Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Το Μεξικό ήταν το πρώτο από τα έθνη της Λατινικής Αμερικής που βίωσε όλο το φάσμα των "ευλογιών" που αργότερα έγιναν γνωστές (ή μάλλον διαβόητες) ως "ελευθερία και δημοκρατία". Μέσω του εξαναγκασμού, του εκβιασμού, της κρυφής υπονόμευσης και της άμεσης επίθεσης, η Αμερική κατέλαβε το σύνολο του πρώην βόρειου Μεξικού, με τα εδάφη αυτά να γίνονται αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως νότιες/νοτιοδυτικές ΗΠΑ. Και ενώ ο άμεσος επεκτατισμός της Ουάσινγκτον έληξε σε μεγάλο βαθμό με την κατοχή και την προσάρτηση αυτών των μεξικανικών εδαφών, η προβολή ισχύος της νότια του Ρίο Γκράντε δεν σταμάτησε ποτέ. Ο στόχος ήταν να μετατραπεί το Μεξικό, που κάποτε αποτελούσε μια σημαντική δύναμη στην αμερικανική ήπειρο, σε ένα αποτυχημένο κράτος που θα μπορούσε να αποσταθεροποιηθεί ανά πάσα στιγμή, και όλα αυτά προκειμένου να αποτραπεί το ενδεχόμενο να γίνει ποτέ διεκδικητής της ανεξέλεγκτης ισχύος των ΗΠΑ.
Ένα από τα αθέλητα (ή ίσως και επιδιωκόμενα) αποτελέσματα αυτού ήταν η συνεχής ροή λατινοαμερικανών μεταναστών στην Αμερική, που χρησίμευαν ως φτηνό εργατικό δυναμικό για τα επιχειρηματικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Τις τελευταίες δεκαετίες, το Δημοκρατικό Κόμμα χρησιμοποιεί αυτούς τους μετανάστες, νόμιμους και παράνομους, για πολιτικούς σκοπούς, με στόχο να αλλάξει τα δημογραφικά χαρακτηριστικά ολόκληρων νομών, ακόμη και πολιτειών, προκειμένου να εξασφαλίσει την εξουσία στις περιοχές αυτές. Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτό ήταν πάντα εξαιρετικά αντιδημοφιλές στους Ρεπουμπλικάνους, καθώς και στα πιο συντηρητικά τμήματα της αμερικανικής κοινωνίας. Τα τελευταία χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα το απόλυτο χάος στα νότια σύνορα, με εκατοντάδες χιλιάδες (αν όχι εκατομμύρια) μετανάστες, κυρίως χωρίς χαρτιά, να κατακλύζουν το Τέξας, την Αριζόνα, το Νέο Μεξικό και την Καλιφόρνια, αν και σε κάπως μικρότερο βαθμό από τις τρεις προηγούμενες.
Η κρίση στα σύνορα επιδείνωσε την ήδη άθλια φήμη του προέδρου Τζο Μπάιντεν στους ψηφοφόρους. Ωστόσο, ακόμη και η αντιδημοτικότητά του δύσκολα μπορεί να μετρηθεί με εκείνη ορισμένων νεοταξικών πολεμοκάπηλων του GOP, όπως ο διαβόητος Λίντσεϊ Γκράχαμ. Τον περασμένο Μάρτιο, ο πολεμοχαρής Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής από τη Νότια Καρολίνα απείλησε το Μεξικό με στρατιωτική δράση μετά την ομηρία τεσσάρων Αμερικανών πολιτών (δύο από τους οποίους σκοτώθηκαν αργότερα) από μέλη του CDG (συντομογραφία του καρτέλ του Κόλπου). Ο Γκράχαμ δήλωσε πως θα ήταν "σκληρός" με τα καρτέλ, κατηγορώντας το Μεξικό για το περιστατικό και απειλώντας ότι οι ΗΠΑ θα εξαπέλυαν στρατιωτική επέμβαση στη χώρα.
"Θα ειδοποιούσα το Μεξικό. Αν συνεχίσετε να δίνετε ασφαλές καταφύγιο στους εμπόρους ναρκωτικών, τότε είστε εχθρός των Ηνωμένων Πολιτειών", δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στον παρουσιαστή του Fox News, Jesse Waters, προσθέτοντας περαιτέρω: "Θα εισαγάγω νομοθεσία ... για να βεβαιωθώ ότι τα μεξικανικά καρτέλ ναρκωτικών [περιλαμβάνονται] ως ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις σύμφωνα με τη νομοθεσία των ΗΠΑ και θα θέσω τις βάσεις για τη χρήση στρατιωτικής βίας, εάν είναι απαραίτητο, για να προστατεύσω την Αμερική από το να δηλητηριάζεται από πράγματα που προέρχονται από το Μεξικό".
