Οι Βρετανοί ετοιμάζονται να υπογράψουν Σύμφωνο Ναυτικής Ασφάλειας με την Ουκρανία, διπλασιάζοντας την υποστήριξή τους προς τη βυθιζόμενη χώρα υπό την ηγεσία του Ζελένσκι.
Weapons and Strategy - STEPHEN BRYEN / Παρουσίαση Freepen.gr
Συγγνώμη για το λογοπαίγνιο.
Εν τω μεταξύ, η Γερμανία αυξάνει τη δέσμευσή της για παροχή όπλων στην Ουκρανία, παρόλο που το οπλοστάσιό της είναι πρακτικά άδειο.
Τόσο το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και οι Γερμανοί αδειάζουν τα πορτοφόλια τους και τα οπλοστάσιά τους, ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να κάνουν το ίδιο πράγμα.
Εν τω μεταξύ, οι Washington Times, σε άρθρο του Bill Gertz, αναφέρουν ότι ο αντιπρόσωπος Mike Gallagher (R-Wi), ο οποίος είναι πρόεδρος μιας ειδικής επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων για το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, έχει καταλήξει σε μερικές καινοτόμες ιδέες για να βοηθήσει την Ταϊβάν να κάνει χρήση των κατά τα άλλα απαρχαιωμένων όπλων του αμερικανικού οπλοστασίου, κυρίως επειδή η απόκτηση νέων όπλων προς το παρόν είναι σχεδόν αδύνατη.
Ο Gallagher λέει ότι "τα πρόσφατα πολεμικά παιχνίδια που προσομοίαζαν τη σύγκρουση με την Κίνα για την Ταϊβάν αποκάλυψαν ότι οι ΗΠΑ θα ξεμείνουν από βόμβες και πυραύλους ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς σε λιγότερο από μία εβδομάδα στη σύγκρουση". Ο Bill Gertz αναφέρει πως το Πεντάγωνο έχει ένα ανεκτέλεστο υπόλοιπο όπλων αξίας άνω των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αγόρασε η Ταϊπέι, το οποίο εμποδίζεται από τις καθυστερήσεις της αμυντικής βιομηχανίας. Η Ταϊβάν αυτήν την στιγμή περιμένει 400 πυραύλους Harpoon και 100 εκτοξευτές Harpoon που το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ως πώληση πριν από τρία χρόνια και τα οποία μπορεί να μην φτάσουν στο νησί μέχρι το 2029.
Το βασικό σημείο είναι ότι θα χρειαστούν άλλα πέντε χρόνια (συνολικά 8 χρόνια) για να παραδοθούν οι πύραυλοι Harpoon στην Ταϊβάν. Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη για άλλα πολεμικά αποθέματα, όπως τα πυρομαχικά των 155 χιλιοστών και των 120 χιλιοστών.
Η αδυναμία και τα προβλήματα της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανικής βάσης ωχριούν μπροστά στις ελλείψεις ανθρώπινου δυναμικού που πλήττουν τους περισσότερους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.
Ο μικρός στρατός της Γερμανίας στερείται νέων νεοσύλλεκτων. Όπως και οι ΗΠΑ, η Γερμανία διαθέτει εθελοντική δύναμη, αλλά τα πράγματα έχουν γίνει τόσο άσχημα που η γερμανική κυβέρνηση σκέφτεται να εφαρμόσει κάποιο σύστημα επιστράτευσης. Με την τρέχουσα γερμανική κυβέρνηση να χάνει ήδη ραγδαία την πολιτική της υποστήριξη, η προσπάθεια να πείσει την Μπούντεσταγκ, το γερμανικό κοινοβούλιο, να ψηφίσει οποιοδήποτε σύστημα επιστράτευσης θα ήταν πολιτική αυτοκτονία. Ο Μπόρις Πιστόριους, ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, κατανοεί το πρόβλημα, αλλά δεν έχει καμία λύση που πιθανόν να κερδίσει τη λαϊκή υποστήριξη. Η πολιτική στη Γερμανία διολισθαίνει προς τα δεξιά, με το AfD, το δεξιό κόμμα της Γερμανίας, να εξασφαλίζει αυξανόμενη υποστήριξη από τους ψηφοφόρους. Το AfD δεν έχει λάβει ακόμη θέση για την επιστράτευση, αλλά είναι ένα εθνικιστικό κόμμα που θα ήθελε να δει την άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και δεν υποστηρίζει καμία πανευρωπαϊκή αμυντική πρωτοβουλία.
