SIMON WATKINS - oilprice.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Εν ολίγοις, μετά την επιβολή κυρώσεων στις μαζικές ρωσικές προμήθειες πετρελαίου και φυσικού αερίου μετά την εισβολή στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022, το LNG έγινε σταθερά ο βασικός ταλαντευόμενος ενεργειακός εφοδιασμός του κόσμου. Όταν η Ρωσία μελετούσε την πρώτη της εισβολή στην Ουκρανία το 2014, κατά τη διάρκεια της οποίας προσάρτησε την Κριμαία, γνώριζε ότι η παγκόσμια σημασία του LNG θα αυξανόταν δραματικά ως αποτέλεσμα, οπότε άρχισε να επεκτείνει σοβαρά τις δυνατότητές της σε LNG. Το ίδιο γνώριζε και η Κίνα - επειδή η Ρωσία της είπε ποια ήταν τα ευρύτερα στρατιωτικά της σχέδια, σύμφωνα με διάφορες ανώτερες πηγές στο αμερικανικό και ευρωπαϊκό σύμπλεγμα ενεργειακής ασφάλειας με τις οποίες μίλησε αποκλειστικά το OilPrice.com όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Κίνα έκλεισε τεράστιες συμφωνίες υγροποιημένου φυσικού αερίου με τη Ρωσία και αργότερα με το Κατάρ από εκείνο το σημείο και διπλασίασε τις συμφωνίες αυτές από ένα χρόνο πριν από τη δεύτερη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, όπως αναλύεται πλήρως στο νέο μου βιβλίο για τη νέα τάξη της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου. Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι η Ρωσία δήλωσε πριν από λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να καταστρέψει τις νέες κυρώσεις των ΗΠΑ που επιβλήθηκαν στο έργο της Arctic LNG 2, ως μέρος μιας σειράς περιορισμών που στοχεύουν σε άτομα και οντότητες που συνδέονται με την πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Ο γενικός στόχος των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση των εκτεταμένων φιλοδοξιών της Ρωσίας σε αυτή τη βασική πηγή έκτακτης ανάγκης της παγκόσμιας ενέργειας είναι η καταστροφή τους, σύμφωνα με ανώτερη νομική πηγή που συνδέεται με το πρόγραμμα κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας, με την οποία μίλησε αποκλειστικά το OilPrice.com την περασμένη εβδομάδα. "Η Ρωσία διαθέτει τεράστιους πόρους [φυσικού αερίου] στην Αρκτική, οι οποίοι θα μπορούσαν να την καταστήσουν έναν από τους κορυφαίους προμηθευτές υγροποιημένου φυσικού αερίου στον κόσμο πολύ γρήγορα, και δεν θέλουμε να δημιουργήσει εξάρτηση από αυτήν για τις προμήθειες αυτές, όπως έκανε με το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο στην Ευρώπη πριν από [την] εισβολή στην Ουκρανία", δήλωσε.
"[Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ] Πούτιν δίνει μεγάλη σημασία σε αυτό, όπως και εμείς", πρόσθεσε. Πράγματι, ένα σημάδι εδώ και καιρό για το πόσο σοβαρά παίρνει ο Πούτιν την επέκταση των δυνατοτήτων της Ρωσίας σε υγροποιημένο φυσικό αέριο ήρθε με το αρχικό έργο Yamal LNG (ουσιαστικά "Arctic LNG 1") - την πρώτη μεγάλη προσπάθεια να αξιοποιήσει τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Αρκτική, όπως αναλύεται επίσης στο νέο μου βιβλίο. Ο ρωσικός τομέας της Αρκτικής περιλαμβάνει πάνω από 35.700 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και πάνω από 2.300 εκατομμύρια μετρικούς τόνους πετρελαίου και συμπυκνωμάτων, η πλειονότητα των οποίων βρίσκεται στις χερσονήσους Yamal και Gydan, που βρίσκονται στη νότια πλευρά της Θάλασσας του Κάρα. Σύμφωνα με τα σχόλια του Πούτιν, τα επόμενα χρόνια θα σημειωθεί δραματική επέκταση της εξόρυξης αυτών των πόρων της Αρκτικής και συνακόλουθη ανάπτυξη της Βόρειας Θαλάσσιας Οδού (NSR) - η παράκτια διαδρομή της οποίας διασχίζει τη Θάλασσα Κάρα - ως κύριας οδού μεταφοράς για την αξιοποίηση αυτών των πόρων στις παγκόσμιες αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου, ιδίως προς την Κίνα.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το πλαίσιο, ο Πούτιν είδε επιπλέον το έργο Yamal LNG την εποχή της ανάπτυξής του ως ζωτικής σημασίας για τα ρωσικά συμφέροντα για τρεις βασικούς λόγους, σύμφωνα με αναλυτές με έδρα τη Μόσχα με τους οποίους μίλησε αποκλειστικά το OilPrice.com εκείνη την εποχή. Πρώτον, υπήρχε η φυσική επέκταση των ρωσικών οντοτήτων στην περιοχή της Αρκτικής, σηματοδοτώντας σαφώς τη διεκδίκηση της χώρας για όλους τους πόρους που έχει να προσφέρει ολόκληρη η περιοχή. Δεύτερον, για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Πούτιν πίστευε ότι η ιδιότητα της Ρωσίας ως ενεργειακής υπερδύναμης -και ειδικά ως υπερδύναμης φυσικού αερίου- δεν αντικατοπτριζόταν στη θέση της στον προσοδοφόρο τομέα του υγροποιημένου φυσικού αερίου. Και τρίτον, το LNG αποτελούσε ακόμη και τότε βασικό μέρος των συνεχιζόμενων σχεδίων της Ρωσίας να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του ακόμη ταχέως αναπτυσσόμενου ασιατικού τμήματος της αγοράς φυσικού αερίου για να ενισχύσει τα σχέδια της για αγωγούς φυσικού αερίου. Ήταν τέτοια η αποφασιστικότητα του Κρεμλίνου να προχωρήσει με τα έργα του στην Αρκτική που διάφορες ρωσικές οντότητες παρασύρθηκαν μέσα και γύρω από την εποχή που οι ΗΠΑ επέβαλαν τις κυρώσεις τους το 2014 για να χρηματοδοτήσουν βασικά τμήματα του έργου Yamal LNG.
Το Ρωσικό Ταμείο Άμεσων Επενδύσεων, για παράδειγμα, δημιούργησε ένα κοινό επενδυτικό ταμείο με την κρατική Ιαπωνική Τράπεζα Διεθνούς Συνεργασίας, στο οποίο η καθεμία συνεισέφερε το ήμισυ ενός συνολικού ποσού περίπου 100 δισεκατομμυρίων γιεν (τότε 890 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ). Η ίδια η ρωσική κυβέρνηση, έχοντας χρηματοδοτήσει από την αρχή το Yamal LNG με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό, το στήριξε και πάλι όταν εισήχθησαν οι κυρώσεις, πουλώντας ομόλογα στο Yamal LNG (το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 24 Νοεμβρίου 2015, με έκδοση 15ετούς διάρκειας ύψους 75 δισεκατομμυρίων ρουβλίων) και στη συνέχεια του παρείχε άλλα 150 δισεκατομμύρια ρουβλίων (2,2 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) ως εφεδρική χρηματοδότηση από το Εθνικό Ταμείο Πρόνοιας.