Emile Badarin - middleeasteye.net / Παρουσίαση Freepen.gr
"Από τις 7 Οκτωβρίου", δήλωσε ο εισαγγελέας Karim Khan, "πραγματικά ενέτεινα τις προσπάθειές μου να μπω και να αποκτήσω πρόσβαση στις τοποθεσίες όπου διαπράχθηκαν εγκλήματα στο Ισραήλ, να συναντήσω τις οικογένειες εκείνων που θρηνούν, εκείνων που ζουν με φόβο, σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος σε μια οξεία οδυνηρή στιγμή, περιμένοντας τους αγαπημένους τους, ανησυχώντας ... και προσευχόμενοι για την επιστροφή τους".
Αφού έκανε αυτή τη συναισθηματικά φορτισμένη δήλωση, έσπευσε να προσθέσει πως "κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια να εισέλθει στη Γάζα, αλλά δεν κατέστη δυνατό".
Ανεξάρτητα από το πόσο επιμελής προσπάθησε να είναι ο εισαγγελέας του ΔΠΔ για να απευθυνθεί και στους δύο λαούς, τα φυλετικά και αποικιοκρατικά θεμέλια του διεθνούς δικαίου και των θεσμών επισκίασαν τις προσπάθειές του, με τον πόνο των Παλαιστινίων να φαίνεται, στην καλύτερη περίπτωση, δευτερεύουσας σημασίας.
Το γραφείο του Χαν έχει "μια συνεχιζόμενη έρευνα με δικαιοδοσία στην Παλαιστίνη που χρονολογείται από το 2014", τόνισε. Δεν μπορεί κανείς να μην αναρωτηθεί πώς το ΔΠΔ κατάφερε να κρίνει τη Ρωσία ένοχη για εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία και να εκδώσει ένταλμα σύλληψης για τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν μέσα σε ένα χρόνο - αλλά μετά από εννέα χρόνια, δεν φαίνεται να υπάρχει επείγουσα ανάγκη να ολοκληρωθεί η έρευνα για τα επαναλαμβανόμενα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ και να οδηγηθούν οι δράστες σε δίκη.
Οι Ισραηλινοί ηγέτες έχουν δηλώσει την πρόθεσή τους να προβούν σε συλλογική τιμωρία και εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων, με τον Ισραηλινό υπουργό Άμυνας Yoav Gallant να τους αποκαλεί "ανθρώπινα ζώα" και να υπόσχεται να "εξαλείψει τα πάντα".
Στην ομιλία του, ο εισαγγελέας του ΔΠΔ δεν έκανε καμία αναφορά στην "κλασική περίπτωση γενοκτονίας" στην οποία αναφέρθηκε ο Craig Mokhiber, κορυφαίος αξιωματούχος του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο οποίος παραιτήθηκε πρόσφατα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αποτυχία του οργανισμού του να αναλάβει δράση.
Αντ' αυτού, ο Χαν επανέλαβε τις δυτικές παραποιήσεις που αποσαφηνίζουν το πλαίσιο του "πολέμου του Ισραήλ με τη Χαμάς", στον οποίο οι Παλαιστίνιοι δε θέλουν "καμία συμμετοχή", υπονοώντας ότι τα χιλιάδες παλαιστινιακά θύματα έχουν "εμπλακεί στις εχθροπραξίες" ως ατυχείς παράπλευρες απώλειες.
Δεκαετίες εκτοπισμού
Στην πραγματικότητα, το Ισραήλ διεξάγει πόλεμο κατά του παλαιστινιακού λαού εδώ και δεκαετίες σε μια συνεχή εκστρατεία εκτόπισής του από τη γη του. Με ή χωρίς τη Χαμάς (ή τη Φατάχ, την Ισλαμική Τζιχάντ και άλλα κινήματα αντίστασης), ο παλαιστινιακός λαός αντιστέκεται στον εποικισμό της γης του από τους ευρωσιωνιστές εποίκους από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Μια από τις πρώτες καταγεγραμμένες περιπτώσεις παλαιστινιακής αντίστασης σημειώθηκε το 1886, όταν οι Παλαιστίνιοι αγρότες του Mlabbis και της al-Yahudiyya αρνήθηκαν να αφήσουν τη γη τους να καταληφθεί από τους σιωνιστές εποίκους της Petah Tikva.
