Observer R - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Στάδιο πρώτο - Η κυβέρνηση της Ουκρανίας του Γιανουκόβιτς είχε διαπραγματευτεί μια καλύτερη οικονομική συμφωνία με την Κίνα και τη Ρωσία από αυτή που προσέφερε η Δύση. Η Κίνα ενδιαφερόταν πολύ να βοηθήσει την Ουκρανία να αυξήσει την αγροτική παραγωγή, αυξάνοντας έτσι τις εξαγωγές προς την Κίνα. Ωστόσο, ο Γιανουκόβιτς ανατράπηκε στην επανάσταση του Μαϊντάν το 2014 και κατέφυγε στη Ρωσία. Ένα ερώτημα είναι γιατί η Ρωσία δεν επενέβη πριν να είναι πολύ αργά, παρόμοια με ό,τι έκανε η Ρωσία αργότερα στο Καζακστάν για να αποτρέψει ένα πραξικόπημα. Στην τελευταία περίπτωση, η Ρωσία έστειλε μια αεροπορική δύναμη για να κρατήσει τη γραμμή, ενώ ο πρόεδρος του Καζακστάν συνέλαβε τους συνωμότες. Στη συνέχεια, οι ρωσικές δυνάμεις αποχώρησαν μετά από μια εβδομάδα περίπου. Στην περίπτωση της Ουκρανίας, ίσως ο Γιανουκόβιτς δε ζήτησε βοήθεια, ή οι Ρώσοι δεν πίστευαν πως θα λειτουργούσε η επέμβαση. Επίσης, κανείς δεν συνέχισε να αποκαλεί την ομάδα Γιανουκόβιτς "εξόριστη κυβέρνηση" και να προσποιείται ότι εξακολουθεί να είναι ο νόμιμος αρχηγός, παρόλο που αυτό συνέβαινε. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την κατάσταση στην Υεμένη, όπου ο ηγέτης ανατράπηκε και εγκατέλειψε τη χώρα για να μείνει στη Σαουδική Αραβία, αλλά συνέχισε να αναφέρεται ως πρόεδρος στα μέσα ενημέρωσης.
Στάδιο δεύτερο - Οι συμφωνίες του Μινσκ θα είχαν αποτρέψει την καταστροφή εάν είχαν εφαρμοστεί. Η Ουκρανία θα έπρεπε μόνο να συμπεριφερθεί στους ρωσόφωνους με πολιτισμένο τρόπο και να παραχωρήσει στο Ντονμπάς ένα μέτρο αυτονομίας, μαζί με την παραίτηση από την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία θα μπορούσε να είχε επικεντρωθεί στον εκσυγχρονισμό και τη βελτίωση της χώρας, ώστε οι κάτοικοι να μη χρειάζεται να μεταναστεύουν για να βρουν δουλειά. Οι ρωσικοί όροι σε αυτό το σημείο ήταν σχετικά επιεικείς. Γεγονός είναι ότι η Γερμανία και η Γαλλία παραδέχτηκαν αργότερα πως οι συμφωνίες ήταν ένα τέχνασμα για να δοθεί χρόνος για τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση του στρατού της Ουκρανίας. Φυσικά, οι συμφωνίες έδιναν επίσης χρόνο στη Ρωσία να εξοπλίσει και να εκπαιδεύσει περαιτέρω τον στρατό της. Η Ρωσία δεν παραδέχτηκε ότι διαθέτει "όπλα-θαύματα" μέχρι την ομιλία του Πούτιν το 2018. Η έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO) το 2022 έδωσε άλλα τέσσερα χρόνια για να παραχθούν μαζικά τα ρωσικά όπλα και να παραδοθούν στις γραμμές του μετώπου. Και οι δύο πλευρές είχαν κίνητρο να καθυστερήσουν την πραγματική σύγκρουση των στρατών.
