Ψάχνοντας στα συσσωρευμένα χαρτιά μου, μόλις βρήκα την αγγλική μετάφραση μιας ομιλίας που εκφώνησα στην Τσεχοσλοβακία στις 4 Ιουλίου 1982, όταν ήμουν Αμερικανός πρέσβης στην Πράγα. Εκείνη την εποχή η Τσεχοσλοβακία κυβερνιόταν από ένα κομμουνιστικό καθεστώς που είχε επιβληθεί από τη Σοβιετική Ένωση.
Jack F. Matlock, Jr - jackmatlock.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Καθώς την διάβαζα, συνειδητοποίησα με απογοήτευση ότι σήμερα δε θα μπορούσα να κάνω με ειλικρίνεια πολλές από τις δηλώσεις αυτού του μηνύματος.
Ακολουθούν μερικές από τις βασικές παραγράφους και οι σημερινές μου σκέψεις σχετικά με αυτές:
"Είμαι στην ευχάριστη θέση να στείλω χαιρετισμούς στο λαό της Τσεχοσλοβακίας για την 206η επέτειο της ανεξαρτησίας της χώρας μου. Είναι μια ημέρα κατά την οποία εμείς οι Αμερικανοί γιορτάζουμε την ίδρυση του έθνους μας ως ανεξάρτητης δημοκρατίας και μια ημέρα κατά την οποία αφιερωνόμαστε εκ νέου στην εφαρμογή των ιδανικών των ιδρυτών μας. Για εμάς, ο θεμέλιος λίθος αυτών των ιδανικών είναι η πρόταση πως τα κράτη και οι κυβερνήσεις δημιουργούνται από τον λαό για να υπηρετούν τον λαό και πως οι πολίτες πρέπει να ελέγχουν την κυβέρνηση αντί να ελέγχονται από αυτήν. Επιπλέον, πιστεύουμε ότι υπάρχουν τομείς της ανθρώπινης ζωής, όπως η έκφραση γνώμης, η άσκηση και η διδασκαλία των θρησκευτικών πεποιθήσεων και το δικαίωμα των πολιτών να εγκαταλείπουν τη χώρα μας και να επιστρέφουν όπως επιθυμούν, τους οποίους καμία κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να περιορίσει".
Μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι οι πολίτες μας "ελέγχουν την κυβέρνηση" σήμερα; Δύο φορές σε αυτόν τον αιώνα τοποθετήσαμε προέδρους που έλαβαν εκατομμύρια ψήφους λιγότερες από τον πρόεδρο που τοποθετήσαμε. Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει ακυρώσει δικαιώματα που υποστηρίζονται από την αποφασιστική πλειοψηφία των πολιτών μας. Οι ψήφοι για τη Γερουσία των ΗΠΑ μετράνε πολύ λιγότερο σε μια πολυπληθή πολιτεία από ό,τι σε μια πολιτεία με λιγότερους πολίτες. Οι εταιρείες και οι ιδιώτες είναι σχεδόν απεριόριστοι στο ποσό που μπορούν να δαπανήσουν για να προωθήσουν ή να συκοφαντήσουν υποψηφίους και να ασκήσουν πιέσεις στο Κογκρέσο για ευνοϊκή φορολογική και ρυθμιστική μεταχείριση. Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει, στην πραγματικότητα, αποφανθεί πως και οι εταιρείες είναι πολίτες! Αυτό μου ακούγεται περισσότερο σαν ολιγαρχία παρά σαν δημοκρατία.
"Είμαστε ένα έθνος που αποτελείται από ανθρώπους από όλες τις γωνιές του κόσμου, και έχουμε γαλουχηθεί από όλους τους πολιτισμούς του κόσμου. Αυτό που μας ενώνει είναι το ιδανικό της δημιουργίας μιας ελεύθερης και ευημερούσας κοινωνίας. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας μας αντιμετωπίσαμε πολλές προκλήσεις, αλλά καταφέραμε να τις ξεπεράσουμε μέσα από μια διαδικασία ανοιχτής συζήτησης, διευκόλυνσης των ανταγωνιστικών συμφερόντων και τελικά διατηρώντας το απόλυτο δικαίωμα των πολιτών μας να επιλέγουν τους ηγέτες τους και να καθορίζουν τις πολιτικές που επηρεάζουν τη ζωή τους".
