HELMHOLTZ SMITH - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ξεχάστε τα «σοσιαλιστικά αδέρφια» και δείτε τα από τη μεταπολεμική σοβιετική οπτική. Η Γερμανία - επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ. Η Τσεχοσλοβακία - Το μισό της Τσεχίας απορροφήθηκε από τη ναζιστική Γερμανία το 1939 και το μισό της Σλοβακίας ήταν σύμμαχος της Γερμανίας όπως και η Ουγγαρία , η Ρουμανία και η Βουλγαρία. (Η Αλβανία δε μετρά πραγματικά γιατί ήταν πολύ ανεξάρτητη, επαναστατική κατά τη διάρκεια των αντισταλινικών χρόνων του Χρουστσόφ και παραιτήθηκε το 1968, μάλλον προς ανακούφιση της Μόσχας).
Οι δυτικές χώρες βλέπουν την Πολωνία ως ένα από τα μεγάλα θύματα του πολέμου, αλλά η Μόσχα έχει διαφορετική άποψη. Όταν η Ρωσία κατέρρευσε το 1917, η Πολωνία, που αναδημιουργήθηκε στις Βερσαλλίες, εισέβαλε και μπήκε βαθιά σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε Ουκρανία και Λευκορωσία. Ο Κόκκινος Στρατός ανέκαμψε και, μέχρι το καλοκαίρι του 1920, είχε απωθήσει τους Πολωνούς και προχωρήσει κοντά στη Βαρσοβία όπου σταμάτησε. Η Πολωνία ήταν η πρώτη χώρα που υπέγραψε σύμφωνο μη επίθεσης με τη Γερμανία του Χίτλερ. Η Πολωνία πήρε ένα κομμάτι της Τσεχοσλοβακίας το 1938. Και, τέλος, κατά τις αποτυχημένες βρετανογαλλο-σοβιετικές συνομιλίες το 1939 , αρνήθηκε τα δικαιώματα διέλευσης των Σοβιετικών για να φτάσουν στη Γερμανία.
Μια βρετανογαλλο-σοβιετική συμμαχία με συμφωνημένη πρόσβαση μέσω της Πολωνίας μπορεί να είχε αλλάξει τους υπολογισμούς του Χίτλερ, δε νομίζετε;
Αυτό λείπει από τη συμβατική αμερικανική ιστορία και η Πολωνία παρουσιάζεται ως αθώο θύμα επίθεσης Χίτλερ-Στάλιν. Όμως, η έξυπνη νοημοσύνη πρέπει να εξετάσει πώς βλέπει η Μόσχα την Πολωνία και ισχυρίζομαι ότι, μετά τον πόλεμο, η Μόσχα θεωρούσε την Πολωνία ως 1) έναν πρώην και δυνητικά μελλοντικό εχθρό, 2) ένα συνεργάτη του Χίτλερ και 3) ένα εμπόδιο για τη μόνη πιθανότητα να την σταματήσει. Θύμα; Όχι από την οπτική γωνία της Μόσχας – περισσότερο από έναν αναξιόπιστο γείτονα που έπρεπε να έχει μια καλή σταθερή λαβή.
Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη, πώς θα αντιμετώπιζε η Μόσχα αυτές τις χώρες που πήρε υπό τον έλεγχό της μετά τον πόλεμο και αργότερα συγκέντρωσε στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας; (Ανατολική) Γερμανία – εχθρός. Πολωνία – πρώην εχθρός, αναξιόπιστος. Τσεχοσλοβακία – εχθρός (συγγνώμη Τσεχία – είσαι ο μόνος αληθινός αθώος σε αυτό). Ουγγαρία – εχθρός. Ρουμανία – εχθρός. Βουλγαρία – εχθρός. Η άποψη της Μόσχας για τη διάσημη ρήση του Ismay θα ήταν «Εμείς μέσα, το ΝΑΤΟ έξω, αυτοί κάτω».
Τους αποκαλούσαν σοσιαλιστές αδερφούς, αλλά αυτό που πραγματικά εννοούσαν ήταν πρώην εχθροί τώρα υπό τον αυστηρό μας έλεγχο.
Όσον αφορά τη δυτική γραμμή ότι αυτά ήταν αθώα «αιχμάλωτα έθνη», για να τα δούμε έτσι χρειάζεταθ πολλή αναθεώρηση. Αλλά η πραγματικότητα προσαρμόστηκε και μετονομάστηκαν ως αθώα θύματα του σοβιετικού ιμπεριαλισμού.
Τι σχέση έχει αυτό με το σήμερα; Λοιπόν, κάθε τόσο μας υπενθυμίζουν πόσα πολλά θάφτηκαν. Όπως ένα όρθιο χειροκρότημα που δόθηκε σε κάποιον που πολέμησε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο "για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας ενάντια στους Ρώσους". Κατά των Πολωνών επίσης, λένε. Και πολλά άλλα από εκεί που ήρθε. Και όχι μόνο στον Καναδά.
Ωχ. Δεν έπρεπε να το θυμάμαι.