 |
| ΑΡ Photo/Αndrew Κravchenko |
Αυτή την εβδομάδα, ο Ουκρανός πρόεδρος Βλαντιμίρ Ζελένσκι - και οι δυτικοί υποστηρικτές του - γιόρτασαν τη δέκατη επέτειο από την έναρξη των διαδηλώσεων του Μαϊντάν στο Κίεβο. Φυσικά, οδήγησαν σε ένα υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ πραξικόπημα και, τελικά, στη σημερινή σύγκρουση με τη Ρωσία.
Rachel Marsden - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
"Πριν από δέκα χρόνια, ξεκινήσαμε ένα νέο κεφάλαιο στον αγώνα μας. Πριν από δέκα χρόνια, οι Ουκρανοί ξεκίνησαν την πρώτη τους αντεπίθεση. Ενάντια στην ανομία και την προσπάθεια να μας στερήσουν το ευρωπαϊκό μας μέλλον. Ενάντια στην ανελευθερία. Χρόνο με το χρόνο, βήμα προς βήμα, καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι ανάμεσα στα άλλα αστέρια της σημαίας της ΕΕ, που αντιπροσωπεύει την ενότητα των ευρωπαϊκών εθνών, θα λάμπει και το δικό μας αστέρι. Το ουκρανικό αστέρι", έγραψε ο Ζελένσκι στο Twitter.
Μόνο που, στην πραγματικότητα, έχουν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια τώρα "f**k(ing) the EU", όπως πιάστηκε να λέει τότε το στέλεχος του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ Βικτόρια Νούλαντ σε συνομιλία που διέρρευσε με τον τότε πρέσβη στην Ουκρανία, Τζέφρι Πάιατ.
"Γά...ησε την ΕΕ", απαίτησε. Και, λοιπόν, έκαναν ακριβώς αυτό.
Και δεν ήταν ούτε μια σχέση της μιας βραδιάς. Αντίθετα, μετατράπηκε σε ένα μαραθώνιο, σαδιστικό όργιο με τους ανθρώπους της ΕΕ που ατελείωτα την πατάνε σε όλο αυτό το χάλι, ενώ η επικεφαλής του μπλοκ, η μη εκλεγμένη πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, λέει στους Δυτικοευρωπαίους να σκύψουν και να υποστούν τον πόνο για την Ουκρανία, καθώς η ίδια και οι φίλοι της ανατινάζουν τις δικές τους οικονομίες με ατελείωτες κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Για να μην αναφέρουμε πως οι Γερμανοί συνάδελφοί της απλά κάθονταν σαν μαζοχιστές ενώ η δική τους φθηνή παροχή ενέργειας ανατινάχθηκε.
Το "F**king the EU" για δέκα χρόνια συνεχόμενα ήταν καλό γι' αυτήν όμως, προφανώς. "Δέκα χρόνια αξιοπρέπειας. Υπερηφάνειας. Προσπάθειας για ελευθερία. Οι κρύες χειμωνιάτικες νύχτες του Euromaidan άλλαξαν την Ευρώπη για πάντα. Σήμερα, είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Το μέλλον της Ουκρανίας βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μέλλον για το οποίο αγωνίστηκε το Μαϊντάν έχει επιτέλους αρχίσει", δήλωσε η φον ντερ Λάιεν.
Εν τω μεταξύ, μιλώντας για μαζοχιστές, η Γερμανία πανικοβάλλεται αυτή τη στιγμή από οικονομικά προβλήματα, κυρίως ως αποτέλεσμα του ξεπουλήματος της βιομηχανίας της στην υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ατζέντα για την Ουκρανία. "Το σπίτι φλέγεται", δήλωσε στο Bloomberg ένα μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού. Λοιπόν, θα μπορούσε να είναι φωτιά. Ή θα μπορούσε να είναι ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς που ανάβει μερικά ρομαντικά κεριά ενώ γράφει στο Twitter: "Πριν από 10 χρόνια, το Μαϊντάν έγινε σύμβολο της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της κυριαρχίας. Το θάρρος των Ουκρανών δεν θα ξεχαστεί. Η Ουκρανία είναι μέρος της Ευρώπης - και εμείς στεκόμαστε στο πλευρό της". Ο Σολτς εξακολουθεί να μην έχει μπει στον κόπο να μας πει ποιος ανατίναξε το δίκτυο του αγωγού Nord Stream που μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στη Γερμανία -την οικονομική και βιομηχανική σανίδα σωτηρίας της χώρας του- μια επίθεση που έτυχε να γίνει λίγους μήνες αφότου ο ίδιος ο Σολτς στάθηκε ακριβώς δίπλα στον Τζο Μπάιντεν, ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος απειλούσε ανοιχτά την ύπαρξη του αγωγού. Με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να προβλέπει ύφεση για τη γερμανική οικονομία, ο Σολτς έχει έκτοτε καταφύγει στο να συγχαίρει τον εαυτό του για την εξασφάλιση συμφωνιών όπως αυτή για την αντικατάσταση ενός επιβλητικού 2% του ακριβού αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου, από το οποίο εξαρτάται τώρα το Βερολίνο, με νιγηριανό αέριο - ίσως μέχρι το 2026.
