 |
| Photo: Public domain |
Robert Bridge - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Την περασμένη εβδομάδα, οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έλαβαν μια ακόμη βίαιη υπενθύμιση πως, όσο κι αν προσπαθήσουν, είναι αδύνατο να περιορίσουν για πάντα την άνοδο των αντιμεταναστευτικών αισθημάτων. Αυτή η τελευταία κλήση αφύπνισης ήρθε καθώς ο Geert Wilders, επικεφαλής του Κόμματος για την Ελευθερία (PVV), κέρδισε στις ολλανδικές βουλευτικές εκλογές, καταλαμβάνοντας 37 έδρες από τις 150 (76 έδρες απαιτούνται για την πλειοψηφία).
Η νίκη αυτή έρχεται μήνες μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης του πρώην Ολλανδού πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε εν μέσω εσωτερικών διαμάχης για τη μεταναστευτική πολιτική.
"Η μετανάστευση είναι ένα μεγάλο και σημαντικό θέμα, τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά", δήλωσε τότε ο Ρούτε στους δημοσιογράφους στη Χάγη. "Τώρα που δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία για το θέμα αυτό, αποφασίσαμε από κοινού ότι η πολιτική στήριξη εξαφανίστηκε".
Ο Βίλντερς, γνωστός από το σήμα κατατεθέν του, το λευκό μπουφάν του, είναι ίσως ακόμη πιο αναγνωρίσιμος από τη σφοδρή αντιμεταναστευτική ρητορική του, η οποία στρέφεται ιδιαίτερα κατά των μουσουλμάνων. Πολιτικός ακόλουθος του Frederik "Frits" Bolkestein, ενός συνταξιούχου πολιτικού και ο οποίος διετέλεσε ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD), η πλατφόρμα του Wilders ζητά την απαγόρευση της περαιτέρω ανέγερσης τζαμιών στην Ολλανδία, αυστηρούς νόμους κατά της εγκληματικότητας στο δρόμο και αυστηρούς περιορισμούς στη μετανάστευση.
Το πόσο ακριβώς από το μανιφέστο του θα πρέπει να καταργήσει ο Βίλντερς για να εισέλθει σε μια νέα κυβέρνηση συνασπισμού μένει να φανεί, αλλά ήδη το νέο φιλομεταρρυθμιστικό κόμμα NSC του Pieteer Omtzigt (20 έδρες), το αγροτικό κόμμα BBB (επτά έδρες) και το κεντροδεξιό κόμμα VVD (24 έδρες) έχουν όλα σηματοδοτήσει την πιθανότητα να μοιραστούν την εξουσία με το PVV. Συν τοις άλλοις, ο Βίλντερς έχει περισσότερες από το μέσο όρο πιθανότητες να γίνει ο πρώτος ακροδεξιός πρωθυπουργός των Κάτω Χωρών.
Εάν ο Βίλντερς κερδίσει, θα αποτελέσει ένα ακόμη πλήγμα για την ΕΕ, καθώς έχει ήδη να αντιμετωπίσει ένα ολοένα και πιο ισχυρό αντιμεταναστευτικό μπλοκ που αποτελείται από τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν, την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη [σημείωση: προκαλεί εντύπωση η ένταξη του Ελληνα πρωθυπουργού από τον αρθρογράφο στο εν λόγω μπλοκ] και το νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίκο. Εν τω μεταξύ, οι δύο πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης, η Γαλλία και η Γερμανία, παρακολουθούν επίσης την αδυσώπητη άνοδο των αντιμεταναστευτικών κομμάτων, δηλαδή του Εθνικού Συναγερμού της Μαρίν Λεπέν και της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, αντίστοιχα.
Σαν να υπογράμμιζε τη νίκη του Βίλντερς, η ιρλανδική πρωτεύουσα Δουβλίνο είδε ένα όργιο μαζικών ταραχών στις 23 Νοεμβρίου, αφού αναφέρθηκε ότι ένας μετανάστης μαχαίρωσε τρία μικρά παιδιά, τραυματίζοντας σοβαρά ένα πεντάχρονο κορίτσι. Ο άνδρας, ο οποίος κατηγορήθηκε για κατοχή μαχαιριού τον Μάιο αλλά δεν καταδικάστηκε ποτέ, μαχαίρωσε επίσης και τραυμάτισε σοβαρά μια βοηθό φροντίδας καθώς προσπαθούσε να προστατεύσει τη νεαρή. Ο δράστης ταυτοποιήθηκε αργότερα ως ένας 49χρονος πολιτογραφημένος Ιρλανδός πολίτης, αλγερινής καταγωγής, ο οποίος ζούσε στην Ιρλανδία εδώ και 20 χρόνια.
