Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Δεν είναι επίσης υπερβολή να περιγράψουμε την πολιτική κρίση που προκαλούν αυτές οι λεγόμενες "μεταρρυθμίσεις" ως συνταγματική, αφού ο νέος πρόεδρος του Sejm Szymon Holownia μόλις ανέστειλε τις εργασίες του για μια εβδομάδα με αυτό ακριβώς το πρόσχημα ανά την ακριβή γλώσσα που χρησιμοποίησε ο ίδιος. Ωστόσο, αυτό δεν οφείλεται στη σιωπηλή συμμόρφωση της Πολωνίας με το νέο μεταναστευτικό σύμφωνο της ΕΕ που θα επιβάλλει την εισαγωγή παράνομων μεταναστών υπό την απειλή οικονομικής τιμωρίας, ούτε στη βίαιη κατάληψη των εθνικών μέσων ενημέρωσης από τον Τουσκ.
Αυτό που έφερε τα πάντα σε αυτό το σημείο ήταν η σύλληψη δύο πρώην υπουργών από την αστυνομία μέσα στο προεδρικό μέγαρο, οι οποίοι νωρίτερα είχαν λάβει χάρη από τον πρόεδρο Αντρέι Ντούντα για φερόμενη παγίδευση υπόπτου, αφού το Ανώτατο Δικαστήριο άνοιξε αμφιλεγόμενα την υπόθεσή τους και στη συνέχεια τους καταδίκασε. Ο Ντούντα προέρχεται από το πρώην κυβερνών κόμμα και θα παραμείνει στη θέση του μέχρι τις προγραμματισμένες προεδρικές εκλογές της άνοιξης του 2025, εκτός βέβαια αν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απομακρυνθεί πριν από αυτό, κάτι που δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Ο Τουσκ κατηγόρησε τον Ντούντα για παρακώλυση της δικαιοσύνης αφού κάλεσε τους δύο πρώην υπουργούς στο προεδρικό μέγαρο για την εκδήλωση στην οποία συμμετείχαν πριν συλληφθούν από την αστυνομία αργότερα την ίδια ημέρα. Το σκανδαλώδες αυτό περιστατικό καταδικάστηκε από τον Κατσίνσκι και τους συναδέλφους του στο κόμμα, οι οποίοι το χρησιμοποίησαν για να προωθήσουν την προσχεδιασμένη "Διαμαρτυρία των Ελεύθερων Πολωνών" την Πέμπτη έξω από το Sejm. Επίσης, συνέκριναν τα γεγονότα με την εποχή του στρατιωτικού νόμου της δεκαετίας του 1980 με τον υπαινιγμό πως το κόμμα τους είναι το νέο κίνημα της Αλληλεγγύης.
Αν η αντιπολίτευση επαναλάβει την πολιτική του προκατόχου της για πανεθνικές απεργίες, διαμαρτυρίες και άλλες μορφές μη βίαιης αντίστασης στην αυταρχική διακυβέρνηση, κάτι που έχει το δικαίωμα να επιχειρήσει δεδομένης της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει τώρα η χώρα, τότε αυτή η σύγκριση μπορεί να γίνει τετελεσμένο γεγονός. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ισχύει επί του παρόντος, αλλά απλώς επισημαίνει πως η μεγάλης κλίμακας οικονομική αναστάτωση που θα μπορούσε να ακολουθήσει θα μπορούσε να οδηγήσει στην αυστηροποίηση της καταστολής του Τουσκ σε σημείο πραγματικού στρατιωτικού νόμου.
Το μέλλον της Πολωνίας θα κριθεί από την έκβαση αυτής της πολιτικής κρίσης. Είτε θα συνεχίσει να διολισθαίνει περαιτέρω υπό τη γερμανική επικυριαρχία ως ένα de facto κράτος-μαριονέτα, ο λαός του οποίου θα αναγκαστεί να υπομείνει την πλήρη επιβολή φιλελεύθερων-παγκοσμιοποιητικών πολιτικών πάνω του, είτε θα ανακτήσει την κυριαρχία του προκειμένου να προστατεύσει τον ιστορικά συντηρητικό-εθνικιστικό τρόπο ζωής του. Αν η νέα Αλληλεγγύη χάσει, τότε η πολωνική κοινωνία θα μεταμορφωθεί ριζικά και αμετάκλητα ως αποτέλεσμα της ιδεολογικής αποστολής του Τουσκ.
Οραματίζεται την Πολωνία να εισάγει αμέτρητους παράνομους μετανάστες (συμπεριλαμβανομένων των πολιτισμικά ανόμοιων που αρνούνται να αφομοιωθούν και να ενσωματωθούν στην κοινωνία), να καταργήσει όλους τους περιορισμούς στις αμβλώσεις (ενδεχομένως μέχρι τη γέννηση) και να διαδώσει ανεξέλεγκτα την προπαγάνδα των ΛOAΤ (με όλες τις συναφείς βλάβες στον ψυχισμό των παιδιών). Η χώρα δεν θα ανακάμψει ποτέ αν συμβεί αυτό, δεδομένου πως ο Τουσκ είναι επίσης αναμφισβήτητα δεκτικός στην προτεινόμενη "στρατιωτική Σένγκεν" που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια συνεχή γερμανική στρατιωτική παρουσία σε όλη την Πολωνία.
Εάν η τοπική αστυνομία, τα μέλη της κοινότητας πληροφοριών και/ή οι ένοπλες δυνάμεις καταλήξουν να υποστηρίζουν τη νέα Αλληλεγγύη, τότε μπορεί να ζητήσει τη γερμανική υποστήριξη για την εκκαθάριση αυτών των "πολιτικά αναξιόπιστων" στοιχείων από το κράτος και την εκτέλεση των καθηκόντων τους μέχρι να βρεθούν "κατάλληλοι αντικαταστάτες". Η εκδοχή του στρατιωτικού νόμου από τον Τουσκ θα μπορούσε επομένως να είναι ακόμη χειρότερη από εκείνη του στρατηγού Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι, ο οποίος δεν ζήτησε ποτέ σοβιετική υποστήριξη, και θα μπορούσε να προαναγγείλει το Τέταρτο Ράιχ για το οποίο προειδοποίησε ο Καζίνσκι τον Δεκέμβριο του 2021.