Τρίτο στάδιο - Το λεγόμενο "μη τελεσίγραφο" που εξέδωσε η Ρωσία το Δεκέμβριο του 2021 ήταν μια ακόμη ευκαιρία για να αποφευχθεί η στρατιωτική σύγκρουση. Απορρίφθηκε από τη Δύση, σε βάρος της Ουκρανίας. Εκείνη την εποχή, οι ΗΠΑ ανακοίνωναν ότι η Ρωσία συγκέντρωνε στρατεύματα κατά μήκος των συνόρων με την Ουκρανία, υποδεικνύοντας έτσι πως η Ρωσία ετοιμαζόταν να πραγματοποιήσει το "στρατιωτικό-τεχνικό" μέτρο που αναφερόταν στο μη τελεσίγραφο. Ταυτόχρονα, η Ουκρανία είχε αυξήσει τους βομβαρδισμούς και άλλες στρατιωτικές δραστηριότητες εναντίον των αυτονομιστικών περιοχών στο Ντονμπάς, επίσης μια τυπική ενέργεια πριν από μια εισβολή. Από τις αναφορές της εποχής δεν ήταν σαφές γιατί ο ουκρανικός στρατός δεν εισέβαλε στην αυτονομιστική περιοχή πριν ο ρωσικός στρατός κάνει το ίδιο πράγμα. Η Ουκρανία είχε ένα παράθυρο ευκαιρίας πριν η Ρωσία προσαρτήσει επίσημα τις αυτονομιστικές επαρχίες, όταν η περιοχή ήταν ακόμα επίσημα μέρος της Ουκρανίας. Εκείνη την εποχή θα ήταν ένας ουκρανικός εμφύλιος πόλεμος μόνο. Στις περισσότερες κυβερνήσεις δεν αρέσει να χάνουν εδάφη και θα χρησιμοποιήσουν βία για να καταστείλουν κάθε προσπάθεια ανεξαρτησίας. Αυτή είναι μια λίγο-πολύ αποδεκτή διαδικασία - ένα παράδειγμα είναι ο εμφύλιος πόλεμος των ΗΠΑ. Αν ο στρατός της Ουκρανίας μπορούσε να κινηθεί μέχρι τα σύνορα με τη Ρωσία, θα εξακολουθούσε να βρίσκεται σε ουκρανικό έδαφος. Αν ο ρωσικός στρατός είχε στη συνέχεια περάσει τα σύνορα στην Ουκρανία, θα έμοιαζε πολύ περισσότερο με επίθεση. Αυτό θα ήταν κακές δημόσιες σχέσεις για τη Ρωσία και ίσως ήταν ένας λόγος που η Ουκρανία δίστασε. Αντ' αυτού, ενώ και οι δύο στρατοί συγκέντρωναν στρατεύματα, οι αυτονομιστικές επαρχίες έγιναν δεκτές ως μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτό σήμαινε, από τη ρωσική άποψη, πως η Ρωσία υπερασπιζόταν το ρωσικό έδαφος από τις ουκρανικές δυνάμεις. Ήταν μια καλύτερη κατάσταση για να εξασφαλιστεί η υποστήριξη του ρωσικού λαού για τη ρωσική στρατιωτική δράση που ακολούθησε αμέσως μετά. Το αστραπιαίο στρατιωτικό χτύπημα από την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022, απέτρεψε τον ουκρανικό στρατό από το να κάνει οποιαδήποτε σημαντική κίνηση στις πρόσφατα προσαρτημένες περιοχές της Ρωσίας.
Τέταρτο Στάδιο - Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που διαπραγματεύτηκαν η Ουκρανία και η Ρωσία στην Κωνσταντινούπολη το Μάρτιο του 2022 ήταν μια ακόμη ευκαιρία να αποφευχθεί περισσότερος θάνατος και καταστροφή. Οι όροι ήταν πιο σκληροί για την Ουκρανία, όπως συμβαίνει σε κάθε διαδοχικό στάδιο του δράματος. Η Ρωσία απέσυρε ακόμη και τη φάλαγγα των τανκς της από τα περίχωρα του Κιέβου ως κίνηση καλής πίστης. Ωστόσο, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έπεισαν την Ουκρανία να απορρίψει τη συμφωνία και να συνεχίσει τις μάχες.
