωστόσο, ο D'Souza είναι αισιόδοξος πως με την άνοδο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η Ινδία μπορεί να μην δει αύξηση της παραγωγής ενέργειας με βάση τον άνθρακα πέρα από αυτό που έχει ήδη προγραμματιστεί.
"Δεν είμαι σίγουρος για τη δυνητική αύξηση επειδή πολλά ανθρακωρυχεία κλείνουν στην πραγματικότητα αυτή τη δεκαετία, οπότε μπορεί να μη δούμε αύξηση της παραγωγής ενέργειας με βάση τον άνθρακα και η ρύπανση στις αγροτικές περιοχές μπορεί να μετριαστεί. Αλλά πρέπει να γίνουν πολλά για τον μετριασμό της υπάρχουσας ρύπανσης", λέει.
Ο Randheer Singh, πρώην διευθυντής του NITI Aayog και σήμερα διευθύνων σύμβουλος της ForeSee Advisors, συμμερίζεται τις απόψεις του D'Souza. Δήλωσε στο RT πως το Υπουργείο Ενέργειας έχει λάβει αρκετά μέτρα για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου, ενώ η δυναμικότητα παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές έχει πολλαπλασιαστεί τα τελευταία πέντε χρόνια.
"Με την εισαγωγή της εκπομπής υδρογόνου και της υποχρέωσης πράσινης ενέργειας, αντιμετωπίζονται πολλοί παράγοντες εκπομπών. Ωστόσο, πρέπει να γίνουν περισσότερα, συμπεριλαμβανομένης της θέσπισης αυστηρών προτύπων εκπομπών και του εξηλεκτρισμού της υπαίθρου μέσω των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας", δήλωσε ο Singh στο RT.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η διακοπή φορτίου στις περισσότερες πόλεις και τα ηλεκτροδοτούμενα χωριά. Σύμφωνα με το NEP Σεπτεμβρίου 2022, το έλλειμμα ηλεκτρικής ενέργειας στην Ινδία κατά την περίοδο 2021-22 ήταν μόλις 1,2 %, αλλά η αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας για σταθμούς φόρτισης και το συνακόλουθο έλλειμμα στην παροχή ενδέχεται να αποτελέσουν μεγαλύτερα προβλήματα.
"Εάν εξετάσουμε τις προβλέψεις, μέχρι το 2030 μπορούμε να δούμε πως το μερίδιο των ηλεκτρικών οχημάτων που είναι πιθανό να αυξηθεί είναι κυρίως δίτροχα και τρίτροχα, τα οποία μπορούν να φορτιστούν στο σπίτι. Το PCS μπαίνει στο παιχνίδι όταν σκεφτόμαστε τα τετράτροχα ηλεκτρικά οχήματα. Έτσι, η όποια αναμενόμενη αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας κατά την περίοδο εκείνη έχει ληφθεί υπόψη και δεν θα οδηγήσει σε έλλειμμα ηλεκτρικής ενέργειας", προσθέτει ο D'Souza.
Περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εξόρυξης λιθίου στην Ινδία
Το 2021, το Υπουργείο Βαριάς Βιομηχανίας εγκαινίασε το πρόγραμμα κινήτρων που συνδέονται με την παραγωγή (PLI), με προϋπολογισμό 259.380 εκατομμυρίων INR (3,1 δισεκατομμύρια δολάρια) για τη βιομηχανία αυτοκινήτων και εξαρτημάτων αυτοκινήτων, για να ενθαρρύνει και να ενισχύσει την εγχώρια παραγωγή προϊόντων προηγμένης τεχνολογίας αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρικών οχημάτων και των εξαρτημάτων τους.
Ωστόσο, το 70% των αναγκών της Ινδίας σε κυψέλες ιόντων λιθίου για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα εισάγεται από την Κίνα και το Χονγκ Κονγκ, γεγονός που αποτελεί εμπόδιο στην παροχή εγχώριας κατασκευής, οικονομικά αποδοτικών ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Το Φεβρουάριο του 2023, ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα λιθίου στο Τζαμού και Κασμίρ. Οι αρχικές εκτιμήσεις της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Ινδίας (GSI) υποδηλώνουν ένα απόθεμα 5,9 δισεκατομμυρίων τόνων λιθίου, τοποθετώντας την Ινδία ως δυνητικό παραγωγό λιθίου. Μπορεί να μειώσει την εξάρτησή της από άλλες χώρες για μπαταρίες EV.
Η κεντρική κυβέρνηση σχεδιάζει να δημοπρατήσει τα νεοανακαλυφθέντα μεταλλευτικά τεμάχια έως το Δεκέμβριο. Ωστόσο, η διαδικασία εξόρυξης θα είναι πολύπλοκη και απαιτητική σε πόρους, καθώς τα μπλοκ της J&K έχουν τη μορφή σκληρών πετρωμάτων, σε αντίθεση με την άλμη που βρίσκεται στη Νότια Αμερική, η οποία θα χρειαστεί περισσότερο νερό και ηλεκτρική ενέργεια. Επιπλέον, η εξόρυξη στο εύθραυστο οικοσύστημα της περιοχής θα έχει σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και τους φυσικούς πόρους της.
Ο D'Souza αναφέρει πως στην Ινδία, αν και υπάρχουν νόμοι κατά της περιβαλλοντικής ρύπανσης από εξορυκτικές δραστηριότητες, αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην εφαρμογή τους και υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για την πιθανή αποδυνάμωση των νόμων αυτών, όπως παρατηρήθηκε στην περίπτωση του νόμου περί προστασίας του περιβάλλοντος φέτος.
"Η ανάπτυξη και η παραγωγή από τα ορυχεία λιθίου θα διαρκέσει τουλάχιστον δέκα χρόνια, οπότε η κυβέρνηση έχει το χρόνο να ενισχύσει τους νόμους για την προστασία του περιβάλλοντος που σχετίζονται με τις εξορυκτικές δραστηριότητες για να αντιμετωπίσει τις περιβαλλοντικές προκλήσεις που θέτει η εξόρυξη λιθίου στην J&K", λέει.
Ο Shrivastav εκτιμά ότι ενώ η εξόρυξη λιθίου θα έχει επιπτώσεις στο οικοσύστημα, αυτές θα είναι πολύ μικρότερες από αυτές των ανθρακωρυχείων. Η ανακύκλωση των μπαταριών, που αποτελεί πλέον παγκόσμια τάση, θα μπορούσε να προσφέρει ανάσα.
"Η διάρκεια ζωής μιας μπαταρίας EV, περίπου 8-9 χρόνια, επεκτείνεται στα 20 χρόνια μέσω της επαναχρησιμοποίησης. Αφού φτάσουν σε χωρητικότητα φόρτισης μικρότερη από 40%, οι μπαταρίες αυτές, που θεωρούνται ακατάλληλες για τα EV, παραμένουν κατάλληλες για την τροφοδοσία πύργων επικοινωνίας και κυκλωμάτων οργάνων", λέει.
* Από την Shuchita Jha, ανεξάρτητη περιβαλλοντική δημοσιογράφο με έδρα το Bhopal της Ινδίας.