 |
| Εva Μarie Uzcategui / GΕΤΤΥ IMAGES ΝΟRTH AΜΕRICA / GΕΤΤΥ Images via ΑFΡ |
Όταν ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ ανακοίνωσε την ανεξάρτητη υποψηφιότητά του για την προεδρία των ΗΠΑ, αυτό προκάλεσε σοκ στο Beltway και όχι μόνο. Ο γόνος της φατρίας Κένεντι θα παίξει απλώς τον χαφιέ ή ο νεόκοπος πολιτικός έχει την επιρροή για να κερδίσει το Λευκό Οίκο;
Robert Bridge - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν υπάρχει ένα πράγμα που οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι απεχθάνονται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι όταν ένας ανεξάρτητος ή τρίτος υποψήφιος που παρεμβαίνει στην πολιτική μάχη, απειλώντας να διαταράξει το δικομματικό δουπολίτικο καθεστώς που κυβερνά με σιδηρά πυγμή την Ουάσινγκτον από το 1853 (ο Μίλαρντ Φίλμορ εξελέγη πρόεδρος με τη σημαία του κόμματος των Ουίγων το 1850- μετά από αυτό, το Οβάλ Γραφείο ανήκε είτε σε Δημοκρατικό είτε σε Ρεπουμπλικάνο). Αυτό έκανε και ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, αφού αποχαιρέτησε το Δημοκρατικό Κόμμα και δήλωσε ότι θα κατέβει ως ανεξάρτητος.
Ο Κένεντι, 69 ετών, βρίσκεται τώρα να περπατάει σε ένα ύπουλο τεντωμένο σχοινί πάνω από τον λάκκο των φιδιών που είναι γνωστός ως το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ, για να ερωτευτεί τα μέλη και των δύο κομμάτων για διάφορα φλέγοντα ζητήματα. Για τον σκοπό αυτό, ο γιος του αείμνηστου Ρόμπερτ Φ. Κένεντι - του αμερικανού γερουσιαστή που δολοφονήθηκε στις 5 Ιουνίου 1968, ενώ διεκδικούσε επίσης την προεδρία - έχει δανειστεί πολλά από τα πολιτικά εγχειρίδια τόσο του Τζο Μπάιντεν όσο και του Ντόναλντ Τραμπ. Το αποτέλεσμα είναι ένα συνονθύλευμα πεποιθήσεων και από τα δύο ιδεολογικά στρατόπεδα, μια ριψοκίνδυνη κίνηση που έχει κάποια αξία.
Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τη θέση του Κένεντι σχετικά με την ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ενώ η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ρίξει μια μπάλα καταστροφής στην αμερικανική οικονομία, ρίχνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια στα πολεμικά ταμεία του Κιέβου και υποδαυλίζοντας τον πληθωρισμό, ο Κένεντι επισήμανε ως κύρια αιτία την αποτυχία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να λάβουν υπόψη τους τις προηγούμενες προειδοποιήσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν για τη δυτική στρατιωτική επέκταση.
"Το 2019, ο ηθοποιός και κωμικός Βολοντίμιρ Ζελένσκι κατέβηκε ως υποψήφιος της ειρήνης, κερδίζοντας την ουκρανική προεδρία με 70% των ψήφων", παρατήρησε ο Κένεντι στο X (πρώην Twitter). "Όπως έγραψε ο Μπέντζαμιν Άμπελοου στο λαμπρό βιβλίο του "Πώς η Δύση έφερε τον πόλεμο στην Ουκρανία", ο Ζελένσκι θα μπορούσε σχεδόν σίγουρα να είχε αποφύγει τον πόλεμο του 2022 με τη Ρωσία, απλά και μόνο προφέροντας πέντε λέξεις: "Δε θα ενταχθώ στο ΝΑΤΟ"".
Εν τω μεταξύ, ο Τραμπ, ο οποίος έχει υποσχεθεί να επιλύσει την κρίση στην Ουκρανία μέσα σε 24 ώρες, εάν εκλεγεί πρόεδρος, έχει λάβει παρόμοια θέση όσον αφορά το ποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη φονικότερη στρατιωτική πυρκαγιά στην Ευρώπη από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
"Στην πραγματικότητα τον χλεύασαν, αν το δείτε πραγματικά, η χώρα μας και η λεγόμενη ηγεσία μας χλεύασαν τον Πούτιν", σχολίασε ο Τραμπ με χαρακτηριστική αυτοπεποίθηση τον Οκτώβριο του 2022. "Θα άκουγα, θα έλεγα, ξέρετε, τον αναγκάζουν σχεδόν να πάει μέσα με αυτά που λένε. Η ρητορική ήταν τόσο χαζή".
