Shabbir Rizvi - presstv.ir / Παρουσίαση Freepen.gr
Η συμφωνία περιλαμβάνει επίσης επιθετικά ελικόπτερα Mil Mi-28 και εκπαιδευτικά αεροσκάφη Yak-130.
Η οριστικοποίηση έγινε σε μια μακρά, πολύμηνη διαδικασία και ενίσχυσε περαιτέρω τους δεσμούς μεταξύ Τεχεράνης και Μόσχας. Το Ιράν θα πλαισιώσει στο εξής τη Ρωσία και την Κίνα ως οι κύριοι φορείς εκμετάλλευσης του μαχητικού αεροσκάφους τέταρτης γενιάς Su-35.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τρεις αυτές χώρες είναι μέλη της οικονομικής συμμαχίας BRICS και του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), με το Ιράν να προσχωρεί και στις δύο συμμαχίες τους τελευταίους έξι μήνες.
Η οριστικοποίηση της συμφωνίας θεωρείται ένδειξη θερμότερων σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και του Ιράν.
Οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις στην παγκόσμια σκηνή: μια επιθετική, παρακμάζουσα Αμερική που επιδιώκει να αμφισβητήσει και τις δύο, καθώς και περιφερειακές απειλές που χρησιμοποιούνται για επιχειρήσεις δολιοφθοράς από την πρώτη.
Η αμυντική ηγεσία των δύο χωρών συναντήθηκε σύντομα τον Σεπτέμβριο για να συζητήσει την στρατιωτική συνεργασία και τις προκλήσεις, καθιστώντας σαφές ότι η επέκταση της στρατιωτικής τους συμμαχίας και των δυνατοτήτων τους είναι απαραίτητη.
Παρόλο που αρκετές χώρες έχουν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν το μαχητικό αεροπορικής υπεροχής, καμία, εκτός από την Κίνα και το Ιράν, δεν το έχει καταφέρει μέχρι στιγμής. Χώρες όπως η Τουρκία και η Αλγερία έχουν προσπαθήσει να αποκτήσουν το πολύτιμο μαχητικό αεροσκάφος, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Άλλες χώρες, όπως η Αίγυπτος και η Ινδονησία, υποχώρησαν από τις αγορές από τη Ρωσία υπό το φόβο ότι θα τους επιβληθούν κυρώσεις.
Η αυτάρκης και ανθεκτική στις κυρώσεις οικονομία του Ιράν, καθώς και οι ομοιότητες με τη Ρωσία, αποτελούν ιδανική βάση για την αγορά. Για τη Ρωσία, ο εξοπλισμός του Ιράν με το Su-35 ήταν η φυσική απόφαση.
Οι πολιτικές προϋποθέσεις για την αγορά του μαχητικού αεροπορικής υπεροχής είναι σαφείς. Γιατί όμως το μαχητικό αεροσκάφος είναι πλεονεκτικό στο πλαίσιο της ιρανικής άμυνας;
Η Ισλαμική Δημοκρατία διαθέτει ισχυρές χερσαίες δυνάμεις και ισχυρό ναυτικό - αμφότερα αναμφισβήτητα τα καλύτερα στην περιοχή. Αν και διαθέτει επίσης ισχυρές αντιαεροπορικές ικανότητες και ένα ισχυρό πρόγραμμα μη επανδρωμένων αεροσκαφών, στον τομέα των μαχητικών αεροσκαφών υπάρχουν ακόμη περιθώρια βελτίωσης.
Το Sukhoi Su-35 είναι ένα μαχητικό αεροναυτικής υπεροχής. Είναι σχεδιασμένο κυρίως για να κυριαρχεί σε σενάρια εναέριου χώρου, όχι μόνο στον δικό του εναέριο χώρο για αμυντικούς σκοπούς, αλλά ακόμη και στη διείσδυση στον εχθρικό εναέριο χώρο.
Η στενή ευελιξία του του επιτρέπει να εμπλέκει εχθρικά μαχητικά αεροσκάφη και να εγκαθιδρύει κυριαρχία σε μια ταχέως μεταβαλλόμενη κατάσταση εναέριας μάχης.
Η πρωταρχική λειτουργία του Su-35 είναι να ελέγχει τον ουρανό - κανένας εχθρός δεν μπαίνει και κανένας εχθρός δε βγαίνει (ζωντανός).