Από πότε έχουμε δει ανοιχτή συζήτηση και διευθέτηση ανταγωνιστικών συμφερόντων στις εργασίες του αμερικανικού Κογκρέσου; Πώς είναι δυνατόν, για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ, να μην είχαμε φέτος για μέρες Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων;
"Η κοινωνία μας δεν είναι τέλεια και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μερικές φορές δεν έχουμε ανταποκριθεί στα ιδανικά μας. Διότι κατανοούμε την αλήθεια που εξέφρασε τόσο εύγλωττα ο Γκαίτε όταν έγραψε: "Es irrt der Mensch, so long er strebt" (Ο άνθρωπος σφάλλει όσο προσπαθεί.) Επομένως, ενώ κρατάμε σταθερά τα ιδανικά μας ως στόχους και οδηγούς δράσης, είμαστε πεπεισμένοι ότι κανένα άτομο και καμία ομάδα δεν κατέχει το μονοπώλιο της σοφίας και πως η κοινωνία μας μπορεί να είναι επιτυχής μόνο αν όλοι έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους, να κάνουν προτάσεις και να οργανώνουν ομάδες για την προώθηση των απόψεών τους".
Εκτός αν είστε μέλος του Κογκρέσου που μιλάει για την υπεράσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των Παλαιστινίων να ζουν ελεύθερα στα πατρογονικά τους εδάφη, ή φοιτητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια που επιθυμούν να κάνουν το ίδιο.
"Καθώς εμείς οι Αμερικανοί γιορτάζουμε τα γενέθλια του έθνους μας και επαναπροσδιοριζόμαστε στα ιδανικά του, το κάνουμε χωρίς την παραδοχή ότι το πολιτικό και οικονομικό μας σύστημα -όσο καλά και αν μας έχει εξυπηρετήσει- είναι κάτι που πρέπει να επιβληθεί στους άλλους. Πράγματι, όπως ακριβώς διατηρούμε την ποικιλομορφία στην πατρίδα μας, επιθυμούμε να τη διατηρήσουμε και στον κόσμο γενικότερα. Όπως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, έτσι είναι και κάθε πολιτισμός και κάθε κοινωνία, και όλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν τις τύχες τους, με τους δικούς τους τρόπους και χωρίς εξωτερικό εξαναγκασμό. Αυτός είναι ένας από τους κύριους στόχους της εξωτερικής μας πολιτικής: να εργαστούμε για έναν κόσμο στον οποίο η ανθρώπινη ποικιλομορφία όχι μόνο θα γίνεται ανεκτή αλλά και θα προστατεύεται, έναν κόσμο στον οποίο η διαπραγμάτευση και η προσαρμογή θα αντικαθιστούν τη βία ως μέσο επίλυσης των διαφορών".
Εκτός αν ζείτε στο Αφγανιστάν, ή στο Ιράκ, ή στη Συρία, ή στην Παλαιστίνη... ή, τέλος πάντων, στο Ιράν, στην Κούβα, ή στη Βενεζουέλα.
"Είμαστε ακόμα πολύ μακριά από αυτόν τον κόσμο που αναζητούμε, αλλά δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, γιατί πιστεύουμε πως οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο λαχταρούν βασικά τα ίδια πράγματα με τους Αμερικανούς: ειρήνη, ελευθερία, ασφάλεια και την ευκαιρία να επηρεάσουν τη ζωή τους. Και ενώ δεν επιδιώκουμε να επιβάλουμε το πολιτικό μας σύστημα στους άλλους, δεν μπορούμε να κρύψουμε τον βαθύτατο θαυμασμό μας για εκείνους τους γενναίους ανθρώπους σε άλλες χώρες που επιδιώκουν μόνο αυτό που οι Αμερικανοί θεωρούν ως γενέθλιο δικαίωμά τους".
Εκτός αν ζουν στη Γάζα ή στην Παλαιστινιακή Δυτική Όχθη.
