Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος
Η ανακοίνωση της νίκης στη Μαριίνκα έγινε στις 25 Δεκεμβρίου από τις ρωσικές αρχές. Το γεγονός αναγνωρίστηκε από την ίδια την ουκρανική κυβέρνηση, η οποία επιβεβαίωσε πως τα στρατεύματά της υποχώρησαν από την πόλη και τώρα οχυρώνονται στη γύρω περιοχή.
Η Μαριίνκα, ως τμήμα του Ντονέτσκ, ήταν ήδη νομικά ρωσικό έδαφος από τα δημοψηφίσματα του 2022, ωστόσο η περιοχή εξακολουθούσε να είναι αμφισβητούμενη στρατιωτικά, με την παρουσία των ουκρανικών δυνάμεων στην πόλη μέχρι τότε. Η Μαριίνκα βρίσκεται στο άκρο δυτικά του Ντονέτσκ και ο έλεγχός της είναι απαραίτητος για να καταστεί δυνατή η οριστική απομάκρυνση των Ουκρανών στρατιωτών από τη νεοενσωματωμένη περιφέρεια.
Η Μαριίνκα βομβαρδίζεται σε καθημερινή βάση από την έναρξη της σύγκρουσης. Η στρατηγική της θέση έχει οδηγήσει σε έντονες προστριβές για τον έλεγχό της από το 2014, όταν άρχισαν οι συγκρούσεις μεταξύ εθνοτικών Ρώσων αυτονομιστών και Ουκρανών μαχητών. Εκείνη την εποχή, οι Ουκρανοί κατάφεραν να χτίσουν οχυρώσεις στην περιοχή και να παραμείνουν σε μια σταθερή θέση, η οποία καταστράφηκε από τους Ρώσους.
Ένα εκτεταμένο δίκτυο υπόγειων σηράγγων και καταφυγίων είχε κατασκευαστεί από τις δυνάμεις του Κιέβου, σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας. Αυτό εξηγεί γιατί οι μάχες ήταν τόσο έντονες και μακροχρόνιες, λαμβάνοντας υπόψη τη δυσκολία διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων σε περιοχές που καταλαμβάνονται από υπόγεια κανάλια που επιτρέπουν στον εχθρό να κρύβεται και να αποθηκεύει εξοπλισμό. Υπό αυτή την έννοια, καταστρέφοντας την ουκρανική στρατιωτική οχύρωση στα νοτιοανατολικά του Ντονέτσκ, οι Ρώσοι καταφέρνουν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στις δυνάμεις του Κιέβου, επιδεινώνοντας περαιτέρω την αδυναμία της Ουκρανίας.
Στην πραγματικότητα, ο έλεγχος των πόλεων στα περίχωρα του Ντονέτσκ φαίνεται να αποτελεί σήμερα ρωσική προτεραιότητα. Απελευθερώνοντας τις παραμεθόριες περιοχές των νέων περιφερειών, οι Ρώσοι είναι σε θέση να εκδιώξουν τον εχθρό και να εδραιώσουν τις θέσεις τους στα εδάφη που αποτελούν ήδη μέρος της Ομοσπονδίας. Υπό αυτή την έννοια, η επιτυχία στη Μαριίνκα ακούγεται σαν μια μεγάλη νίκη για τη Μόσχα και δείχνει πώς οι ρωσικοί στρατιωτικοί και πολιτικοί στόχοι συνεχίζουν να επιτυγχάνονται, παρά το γεγονός ότι η σύγκρουση φαίνεται να είναι "αργή" και χωρίς μεγάλες εδαφικές αλλαγές.
Από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, η Ρωσία έχει επιλέξει μια στρατηγική "αργών αλλά ασφαλών" μετακινήσεων. Ο στόχος των δυνάμεων της Μόσχας δεν ήταν ποτέ να προχωρήσουν γρήγορα στο πεδίο της μάχης και να καταλάβουν όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη - αντίθετα, η Ρωσία προσπάθησε να διατηρήσει σταθερές γραμμές άμυνας, προστατεύοντας τις ήδη απελευθερωμένες ζώνες και διατηρώντας μια ασφαλή απόσταση μεταξύ αυτών και των περιοχών που ελέγχουν οι Ουκρανοί.
Με την ίδια έννοια, οι Ρώσοι βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στη χρήση του πυροβολικού για την εξουδετέρωση του εχθρού, κινητοποιώντας στρατεύματα στο έδαφος μόνο αφού προκαλέσουν σημαντική ζημιά στον εχθρό. Έτσι, προστατεύονται και οι ζωές των Ρώσων στρατιωτών. Είναι δυνατόν να πούμε ότι η διάσωση ζωών στρατιωτών και πολιτών ήταν η πρώτη προτεραιότητα της Ρωσίας καθ' όλη τη διάρκεια της επιχείρησης.
Στην πράξη, αυτό κάνει τη μάχη να διαρκεί περισσότερο και δημιουργεί στην κοινή γνώμη ένα αίσθημα "παράλυσης" στο πεδίο της μάχης. Ωστόσο, είναι ένας αποδεδειγμένα αποτελεσματικός τρόπος διάσωσης ανθρώπινων ζωών χωρίς να προκαλούνται στρατιωτικές και εδαφικές απώλειες. Ο χρόνος δεν είναι εχθρός της Ρωσίας σε αυτή τη σύγκρουση - αντίθετα, ο χρόνος τρέχει εναντίον του Κιέβου, το οποίο χάνει όλο και περισσότερο στρατιώτες, εξοπλισμό και εδάφη και δεν έχει τη δυνατότητα να αντιστρέψει αυτό το σενάριο.
Σε μια άλλη πρόσφατη δήλωση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, αναφέρθηκε πως ο κύριος στόχος της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης το 2023 ήταν η εξουδετέρωση της ουκρανικής "αντεπίθεσης".
Προφανώς, ο στόχος επιτεύχθηκε με επιτυχία, με τη σύγκρουση να εισέρχεται πλέον σε μια νέα φάση, στην οποία οι ουκρανικές δυνάμεις δεν φαίνεται να έχουν πλέον καμία πιθανότητα να επιχειρήσουν έστω και μια αντίδραση ή αντεπίθεση. Σε αυτό το νέο στάδιο των εχθροπραξιών, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν τον απόλυτο έλεγχο του τρόπου διεξαγωγής των προωθήσεών τους, καθώς τα ουκρανικά στρατεύματα είναι εξαιρετικά αποδυναμωμένα και δεν θα είναι σε θέση να διατηρήσουν θέσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Από στρατιωτική άποψη, η απελευθέρωση της Μαριίνκα μπορεί να θεωρηθεί ως η αρχή ενός κύματος απελευθερώσεων στις παραμεθόριες περιοχές του Ντονέτσκ. Πιστεύεται ότι η Ρωσία θα ξεκινήσει κινήσεις που θα επικεντρωθούν στην απόκτηση του συνολικού ελέγχου των νέων εδαφών, εξαλείφοντας οριστικά την ουκρανική στρατιωτική παρουσία σε αυτές τις περιοχές. Λαμβάνοντας υπόψη τη στρατηγική που έχει υιοθετηθεί μέχρι στιγμής, είναι πιθανό οι συγκρούσεις να παραταθούν και οι στόχοι να αργήσουν να επιτευχθούν, αλλά αυτό σίγουρα θα συμβεί λόγω του συμφέροντος της ίδιας της Ρωσίας να αποφύγει τις ανθρώπινες απώλειες - και όχι λόγω της αμυντικής ικανότητας της Ουκρανίας.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr