 |
| MΟΗΑΜMED ΑΒΕD / ΑFΡ |
Timur Fomenko, πολιτικός αναλυτής - Russia Today / Παρουσίαση Freepen.gr
Ένα πρόσφατο άρθρο του Foreign Affairs προσπαθεί να αποκαλύψει "το παιχνίδι της Κίνας στη Γάζα", κατηγορώντας το Πεκίνο ότι "εκμεταλλεύεται τον πόλεμο του Ισραήλ για να κερδίσει τον παγκόσμιο Νότο".
Ο συγγραφέας ισχυρίζεται πως "ζητώντας μια λύση δύο κρατών, αρνούμενη να καταδικάσει τη Χαμάς και κάνοντας συμβολικές προσπάθειες για να υποστηρίξει μια κατάπαυση του πυρός, [η Κίνα] εκμεταλλεύτηκε το παγκόσμιο αντι-ισραηλινό συναίσθημα σε μια προσπάθεια να αναβαθμίσει τη δική της θέση στον Παγκόσμιο Νότο".
Το επιχείρημα αυτό είναι ενδιαφέρον, διότι βασίζεται στη λογική ότι ο πόλεμος στη Γάζα μπορεί να τελειώσει γρήγορα αν το Πεκίνο απλώς υποστηρίξει τη θέση των ΗΠΑ, η οποία, όπως υποστηρίζει το άρθρο, "συμβιβάζει τη δημόσια υποστήριξη προς το Ισραήλ με την ιδιωτική πίεση να στοχεύσει πιο προσεκτικά τις επιθέσεις του στη Γάζα και να είναι πιο ανοιχτό σε μια πολιτική διευθέτηση με τους Παλαιστίνιους". Ας το καταλάβουμε λοιπόν καλά, οι ΗΠΑ είναι αυτές που θέλουν να τερματίσουν δίκαια αυτή τη σύγκρουση και η Κίνα την επιδεινώνει και άρα φταίει;
Αυτού του είδους η ανάλυση είναι τραβηγμένη στην καλύτερη περίπτωση και εντελώς ανέντιμη στη χειρότερη, και συνολικά προσβάλλει τη νοημοσύνη κάθε παρατηρητή. Δείχνει πραγματικά μέχρι πού φτάνει ο κύριος κύκλος των δημοσιογράφων και των μελετητών προκειμένου να μην επιρρίψουν καμία απολύτως ευθύνη στο Ισραήλ, αλλά να κατηγορήσουν τρίτα μέρη που στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με τη σύγκρουση. Η Κίνα έχει πάντα λάβει ουδέτερη θέση στο ζήτημα Ισραήλ-Παλαιστίνης, αν και αναγνωρίζει την κυρίαρχη ύπαρξη του κράτους της Παλαιστίνης και, ως εκ τούτου, υποστηρίζει τη λύση των δύο κρατών.
Ωστόσο, η κατάσταση δεν χρειάζεται καθόλου την Κίνα για να προκαλέσει αντι-ισραηλινή και αντι-αμερικανική αντίδραση σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους το έχουν καταφέρει αυτό από μόνες τους. Η ρητορική της Κίνας για το θέμα ήταν ασήμαντη και σίγουρα ελάχιστα προκλητική.
