M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το κατώφλι δεν ήταν άλλος από τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, όταν το 2015 απέσπασε από τους νομοθέτες του λόφου στην Ουάσιγκτον πρόσκληση να επισκεφθεί τις ΗΠΑ, παρακάμπτοντας την κατάλληλη δίοδο του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, και να μιλήσει σε κοινή συνεδρίαση του Κογκρέσου - κάτι που προχώρησε με ζήλο για να υπονομεύσει τις διαπραγματεύσεις του Ομπάμα με την Τεχεράνη για την πυρηνική συμφωνία.
Ήταν μια κατάφωρη παρέμβαση στο πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ. Ο Νετανιάχου όχι μόνο υποτίμησε τον Ομπάμα και έδειξε ότι η επιρροή του στους μεσίτες εξουσίας στην Ουάσιγκτον ήταν μεγαλύτερη από εκείνη του προέδρου, αλλά επίσης υπαγόρευσε στον Λευκό Οίκο την πολιτική των ΗΠΑ έναντι του Ιράν. Τη γλίτωσε επειδή εκτίμησε, και σωστά, ότι οι αμερικανικές πολιτικές ελίτ ήταν στο μισθολόγιο του λόμπι του Ισραήλ.
Το παραπάνω επεισόδιο έρχεται στο μυαλό μας βλέποντας τις αναφορές των μέσων ενημέρωσης για τις παρατηρήσεις του Ισραηλινού πρέσβη στο Νέο Δελχί Naor Gilon, ο οποίος απαίτησε δημόσια αλλαγή της ινδικής πολιτικής έναντι της Παλαιστίνης με την απαγόρευση της Χαμάς ως "τρομοκρατικής" οργάνωσης.
Ο Gilon είναι ένας διπλωμάτης καριέρας με διαδρομή σχεδόν 35 ετών και είναι απίθανο να αγνοούσε την ευπρέπεια. Πιθανώς, το Δελχί απέκρουσε το διάβημα του Gilon για τη Χαμάς και ο ίδιος αποφάσισε να δώσει τη μάχη του στο εδραιωμένο λόμπι του Ισραήλ στα ινδικά μέσα ενημέρωσης.
Είναι εποχές που η ισραηλινή διπλωματία έχει απεγνωσμένα ανάγκη από ένα success story, καθώς η φήμη της χώρας είναι στη λάσπη μετά τη βάρβαρη σκληρότητα που επέδειξε στη Γάζα. Η αντίληψη ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία και εθνοκάθαρση κερδίζει έδαφος. Όπως όλα δείχνουν, το Ισραήλ είναι έτοιμο να ξεκινήσει την επόμενη φάση της στρατιωτικής του επιχείρησης μόλις λήξει η "ανθρωπιστική παύση".
Αν το Ισραήλ δεν αλλάξει κατεύθυνση λόγω αμερικανικής πίεσης, κάτι που φαίνεται απίθανο, μια παρατεταμένη αντιπαράθεση με τη Χαμάς είναι στα σκαριά. Αλλά η δυτική πίεση είναι ελλιπής. Οι υπουργοί Εξωτερικών της G7 στην κοινή δήλωσή τους την Τρίτη περιορίστηκαν στην υποστήριξη της "περαιτέρω παράτασης αυτής της παύσης και των μελλοντικών παύσεων που απαιτούνται για να καταστεί δυνατή η κλιμάκωση της βοήθειας και να διευκολυνθεί η απελευθέρωση όλων των ομήρων".
Η δήλωση δε ζήτησε, ωστόσο, μόνιμη κατάπαυση του πυρός και, από την άλλη πλευρά, υπογράμμισε εκ νέου τη δέσμευση της G7 "στο δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του και το λαό του, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, καθώς προσπαθεί να αποτρέψει την επανάληψη των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου".
Παρ' όλη τη γενναιότητα, ο ισραηλινός στρατός δεν έχει δώσει καλή εικόνα μέχρι στιγμής. Αλλά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι η Χαμάς απολαμβάνει μαζική υποστήριξη στη Γάζα. Ως εκ τούτου, μια περίοδος ακραίας βίας βρίσκεται μπροστά μας. Και το Ισραήλ συσπειρώνει τα φιλικά του έθνη για να σταθούν όρθια και να μετρηθούν μέσα από την επόμενη φάση του πολέμου κατά της Χαμάς - η Ινδία είναι ένα από αυτά.