Πέμπτο στάδιο - το φθινόπωρο του 2022, οι ουκρανικές δυνάμεις αναφέρθηκαν στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης πως κέρδισαν κάποια εδάφη από τις ρωσικές δυνάμεις. Ο πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ πρότεινε στην Ουκρανία να επιδιώξει διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, ενώ η Ουκρανία είχε κάποια επιτυχία στο πεδίο της μάχης και βρισκόταν σε καλύτερη διαπραγματευτική θέση. Ο στρατηγός είχε πιθανότατα ενημερωθεί από την Υπηρεσία Πληροφοριών Άμυνας ότι, ακόμη και με τη δυτική υποστήριξη, η Ουκρανία δε θα μπορούσε ποτέ να κερδίσει τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Δυστυχώς για την Ουκρανία (και τον Αμερικανό στρατηγό, ο οποίος μπήκε σε περιπέτειες για το σχόλιό του), οι πολιτικοί αποφάσισαν να συνεχίσουν τις μάχες. Με το πλεονέκτημα της εκ των υστέρων γνώσης, αναγνωρίζεται πλέον ευρέως πως ο στρατηγός είχε δίκιο.
Στάδιο Έκτο - Η αποτυχία της καλοκαιρινής αντεπίθεσης της Ουκρανίας το 2023 οδήγησε σε μεγάλη ψυχανάλυση και κάποιες εκκλήσεις για εκεχειρία κατά μήκος της γραμμής επαφής. Το επιχείρημα είναι να αφεθούν στη Ρωσία οι αυτονομιστικές περιοχές, αφήνοντας το μεγαλύτερο μέρος της χώρας υπό τον έλεγχο του Κιέβου και δεμένο με τη Δύση, αλλά όχι στο ΝΑΤΟ. Άλλες παρατάξεις στη Δύση εξακολουθούν να θέλουν να συνεχίσουν τον πόλεμο με μεγαλύτερη υποστήριξη για την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της παραχώρησης της ιδιότητας του μέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Ο χαρακτηρισμός των μαχών ως "αδιέξοδο" υποδηλώνει ότι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια λύση κορεατικού τύπου με μια DMZ που θα διατρέχει την Ουκρανία. Γίνεται επίσης λόγος τώρα για την ανοικοδόμηση της "Δυτικής Ουκρανίας" και τα δισεκατομμύρια δολάρια που θα χρειαστούν.
Σύμφωνα με το Business World Online Bureau, με ημερομηνία 19 Ιουνίου 2023:
"Οι κορυφαίες χρηματοπιστωτικές εταιρείες BlackRock και JPMorgan Chase συνεργάζονται με την ουκρανική κυβέρνηση για τη δημιουργία μιας τράπεζας ανοικοδόμησης που θα χρησιμεύσει ως αγωγός για δημόσιο κεφάλαιο εκκίνησης για τη χρηματοδότηση έργων ανοικοδόμησης.
Οι πρωτοβουλίες στοχεύουν στην προσέλκυση σημαντικών ιδιωτικών επενδύσεων, οι οποίες δυνητικά θα ανέλθουν σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια.
Επί του παρόντος βρίσκεται στο στάδιο του σχεδιασμού, το Ουκρανικό Ταμείο Ανάπτυξης αναμένεται να ξεκινήσει πλήρως μόλις τερματιστούν οι εχθροπραξίες με τη Ρωσία. Ωστόσο, οι επενδυτές θα λάβουν μια προεπισκόπηση του ταμείου στη διάσκεψη του Λονδίνου που θα φιλοξενηθεί από τη βρετανική και την ουκρανική κυβέρνηση".
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο στις 21 Ιουνίου 2023 και προσέλκυσε περισσότερους από 400 συμμετέχοντες.
Μια πιο πρόσφατη δημοσίευση αναφέρει ότι η Ουκρανία εξακολουθεί να αναζητά πρόσθετη μη κυβερνητική χρηματοδότηση. Αυτή η ενημέρωση προέρχεται από τον Simplicius:
"Σχετικά με αυτό το θέμα, είναι ενδιαφέρον ότι ο Ζελένσκι και η ηγεσία μόλις πέρασαν από ένα πραγματικό γάντι συναντήσεων με τους κορυφαίους παγκοσμιοποιητές επιχειρηματίες, πιθανότατα για τον ίδιο παραπάνω σκοπό, για να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για την πώληση περισσότερων ουκρανικών περιουσιακών στοιχείων -και της ίδιας της Ουκρανίας- προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τα επερχόμενα καταστροφικά ελλείμματα του επόμενου έτους.