Στη συμπλοκή έσπευσαν 400 gardaí (ιρλανδική αστυνομία), συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης ανάπτυξης gardaí οπλισμένων με εξοπλισμό ταραχών στην ιστορία της χώρας.
Όλα αυτά ήταν εύκολα προβλέψιμα, αν αναλογιστεί κανείς πως η μικροσκοπική Ιρλανδία σφύζει από νέες αφίξεις. 141.600 μετανάστες έφτασαν το έτος έως τον Απρίλιο του 2023, ωθώντας την ιρλανδική μετανάστευση σε υψηλό 16 ετών. Στην πραγματικότητα, ο Μοχάμεντ έγινε το πιο δημοφιλές όνομα για αγόρια στην ιρλανδική πόλη Γκάλγουεϊ πέρυσι, σύμφωνα με την Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία (CSO).
Είναι η πρώτη φορά που το ισλαμικό όνομα γίνεται το πιο δημοφιλές βρεφικό όνομα σε ιρλανδική πόλη και συνεχίζει μια τάση που παρατηρείται στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλα ευρωπαϊκά έθνη τα τελευταία χρόνια.
Εν μέσω μιας καχεκτικής οικονομίας και αυξανόμενων ποσοστών εγκληματικότητας, ο ιρλανδικός λαός, όπως και οι πολίτες άλλων ευρωπαϊκών εθνών, έχουν βγει στο διαδίκτυο για να εκφράσουν τις απόψεις τους για τη μετανάστευση, και όχι με τρόπο που θα μπορούσε να θεωρηθεί θετικός. Τα αντιμεταναστευτικά μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πλέον πιο εμφανή από τις συζητήσεις για την υγειονομική περίθαλψη, τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας και τα θέματα που σχετίζονται με τους LGΒΤQ+.
Όσον αφορά τα μέσα ενημέρωσης, ωστόσο, δεν ήταν η απερισκεψία της ιρλανδικής κυβέρνησης που - τελικά - έκανε την ιρλανδική οδό να εκραγεί σε συσσωρευμένη οργή, αλλά οι θεωρητικοί συνωμοσίας που "φοβούνται" στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η απλή συζήτηση των στατιστικών στοιχείων για τη μετανάστευση είναι πλέον ένα και το αυτό πράγμα με την "υποκίνηση της βίας" κατά την άποψη των αρχών.
Ενώ η Ιρλανδία είναι σχεδόν μόνη της μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ ως η χώρα χωρίς βιώσιμο αντιμεταναστευτικό κόμμα (στις πιο πρόσφατες γενικές εκλογές του 2020, ο υποψήφιος της ακροδεξιάς με τις καλύτερες επιδόσεις συγκέντρωσε μόλις το 2% των ψήφων), αυτό φαίνεται ότι θα αλλάξει πολύ σύντομα. Στην πραγματικότητα, ένας πιθανός υποψήφιος για την αλλαγή θα μπορούσε να είναι ο Κόνορ ΜακΓκρέγκορ, ο Ιρλανδός αθλητής μικτών πολεμικών τεχνών, ο οποίος ξέσπασε με έναν καταιγισμό αιχμών κατά της κυβέρνησης μέσω του Χ (πρώην Twitter) εν μέσω του μακελειού.
TWITTER
Έγραψε: "Αθώα παιδιά μαχαιρώθηκαν αδίστακτα από έναν ψυχικά διαταραγμένο αλλοδαπό στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας σήμερα. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ανάμεσά μας στην Ιρλανδία που δεν θα έπρεπε ποτέ να βρίσκεται εδώ εξ αρχής, και δεν έχει γίνει καμία ενέργεια για να υποστηριχθεί το κοινό με οποιονδήποτε τρόπο, μορφή ή μορφή με αυτό το τρομακτικό γεγονός".
"ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΡΚΕΤΆ ΚΑΛΌ. Κάντε αλλαγές ή κάντε χώρο. Ιρλανδία για τη νίκη. Ο Θεός να ευλογεί αυτούς που δέχτηκαν επίθεση σήμερα, προσευχόμαστε".
Ενώ ορισμένοι σχολιαστές επέπληξαν τον μαχητή ΜΜΑ για τη διάδοση "θεωριών συνωμοσίας" και μίσους, άλλοι τάχθηκαν υπέρ του, προτείνοντας μάλιστα να επιδιώξει καριέρα στην πολιτική.
Δυστυχώς, έτσι φαίνεται ο δρόμος προς τα εμπρός για την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς πασχίζει να απορροφήσει εκατομμύρια νέες αφίξεις χωρίς καμία πρόβλεψη για το πώς υποτίθεται ότι θα λειτουργούσε εξαρχής το πείραμα - η μία επώδυνη, αιματηρή μάχη μετά την άλλη.