 |
| pixabay / ErikaWittlieb |
Σε μια ακόμη περίπτωση πλήγματος, που αντανακλά την αποτυχία του δυτικού στρατιωτικού παρεμβατισμού στη Δυτική Ασία, το κίνημα Ανσαράλαχ (Χούθι) της Υεμένης έχει εισέλθει ως ενεργός συμμετέχων στον συνεχιζόμενο πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και της Γάζας. Πρώτα εκτόξευσε παρτίδες πυρομαχικών, βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων κρουζ προς το Ισραήλ, στη συνέχεια η Ανσαράλα προχώρησε στην παρεμπόδιση της διέλευσης πλοίων που ανήκουν ή διαχειρίζονται Ισραηλινοί μέσω της Ερυθράς Θάλασσας, προτού ανακοινώσει το πλήρες κλείσιμο της ναυτιλιακής οδού για κάθε πλοίο που προορίζεται να ελλιμενιστεί στο λιμάνι του Εϊλάτ.
Robert Inlakesh - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
Αφού οι Χούτι κατέλαβαν έναν αριθμό πλοίων, ενώ επιτέθηκαν σε άλλα με πλήγματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών, η δραστηριότητα στο Εϊλάτ μειώθηκε κατά περίπου 85%. Διεθνείς και ισραηλινές ναυτιλιακές εταιρείες επέλεξαν να ακολουθήσουν τη μακρά διαδρομή, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτεί επιπλέον 12 ημέρες, για να φτάσουν στο Ισραήλ με το φορτίο τους, μια τουλάχιστον δαπανηρή εκτροπή. Σε αντίθεση με αυτό, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν ταξίδεψε στην περιοχή και ανακοίνωσε τον σχηματισμό πολυεθνικής ναυτικής δύναμης που θα αναπτυχθεί στην Ερυθρά Θάλασσα. Παρά τη συζήτηση ότι ο συνασπισμός θα περιελάμβανε τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, ακόμη και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το μόνο αραβικό έθνος που προσχώρησε ήταν το Μπαχρέιν.
Έτσι, χωρίς να υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑΗΕ) για να τις στηρίξει, που συνήθως απαιτείται για να καταστεί νόμιμη η στρατιωτικοποίηση μιας περιοχής σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν άλλη μια ξένη επέμβαση. Αυτό είναι σημαντικό επειδή απέτυχαν να πείσουν οποιονδήποτε σημαντικό περιφερειακό παράγοντα να συμμετάσχει, γεγονός που καταδεικνύει την πτώση της αμερικανικής επιρροής, αλλά επίσης ανέβασε το κύρος της Ανσαράλα της Υεμένης. Υπό τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, η Ουάσινγκτον υποστήριξε την επέμβαση του συνασπισμού υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη το 2015. Έκτοτε, περίπου 377.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, κυρίως ως αποτέλεσμα του θανατηφόρου αποκλεισμού που επιβλήθηκε στην πλειονότητα του πληθυσμού της χώρας, ενώ περίπου 15.000 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους λόγω άμεσων συγκρούσεων. Στόχος της επέμβασης υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, η οποία έλαβε την υποστήριξη των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, ήταν να απομακρυνθεί η Ανσαράλα από την εξουσία στην πρωτεύουσα της χώρας, τη Σαναά. Παρόλο που η ομάδα δεν απολαμβάνει διεθνούς αναγνώρισης ως κυβερνητική δύναμη της Υεμένης, κυβερνά πάνω από το 80% του πληθυσμού, έχει την υποστήριξη των δύο τρίτων των ενόπλων δυνάμεων της χώρας και λειτουργεί κυβέρνηση από τη Σαναά.
Η Ansarallah ήρθε στην εξουσία μετά από μια λαϊκή επανάσταση κατά του τότε προέδρου της Υεμένης Abdrabbuh Mansour Hadi το 2014. Μήνες αργότερα, ο Χάντι παραιτήθηκε και εγκατέλειψε τη χώρα, αφού οι μαχητές της Ansarallah είχαν αποφασίσει να αναλάβουν την εξουσία με τη βία. Εν μέσω ενός επταετούς πολέμου, το πολιτικό, κοινωνικό και ένοπλο κίνημα που συχνά αναφέρεται ως "αντάρτες Χούθι" λειτουργεί ως η de facto κυβέρνηση της Υεμένης, αλλά δεν έχει ακόμη λάβει αναγνώριση από τον ΟΗΕ, ο οποίος αναγνωρίζει αντ' αυτού το "Προεδρικό Συμβούλιο Ηγεσίας" που δημιουργήθηκε στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας το 2022.