Πρώτα απ' όλα, το άρθρο του Foreign Affairs υιοθετεί την παραπλανητική θέση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ πως οι ΗΠΑ είναι ένα είδος έντιμου μεσίτη και διαμεσολαβητή στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης που θέλει απλώς οι δύο πλευρές να τα βρουν και να συνεννοηθούν. Αυτό είναι ένα απόλυτο ψέμα. Το μόνο που έχουν προσφέρει οι ΗΠΑ είναι η άνευ όρων, άκριτη και συνολική υποστήριξη προς το Ισραήλ, η οποία, όπως έχει υπολογίσει ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, του επιτρέπει να κάνει ό,τι θέλει, ουσιαστικά χωρίς συνέπειες. Θα επιβάλουν οι ΗΠΑ πραγματικά κυρώσεις στο Ισραήλ; Θα καταδικάσουν οι ΗΠΑ το Ισραήλ στον ΟΗΕ; Θα σταματήσουν οι ΗΠΑ να εξοπλίζουν το Ισραήλ; Απολύτως όχι, και το γνωρίζει αυτό, επομένως οτιδήποτε μπορεί να ισχυριστεί η Ουάσινγκτον σε σχέση με τη διάσωση των αμάχων ή τη συζήτηση για κατάπαυση του πυρός είναι κενό, διότι δεν υποστηρίζεται από καμία ουσία. Το Ισραήλ επιτρέπεται να κάνει ό,τι θεωρεί σωστό, επειδή η επιβολή οποιουδήποτε περιορισμού σε αυτό είναι πολιτικά μη βιώσιμη στο εσωτερικό των ΗΠΑ, καθώς και σε συμμαχικές χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο.
Επομένως, ακόμη και αν το ήθελε, πώς θα μπορούσε η Κίνα να τερματίσει τη σύγκρουση, πόσο μάλλον να είναι υπεύθυνη γι' αυτήν; Είναι οι σκηνές πρωτοφανούς, υποστηριζόμενης από τη Δύση σφαγής και μακελειού στη Γάζα που προκαλούν την οργή του Παγκόσμιου Νότου και την πραγματικότητα πως το Ισραήλ είναι ένας νόμος για τον εαυτό του. Αυτή η αντίδραση είναι εξ ολοκλήρου και αποκλειστικά δυτικής προέλευσης και δεν υπάρχει καμία συνωμοσία ούτε ατζέντα από την Κίνα ως ουδέτερο παίκτη για να την εκμεταλλευτεί. Στην πραγματικότητα, αν η Κίνα ήταν σοβαρή, θα υποδαύλιζε ενεργά το αντι-ισραηλινό συναίσθημα, αλλά δεν το κάνει, επειδή το Πεκίνο ως επί το πλείστον είναι συγκρατημένο και έχει ελάχιστα να πει σε θέματα τρίτων.
Αντίθετα, η ευθυγράμμιση της Κίνας με τον Παγκόσμιο Νότο είναι μια ιστορική τάση, δεδομένου ότι το ίδιο το Πεκίνο αποτελεί μέρος του Παγκόσμιου Νότου από την εποχή της επαναστατικής του κληρονομιάς, της κοινής εμπειρίας της αποικιοκρατίας και, ως εκ τούτου, της επιθυμίας να διατηρήσει την κυριαρχία και την ανεξαρτησία του από τη δυτική κυριαρχία. Αυτό διαμορφώνει μια κοινή θέση με τα κράτη της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής για την Παλαιστίνη, με την τελευταία να αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποικιοκρατικής καταπίεσης υπό δυτική ηγεσία στον κόσμο. Η κατάσταση στη Γάζα είναι μια αδικία και ένα σύνολο φρικαλεοτήτων που υποστηρίζονται από τη Δύση, η οποία με τη σειρά της αποκαλύπτει τα διπλά μέτρα και σταθμά αυτών των χωρών που υποτίθεται ότι είναι οι υπέρμαχοι της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σε αυτή την περίπτωση, η Κίνα δεν χρειάζεται να πει τίποτα σχετικά με τη Γάζα για να ξεσηκώσει τον Παγκόσμιο Νότο, επειδή η κατάσταση είναι πραγματικά αρκετά αυτονόητη. Οι ΗΠΑ κοστίζουν στον εαυτό τους την υποστήριξη σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο δείχνοντας ότι είναι αρωγός της γενοκτονίας μέσω της άνευ όρων πολιτικής και στρατιωτικής υποστήριξης που παρέχουν στο ισραηλινό κράτος, αλλά εδώ στο Foreign Affairs έχουμε τη μονόπλευρη απόδοση ότι στην πραγματικότητα για όλα φταίει η Κίνα, ως συνήθως.