"Ενώ αυτή είναι μια ημέρα εθνικής χαράς, δεν υπάρχει κανένα θέμα στο μυαλό μας πιο σημαντικό από το ζήτημα της διατήρησης της παγκόσμιας ειρήνης. Είμαστε ευγνώμονες που ζούμε σε ειρήνη με τον κόσμο και που ούτε ένας Αμερικανός στρατιώτης δεν εμπλέκεται σε μάχες οπουδήποτε στον κόσμο. Παρόλα αυτά, ανησυχούμε για τα υψηλά επίπεδα εξοπλισμών και την τάση ορισμένων χωρών να τα χρησιμοποιούν αντί να διευθετούν τις διαφορές τους ειρηνικά. Συμμεριζόμαστε την ανησυχία όλων των σκεπτόμενων ανθρώπων για τις καταστροφικές δυνατότητες των πυρηνικών όπλων ειδικότερα".
Εκείνη την εποχή η Σοβιετική Ένωση είχε εισβάλει στο Αφγανιστάν και οι ΗΠΑ απαιτούσαν την αποχώρησή τους. Στη συνέχεια αποσύρθηκαν σύμφωνα με μια συμφωνία που διαπραγματεύτηκαν οι ΗΠΑ. Αλλά στη συνέχεια, μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι ΗΠΑ εισέβαλαν και παρέμειναν για 20 χρόνια χωρίς να μπορέσουν να δημιουργήσουν μια δημοκρατική κοινωνία. Μια επακόλουθη εισβολή στο Ιράκ, για ψευδείς λόγους, αφαίρεσε την ιρακινή κυβέρνηση και έδωσε ώθηση στο ISIS. Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ, χωρίς κήρυξη πολέμου, εισέβαλαν στη Συρία και προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ανατρέψουν την κυβέρνησή της (την οποία αναγνωρίσαμε) και επίσης να καταπολεμήσουν το ISIS, το οποίο είχε δημιουργηθεί ως αποτέλεσμα της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ.
Αμερικανοί στρατιώτες σταθμεύουν σήμερα σε περισσότερες από 80 χώρες. Ξοδεύουμε περισσότερα για όπλα από ό,τι όλοι οι άλλοι προϋπολογισμοί για διακριτικές δαπάνες, και τώρα η κυβέρνηση Μπάιντεν κάνει σχεδόν επίσημο πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, μιας ισότιμης πυρηνικής δύναμης.
"Για το λόγο αυτό ο πρόεδρος Ρέιγκαν πρότεινε μεγάλες μειώσεις των πυρηνικών όπλων. ... Έχουμε επίσης κάνει πολλές άλλες προτάσεις που πιστεύουμε πως θα αυξήσουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη και θα μειώσουν τον κίνδυνο σύγκρουσης. Όλες στοχεύουν στην επαληθεύσιμη ισότητα και ισορροπία και στις δύο πλευρές. Με αυτόν τον τρόπο, τα συστήματα της συμμαχίας που βρίσκονται αντιμέτωπα μεταξύ τους δεν θα χρειάζεται να φοβούνται επίθεση από το άλλο. ..."
Ναι, και μέχρι το 1991 διαπραγματευτήκαμε μαζικές μειώσεις των πυρηνικών όπλων, απαγορεύσαμε τα βιολογικά και χημικά όπλα και περιορίσαμε τα συμβατικά όπλα στην Ευρώπη. Ο Ψυχρός Πόλεμος έληξε με συμφωνία, όχι με τη νίκη της μιας πλευράς επί της άλλης. Όμως, ξεκινώντας από τη δεύτερη κυβέρνηση Μπους, οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν μονομερώς από κάθε σημαντική συνθήκη ελέγχου των εξοπλισμών και ξεκίνησαν έναν "εκσυγχρονισμό" του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου ύψους τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Εν τω μεταξύ, παρόλο που δεν υπήρχε Σύμφωνο της Βαρσοβίας μετά το 1990, οι ΗΠΑ διεύρυναν το ΝΑΤΟ και αρνήθηκαν να διαπραγματευτούν μια συμφωνία που θα εξασφάλιζε την ασφάλεια της Ρωσίας.
"Το έργο που έχουν μπροστά τους όλοι οι λαοί του κόσμου για την εγκαθίδρυση και τη διατήρηση της ειρήνης δεν είναι εύκολο, Τα ζητήματα είναι πολύπλοκα και δεν μπορούν να λυθούν με απλοϊκά συνθήματα, αλλά μόνο με διαρκή προσπάθεια".