Ο συνολικός αριθμός των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων στη Γερμανία μειώθηκε σε 181.383 από τα τέλη Οκτωβρίου, με χιλιάδες κενές θέσεις να μην έχουν καλυφθεί. Η γερμανική ταμπλόιντ Bild αναφέρει ότι ο γερμανικός στρατός δεν έχει ούτε τη δύναμη ούτε τον εξοπλισμό που απαιτείται για την αποτελεσματική υπεράσπιση του έθνους. Ωστόσο, την ίδια στιγμή που η Bild επεσήμαινε τη στρατιωτική κρίση, η Γερμανία ανακοίνωσε πως στέλνει μια ταξιαρχία 5.000 ανδρών στη Λιθουανία. Θα σταθμεύσει σε απόσταση μικρότερη των 20 χιλιομέτρων (12 μιλίων) από τα σύνορα με τη Λευκορωσία. Η μετεγκατάσταση της ταξιαρχίας θα ξεκινήσει το δεύτερο τρίμηνο του 2024, ενώ η ταξιαρχία αναμένεται να φτάσει σε πλήρη ετοιμότητα μάχης μέχρι το 2027, σύμφωνα με το γερμανικό υπουργείο Άμυνας. Όμως, λέει ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, "δε διαθέτουμε έναν στρατό που να είναι ικανός να υπερασπιστεί τη χώρα απέναντι σε μια στρατιωτική επίθεση, σε έναν βάναυσο επιθετικό πόλεμο". Η αντίφαση είναι αυταπόδεικτη.
Ο στρατός της Βρετανίας είναι επίσης ένα μεγάλο πρόβλημα. Το Defense and Security Monitor αναφέρει ότι "Οι βρετανικές ένοπλες δυνάμεις, που για καιρό θεωρούνταν ένας στρατός παγκόσμιας κλάσης, είναι τώρα κολλημένες σε μια ρουτίνα προσλήψεων, με τις προγραμματισμένες περικοπές προσωπικού να μην έχουν ακόμη εφαρμοστεί στο πλαίσιο του εγγράφου για την αμυντική διοίκηση που παρουσιάστηκε το 2021. Υπάρχουν σημαντικά και επίμονα ζητήματα που αφορούν ερειπωμένες στρατιωτικές κατοικίες, εξαντλημένα πυρομαχικά και κακώς εκτελεσμένα προγράμματα προμηθειών".
Το Sky News, όπως αναφέρει το The Defense Post, "περιέγραψε την κλίμακα του προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι βρετανικές ένοπλες δυνάμεις. Είπε ότι ο στρατός θα ξεμείνει από πυρομαχικά μόλις μετά από λίγες ημέρες σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης. Η χώρα φέρεται επίσης να μην έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί τον εναέριο χώρο της, δεδομένης της αυξανόμενης ισχύος και των δυνατοτήτων των σημερινών πυραύλων και των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Επιπλέον, η πλήρης αντικατάσταση των γηρασμένων βρετανικών αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων δεν πρόκειται να γίνει για χρόνια, επηρεάζοντας έτσι την προσπάθεια εκσυγχρονισμού της. Πηγές υποστηρίζουν πως θα χρειαστούν πέντε έως δέκα χρόνια για να μπορέσει ο βρετανικός στρατός να διαθέσει μια πολεμική μεραρχία με περισσότερους από 30.000 στρατιώτες και υποστηριζόμενη από άρματα μάχης μεγάλης ισχύος, συστήματα πυροβολικού και ελικόπτερα". Σήμερα ο βρετανικός στρατός είναι μικρότερος από ό,τι ήταν την εποχή της Αμερικανικής Επανάστασης τον Απρίλιο του 1775. Το σύνολο του βρετανικού στρατού αποτελείται από 142.560 μέλη. Ο βρετανικός στρατός αριθμεί σήμερα 77.540 στρατιώτες σε όλες τις βαθμίδες. Αυτό σημαίνει ότι η ίδια η πολεμική δύναμη είναι πολύ μικρότερη, πιθανότατα γύρω στις 30.000.
Η Βρετανία υπήρξε ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της Ουκρανίας στον πόλεμό της με τη Ρωσία, αδειάζοντας το οπλοστάσιό της υψηλής τεχνολογίας για να υποστηρίξει τον ουκρανικό στρατό. Η Βρετανία παρέχει επίσης επιτόπια υποστήριξη στην Ουκρανία και πληροφορίες στο πεδίο της μάχης, μαζί με το σχεδιασμό ειδικών μυστικών επιχειρήσεων, όπως η προσπάθεια καταστροφής της γέφυρας του στενού Κερτς, αξίας 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που συνδέει τη Ρωσία με την Κριμαία.