Ο Yousef al-Khalidi, εξέχων Παλαιστίνιος πολιτικός και πρώην δήμαρχος της Ιερουσαλήμ, προέβλεψε τέλεια τον επικείμενο αντιαποικιακό αγώνα. Το 1899, ο Khalidi απηύθυνε μια αιχμηρή προειδοποίηση στον Theodor Herzl, τον πολιτικό πατέρα του Σιωνισμού, ότι ο παλαιστινιακός λαός δεν θα συναινούσε ποτέ στη σιωνιστική φιλοδοξία να καταλάβει τον έλεγχο και να "γίνει κύριος" της Παλαιστίνης, αλλά θα αντιστεκόταν σταθερά.
Ούτε ο εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ούτε οι περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις έχουν δείξει ενδιαφέρον για την αποικιοκρατική ιστορία που διαμορφώνει τις σημερινές παγκόσμιες συνθήκες. Το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του έχουν καταβάλει σημαντικές προσπάθειες για να φιμώσουν και να αποσιωπήσουν αυτή την ιστορία, φτάνοντας στο σημείο να απαιτήσουν την παραίτηση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες επειδή τόνισε ότι η επίθεση της Χαμάς "δεν συνέβη σε κενό αέρος".
Η αναγωγική αναπαράσταση της σύγκρουσης ως σύγκρουσης μόνο μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς ευθυγραμμίζει τις παραμέτρους της δικαιοσύνης με την επίσημη ευρωπαϊκή και αμερικανική πολιτική στάση, επιτρέποντας έτσι την εξελισσόμενη εθνοκάθαρση και γενοκτονία. Ένας τέτοιος εξορθολογισμός και αποϊστοριοποίηση παρακάμπτει τα θεμελιώδη ερωτήματα γύρω από τις δομές εποίκων-αποικιοκρατίας του Ισραήλ και τη σιωνιστική ιδεολογία που διαμορφώνει τις βίαιες πρακτικές του απέναντι στους Παλαιστίνιους.
Οι ενέργειες αυτές διευκολύνονται από την ενεργό συμμετοχή ή τη σιωπή των διεθνών θεσμών από τη δημοσίευση της Διακήρυξης Μπάλφουρ πριν από έναν αιώνα και πλέον.
Αν μη τι άλλο, τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου απλώς υπογράμμισαν τις θεμελιώδεις ρίζες της σύγκρουσης - δηλαδή, τον ευρω-σιωνιστικό εποικιστικό-αποικιοκρατισμό, τον ρατσισμό και τις κινήσεις για την εξάλειψη των ιθαγενών της Παλαιστίνης. Ήδη από το 1895, ο Herzl δήλωνε ότι οι Εβραίοι έποικοι πρέπει να "πνευματοποιήσουν" τους Παλαιστίνιους "πέρα από τα σύνορα", σημειώνοντας ότι αυτή η εθνοκάθαρση πρέπει να γίνει "διακριτικά και με περίσκεψη".
Σήμερα, το Ισραήλ, οι ΗΠΑ και άλλα ευρωπαϊκά κράτη συζητούν ρητά το ενδεχόμενο εκτοπισμού των Παλαιστινίων της Γάζας στο αιγυπτιακό Σινά, ενώ οι κοινότητες στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ υφίστανται συνεχιζόμενη εθνοκάθαρση εδώ και δεκαετίες - ένα ζήτημα που οι Εβραίοι έποικοι επιδιώκουν να επιταχύνουν, ενώ η προσοχή του κόσμου παραμένει στραμμένη στη Γάζα.
Θέτοντας τις βάσεις
Η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις ρατσιστικές δομές του σιωνισμού, ο οποίος λαμβάνει αμέριστη υποστήριξη από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Η εθνοκάθαρση και η γενοκτονία δεν είναι αυθόρμητα γεγονότα- προηγείται σκόπιμη φυλετική διαπόμπευση, παράλληλα με χωροταξικό και στρατιωτικό σχεδιασμό.