Παρ' όλα αυτά, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 οι ΗΠΑ φάνηκε να παρακινούνται από ένα λανθασμένο και απλοϊκό δόγμα πως ο κόσμος προοριζόταν να γίνει σαν τις ΗΠΑ και ότι οι ΗΠΑ δικαιολογούνταν να χρησιμοποιήσουν την οικονομική και στρατιωτική τους δύναμη για να μεταμορφώσουν τον υπόλοιπο κόσμο ώστε να συμμορφωθεί με την εικόνα που είχαν για τον εαυτό τους (η θέση των Νεοκομμουνιστών). Ήταν, στην πραγματικότητα, μια προσαρμογή του αποτυχημένου "δόγματος Μπρέζνιεφ" που ακολουθούσε η ΕΣΣΔ μέχρι να εγκαταλειφθεί από τον Γκορμπατσόφ. Όπως και με το δόγμα Μπρέζνιεφ, η προσπάθεια ήταν ένα απόλυτο φιάσκο, αλλά η κυβέρνηση Μπάιντεν φαίνεται, αγνοώντας τους κινδύνους για τον αμερικανικό λαό, αποφασισμένη να το συνεχίσει.
"Παρ' όλα αυτά, σας μιλώ σήμερα με αισιοδοξία, καθώς γνωρίζω ότι η χώρα μου εισέρχεται στο 207ο έτος της ανεξαρτησίας της με την αποφασιστικότητα όχι μόνο να διατηρήσουμε τις ελευθερίες που έχουμε στην πατρίδα μας, αλλά και να αφιερώσουμε τις δυνάμεις και τους πόρους μας στη διατήρηση της ειρήνης στον κόσμο".
Αλλά, σήμερα, κατά το 248ο έτος της αμερικανικής ανεξαρτησίας:
Οι ΗΠΑ στέλνουν 100 "σούπερ βόμβες" για ρίψη στη Γάζα. Τα "bunker busters" BLU-109, που το καθένα ζυγίζει 2.000 κιλά, διαπερνούν υπόγεια τσιμεντένια καταφύγια όπου κρύβονται άνθρωποι, ανέφερε η Wall Street Journal την 1η Δεκεμβρίου.
Η Αμερική έχει στείλει 15.000 βόμβες και 57.000 βλήματα πυροβολικού στο Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου, ανέφερε η εφημερίδα.
Λεπτομέρειες σχετικά με το μέγεθος και τον αριθμό των όπλων που έχουν σταλεί δεν έχουν αναφερθεί προηγουμένως.
Στον κατάλογο περιλαμβάνονται επίσης περισσότερες από 5.000 μη κατευθυνόμενες ή "αθόρυβες" βόμβες Mk82, περισσότερες από 5.400 βόμβες Mk84 με κεφαλή 2.000 λιβρών, περίπου 1.000 βόμβες μικρής διαμέτρου GBU-39 και περίπου 3.000 βόμβες JDAM, σύμφωνα με την εφημερίδα.
Η είδηση έρχεται σε δραματική αντίθεση με τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν ότι η αποφυγή απωλειών μεταξύ των αμάχων αποτελεί πρωταρχικό μέλημα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι ΗΠΑ παρείχαν επίσης τη βόμβα που έπεσε στον προσφυγικό καταυλισμό Jabalia, σκοτώνοντας 100 άτομα, μεταξύ των οποίων πιθανόν και έναν ηγέτη της Χαμάς, ανέφερε η Journal.
Οι επανειλημμένες εκκλήσεις των χωρών του κόσμου, μέσω των Ηνωμένων Εθνών, για κατάπαυση του πυρός δεν έχουν υποστηριχθεί από τις ΗΠΑ και τα κράτη που τις ακολουθούν.
Οι στρατιωτικές δαπάνες αποτελούν κυρίαρχο μερίδιο των διακριτικών δαπανών στις ΗΠΑ και το στρατιωτικό προσωπικό αποτελεί την πλειονότητα του κυβερνητικού ανθρώπινου δυναμικού.
Τα όπλα μεταφέρονται αεροπορικώς με στρατιωτικά φορτηγά αεροσκάφη C-17 απευθείας από τις ΗΠΑ στο Τελ Αβίβ.
Θεέ μου, τι μας συνέβη;