Κυριολεκτικά με διαφορά 3-4 ημερών ο Ζελένσκι πραγματοποίησε συνάντηση με το ΔΝΤ και τον Άλεξ Σόρος, ενώ ο Γέρμακ φέρεται τώρα να συναντάται με την BlackRock". -simplicius76.substack.com, 13 Δεκεμβρίου 2023
Ωστόσο, οι υποστηρικτές του αδιεξόδου/του τέλους των μαχών στο σενάριο του έκτου σταδίου δεν εξετάζουν το ερώτημα αν η Ρωσία θα συμφωνούσε σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Ακόμα και αν η Ρωσία συμφωνούσε τώρα να τερματιστούν οι μάχες κατά μήκος της γραμμής επαφής, η Ουκρανία θα εξακολουθούσε να βρίσκεται σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ό,τι αν είχε συμφωνήσει να διαπραγματευτεί εκεχειρία σε ένα από τα προηγούμενα στάδια.
Έβδομο στάδιο - Στην αρχή της σύγκρουσης στην Ουκρανία, το 2022, πολλοί αναλυτές πίστευαν πως η Ρωσία θα σταματούσε όταν θα είχε απωθήσει τον ουκρανικό στρατό από τις αυτονομιστικές επαρχίες που είχαν προσαρτηθεί από τη Ρωσία. Όσο πιο δυτικά πήγαινε κανείς στην Ουκρανία, τόσο λιγότεροι ήταν οι ρωσόφωνοι, τόσο λιγότερα τα μέλη της Ρωσικής Ορθοδοξίας και τόσο μεγαλύτερη η εχθρότητα προς τη Ρωσία. Οι αναλυτές θεωρούσαν επίσης ότι το κόστος της ανοικοδόμησης και της επίλυσης όλων των προβλημάτων στην Ουκρανία θα ήταν τεράστιο και πολύ πέρα από αυτό που θα ήθελε να επωμιστεί η Ρωσία. Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ματιά στη θέση των Ρώσων, όπως διατυπώθηκε στο μη τελεσίγραφο, και στον λόγο για τον οποίο έγινε η SMO, δείχνει ότι δεν θα επέτρεπαν μια στρατιωτική συμφωνία της Ουκρανίας με οποιαδήποτε χώρα του ΝΑΤΟ. Αυτό δεν θα μπορούσε να διασφαλιστεί εάν το Κίεβο παρέμενε ανεξάρτητο, καθώς η Ρωσία δεν θα μπορούσε να εμπιστευτεί οποιαδήποτε συμφωνία που θα γινόταν από τις δυτικές δυνάμεις. Η Ρωσία θα έπρεπε να διασφαλίσει ότι κανένας πύραυλος των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ δεν θα παρέμενε στο έδαφος της Ουκρανίας, για τους ίδιους λόγους που η Σοβιετική Ένωση έπρεπε να κρατήσει τους αμερικανικούς πυραύλους μακριά από την Τουρκία. Στην πραγματικότητα, η λεγόμενη "κρίση των πυραύλων της Κούβας" θα έπρεπε να είχε ονομαστεί "κρίση των τουρκικών πυραύλων", αφού από εκεί ξεκίνησε. Επιπλέον, η Ρωσία είχε συχνά ανακοινώσει ότι ο σκοπός της SMO ήταν η αποστρατιωτικοποίηση και η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας. Θα ήταν δύσκολο να εξηγηθεί στον ρωσικό λαό εάν το σχέδιο SMO σταματούσε μόνο εν μέρει προς τον στόχο.