Το παραπάνω πλαίσιο είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση των δυνατοτήτων της Ansarallah της Υεμένης, η οποία υποτιμήθηκε ως μια ομάδα "επαναστατών που υποστηρίζονται από το Ιράν" στα δυτικά εταιρικά μέσα ενημέρωσης για χρόνια. Ενώ οι κυβερνήσεις της συλλογικής Δύσης έχουν προσπαθήσει να προσποιηθούν ότι η ομάδα της Υεμένης είναι ασήμαντη, η πρόσφατη απόφαση της Ουάσινγκτον να σχηματίσει πολυεθνικό ναυτικό συνασπισμό για να αντιμετωπίσει τους Χούτι είναι μια παραδοχή ότι είναι ένας σημαντικός περιφερειακός παράγοντας. Στην πραγματικότητα, η Ansarallah είναι το μόνο αραβικό κίνημα που ελέγχει κρατικά περιουσιακά στοιχεία και μόνιμο στρατό που συμμετέχει στον συνεχιζόμενο πόλεμο με το Ισραήλ.
Η πραγματικότητα με την οποία έρχονται τώρα αντιμέτωπες οι ΗΠΑ είναι κάτι που τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και τα ΗΑΕ συνειδητοποίησαν στις αρχές του περασμένου έτους. Μετά από δύο ξεχωριστές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους στο Άμπου Ντάμπι και το Ντουμπάι τον Ιανουάριο του 2022, έγινε φανερό πως το σημερινό επίπεδο υποστήριξης της Δύσης δεν μπορούσε να παρέχει επαρκή ασφάλεια για τα ΗΑΕ. Μέχρι τη μεσολάβηση εθνικής εκεχειρίας τον Απρίλιο του 2022, η Ανσαράλα είχε επίσης επιδείξει τις ανεπτυγμένες δυνατότητες πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών, πλήττοντας πολύτιμους οικονομικούς στόχους και εντός της Σαουδικής Αραβίας.
Παρά το γεγονός πως έτυχε πολύ λιγότερης προσοχής από ό,τι άξιζε, οι δυνάμεις της Ansarallah προσδιόρισαν στρατηγικά τη δεύτερη επίθεσή τους στα ΗΑΕ ώστε να συμπέσει με την άφιξη του Ισραηλινού προέδρου Ισαάκ Χέρτζογκ στη χώρα. Αυτό ήταν ένα σαφές μήνυμα προς τις ηγεσίες των Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας ότι η δυτική υποστήριξη δε θα παρέχει επαρκή ασφάλεια. Πιθανόν εξαιτίας αυτής της απειλής από την Υεμένη το Ριάντ επιδίωξε ένα σύμφωνο ασφαλείας με τις ΗΠΑ, προκειμένου να καταστεί δυνατή μια συμφωνία εξομάλυνσης με το Ισραήλ. Ένα τέτοιο σύμφωνο ασφαλείας θα όριζε ότι η επίθεση σε έναν είναι επίθεση σε όλους, άρα θα παρέσυρε τους Αμερικανούς σε άμεσο πόλεμο εναντίον της Υεμένης σε περίπτωση που η σύγκρουση αναζωπυρωνόταν ξανά.
Οι ΗΠΑ προσπάθησαν να βοηθήσουν στην ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης στη Σαναά, αλλά κατέληξαν στη δημιουργία μιας σκληροτράχηλης ομάδας που έχει αναπτύξει εγχώριες ικανότητες πολύ περισσότερες από αυτές που διέθετε κατά την έναρξη της σύγκρουσης το 2015. Στην πρώτη του ομιλία για την εξωτερική πολιτική μετά την ανάληψη των καθηκόντων του το 2021, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δεσμεύτηκε να τερματίσει τον πόλεμο στην Υεμένη. Ωστόσο, αντί να επιδιώξει μια συμφωνία Υεμένης-Σαουδικής Αραβίας, ο Λευκός Οίκος εγκατέλειψε την υπόσχεσή του και προσπάθησε αντ' αυτού να μεσολαβήσει σε μια συμφωνία Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ. Αυτή η μοιραία απόφαση επιστρέφει για να δαγκώσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στην Ουάσινγκτον.