Το Ισραήλ υπό τον Νετανιάχου έχει ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο παρελθόν απέναντι στη Χαμάς. Δύο πρώην πρωθυπουργοί, ο Ehud Olmert και ο Ehud Barak, έδωσαν πρόσφατα συνεντεύξεις σε εξέχοντα δυτικά μέσα ενημέρωσης υποστηρίζοντας πως ο Νετανιάχου ευθύνεται για την άνοδο της Χαμάς, έχοντας χρηματοδοτήσει το κίνημα με κεφάλαια από το Κατάρ. Ένας πρώην ισραηλινός στρατηγός που ήταν υπεύθυνος για την κατοχή της Γάζας παραδέχτηκε μάλιστα ότι εκταμίευσε κεφάλαια στη Χαμάς.
Αυτές οι εντυπωσιακές αποκαλύψεις από υπεύθυνους ανθρώπους αποκαλύπτουν πως ο Νετανιάχου είναι ένας άνθρωπος με πολλά κομμάτια. Όταν ο πρέσβης Gilon απαιτεί το Δελχί να κηρύξει τη Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση, όλα εξαρτώνται από το σε ποια παράταξη της Χαμάς αναφέρεται.
Περιέργως, η εβραικόφωνη καθημερινή εφημερίδα που εκδίδεται στο Ισραήλ με την επωνυμία Ma'ariv Hashavu'a μόλις κυκλοφόρησε με ένα εντυπωσιακό δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο μεταξύ 2011 και 2023, ο Νετανιάχου απέρριψε τουλάχιστον έξι σχέδια που παρουσίασε η ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών Shin Bet - κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων θητειών του Γιοράμ Κοέν, Nadav Argaman, και του σημερινού επικεφαλής, Ronen Bar - για την εξόντωση του ηγέτη των μαχητών της Χαμάς στη Γάζα Yahya al-Sinwar (ο οποίος προφανώς ηγήθηκε της επίθεσης στις 7 Οκτωβρίου) και άλλων ανώτερων μελών του παλαιστινιακού κινήματος.
Την Τρίτη, ο πρώην υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Avigdor Liberman επιβεβαίωσε την αλήθεια αυτής της αναφοράς. Σύμφωνα με τον Λίμπερμαν, ο Νετανιάχου ήταν εκείνος που χορήγησε "ασυλία" στον Σινουάρ και σε άλλους ηγέτες της Χαμάς, στέκοντας απέναντι σε κάθε προσπάθεια εξουδετέρωσής τους. "Το δηλώνω αυτό όχι ως απλή εικασία, αλλά ως κάποιος που έχει προσωπική γνώση του θέματος", δήλωσε.
Πράγματι, ο Νετανιάχου έχει ένα αμφίβολο ιστορικό συστηματικής ενίσχυσης της Χαμάς για την εμβάθυνση των διαιρέσεων μεταξύ των παλαιστινιακών παρατάξεων με στόχο την αποδυνάμωση της Παλαιστινιακής Αρχής και του προέδρου της Μαχμούντ Αμπάς. Ο απώτερος στόχος του ήταν να καθυστερήσει κάθε ειρηνευτική διαδικασία, κερδίζοντας χρόνο για να ολοκληρωθεί το σχέδιο του Μεγάλου Ισραήλ.
Ο Μπεν Κάσπιτ, κορυφαίος δημοσιογράφος στο Ισραήλ, ο οποίος έγραψε το ρεπορτάζ της Ma'ariv την περασμένη εβδομάδα, εκτιμά πως ο Νετανιάχου βλέπει τη Χαμάς ως "θησαυρό" που θα τον βοηθήσει να ναυαγήσει τη λύση των δύο κρατών. Ο Caspit υπενθύμισε ότι η πρώτη χάρη που προσέφερε ο Νετανιάχου στη Χαμάς ήταν η συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων το 2011, η οποία προέβλεπε την απελευθέρωση του Ισραηλινού στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ με αντάλλαγμα 1.027 Παλαιστίνιους κρατούμενους - μεταξύ των οποίων και ο Σινουάρ.