Με άλλα λόγια, είναι απίθανο η Ρωσία να συμφωνήσει στον τερματισμό της σύγκρουσης στην τρέχουσα γραμμή επαφής. Αυτό θα επέτρεπε στις δυτικές δυνάμεις να ανοικοδομήσουν και να επανεξοπλίσουν την Ουκρανία και να μετακινήσουν πιο ισχυρούς πυραύλους και άλλα στρατιωτικά όπλα προς τα ρωσικά σύνορα και πάλι. Στην πραγματικότητα, αξιωματούχοι των ΗΠΑ παραδέχονται ουσιαστικά πως αυτό ακριβώς σχεδιάζουν να κάνουν. Έτσι, ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η Ρωσία μπορεί να σκοπεύει να φτάσει μέχρι τέλους και απλά να καταλάβει την Ουκρανία και να την αποκαταστήσει ως μέρος της Μητέρας Ρωσίας. Εδώ είναι ένα παράδειγμα:
"Είμαι πεπεισμένος ότι πίσω από τη στρατηγική της Ρωσίας για την ελαχιστοποίηση των απωλειών μεταξύ των αμάχων στις SMO της κρύβεται επίσης ένα σχέδιο μελλοντικής στρατολόγησης των Ουκρανών εναντίον της Δύσης.
Θα έρθει η μέρα, που θα συνειδητοποιήσουν ότι η Ρωσία είναι ο μόνος αληθινός φίλος των Σλάβων αδελφών τους και πως οι Δυτικοί που τους εξαπάτησαν και τους χρησιμοποίησαν για να διεξάγουν πόλεμο εναντίον ενός γεωπολιτικού αντιπάλου, θα έρθει η ώρα του λογαριασμού τους. Οι δυτικοί ηγέτες καυχιούνται ανοιχτά για τη δύναμη αντιπροσώπων τους που καλλιεργήθηκε για να πολεμήσουν τη Ρωσία. Θα έρθει η μέρα που όλα αυτά θα στραφούν εναντίον τους. Με λίγη τύχη οι στόχοι θα είναι μόνο οι υπεύθυνοι και όχι ο ευρύτερος πληθυσμός.
Όποια μορφή και αν πάρει αυτή η αντεπίθεση, υπάρχει σαφές ιστορικό προηγούμενο, τόσο σε πρώην μαχητές που στρέφονται εναντίον της Δύσης (Μουτζαχεντίν > Αλ Κάιντα) όσο και στην υποταγή από τη Ρωσία πρώην εχθρών που τους μετατρέπει στους πιο πιστούς και τρομερούς μαχητές της (Τσετσένια, για να αναφέρουμε το πιο πρόσφατο παράδειγμα)". -Rubiconned, 12 Δεκεμβρίου 2023, 16:54 utc, 27, moonofalabama.org
Θα μπορούσε να λειτουργήσει πραγματικά το να γίνει η Ουκρανία και πάλι μέρος της Ρωσίας;
Η γνώμη σχετικά με το ζήτημα αυτό ήταν ένα σαφές όχι μέχρι πρόσφατα. Τώρα υπάρχουν ενδείξεις αλλαγής του κλίματος, με περισσότερες προτάσεις ότι ίσως η Ρωσία θα φτάσει μέχρι τέλους για να επιστρέψει η Ουκρανία στις ρωσικές ρίζες της. Ο Πούτιν σημείωσε πρόσφατα πως "η Οδησσός είναι μια ρωσική πόλη" και ότι η Ουκρανία, η Λευκορωσία και η Ρωσική Ομοσπονδία είναι όλα κλαδιά του ίδιου δέντρου. Ο Πούτιν αποκάλεσε επίσης κρυφά τη σύγκρουση στην Ουκρανία "εμφύλιο πόλεμο". Ο εμφύλιος πόλεμος στις ΗΠΑ έληξε με μια ενιαία χώρα και η ανασυγκρότηση διαχειρίστηκε από τη νικήτρια πλευρά.
Άλλοι Ρώσοι αξιωματούχοι προτείνουν πρόσφατα τις ίδιες απόψεις με τον Πούτιν. Ο Σεργκέι Ναρίσκιν, επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών Εξωτερικού (SVR) δήλωσε πως το καθεστώς του Κιέβου θα εγκαταλειφθεί αναπόφευκτα από τους δυτικούς αφέντες και πως Ρώσοι και Ουκρανοί είναι δύο μέρη ενός τριαδικού λαού. Τέτοιες συζητήσεις ακούγονται πολύ σαν μια "Μεγάλη Ρωσία" που αποτελείται από τη Ρωσική Ομοσπονδία, τη Λευκορωσία και την Ουκρανία. Οι ΗΠΑ κατηγορούν τη Ρωσία ότι προσπαθεί να αναδημιουργήσει τη Σοβιετική Ένωση, κάτι που φυσικά οι Ρώσοι αρνούνται. Ωστόσο, η ρωσική κυβέρνηση μπορεί να προσπαθεί να δημιουργήσει μια κατάσταση με την Ουκρανία παρόμοια με την ένωση "κράτος-ένωση" που υπάρχει ήδη με τη Λευκορωσία.