Υποστηρίζοντας μέχρι τέλους τους Ισραηλινούς στον πόλεμό τους στη Γάζα, διευκρινίζοντας ότι δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές ως προς το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου, οι ΗΠΑ επέτρεψαν σε έναν πόλεμο Παλαιστίνης-Ισραήλ να επεκταθεί σε μια ευρύτερη περιφερειακή αραβοϊσραηλινή σύγκρουση. Η απειλή κλιμάκωσης μεταξύ του ισραηλινού στρατού και της λιβανέζικης Χεζμπολάχ αυξάνεται μέρα με τη μέρα, ενώ ο ηγέτης της Ανσαράλα Αμπντούλ-Μαλίκ αλ-Χούτι δήλωσε πως οι δυνάμεις του "δε θα μείνουν άπραγες αν οι Αμερικανοί έχουν την τάση να κλιμακώνουν και να διαπράττουν ανοησίες στοχεύοντας τη χώρα μας".
Με κάθε μέτρο, η διπλωματική αξία των ΗΠΑ έχει μειωθεί διεθνώς ως αποτέλεσμα των χειρισμών τους στον πόλεμο του Ισραήλ κατά της Γάζας. Απέτυχαν να πείσουν οποιονδήποτε σημαντικό περιφερειακό παράγοντα στη Δυτική Ασία να υποστηρίξει την κλιμακούμενη ατζέντα τους, οι οποίοι στέκονται στο ίδιο στρατόπεδο με τη Ρωσία και την Κίνα ζητώντας κατάπαυση του πυρός. Ο κόσμος βλέπει την υποκρισία της Ουάσιγκτον. Για λόγους σύγκρισης, ο απολογισμός των νεκρών στη Γάζα σήμερα λέγεται ότι έχει ξεπεράσει τις 23.000, με την πλειονότητα να είναι γυναίκες και παιδιά. Το Ισραήλ έχει σκοτώσει τόσους ανθρώπους σε μόλις δύο μήνες, ενώ τα δύο πρώτα χρόνια της εξέγερσης του ISIS/Daesh στο Ιράκ, ο ΟΗΕ υπολόγισε πως η τρομοκρατική ομάδα σκότωσε περίπου 18.800 αμάχους. Ο συνολικός αριθμός των αμάχων που σκοτώθηκαν από το ISIS στη Συρία ορίζεται σε λίγο πάνω από 5.000.
Το επίπεδο του ανθρώπινου πόνου που προκαλείται στη Γάζα δεν έχει προηγούμενο, σπάζοντας τα ρεκόρ στη σύγχρονη ιστορία για τον τόνο των εκρηκτικών που ρίχνονται σε μια τόσο μικρή περιοχή, εκτός από τον υψηλότερο αριθμό δημοσιογράφων, ιατρικού προσωπικού και παιδιών που σκοτώθηκαν σε μια μόνο σύγκρουση. Ως αντίδραση, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει επανειλημμένα μπλοκάρει τα ψηφίσματα κατάπαυσης του πυρός στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, παρέχει απεριόριστη υποστήριξη στο Ισραήλ άνευ όρων και τώρα απειλεί να σύρει ένα συνασπισμό δυτικών κρατών σε πόλεμο στην Υεμένη. Η λύση εδώ είναι πολύ απλή: Η Ansarallah έχει δηλώσει ότι ο αποκλεισμός των πλοίων προς το Ισραήλ θα τερματιστεί όταν τελειώσει ο πόλεμος στη Γάζα. Η Ουάσιγκτον έχει τη δυνατότητα να σταματήσει τον πόλεμο, αλλά αρνείται να το πράξει, ενώ οι απειλές της κατά της Υεμένης δεν θα αποφέρουν κανένα αποτέλεσμα πέραν της περαιτέρω κλιμάκωσης.