Ο Κένεντι και ο Τραμπ μοιράζονται παρόμοιες θέσεις και σε άλλα θέματα, όπως η ανάγκη για βιώσιμα σύνορα με το Μεξικό και ισχυρότερες σχέσεις με το Ισραήλ. Όσον αφορά το τελευταίο, ο Μπάιντεν έχει πληρώσει το τίμημα για τη φιλοϊσραηλινή του στάση, καθώς ένα επιβλητικό 50% των Δημοκρατικών ψηφοφόρων πιστεύει πως η Δυτική Ιερουσαλήμ και η Χαμάς ευθύνονται εξίσου για τις σημερινές εχθροπραξίες και σχεδόν άλλοι τόσοι αποδοκιμάζουν την αντίδραση του Μπάιντεν στον πόλεμο.
Μεγάλο μέρος αυτού του εσωκομματικού διχασμού είναι άμεσο υποπροϊόν του "πολιτισμικού μαρξισμού" που έχει κατακλύσει τον ακαδημαϊκό χώρο των ΗΠΑ, ο οποίος βλέπει δυσανάλογα τον παλαιστινιακό λαό ως θύμα. Η άποψη αυτή υποστηρίζεται με πάθος από τη ριζοσπαστική πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος, γνωστή ως "Η Ομάδα", που αποτελείται από τις Alexandria Ocasio-Cortez, Ilhan Omar, Ayanna Pressley, Rashida Tlaib και άλλες.
Ταυτόχρονα, ο Κένεντι έχει γίνει αγαπητός σε πολλούς Ρεπουμπλικάνους ψηφοφόρους για ένα από τα πιο διχαστικά ζητήματα της πρόσφατης μνήμης, το ζήτημα των εμβολίων - συγκεκριμένα, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για τον ιό Covid-19. Καθώς ο Τραμπ μιλούσε ακατάπαυστα για τον ορό "ταχύτητας δίνης" και γιουχαΐστηκε από τη βάση του κατά τη διαδικασία, ο Κένεντι ακολουθούσε μια ριζικά διαφορετική προσέγγιση, επιτιθέμενος όχι μόνο στην αμφισβητούμενη ασφάλεια του προϊόντος αλλά και στους κύριους προωθητές του, τον Άντονι Φάουτσι και τον Μπιλ Γκέιτς.
Στο αποκορύφωμα της επιδημίας, ο Κένεντι κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο "Ο πραγματικός Anthony Fauci: Το γεγονός ότι το έργο αυτό πούλησε περισσότερα από ένα εκατομμύριο αντίτυπα, μίλησε για το επίπεδο του δημόσιου σκεπτικισμού και της αγωνίας εκείνη την εποχή, καθώς εκατομμύρια Αμερικανοί πάλευαν για απαντήσεις που θα μπορούσαν να σημαίνουν τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου - θανάτου είτε από την επιδημία είτε από μια αρνητική αντίδραση στο εμβόλιο.
Ενώ ο Κένεντι έχει καταφέρει να προσελκύσει κάποιες θετικές κριτικές για τους κόπους του, το μεγαλύτερο μέρος των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης τον έχει κρεμάσει για να στεγνώσει ως "διακινητή θεωριών συνωμοσίας". Πρέπει να πούμε ότι ορισμένοι από τους ισχυρισμούς του Κένεντι -για παράδειγμα, πως ο Covid-19 μπορεί να έχει χειραγωγηθεί γενετικά για να γλιτώσει πληθυσμούς Εβραίων και Κινέζων- φαίνεται να ξεπερνούν το όριο της αληθοφάνειας.
"Covid-19. Υπάρχει το επιχείρημα ότι είναι εθνοτικά στοχευμένος. Ο Covid-19 επιτίθεται δυσανάλογα σε ορισμένες φυλές", δήλωσε ο Κένεντι σε δηλώσεις του κατά τη διάρκεια ιδιωτικής εκδήλωσης. "Ο Covid-19 είναι στοχευμένος για να επιτεθεί στους Καυκάσιους και τους μαύρους. Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερη ανοσία είναι οι Εβραίοι Ασκενάζι και οι Κινέζοι".