Παρόλο που το Ιράν οφείλει εδώ και καιρό μια σοβαρή αναβάθμιση σε αυτόν τον τύπο μαχητικού, το Su-35 δε θα μπορούσε να έρθει σε πιο ιδανική στιγμή.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες προκαλούν σταθερά το Ιράν επιχειρώντας να εισέλθουν παράνομα στα χωρικά του ύδατα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά διαθέτουν αεροπλανοφόρα ικανά να αναπτύξουν τα δικά τους μαχητικά πολλαπλών ρόλων, συμπεριλαμβανομένων των Lockheed Martin F-35, στον Περσικό Κόλπο.
Έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις κλιμάκωσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς επιχειρούν με θράσος να παραβιάσουν τα ιρανικά ύδατα.
Για παράδειγμα, το Σώμα Φρουρών της Ιρανικής Επανάστασης (IRGC) ανάγκασε πρόσφατα τα αμερικανικά επιθετικά ελικόπτερα να προσγειωθούν στο αεροπλανοφόρο από το οποίο είχαν αναπτυχθεί στα Στενά του Ορμούζ.
Αυτές οι κλιμακώσεις θα μπορούσαν να συνεχιστούν με τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ να αναπτύσσονται πλέον πιο κοντά στον Περσικό Κόλπο, όπου βρίσκονται πολλά μαχητικά αεροσκάφη.
Ωστόσο, θα το σκέφτονταν δύο φορές αν στην εξίσωση προστίθετο ένας αποτρεπτικός παράγοντας όπως το Su-35.
Ας μπούμε στις λεπτομέρειες που προκαλούν το θάνατο. Με βεληνεκές 3.600 χιλιομέτρων και μέγιστη ταχύτητα 2.390 km/h (σύμφωνα με το Military Today), ένας Ιρανός πιλότος θα μπορούσε να φτάσει εκεί που πρέπει μέσα σε λίγα λεπτά σε μια κατάσταση που εξελίσσεται.
Πάνε οι μέρες που ένα εχθρικό αεροσκάφος περνούσε από δίπλα του και έπρεπε να λογοδοτήσει γι' αυτό αργότερα και όχι νωρίτερα. Το Su-35 θα προλάβαινε το εχθρικό μαχητικό πριν γίνει η κλήση επιστροφής στη βάση.
Αν χρειαστεί, ο ίδιος πιλότος διαθέτει ένα οπλοστάσιο ικανό να απαντήσει στις περισσότερες εξισώσεις. Το Su-35 φέρει ένα ελαφρύ αυτόματο πυροβόλο των 30 χιλιοστών, το οποίο είναι ικανό να διαπεράσει τα περισσότερα θωρακισμένα οχήματα σε λιγότερο από 5 βολές - το Su-35 τυπικά εφοδιάζεται με 150 βολές.
Το πυροβόλο είναι αποτελεσματικό εναντίον εναέριων στόχων σε απόσταση 800 μέτρων και επίγειων στόχων σε απόσταση σχεδόν 2.000 μέτρων.
Ακολουθούν οι πύραυλοι. Το Su-35 μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μάχη αέρος-αέρος, αέρος-εδάφους, αέρος-πλοίου και αέρος-ακτινοβολίας (στόχευση των περισσότερων αντικειμένων με ραδιοσυχνότητα).
Πρέπει να αναφερθεί και πάλι ότι ο πρωταρχικός ρόλος του Su-35 είναι η αεροπορική υπεροχή, αλλά η ευκινησία του συστήματος του επιτρέπει να εκτελεί δυνατότητες πολλαπλών ρόλων ανάλογα με την εκάστοτε αποστολή.
Το Ιράν έχει ένα πολύ διαφορετικό σύνολο συνόρων. Αν και η πιθανότητα σεναρίων μάχης αέρος-αέρος πάνω από τα σύνορα του Πακιστάν, του Τουρκμενιστάν και του Αφγανιστάν είναι χαμηλή και οι απειλές κατά μήκος του Ιράκ (ιδίως της περιοχής του Κουρδιστάν) και του Αζερμπαϊτζάν είναι μέτριες, οι κύριοι αντίπαλοι του Ιράν μπορούν να εκμεταλλευτούν την Κασπία Θάλασσα, τον Περσικό Κόλπο και τα Στενά του Ορμούζ για αποστολές αναγνώρισης τουλάχιστον από αέρος και θαλάσσης.