Δε γράφονται πολλά για τον γαλλικό στρατό. Γνωρίζουμε πως ο γαλλικός εξοπλισμός δεν τα πήγε καλά απέναντι στους Ρώσους στον πόλεμο της Ουκρανίας. Το CAESAR (Camion Équipé d'un Système d'Artillerie) του ήταν μια μεγάλη απογοήτευση στο πεδίο της μάχης, υπόκειται σε βλάβες και έχει γίνει στόχος των ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών Lancet. Η Γαλλία έστειλε 18 από αυτά στην Ουκρανία, το 25% του συνολικού στόλου αυτών των κινητών συστημάτων πυροβόλων των 155 χιλιοστών. Σύμφωνα με αναφορές, η παραγωγή νέων διαρκεί χρόνια.
Ομοίως, το γαλλικό όχημα μάχης πεζικού AMX-10C RC έχει αποδειχθεί παγίδα θανάτου για τους Ουκρανούς χειριστές που θεωρούν τη "λεπτή θωράκισή" του ανεπαρκή για χρήση στην πρώτη γραμμή. Διαφημίζεται ως "καταστροφέας αρμάτων μάχης" και συχνά είναι αυτό που καταστρέφεται.
Όσον αφορά τα άρματα μάχης, μετά την κακή εμπειρία με τα AMX και τα γερμανικά άρματα Leopard, η Γαλλία αποφάσισε να μην στείλει τα άρματα μάχης Leclerc στην Ουκρανία.
Για να είμαστε δίκαιοι, το αμερικανικό όχημα μάχης πεζικού Bradley και το γερμανικό ερπυστριοφόρο όχημα μάχης Marder, για να μην αναφέρουμε το άτυχο άρμα Leopard, έχουν καταστραφεί στην Ουκρανία.
Μια αμερικανική μελέτη της Rand Corporation, ενός σημαντικού εργολάβου του Πενταγώνου, αναφέρει ότι ο στρατός της Γαλλίας είναι ένας εύθραυστος σύμμαχος έναντι της Ρωσίας.
Ο αμερικανικός στρατός αντιμετωπίζει επίσης κρίση στρατολόγησης. Όχι μόνο υπάρχουν προβλήματα στην πλήρωση των τάξεων, αλλά ο στρατός έχει πρόβλημα να αποφοιτήσουν ικανοί υπαξιωματικοί (NCO). Οι υπαξιωματικοί είναι η καρδιά και η ψυχή του αμερικανικού στρατού, είναι αυτό που κάνει τον στρατό να λειτουργεί. Λιγότερες από τις μισές θέσεις συμπληρώνονται. Το Military.com αναφέρει: "Το οκτάμηνο μάθημα στρατολόγων του στρατού στο Φορτ Νοξ, στο Κεντάκι, μπορεί να εκπαιδεύσει το πολύ 2.866 σπουδαστές σε συνολικά 53 τάξεις. Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι αποφοίτησαν μόνο 1.336 κατά το οικονομικό έτος 2023, το οποίο ολοκληρώθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου". Ο ίδιος ο στρατός αντιμετωπίζει προβλήματα στρατολόγησης στρατιωτών, τόσο φέτος όσο και πέρυσι. Ο στρατός έμεινε 10.000 στρατιώτες πίσω από τον στόχο του για 65.000 νέους στρατιώτες κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος. Πέρυσι, έχασε τον στόχο των 60.000 στρατιωτών κατά 15.000. Ο Στρατός προσπαθεί να διορθώσει το πρόβλημα, αλλά πολλά από αυτά βασίζονται στην περίεργη WOKE προσέγγιση της ηγεσίας του Στρατού και σε μυριάδες ζητήματα που περιπλέκονται, ιδιαίτερα μετά την επιδημία COVID, όταν το Πεντάγωνο διέταξε τα στρατεύματα να κάνουν εμβολιασμούς ή να αποβληθούν από το στρατό. Τώρα υπάρχουν πολλές αγωγές για την αποτυχημένη πολιτική του Πενταγώνου.
Πέρα από τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και προμήθειες, οι στρατοί του ΝΑΤΟ δεν έχουν εμπειρία μάχης, αν και πολλοί "σύμβουλοι" βρίσκονται στην Ουκρανία και υποστηρίζουν τον ουκρανικό στρατό. Οι σύμβουλοι δεν αναπαράγουν ποτέ αυτό που βιώνουν τα στρατεύματα πρώτης γραμμής, οπότε η καμπύλη μάθησης μπορεί να αξίζει τον κόπο για την ενίσχυση της τακτικής και επιχειρησιακής γνώσης, αλλά όχι για την ίδια την πολεμική μάχη.