Ενώ τέτοιες εξωφρενικές απόψεις μπορεί να κάνουν τον Κένεντι συμπαθή στο ακροδεξιό, τρελό περιθώριο των υποστηρικτών του Τραμπ, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για ορισμένα άλλα αμφισβητήσιμα σχέδια του Κένεντι, κυρίως για την κλιματική αλλαγή. Δίπλα μόνο στα επιχειρήματα υπέρ της οπλοκατοχής, εδώ είναι ένα θέμα που γίνεται δεκτό με απόλυτη απέχθεια από τους συντηρητικούς ψηφοφόρους. Ωστόσο, όχι μόνο έχει προωθήσει την άποψη πως τα αέρια του θερμοκηπίου που προέρχονται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες προκαλούν τη θέρμανση του πλανήτη, αλλά έχει επίσης καταγραφεί ότι λέει ότι οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής πρέπει να διώκονται ποινικά.
Το 2014, όταν ρωτήθηκε για τους πολιτικούς που "αρνούνται την επιστήμη" της κλιματικής αλλαγής, ο Κένεντι είπε: "Ξεπουλάνε τα δημόσια καταπιστεύματα... είναι ποταποί άνθρωποι και ότι, ξέρετε, μακάρι να υπήρχε ένας νόμος βάσει του οποίου θα μπορούσατε να τους τιμωρήσετε". Αυτή είναι μια άποψη που πολλοί Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι θα βρουν επικίνδυνη.
Τέλος, στο μοναδικό θέμα που αναμφισβήτητα χωρίζει περισσότερο τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους, αυτό της οπλοκατοχής, ο Κένεντι έχει ταχθεί υπέρ μιας ένοπλης δημοκρατίας.
"Δεν πιστεύω ότι υπάρχει, στο πλαίσιο της Δεύτερης Τροπολογίας, κάτι που μπορούμε να κάνουμε ουσιαστικά για να μειώσουμε το εμπόριο στην κατοχή όπλων", δήλωσε ο Κένεντι κατά τη διάρκεια ενός δημαρχιακού συνεδρίου τον Ιούνιο, "και δεν πρόκειται να αφαιρέσω τα όπλα των ανθρώπων".
Τι θα πρέπει λοιπόν να καταλάβουν οι ψηφοφόροι από όλα αυτά; Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, όπως και τα διάσημα μέλη της οικογένειάς του RFK και JFK που προηγήθηκαν, είναι ένα εξαιρετικά θαρραλέο άτομο που δεν θα θυσιάσει τις προσωπικές του πεποιθήσεις μόνο και μόνο για να κερδίσει εύκολους πολιτικούς πόντους. Αυτό είναι ξεκάθαρο με βάση τις απόψεις του για τα εμβόλια Covid-19 και την κρίση στην Ουκρανία.
Δεύτερον, ο Κένεντι προφανώς γνωρίζει πως τόσο ο Τζο Μπάιντεν όσο και ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπουν στην προεδρική κούρσα με πολλά φορτία, και αυτό είναι εμφανές από πρόσφατες έρευνες. Σε δημοσκόπηση του Reuters/Ipsos τον Οκτώβριο, ο Μπάιντεν και ο Τραμπ είχαν ο καθένας την υποστήριξη του 35% των ερωτηθέντων, ενώ το 11% δήλωσε ότι θα ψήφιζε κάποιον άλλο υποψήφιο, το 9% πως δεν θα ψήφιζε και το 9% ότι δεν ήξερε ποιον θα ψήφιζε.
Πολλοί Δημοκρατικοί έχουν απογοητευτεί από τον Μπάιντεν κυρίως λόγω της παραπαίουσας οικονομίας, ενώ οι υποστηρικτές του Τραμπ έχουν κουραστεί από τα σκάνδαλα που ακολουθούν τον αγαπημένο τους Πορτοκαλί άνδρα. Ενώ ένας ανώνυμος ανεξάρτητος υποψήφιος θα είχε ελάχιστες πιθανότητες να πετύχει μια προεδρική νίκη έναντι τέτοιων διεκδικητών, ο Κένεντι θα μπει στη μάχη φέροντας το όνομα της διάσημης οικογένειάς του, και αυτό από μόνο του θα μπορούσε να σημαίνει μια πιθανότητα - αν και μικρή - να μπει ένας άλλος Κένεντι στον Λευκό Οίκο το 2024.