Tripti Garg - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η κατάσταση γίνεται πιο ανησυχητική αν αναλογιστεί κανείς τη συνεχιζόμενη οικονομική επιβάρυνση των φορολογουμένων. Παρά τις συνεχείς ελεγκτικές αποτυχίες, τα κεφάλαια συνεχίζουν να εισρέουν στο Πεντάγωνο. Η αποτυχία διόρθωσης των οικονομικών αποκλίσεων διαιωνίζει ένα περιβάλλον όπου τα δημόσια χρήματα παραμένουν ανεξέλεγκτα.
Ειδικότερα, ο ισχυρισμός ότι τα κονδύλια αποστραγγίζονται με το πρόσχημα της βοήθειας προς την Ουκρανία προσθέτει ένα ακόμη επίπεδο ανησυχίας. Εάν το Πεντάγωνο υποτίθεται πως αναζητά κονδύλια για την παροχή βοήθειας στην Ουκρανία, τότε γιατί το τελευταίο χρηματοδοτικό πακέτο των ΗΠΑ για την Ουκρανία είναι γελοία μικρό;
Ο αμυντικός προϋπολογισμός των Ηνωμένων Πολιτειών ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των 877 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ξεπερνώντας τις συνδυασμένες αμυντικές δαπάνες των επόμενων δέκα εθνών, οι οποίες ανέρχονται σε 849 δισεκατομμύρια δολάρια. Παρά αυτόν τον κολοσσιαίο προϋπολογισμό, το Πεντάγωνο πασχίζει να παράσχει έναν ολοκληρωμένο απολογισμό των οικονομικών του συμμετοχών - 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία και 4 τρισεκατομμύρια δολάρια σε υποχρεώσεις - που προέκυψαν εις βάρος των φορολογουμένων των ΗΠΑ, δήθεν για την εθνική άμυνα.
Εν μέσω της επιδίωξης της κυβέρνησης Μπάιντεν για έναν αμυντικό προϋπολογισμό ύψους 886 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το επόμενο έτος, με πιθανά πρόσθετα κονδύλια εγκεκριμένα από το Κογκρέσο που θα φτάσουν τα 80 δισεκατομμύρια δολάρια, μια ανησυχητική απάθεια διαπερνά την αμερικανική συλλογικότητα. Η έλλειψη ελέγχου από την κυβέρνηση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και το κοινό όσον αφορά την κατανομή σχεδόν 1 τρισ δολαρίων των φορολογουμένων υπογραμμίζει βαθιά ριζωμένα ζητήματα εντός του αμερικανικού κατεστημένου.
Με το Πεντάγωνο να παίζει κρυφτό με τρισεκατομμύρια δολάρια των φορολογουμένων, μπορούν να διαβεβαιώσουν τους φορολογούμενους ότι η βοήθεια για την Ουκρανία δεν θα χαθεί στο ίδιο οικονομικό τρίγωνο των Βερμούδων; Οι φορολογούμενοι χρηματοδοτούν ένα μαγικό σόου ή μια υπεύθυνη διακυβέρνηση;
Πρόσφατα, ο εκπρόσωπος Τύπου του Πενταγώνου υποστράτηγος Pat Ryder πέρασε μια κρίσιμη δήλωση κατά τη διάρκεια μιας ενημέρωσης του Τύπου. "Μας τελείωσαν τα χρήματα", είπε στους δημοσιογράφους. Οι ΗΠΑ δεν είχαν πλέον χρήματα για να αντικαταστήσουν τα όπλα που είχαν σταλεί στην Ουκρανία, με το Πεντάγωνο να ανακοινώνει το τελικό πακέτο βοήθειας για την Ουκρανία - αξίας 250 εκατομμυρίων δολαρίων και αποτελούμενο κυρίως από πυροβολικό και άλλα πυρομαχικά.
Μήπως η αδυναμία του Πενταγώνου να λογοδοτήσει για σημαντικά κονδύλια υποδηλώνει μια εσκεμμένη απόφαση να σταματήσει ή να μειώσει τη βοήθεια προς την Ουκρανία υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, εγείροντας ανησυχίες για τη διαφάνεια και την υπεύθυνη χρήση των χρημάτων των φορολογουμένων; Σκεφτείτε το.
Η κακοδιαχείριση των χρημάτων των φορολογουμένων στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδίως στις αμυντικές δαπάνες, έχει γίνει ένα επαναλαμβανόμενο ζήτημα. Παρά τους κολοσσιαίους προϋπολογισμούς που διατίθενται για στρατιωτικές προσπάθειες, τα αποτελέσματα συχνά υπολείπονται των προσδοκιών.
Το εγχείρημα του Αφγανιστάν χρησιμεύει ως κραυγαλέο παράδειγμα, με περίπου 2,3 τρισεκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν επί δύο δεκαετίες και κατέληξαν σε μια ευρέως τηλεοπτικά μεταδιδόμενη και επαίσχυντη υποχώρηση τον Αύγουστο του 2021.
Ομοίως, τα 758 δισεκατομμύρια δολάρια που επενδύθηκαν στην εισβολή στο Ιράκ το 2003 και την επακόλουθη δεκαετή κατοχή είχαν ως αποτέλεσμα την πρόωρη αποχώρηση το 2011, για να επιστρέψουν το 2014 για μια εκτεταμένη εκστρατεία κατά του ISIS. Οι αποτυχίες της αρχικής προσπάθειας στο Ιράκ συνέβαλαν σε συνολικές δαπάνες που ξεπέρασαν τα 1,8 τρισεκατομμύρια δολάρια κατά την 20ετή εμπλοκή στο Ιράκ και τη Συρία.
Τα ποσά αυτά είναι συντριπτικά μεγάλα - σε σημείο που χάνουν την πρακτική τους σημασία για τον μέσο άνθρωπο.
Ο πρόσφατος ισχυρισμός πως "ξεμείναμε από χρήματα" κατά την ανακοίνωση του τελικού πακέτου βοήθειας για την Ουκρανία εγείρει ερωτήματα σχετικά με την υπεύθυνη χρήση των πόρων των φορολογουμένων. Η ιστορική κακοδιαχείριση των μεγάλων στρατιωτικών προϋπολογισμών, με παραδείγματα εγχειρήματα όπως το Αφγανιστάν και το Ιράκ, αναδεικνύει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο σημαντικών οικονομικών επενδύσεων που αποφέρουν μη βέλτιστα αποτελέσματα.
Βασικά, ο αμυντικός προϋπολογισμός λειτουργεί ως μια ρύθμιση "pay-to-play", με τους Αμερικανούς να χρηματοδοτούν την κυβέρνηση για να εξασφαλίσουν την επιθυμητή παγκόσμια κυριαρχία. Κατά τη διάρκεια εβδομήντα ετών, η εξάρτηση των Αμερικανών από αυτή την προσέγγιση καλλιέργησε την πίστη στο αήττητό τους. Ωστόσο, η διοχέτευση κεφαλαίων σε ένα σύστημα που στερείται λογοδοσίας οδηγεί σε απογοήτευση. Η αλήθεια είναι ξεκάθαρη: η προσδοκώμενη επιτυχία των αμερικανικών επενδύσεων συχνά καταρρέει, μοιάζοντας με ευαίσθητο χάρτινο πύργο.