Η ρατσιστική σηματοδότηση που έθεσε τις βάσεις για την απαλλοτρίωση των Παλαιστινίων το 1948, αναγκάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες στην εξορία, ενώ κατέστρεψε τις πόλεις και τα χωριά τους, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η σιωνιστική αφήγηση θεωρεί όλους τους Παλαιστίνιους ως δημογραφική απειλή για το κράτος του Ισραήλ.
Αυτή η επωνυμία έχει συνδεθεί στενά με τον σχολαστικό χωροταξικό σχεδιασμό, με στόχο τη συγκέντρωση του παλαιστινιακού πληθυσμού σε περικυκλωμένους και μη συνεχόμενους θύλακες στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, στη Γάζα και σε οριοθετημένες γειτονιές εντός του Ισραήλ.
Παρόλο που οι Παλαιστίνιοι αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού από τον Ιορδάνη ποταμό έως τη Μεσόγειο Θάλασσα, τους αρνούνται το βασικό τους δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και περιορίζονται σε περίπου 15% της γης υπό διάφορες μορφές ισραηλινής κυριαρχίας, από τη στρατιωτική κατοχή στη Δυτική Όχθη έως την πολιορκία και τους βομβαρδισμούς στη Γάζα.
Ενώ οι εκκλήσεις για την επιτάχυνση του ρυθμού της εθνοκάθαρσης έχουν γίνει πιο δυνατές από τις 7 Οκτωβρίου, κυκλοφορούσαν ήδη στο εσωτερικό του ισραηλινού πολιτικού και στρατιωτικού κατεστημένου, με εκκλήσεις για μια δεύτερη Νάκμπα και για την "εξάλειψη" των παλαιστινιακών χωριών.
Η τρέχουσα επίθεση εναντίον της Γάζας αποτελεί μέρος αυτής της "σταδιακής γενοκτονίας" - μια συνεχιζόμενη καταστροφή στην οποία οι Παλαιστίνιοι έχουν απαντήσει σε όλη τη γη με αποφασιστική αντίσταση και σταθερότητα.
Διαμόρφωση της γεωπολιτικής τάξης
Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί η ενσωματωμένη αποικιακή δυναμική ισχύος στο διεθνές δίκαιο και τους θεσμούς, η οποία έχει διαμορφώσει ενεργά την παγκόσμια νομική και γεωπολιτική τάξη σύμφωνα με τις ευρωκεντρικές φυλετικές διακρίσεις και τα αποικιακά συμφέροντα, στερώντας από τους αυτόχθονες λαούς τη γη τους και το δικαίωμά τους στην αυτοάμυνα. Τέτοιες διακρίσεις χρησιμοποιούνται σήμερα για να εκλογικεύσουν τον πόλεμο και την εθνοκάθαρση στη Γάζα.
Οι έννοιες αυτές επιμένουν σε διάφορες μορφές και εκφράσεις. Στη σύγχρονη επίσημη δυτική οπτική γωνία, ο μη δυτικός κόσμος υπάρχει στη "ζούγκλα", όπως διατυπώθηκε από τον επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ πέρυσι.
Τέτοιοι χαρακτηρισμοί χρησιμοποιούνται όχι μόνο με υποτιμητικό τρόπο, αλλά και για την επίτευξη απτών στόχων: για να δικαιολογηθεί η βία των εποίκων ως αυτοάμυνα και για να στερηθούν οι μη Ευρωπαίοι -που θεωρούνται πρωτόγονοι κάτοικοι της ζούγκλας- τη γη και τους πόρους τους.
Σήμερα, οι ίδιες αυτές έννοιες εφαρμόζονται στους Παλαιστίνιους για τους ίδιους λόγους: για να τους αφαιρέσουν τη γη τους, να νομιμοποιήσουν τη γενοκτονία και την εθνοκάθαρση εναντίον τους και να τους αρνηθούν το δικαίωμα και τα μέσα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ενάντια στην ισραηλινή εποίκιση-αποικιοκρατία.