Η Ουκρανία αντιμετωπίζει επίσης τεράστια έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και η χρήση δρακόντειων προσπαθειών στρατολόγησης είναι αντιδημοφιλής και θα μπορούσε να αναγκάσει τον Ζελένσκι να παραιτηθεί. Οι εντυπωσιασμένοι και παρασυρμένοι στρατιώτες δεν πολεμούν αποτελεσματικά και στην καλύτερη περίπτωση είναι μόνο τροφή για κανόνια. Ακόμα χειρότερα, πολλοί από αυτούς που αντιστάθηκαν στην ουκρανική επιστράτευση (ορισμένοι από αυτούς πλήρωσαν τους διοικητές της επιστράτευσης με ποσά συνήθως 1.000 δολαρίων) προέρχονται από την ουκρανική νομενκλατούρα, δηλαδή από την ανώτερη τάξη ή από εκείνους με υψηλού επιπέδου δεξιότητες ή από εκείνους που προέρχονται από πολιτικά συνδεδεμένες και προνομιούχες οικογένειες.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν υποστηρίζει ότι η ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία θα προστατεύσει την Ευρώπη από μια μελλοντική ρωσική επίθεση. Το αντεπιχείρημα είναι πως η συνέχιση της υποστήριξης της Ουκρανίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε επέκταση του πολέμου στην Ευρώπη. Εδώ και πολύ καιρό οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους παίζουν το chicken game με την ευρωπαϊκή ασφάλεια, τροφοδοτώντας την Ουκρανία με όπλα, συμβούλους, στρατιωτική και μυστική υποστήριξη και πολλά μετρητά. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον οι Ρώσοι δεν έχουν απαντήσει με επιθέσεις σε γραμμές εφοδιασμού εκτός Ουκρανίας, ούτε έχουν σταματήσει τη ροή φυσικού αερίου ή άλλων αγαθών (συμπεριλαμβανομένου του ουρανίου) προς την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ως απάντηση στη δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Οι περισσότερες αναφορές δείχνουν ότι η Ρωσία έχει κερδίσει το πάνω χέρι στην Ουκρανία και έχει ξεκινήσει μια περιορισμένη, όπως φαίνεται, επίθεση που φαίνεται να στοχεύει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, στην εξασφάλιση του Ντονμπάς. Ωστόσο, οι στρατοί συχνά καταρρέουν γρήγορα μόλις οι στρατιωτικοί ηγέτες και οι στρατιώτες νομίζουν πως πρόκειται να τους παρασύρουν. Στο Βιετνάμ το 1975 οι στρατιωτικοί ηγέτες των ΗΠΑ πίστευαν ότι ο ARVN (Στρατός του Νοτίου Βιετνάμ) θα ήταν σε θέση να κρατήσει το I-Corps, το βόρειο τμήμα του Νοτίου Βιετνάμ, από τις επιθέσεις που εξαπέλυε ο τακτικός στρατός του Βορείου Βιετνάμ (NVA). Ήταν ένα όνειρο απατηλό. Το I-Corps αναδιπλώθηκε μέσα σε λίγες ημέρες και η NVA κινήθηκε γρήγορα προς τα νότια, με κατεύθυνση τη Σαϊγκόν. Η διαδρομή ήταν ανοιχτή.
Η διόρθωση του ΝΑΤΟ είναι ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα, διότι το ΝΑΤΟ προσποιείται ότι είναι μια επιθετική συμμαχία και όχι ένα αμυντικό σύστημα. Με την αποστολή του να έχει αλλοιωθεί και τα σύνορά του με τη Ρωσία να έχουν επεκταθεί κατά πολύ (σχεδόν όλη η Ανατολική Ευρώπη, η Φινλανδία), η φιλοδοξία του ΝΑΤΟ να προσθέσει την Ουκρανία είναι μια χώρα πολύ μακριά, επειδή αυτή τη φορά οι Ρώσοι δεν αποδέχτηκαν τον στόχο του επεκτατισμού του ΝΑΤΟ. Αν η Ουκρανία προσαρτηθεί, κάτι που λέει τώρα η Ρωσία ότι θέλει, το ΝΑΤΟ θα υποστεί μια μεγάλη ήττα, την πρώτη ήττα από τότε που ιδρύθηκε το ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 1949.