Το να αποκλειστεί η αναγκαιότητα πυραύλων αέρος-προς-πλοίο θα ήταν κρίσιμο λάθος - ιδίως αν ληφθεί υπόψη πως το Su-35 είναι εξοπλισμένο με δυνατότητες αναζήτησης και εντοπισμού με υπέρυθρες ακτίνες.
Σε συνδυασμό με την ικανότητα να πλήττει τηλεχειριζόμενους στόχους με πυραύλους κατά της ακτινοβολίας, το Su-35 είναι κατάλληλο για την υπεράσπιση των συνόρων του Ιράν - ιδιαίτερα όταν ένας εχθρός μπορεί να χρησιμοποιήσει ναυτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Είναι σαφές ότι το Su-35 είναι εξοπλισμένο με την ταχύτητα, τα μηχανήματα, την ευελιξία και την ευελιξία να είναι ισάξιο ή και ανώτερο από τα περισσότερα μαχητικά αεροσκάφη. Μπορεί όμως να πολεμήσει πραγματικά;
Από τότε που το μαχητικό αεροσκάφος παρουσιάστηκε στον κόσμο το 2007, έχει κυρίως επιδείξει τις δυνατότητές του μέσω ασκήσεων και αεροπορικών επιδείξεων. Μόνο κατά τη διάρκεια της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία το Φεβρουάριο του 2022 το Su-35 γνώρισε την πρώτη του μεγάλη εμπειρία μάχης.
Πολυάριθμα βίντεο που δημοσιεύτηκαν από Ρώσους αξιωματούχους της άμυνας δείχνουν το Su-35 να επιχειρεί στο πεδίο της μάχης, καταστρέφοντας ακόμη και εναέριους στόχους σε ζώνη μάχης, καθώς και να στοχεύει επίγειες θέσεις.
Από την άλλη πλευρά, η ρωσική εμπειρία έδειξε επίσης ορισμένα από τα τρωτά σημεία του Su-35 κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Αυτός είναι πιθανότατα ο λόγος για τον οποίο η συμφωνία καθυστέρησε τόσο πολύ - το αρχικό ενδιαφέρον από το Ιράν εκφράστηκε πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, το 2021. Πιθανότατα ζητήθηκαν βελτιώσεις.
Το Sukhoi ενίσχυσε τις αμυντικές του ικανότητες μετά την άμεση εμπειρία με τα όπλα του ΝΑΤΟ που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του Su-35. Τώρα, το σύστημα είναι καταλληλότερο για να ανταποκριθεί στη δεδομένη στιγμή - παρά το γεγονός ότι ορισμένοι δυτικοί εμπειρογνώμονες στον τομέα της άμυνας παραδέχτηκαν την υπεροχή του έναντι των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών εδώ και καιρό.
Μια πραγματική δοκιμασία μάχης αέρος-αέρος, ή "αερομαχίας", δεν έχει γίνει ακόμη σε καμία μεγάλη σύγκρουση του 21ου αιώνα.
Ακόμα και τα σενάρια στην Ουκρανία είναι περιορισμένης εμβέλειας ως προς το πώς θα εξελισσόταν μια αερομαχία εναντίον των καλύτερων μαχητικών της Ανατολής και της Δύσης. Έτσι, το πώς το Su-35 συγκρίνεται με τον ανταγωνισμό του, ας πούμε με ένα F-16, δεν έχει ακόμη καθοριστεί.
Παρόλα αυτά, η αποτροπή θα είναι πάντα το κλειδί - καθώς αποτροπή είναι να νικάς τον εχθρό στο μυαλό του πριν καν μπορέσει να φτάσει για το όπλο του. Με την απόκτηση του Su-35 από το Ιράν που βρίσκεται σε εξέλιξη, το υπό κυρώσεις αλλά σταθερό έθνος ανεβαίνει άλλο ένα σκαλοπάτι προς την εδραίωση του ως κύρια περιφερειακή δύναμη.
Το μαχητικό αεροσκάφος τέταρτης γενιάς είναι μια πολυπόθητη προσθήκη στις δυνατότητες εναέριας άμυνας του Ιράν. Το καλύτερο σενάριο θα είναι πάντα η αποτροπή της σύγκρουσης - αλλά αν έρθει η ώρα της πίεσης, το Su-35 είναι έτοιμο να προσφέρει με τον τρόπο που μόνο αυτό μπορεί.
* Ο Shabbir Rizvi είναι πολιτικός αναλυτής με έδρα το Σικάγο και έμφαση στην εσωτερική ασφάλεια και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.