Είναι επίσης αρκετά αναθεωρητική η ιστορία του Ζελένσκι, λέγοντας πως το Euromaidan ήταν για την Ουκρανία που αγωνιζόταν ενάντια στο ότι της στέρησαν το "ευρωπαϊκό μέλλον" και την ελευθερία της.
Στην πραγματικότητα η Ουκρανία είχε ήδη την ελευθερία να συναλλάσσεται τόσο με τη Ρωσία όσο και με τη Δύση, φλερτάρονταν από όλους σαν το πιο καυτό κορίτσι της πόλης, και ο τότε πρόεδρος της χώρας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, είχε, στην πραγματικότητα, μόλις αρνηθεί να υπογράψει συμφωνία με την ΕΕ, η οποία θα μείωνε την ποικιλία των επιλογών και την ελευθερία της Ουκρανίας και θα έβαζε όλα τα αυγά της στο δυτικό καλάθι. Όλα αυτά είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που κάνει τώρα ο Ζελένσκι.
Ο Ζελένσκι γίνεται επίσης ποιητικός για κάτι που αποκαλεί ουκρανικό αστέρι - ό,τι κι αν είναι αυτό - που λάμπει ανάμεσα στα αστέρια της σημαίας της ΕΕ που αντιπροσωπεύουν την ενότητα του μπλοκ. Σε κάθε περίπτωση, ορισμένοι ηγέτες της ΕΕ έχουν ήδη ρίξει κρύο νερό στο υγρό όνειρο της ένταξης της Ουκρανίας στο μπλοκ, το οποίο θα απαιτούσε ομοφωνία μεταξύ όλων των κρατών μελών.
Ο Ζελένσκι δεν φαντασιώνεται μόνο τα ουκρανικά αστέρια, αλλά και τη δυτικοευρωπαϊκή ενότητα. Αλλά ακόμη και ο επικεφαλής διπλωμάτης του μπλοκ, ο Josep Borrell, του οποίου η πραγματική δουλειά είναι να παρουσιάζει το καλύτερο πρόσωπο της ΕΕ στον κόσμο, δεν είναι τόσο παραληρηματικός. Ο Borrell έχει επανειλημμένα αναφερθεί σε σημαντικές διαφωνίες εντός του μπλοκ για τα πάντα, από την Ουκρανία και τον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας μέχρι τη μετανάστευση, την οποία ο Borrell δεν έχει αποκαλέσει τίποτα λιγότερο από μια πιθανή "διαλυτική δύναμη". Τίποτα από όλα αυτά δεν ακούγεται σαν τον γραφικό μικρό αστερισμό των 27 χωρών μεταξύ των οποίων ο Ζελένσκι βλέπει ήδη την Ουκρανία. Περισσότερο μοιάζει με ένα Big Bang.
Το θέμα με τη ρομαντικοποίηση των σχέσεων είναι ότι μπορεί να αποδειχθεί πως είναι άθλιο όταν πρέπει να αντιμετωπίσεις την πραγματική ζωή. Και εδώ, στον πραγματικό κόσμο, η Ουκρανία έχει ήδη εμπλακεί σε καυγάδες με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με πιο πρόσφατες την Πολωνία και τη Σλοβακία, των οποίων οι φορτηγατζήδες, κατά χιλιάδες, έχουν αποκλείσει επί μέρες τους δρόμους προς τρία συνοριακά περάσματα και ουσιαστικά εμποδίζουν την ανθρωπιστική βοήθεια. Προφανώς αισθάνονται ότι χάνουν δουλειές εν μέσω της σύγκρουσης στην Ουκρανία και πως η κυβέρνησή τους δεν κάνει τίποτα γι' αυτό. Έτσι, δεν υπάρχει καν στον ορίζοντα ημερομηνία αρραβώνα μεταξύ Κιέβου και ΕΕ, πόσο μάλλον ημέρα γάμου, και ήδη υπάρχουν προβλήματα στον παράδεισο.
Κρίμα που όλες αυτές οι ελίτ δεν μπορούν να βρουν ήδη ένα δωμάτιο και να αφήσουν εμάς τους υπόλοιπους έξω από αυτό.