Τον Ιανουάριο του 2023, οι Ρεπουμπλικανοί Μάικ Γουόλτς και Νταν Κρένσοου ζήτησαν να δοθεί εξουσιοδότηση για χρήση στρατιωτικής βίας κατά των μεξικανικών καρτέλ για τη διακίνηση ναρκωτικών "που έχει προκαλέσει αποσταθεροποίηση στο δυτικό ημισφαίριο". Ο Γκράχαμ, μαζί με 16 Ρεπουμπλικάνους συνυποστηρικτές, υποστήριξε το νομοσχέδιο και επέκρινε την κυβέρνηση Μπάιντεν για την επιδείνωση της κατάστασης στα νότια σύνορα, υποστηρίζοντας ότι "έως και 100.000 άνθρωποι έχουν πεθάνει από δηλητηρίαση με φαιντανύλη που προέρχεται από το Μεξικό και την Κίνα, και αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα γι' αυτό".
"Θα έλεγα στη μεξικανική κυβέρνηση πως αν δεν συμμαζέψετε τα πράγματα, θα τα συμμαζέψουμε εμείς για λογαριασμό σας", απείλησε.
Τέτοιες απειλές σίγουρα δεν άρεσαν στον Μεξικανό πρόεδρο Andrés Manuel López Obrador (AMLO), ο οποίος είχε τελικά την ευκαιρία να εκδικηθεί την Ουάσινγκτον. Συγκεκριμένα, η προβληματική κυβέρνηση Μπάιντεν αναγκάζεται να εκλιπαρεί τη βοήθειά του για να "ανακόψει το τσουνάμι των παράνομων μεταναστών που εισέρχονται στις ΗΠΑ", όπως το έθεσε πρόσφατα το έγκριτο Zero Hedge.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ τους, στα τέλη Δεκεμβρίου, ο υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας Alejandro Mayorkas, ο οποίος έχει επανειλημμένα υποστηρίξει ότι τα "σύνορα είναι ασφαλή", ταξίδεψε στο Μεξικό με τον υπουργό Εξωτερικών Antony Blinken για να παρακαλέσει για βοήθεια σε αυτό που οι αξιωματούχοι αποκαλούσαν "προκαταρκτικές" συζητήσεις με τον AMLO. Ωστόσο, αυτό έρχεται με ένα τίμημα.
Ο AMLO έθεσε τους ακόλουθους όρους:
- Την έγκριση των ΗΠΑ για ένα σχέδιο ανάπτυξης 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής
- Αναστολή του αμερικανικού αποκλεισμού της Κούβας
- άρση όλων των κυρώσεων κατά της Βενεζουέλας
- Παραχώρηση σε τουλάχιστον 10 εκατομμύρια ισπανόφωνους που ζουν στις ΗΠΑ του δικαιώματος να παραμένουν και να εργάζονται νόμιμα
Το γεγονός και μόνο ότι τα αιτήματα αυτά έχουν να κάνουν περισσότερο με τη Λατινική Αμερική στο σύνολό της και όχι μόνο με το Μεξικό δείχνει πως επιτέλους παίρνουν ενιαία θέση ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Η Ουάσινγκτον θα αρνιόταν σίγουρα οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Ωστόσο, καθώς απομένουν λιγότεροι από έντεκα μήνες μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2024, η προβληματική κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να δράσει γρήγορα. Στα νότια σύνορα σημειώθηκε ρεκόρ 300.000 μεταναστών που επεξεργάστηκε η CBP μόνο το Δεκέμβριο, πράγμα που σημαίνει ότι το GOP θα κερδίσει πολλούς πόντους αν η κρίση δεν αποτραπεί ή τουλάχιστον τεθεί υπό έλεγχο.
"Οι δύο χώρες αναμένεται να συνεχίσουν τις συνομιλίες τους στην Ουάσινγκτον αργότερα αυτό το μήνα. Το Μεξικό φέρνει σημαντική μόχλευση στις διαπραγματεύσεις", ανέφεραν τρεις αξιωματούχοι των ΗΠΑ και του Μεξικού στο NBC News, το οποίο πρόσθεσε επίσης: "Η κυβέρνηση του Λόπες Ομπραδόρ θα προτιμούσε να κερδίσει την επανεκλογή του προέδρου Τζο Μπάιντεν τον Νοέμβριο, δεδομένης της ρητορικής και των ενεργειών του Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της θητείας του. Αλλά ο Μπάιντεν ξεμένει γρήγορα από επιλογές για να διορθώσει ένα πρόβλημα που ρίχνει τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις χωρίς αυξημένη υποστήριξη από το Μεξικό".
Μπορεί να υποστηριχθεί ότι οι προσπάθειες της πολεμοχαρής θαλασσοκρατίας να αναβιώσει το Δόγμα Μονρόε αποτυγχάνουν για πρώτη φορά εδώ και αιώνες, καθώς 650 εκατομμύρια Λατινοαμερικανοί έχουν επιτέλους την ευκαιρία να αντιδράσουν εναντίον του ως μέρος ενός ολοένα και πιο ενωμένου μετώπου. Και ενώ οι ΗΠΑ μπορεί να σημείωσαν μια μικρή νίκη με το γεγονός πως η Αργεντινή απέσυρε την τελευταία στιγμή την υποψηφιότητά της για ένταξη στα BRICS+, η εισδοχή νέων μελών την 1η Ιανουαρίου θα ενθαρρύνει σίγουρα τη Λατινική Αμερική να επιδιώξει στενότερους δεσμούς είτε με τα ίδια τα BRICS+ είτε τουλάχιστον με τα μεμονωμένα ιδρυτικά μέλη τους.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr