Η εξωτερική πολιτική του Μπάιντεν είναι σαν να αναδιατάσσει τα έπιπλα της κρεβατοκάμαρας, αλλά αντί να βελτιώνει τα πράγματα, μοιάζει σαν να συνεχίζει να προσκαλεί πιθανούς μπελάδες στο ξενύχτι. Η ξαφνική προαγωγή του Κατάρ σε BFF μπορεί να είναι απλώς άλλο ένα επεισόδιο που κάνει φίλους χωρίς να ελέγχει αν ροχαλίζουν πολύ δυνατά.
Vedica Singh - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ας κάνουμε ένα ταξίδι στις αναμνήσεις. Στις 31 Ιανουαρίου 2022, λίγο πριν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, ο πρόεδρος Μπάιντεν χαρακτήρισε το Κατάρ ως "σημαντικό μη ΝΑΤΟϊκό σύμμαχο" των ΗΠΑ. Πριν από τη σύγκρουση στην Ουκρανία, υπήρχε όλη αυτή η πίεση για να ενταχθεί το Κατάρ στη συμμορία ΗΠΑ-ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας ως "στενός σύμμαχος". Ο Μπάιντεν έκανε δημόσια είδηση πριν συναντηθεί με τον εμίρη του Κατάρ ότι ήταν επίσημα στο σκάφος ως "σημαντικός μη ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος". Αυτός ο χαρακτηρισμός είναι σαν ένα VIP πάσο για χώρες που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ αλλά είναι φιλικά διακείμενες προς τον αμερικανικό στρατό. Σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, είναι ένα μεγάλο σύμβολο του πόσο στενά δεμένες θέλουν να είναι οι ΗΠΑ με αυτές τις χώρες, επιδεικνύοντας τα τρελά vibes φιλίας τους.
Έτσι, προκύπτει το μεγάλο ερώτημα: Γιατί η Αμερική συμπάθησε το Κατάρ; Λοιπόν, ο Μπάιντεν ήξερε τι συνέβαινε - η φήμη έλεγε πως η Ρωσία είχε βάλει στο μάτι την Ουκρανία για εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022. Η κουβέντα του Μπάιντεν στις 31 Ιανουαρίου 2022, δεν ήταν απλά ψιλοκουβέντα- αφορούσε τη σύνδεση της Αμερικής με το Κατάρ, τον γίγαντα του φυσικού αερίου που κατέχει τα μεγαλύτερα θαλάσσια αποθέματα μαζί με το Ιράν. Επιπλέον, σκεφτόταν εκ των προτέρων την κατάσταση της Ευρώπης με το φυσικό αέριο σε περίπτωση που η Ρωσία αποφάσιζε να παίξει τον διασπαστή. Ο Μπάιντεν ανακοίνωσε το καθεστώς του Κατάρ ως "μείζονος μη ΝΑΤΟϊκού συμμάχου", με στόχο την ενίσχυση των δεσμών ασφαλείας και των επενδύσεων στον Κόλπο, ενώ παράλληλα έβαλε στο μάτι τις προμήθειες φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
"Ο Πρόεδρος Μπάιντεν δήλωσε στις 31 Ιανουαρίου 2022 ότι θα ονομάσει το Κατάρ ως "σημαντικό μη ΝΑΤΟϊκό σύμμαχο" των Ηνωμένων Πολιτειών, ένας χαρακτηρισμός που θα ανοίξει το δρόμο για μεγαλύτερη συνεργασία σε θέματα ασφάλειας και επενδύσεις στο κράτος του Κόλπου, σε μια εποχή που ο κ. Μπάιντεν αναζητά βοήθεια για την ενίσχυση των προμηθειών φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Αν και ο κ. Μπάιντεν είχε κάποια απώτερα κίνητρα για να το κάνει αυτό.
Ο πρόεδρος ήταν πραγματικά πρόθυμος να διασφαλίσει πως η Ευρώπη δεν θα αντιμετωπίσει έλλειψη φυσικού αερίου αν τα πράγματα αναθερμανθούν σύντομα μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Εξάλλου, η Ρωσία είναι μεγάλος προμηθευτής φυσικού αερίου στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. "Λέω στο Κογκρέσο, το Κατάρ θα είναι ένας σημαντικός μη ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος για να δείξουμε πόσο πολύ εκτιμούμε τον δεσμό μας", ανακοίνωσε ο Μπάιντεν. Αλλά υπάρχει μια οσμή καχυποψίας γύρω από το Κατάρ, μια μικρή χώρα με μόλις 300.000 κατοίκους, που ξαφνικά απέκτησε τον τίτλο του "μεγάλου μη ΝΑΤΟϊκού συμμάχου".
Λίγο αργότερα, το Πεντάγωνο έδωσε τα χέρια σε μια στρατιωτική συμφωνία με το Κατάρ, το φρέσκο πρόσωπο μεταξύ των μεγάλων μη ΝΑΤΟϊκών συμμάχων. Υπέγραψαν ένα παχυλό συμβόλαιο δισεκατομμυρίων δολαρίων για κορυφαίο εξοπλισμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών, με στόχο έναν απροσδιόριστο "ξένο εχθρό" στα χέρια του Κατάρ.
Τώρα, εδώ είναι η ουσία: Ήταν αυτή η μαζική πώληση μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Κατάρ μια διακριτική απειλή προς το Ιράν; Ποιο ακριβώς είναι το σχέδιο παιχνιδιού της Ουάσινγκτον όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και την εθνική ασφάλεια του Κατάρ; Με το Κατάρ να κάθεται στη μεγαλύτερη θαλάσσια αποθήκη φυσικού αερίου του πλανήτη, δεν είναι μυστικό πως ο Μπάιντεν είχε στο στόχαστρό του το φυσικό τους αέριο. Αλλά όποια και αν είναι η συμφωνία, ο Μπάιντεν ίσως μόλις άνοιξε ένα κουτί με σκουλήκια για τον εαυτό του.
Γνωρίζουμε ότι το Κατάρ έχει ιστορικά τεθεί υπό έλεγχο για τους φερόμενους δεσμούς του με την τρομοκρατία, προκαλώντας τριβές με τη Σαουδική Αραβία και τους συμμάχους της στον Κόλπο. Οι χώρες αυτές κατηγόρησαν το Κατάρ πως υποστηρίζει εξτρεμιστικές ομάδες που διαταράσσουν τη Μέση Ανατολή, οδηγώντας στην απομόνωσή τους από το Κατάρ. Η ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική του Κατάρ έχει επιβαρύνει τις σχέσεις με τους γείτονές του, με αποτέλεσμα μια εννεάμηνη διπλωματική ρήξη το 2014.
Οι εντάσεις αυξήθηκαν λόγω της υποστήριξης του Κατάρ προς την ισλαμιστική Μουσουλμανική Αδελφότητα, των συνδέσεών του με ομάδες όπως οι Ταλιμπάν και ορισμένες παρατάξεις της Αλ Κάιντα, καθώς και της σχέσης του με το Ιράν. Πρόσφατοι ισχυρισμοί από τη Σαουδική Αραβία υποδηλώνουν ότι ο χρηματοδοτούμενος από το Κατάρ ραδιοτηλεοπτικός φορέας Al Jazeera υποστηρίζει τους αντάρτες Χούτι στην Υεμένη, γεγονός που επιβαρύνει περαιτέρω τις σχέσεις. Εξακολουθούν να υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με τη φερόμενη υποστήριξη του Κατάρ σε ριζοσπαστικές ιδεολογίες και εξτρεμισμό, γεγονός που συμβάλλει στις συνεχιζόμενες εντάσεις.
Έτσι, ενώ τα περισσότερα έθνη παίρνουν αποστάσεις από το Κατάρ, οι ΗΠΑ το καλοπιάνουν και ας πούμε ότι δεν κερδίζουν ακριβώς βραβεία για τη φινέτσα της εξωτερικής τους πολιτικής. Το πρόσφατο ιστορικό μιλάει για πολλά. Πάρτε την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν - δύο δεκαετίες στρατηγικών λανθασμένων χειρισμών από τις ΗΠΑ τροφοδότησαν μόνο την εξέγερση. Στη συνέχεια, υπάρχει το συνεχιζόμενο χάος μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, που προκαλεί μια παγκόσμια οικονομική δίνη, χάρη εν μέρει στην εμπλοκή των ΗΠΑ.
Και ας μην ξεχνάμε την αναταραχή στην Ερυθρά Θάλασσα - μια κατάσταση που είναι μπούμερανγκ για τις ΗΠΑ. Στην προ Μπάιντεν εποχή, οι Χούτι χαρακτηρίζονταν εχθροί, αλλά μόλις μπήκε ο Μπάιντεν, όλα έγιναν λίγο άνω-κάτω. Η αντιστροφή της ταμπέλας "τρομοκράτης" των Χούτι και η επιστροφή στις συνομιλίες με το Ιράν έδωσαν στους Χούτι μια ώθηση στις δημόσιες σχέσεις, προσελκύοντας κεφάλαια και παγκόσμια επιρροή. Τώρα, με τις εντάσεις να θερμαίνονται στην Ερυθρά Θάλασσα, οι Χούτι ρίχνουν βολές κατά των ΗΠΑ. Οι κινήσεις του Μπάιντεν άφησαν τις ΗΠΑ να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες, ενώ οι Χούτι παραμένουν ένα πιεστικό πρόβλημα.
Είναι απορίας άξιον πώς οι ΗΠΑ φαίνεται να βρίσκονται σε έναν βρόγχο, επαναλαμβάνοντας ιστορικά λάθη χωρίς να παίρνουν κανένα μάθημα στην πορεία. Για άλλη μια φορά, κάνουν ένα γνώριμο σφάλμα με το να συμφιλιώνονται με το Κατάρ, θυμίζοντας λάθη του παρελθόντος. Η απόφαση να εμπλακεί με το Κατάρ απηχεί ένα μοτίβο όπου οι προηγούμενες λανθασμένες εκτιμήσεις φαίνεται να μένουν ασχολίαστες.