"Το Ανώτατο Συμβούλιο του Ενωτικού Κράτους της Ρωσίας και της Λευκορωσίας αναμένεται να εγκρίνει ένα νέο τριετές πακέτο ολοκλήρωσης το επόμενο έτος, δήλωσε την Παρασκευή ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ..... "Το Ενωτικό Κράτος ιδρύθηκε το 1997 και αρχικά προοριζόταν για συνομοσπονδία, αλλά τώρα είναι μια υπερεθνική ένωση της Λευκορωσίας και της Ρωσίας με στόχο την εμβάθυνση των οικονομικών και αμυντικών δεσμών τους". -sputnik.com, 15 Δεκεμβρίου 2023.
Το αν αυτές οι ιδέες στέλνονται ως δοκιμαστικά μπαλόνια ή ως επικαιροποίηση της ρωσικής αφήγησης, μένει να το δούμε.
Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ φέρεται να δήλωσε ότι οι συμφωνίες που έχει συνάψει η Ουκρανία με τις δυτικές τράπεζες, ταμεία και επιχειρήσεις θα ακυρωθούν στο τέλος της SMO. Αυτό σκοτεινιάζει τις προοπτικές των σχεδίων που έγιναν στο επενδυτικό συνέδριο του Λονδίνου τον περασμένο Ιούνιο. Από την άλλη πλευρά, το RANDblog μόλις δημοσίευσε μια ιστορία δύο αναλυτών του που υπέθεσαν πως η Δύση θα αναλάβει τη δουλειά της ανοικοδόμησης στην Ουκρανία μετά τον πόλεμο. Καμία αχτίδα στο άρθρο ότι η Ρωσία θα είναι υπεύθυνη για την ανοικοδόμηση:
"Resilient Reconstruction in Ukraine," William Courtney and Howard J. Shatz, rand.org, 7 Δεκεμβρίου 2023.
Τα σχόλια του Tom Luongo είναι επίσης συναφή:
"Οι άνθρωποι που έχουν να χάσουν τα περισσότερα στην Ουκρανία αυτήν την στιγμή είναι αυτοί που επιλέχθηκαν για να ανοικοδομήσουν τη χώρα μετά τον πόλεμο. Η Ρωσία το καταλαβαίνει αυτό και δε θέλει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας από την Blackrock, όπως δε θέλει και την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ". - "Luongo: Tyler Durdan, zerohedge.com, 16 Δεκεμβρίου 2023
ΠΙΘΑΝΌΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ
Αφού εξετάσαμε αυτά τα επτά στάδια δυνατοτήτων, όπου η σύγκρουση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί ή να είχε ελαχιστοποιηθεί, τα πραγματικά αποτελέσματα επισημαίνουν τη μονομέρεια με την οποία οι δυτικές δυνάμεις επιδίωξαν το ουκρανικό τους σχέδιο, ακόμη και μπροστά στις ανυπέρβλητες, όπως αποκαλύφθηκε, πιθανότητες επιτυχίας. Κάτι που οραματιζόταν ως εύκολη νίκη έναντι της Ρωσίας βρήκε τρομερή αντίσταση από την απρόβλεπτη πολυπλοκότητα και εστίαση του επιλεγμένου εχθρού. Όσον αφορά την Ουκρανία, ο πόλεμος δεν ήταν ποτέ προς το εθνικό της συμφέρον και αποτέλεσε καταστροφή για τον ουκρανικό λαό. Η Ουκρανία θα ήταν πολύ καλύτερα αν μπορούσε να εκμεταλλευτεί μια από τις ευκαιρίες για έξοδο από τον πόλεμο. Δυστυχώς, η Ουκρανία δεν ήταν υπεύθυνη για τη μοίρα της.