Σαφώς, η Ινδία θα πρέπει να αποφύγει τα κόλπα του Νετανιάχου απέναντι στη Χαμάς. Η πολιτική ηγεσία της Χαμάς που εδρεύει στη Ντόχα συμμετέχει στις 3 άκρως απόρρητες συζητήσεις της Τρίτης μεταξύ του επισκέπτη διευθυντή της CIA και του επικεφαλής της Μοσάντ από τη μία πλευρά και των διαμεσολαβητών του Κατάρ από την άλλη για μια εκτεταμένη παύση των εχθροπραξιών στη Γάζα.
Η τρομερή ομορφιά των κινημάτων αντίστασης οπουδήποτε είναι πως δεν πεθαίνουν ποτέ. Σε τελική ανάλυση, η Χαμάς μπορεί κάλλιστα να έχει εξέχουσα θέση σε οποιαδήποτε μελλοντική Παλαιστίνη, όπως έκανε τελικά το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (ANC), το οποίο ήταν απαγορευμένη οργάνωση από το 1960 έως το 1990, στη Νότια Αφρική μετά το απαρτχάιντ. (Το ANC διατηρούσε γραφείο εκπροσώπησης στο Νέο Δελχί από τη δεκαετία του 1960 και μετά!)
Είναι ανοιχτό μυστικό ότι ο Νετανιάχου - με τη σιωπηρή υποστήριξη των ΗΠΑ και τη συγκαλυμμένη συμμετοχή της Αιγύπτου και της Ιορδανίας - σαμποτάρισε τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών στη Δυτική Όχθη τον Μάιο του 2021 από φόβο πως το κίνημα Φατάχ θα αντιμετώπιζε βέβαιη ήττα από τη Χαμάς. Οι δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης είχαν δείξει μια πιθανή σαρωτική νίκη της Χαμάς. (Βλέπε την έκθεση της Carnegie με τίτλο Αναβληθείσες παλαιστινιακές εκλογές: Causes and Repercussions)
Ο Gilon είναι έξυπνος κατά το ήμισυ για να απαιτήσει μια αμοιβαία κίνηση από την Ινδία για την πρόσφατη απαγόρευση του Ισραήλ στην τρομοκρατική ομάδα Lashkar-e-Taiba με έδρα το Πακιστάν. Η αναλογία είναι γελοία. Η Lashkar-e-Taiba είναι μια ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση που εδρεύει στο Πακιστάν και δραστηριοποιείται στην Ινδία και το Αφγανιστάν. Ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ως μαχητική πτέρυγα της Markaz-ud-Dawa-wal-Irshad, μιας ισλαμιστικής οργάνωσης επηρεασμένης από την αίρεση Wahhabi του σουνιτικού Ισλάμ και επιδίωκε τελικά να εγκαθιδρύσει τη μουσουλμανική κυριαρχία σε ολόκληρη την ινδική υποήπειρο.
Η Χαμάς, αντίθετα, είναι ένα ντόπιο παλαιστινιακό κίνημα που επικεντρώνεται αποκλειστικά στις διακοπές της ισραηλινής κατοχής. Η Χαμάς προωθεί τον παλαιστινιακό εθνικισμό σε ισλαμικό πλαίσιο. Επιβεβαιώνει ότι ο ρόλος της Παλαιστινιακής Αρχής πρέπει να είναι να υπηρετεί τον παλαιστινιακό λαό και να διασφαλίζει την ασφάλειά του, τα δικαιώματά του και το εθνικό του σχέδιο. Η Χαμάς τονίζει την ανάγκη διατήρησης της ανεξαρτησίας της παλαιστινιακής εθνικής λήψης αποφάσεων και της ενδυνάμωσης του παλαιστινιακού λαού.
Αν πρέπει να γίνει κάποια αναλογία στη συζήτηση, η πλησιέστερη θα μπορούσε να είναι με το Sinn Fein στη Βόρεια Ιρλανδία και τη μαχητική του πτέρυγα, γνωστή ως Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός. Αναμφισβήτητα, το γεγονός πως η ειρήνη διατηρήθηκε για ένα τέταρτο του αιώνα στη Βόρεια Ιρλανδία μετά τη Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998 δίνει μια αχτίδα ελπίδας για την Παλαιστίνη ότι το βάρος της ιστορίας μπορεί τελικά να αρθεί. Ως κράτος πολιτισμού, η Ινδία θα πρέπει να ενεργεί μόνο με βαθιά αίσθηση της ιστορίας.